Κατηγορία: Καταλήψεις

    Στις 2/4/15 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ζωγράφου εγκρίθηκε η μεταστέγαση του Δημοτικού ωδείου στον κατειλημμένο αυτοδιαχειριζόμενο χώρο της βίλας Ζωγράφου. Με πρόσχημα το «άνοιγμα» του χώρου για τους κατοίκους του Ζωγράφου, η τωρινή αριστερή δήμαρχος επιδιώκει να συνεχίσει το έργο του δεξιού προκάτοχού της, δηλαδή την καταστολή της κατάληψης, την ίδια στιγμή που υπάρχουν αρκετά άδεια κτίρια του Δήμου στην περιοχή που ρημάζουν.

    Όπως και σε παλαιότερες περιπτώσεις καταστολής καταλήψεων, έτσι και τώρα αυτό που στην πραγματικότητα ενοχλεί δεν είναι η έλλειψη χώρων για δημόσια ή ιδιωτική εκμετάλλευση, αλλά ότι αυτοοργανωμένοι χώροι, όπως η βίλα Ζωγράφου, αποτελούν κέντρα αγώνα ενάντια σε κυρίαρχα πρότυπα εκμετάλλευσης και εμπορευματοποίησης. Τις μέχρι τώρα πρακτικές καταστολής της προηγούμενης δεξιάς εξουσίας (ΜΑΤ, βίαιες εκκενώσεις, συλλήψεις κ.α), διαδέχονται πρακτικές συνυφασμένες με το κοινωνικό προσωπείο που προωθεί η αριστερή εξουσία, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα της μη πρόσβασης των κατοίκων της περιοχής στο χώρο.

    Στην πραγματικότητα, η Βίλα Ζωγράφου στα 4 χρόνια λειτουργίας της, αποτελεί ανοιχτό χώρο για όλους, όπου λαμβάνουν χώρα αντιεμπορευματικές δομές αυτομόρφωσης, πλήθος πολιτικών – πολιτιστικών εκδηλώσεων και εκδηλώσεις για την οικονομική ενίσχυση διωκόμενων αγωνιστών. Αποτελεί επίσης χώρο όπου όλοι μπορούν να βρουν υλικοτεχνική υποδομή για να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους: χώρους για συνελεύσεις όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με οριζόντιες διαδικασίες, συλλογικές κουζίνες, τεχνογνωσία για στήσιμο αφισών κ.α. Όσοι αυτοοργανώνονται στην κατάληψη συμμετέχουν ενεργά στους ταξικούς- κοινωνικούς αγώνες.

    Οι καταλήψεις αποτελούν οργανικό κομμάτι ολόκληρης της κοινωνίας ενάντια στην εκμετάλλευση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οι λίγοι που κερδίζουν ζεστό και πολύ χρήμα από μέτρα και μνημόνια καλά κάνουν και γαβγίζουν εναντίον των καταλήψεων. Οι άλλοι οι πολλοί, οι από κάτω, που βλέπουν να τους ληστεύουν τον κόπο τους και τη ζωή τους έχουν σύμμαχο τις καταλήψεις.

Εμείς ως κατάληψη Rosa Nera δηλώνουμε ότι η αλληλεγγύη μας στη βίλα Ζωγράφου είναι αυτονόητη.

Τα πολλά άδεια κτίρια που υπάρχουν γύρω μας ας στεγάσουν τα όνειρα των καταπιεσμένων.

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.

Οι καταλήψεις δεν θα χρειάζονται μόνο όταν ελευθερωθεί η κοινωνία.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη βίλα Ζωγράφου.

Το κατασταλτικό σχέδιο του αρμόδιου υπουργού Ν.Δένδια έπειτα από συνεχόμενες επιχειρήσεις ενάντια σε αντιστεκόμενους ανθρώπους,στέκια,καταλήψεις,ελευθεριακούς χώρους κλπ. κ στο μήνα του Αυγούστου εφαρμόζεται με επιτυχία.<<Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι.Δεν μπορεί να είναι χώρος ανομίας.>> Ήταν οι δηλώσεις του πριν 9 μήνες.Στις 5 Αυγούστου έγινε επιχείρηση εκκένωσης σε τρεις καταλήψεις στη Πάτρα,στο Στέκι ΤΕΙ-Ν.Γύζη,στη Κατάληψη Μαραγκοπούλειο κ στη Κατάληψη του Παραρτήματος.Στις 29 Αυγούστου έγινε εκκένωση της κατάληψης Αντιβίωση στα Γιάννενα.Αυτό τον μήνα Σεπτέμβρη ξεκίνησαν με την Κατάληψη Ορφανοτροφείο στη Θεσσαλονίκη κ η “επιχείρηση” των εκκενώσεων συνεχίζεται βάζοντας στο στόχαστρο τους υπόλοιπους κοινωνικούς χώρους κ καταλήψεις που έχουν απομείνει.

Είναι προφανές ότι το κράτος επιτίθεται σ’ όλα τα μέτωπα. Κάνει την μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου, σε βάρος των φτωχότερων τάξεων. Υποβαθμίζει την αξία της εργασίας σε κάθε τομέα: αγροτικό, κατασκευαστικό, υπαλληλικό. Μειώνει τον κοινωνικό μισθό: περίθαλψη, συντάξεις,εκπαίδευση κλπ..Έχει δημιουργήσει βιομηχανία νόμων για τον οικονομικό έλεγχο. Έχει στήσει επίσης νόμους για να καταστείλει όσους αντιδρούν κ τα μέσα με τα οποία αντιδρούν. Με σκοπό τη τάξη κ την ασφάλεια της κοινωνίας που τείνει όλο κ πιο κοντά στον εκφασισμό της κ στην κατάργηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η αλληλεγγύη μας στους αυτό-οργανωμένους χώρους είναι αυτονόητη και θα είναι έμπρακτη. Θα θυμίσουμε μόνο κάποια πράγματα που έχουμε ξαναπεί για τους αυτό-οργανωμένους χώρους και τις καταλήψεις: « Παρά τις ανεπάρκειες και τα κολλήματα τους, η χρησιμότητα των καταλήψεων για το κίνημα είναι προφανής, όσο προφανής είναι και η επικινδυνότητα τους, αντικειμενική ή δυνητική, για τα σχέδια της εξουσίας… Συμμετέχουν λιγότερο ή περισσότερο ενεργά στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες: εργατικούς, αντιθεσμικούς, τοπικών κινήσεων. Είναι χώροι όπου ο καθένας μπορεί να βρει άλλη πληροφόρηση από την στημένη-κατεστημένη, ιδέες, ερεθίσματα για σκέψη και δράση, θεωρητικές αναλύσεις για δράση αποτελεσματικότερη. Χώροι όπου μπορούν όλοι οι εκμεταλλευόμενοι να βρουν υλικοτεχνική υποδομή για να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους: χώρους για συνελεύσεις, για εκδηλώσεις, τεχνογνωσία για στήσιμο και τύπωμα προκηρύξεων, αφισών κλπ. Με δύο λόγια, οι καταλήψεις στον επερχόμενο ξεσηκωμό μπορούν να λειτουργήσουν σαν επιταχυντές, καταλύτες και πυροδότες, σαν εφαλτήρια δράσης, σαν οργανωτικοί και πληροφορικοί κόμβοι δικτύου και σαν πολλαπλασιαστές ριζοσπαστικής γνώμης και κινηματικής ισχύος. “Οι λίγοι που κερδίζουν ζεστό και πολύ χρήμα από μέτρα και μνημόνια, καθώς και τα πληρωμένα σκυλάκια και παπαγαλάκια τους, καλά κάνουν και γαβγίζουν εναντίων των καταλήψεων. Οι άλλοι, οι πολλοί, οι από κάτω, που βλέπουν να του ληστεύουν τον κόπο τους και τη ζωή τους, στις καταλήψεις έχουν σύμμαχο”.

Και βέβαια οι καταλήψεις δεν είναι κέντρα πρωτοπορίας αλλά απελευθερωμένοι χώροι από το εμπόρευμα και χώροι αγώνα. Αποτελούν οργανικό κομμάτι όλων των κινημάτων ενάντια στην εκμετάλλευση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η μεγάλη ιστορία των καταλήψεων είναι αναπόσπαστο μέρος των νεότερων εγχειρημάτων όλων εκείνων των ανθρώπων που επέλεξαν μέσα από μια αντί-γραφειοκρατική πολιτική κοινωνικοποίηση να οικοδομήσουν διαφορετικά παραδείγματα αντίστασης, αυτό-οργάνωσης και κοινωνικής ή/και επαναστατικής χειραφέτησης.

Επιθυμία μας είναι ο κόσμος που οραματίζεται την αταξική κοινωνία, την ελευθερία την ισότητα και τη δικαιοσύνη, να αρχίσει να παίρνει στα χέρια του σημαντικές διαδικασίες παραγωγής και διανομής των αγαθών, όπως και να δημιουργεί συνεχώς τα δικά του συλλογικά μέσα. Τα πολλά άδεια κτήρια που υπάρχουν γύρω μας να στεγάσουν τώρα όλα τα όνειρα των καταπιεσμένων. Επανάσταση σημαίνει και να καταλάβουμε (με τη διπλή έννοια του όρου) αυτά που μας ανήκουν ως εργάτριες και εργάτες. Και η δικαιοσύνη θα έρθει όταν τα μέσα, η διακίνηση και το νόημα της παραγωγής και της εργασίας θα είναι κοινά και δεν θα ανήκουν στους εκμεταλλευτές , τους εθνικιστές, τους σταλινικούς, τους γραφειοκράτες και τους πολεμοκάπηλους.

 

Οι Καταλήψεις δε θα χρειάζονται μόνο όταν ελευθερωθεί η κοινωνία.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στους αυτοοργανωμένους χώρους.