Κατηγορία: Εργατικά

Bashkimi Evropian eshte mafia e padronave. Nderton ligje ne favor te padronave, ligje kunder puntoreve.

Keto dite votoj ligj qe heq rrugen per 65 ore pune ne jave.
Me kete ligj padronet mund te kerkojne me shume ore pune jashte orarit duke negociatuar vetem per vetem me secilin punetor. Kjo negociat eshte ne favor te padronit se duke pasur parane dhe pushtetin eshte ne pozite me te forte se secili puntor vec.

Vetem te te bashkuar munden puntoret te fitojne.
Mafia e padronave votoj keto dite edhe nje ligj tjeter. Ligj kunder emigranteve punetoreve edhe refugjateve. Arrestime massive te puntoreve emigrant po behen tani ne gjithe evropen. Burgjet jane mbushur.
Mafia e padronevete Evropes ido kufijte hapur per parate e saj, po mbyllur per puntoret.
Do te vendos lirshem banka, fabrika miniera dyqane te medha ne Shqiperi Bullgari, Maroke Egjipt por puntoret nga Shqiperia, Bullgaria,Maroku dhe Egjipti te jetojne ketu me friken e perzenies.

Do te dergoje ushtrine e saj ne Avganistan dhe ne Irak por refugjatet qe krijoj nga Avganistani edhe nga Iraku te jene ketu te paligjshem. I do emigrantet punetor, te paligjshem dhe te frikesuar qe tu japi pagese me te ulet. Per tju vjedhur punet, djersen dhe gjakun.
Ligje per 65 orarshe ate kan ndermend te behet: qe te jen ata me mir dhe ne me keq.
Zeri dhe lidhja me njerin tjetrin duhet te jet e shkurter.
Sot eshte dita te ngrejme zerin dhe te luftojm per puntoret:

PUNTORET NGA TE GJITHAT VENDET TE LIDHEMI.

Sot per te lidhemi zduhet te lodhen shume. Jan net e gjitha vendet net e ghitha lagjet ne te gjitha rruget.
Punojne me te njejtet pronaret, te njejtat banket I vjedhin dhe te gjithat fabrikat ushqimore I vdesin, paguajn qiran tek te njejtit zotri uje drita dhe te tjerati kapinte njejtatpolicati gjakojne I njejti gjykaci, dhe behen te pasur te gjithe mistrecat.
NGA ANTIPUSHTETAR ROSA NERA.

Η Ευρωπαϊκή ένωση είναι η μαφία των αφεντικών.
Κατασκευάζει νόμους που βολεύουν τα αφεντικά, νόμους ενάντια στους εργάτες.
Αυτές τις μέρες ψήφισε νόμο που ανοίγει το δρόμο για εβδομάδα 65 ωρών εργασίας. Με το νόμο αυτό το αφεντικό μπορεί να εκβιάζει για παραπάνω υπερωρίες με ατομική διαπραγμάτευση. Η ατομική διαπραγμάτευση συμφέρει το αφεντικό. Το αφεντικό έχει το κεφάλαιο, γι’ αυτό είναι δυνατότερο από τον κάθε εργάτη χωριστά. Μόνο ενωμένοι οι εργάτες μπορούν να νικήσουν.

Κι άλλο νόμο ψήφισε αυτές τις μέρες η μαφία των αφεντικών. Νόμο ενάντια στους μετανάστες εργάτες και πρόσφυγες. Μαζικές συλλήψεις μεταναστών εργατών γίνονται τώρα σε όλη την Ευρώπη. Τα κρατητήρια έχουν γεμίσει.

Η μαφία των αφεντικών της Ευρώπης θέλει ανοιχτά τα σύνορα για το χρήμα της, αλλά κλειστά για τους εργάτες.

Θέλει να στήνει ελεύθερα τράπεζες, εργοστάσια, ορυχεία, μεγαλομάγαζα στην Αλβανία, Βουλγαρία, Μαρόκο, Αίγυπτο, αλλά οι εργάτες στην Αλβανία, Βουλγαρία, Μαρόκο, Αίγυπτο να ζουν εδώ με το φόβο της απέλασης.

Θέλει να στέλνει το στρατό της στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, αλλά οι πρόσφυγες που δημιούργησε από το Αφγανιστάν και το Ιράκ να είναι εδώ παράνομοι.
Θέλει τους μετανάστες εργάτες παράνομους και φοβισμένους, για να τους δίνει μικρότερο μεροκάματο. Για να τους κλέβει τη δουλειά τους, να πίνει τον ιδρώτα και το αίμα τους.
Νόμος για τις απελάσεις, νόμος για 65ωρο ένα σκοπό έχουν: Την υποτίμηση της αξίας της εργασίας και την υπερτίμηση του κεφαλαίου.

Η αντίσταση και η ενότητα είναι αναγκαίες.
Σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η παλιά πολεμική κραυγή των εργατών:

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ.

Σήμερα, για να ενωθούν, δεν χρειάζεται να κουραστούν πολύ. Βρίσκονται πια στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές, στους ίδιους δρόμους.
Δουλεύουν στα ίδια αφεντικά, τους ληστεύουν οι ίδιες τράπεζες, τους κλέβουν- δηλητηριάζουν οι ίδιες εταιρείες τροφίμων, πληρώνουν νοίκι στους ίδιους ιδιοκτήτες, νερό, ηλεκτρικό και καύσιμα στις ίδιες επιχειρήσεις, τους δένουν οι ίδιοι μπάτσοι, τους δικάζουν οι ίδιοι δικαστές, πλουτίζουν με τον ιδρώτα τους τα ίδια λαμόγια.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA (ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ)

Το ασφαλιστικό και οι νέες διατάξεις που προβλέπει έχουν αποτελέσει εδώ και μερικούς μήνες σημείο αναφοράς για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας .
Η νέες διατάξεις ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και συνεχίζουν με το παραπάνω τη στυγνή εκμετάλλευση στους χώρους εργασίας από την εργοδοσία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

· Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
· Στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις το “πέναλτι” (μείωση σύνταξης ) από 4,5% για κάθε χρόνο νωρίτερα που βγαίνει ένας ασφαλισμένος , θα αυξηθεί στο 8%, καθιστώντας έτσι απαγορευτική κάθε έξοδο πριν από τα συμβατικά όρια.
· Καμία γυναίκα δε θα βγαίνει πριν απ΄ το 55ο έτος στη σύνταξη κι αυτό μόνο στις περιπτώσεις που έχει ανήλικο τέκνο στο 50ο έτος ή είναι τρίτεκνη.
· Συγχώνευση των ταμείων ώστε να καλυφθούν τα χρωστούμενα του κράτους στα ταμεία (δηλαδή στους εργαζόμενους).
· Το όριο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αυξάνεται στα 100 ένσημα.

Τα προηγούμενα είναι ένα μικρό κομμάτι απ’ τις αλλαγές που θα προκύψουν.

Και επειδή το να περιμένουμε μια στις τόσες μια εικοσιτετράωρη απεργία από τη Γ.Σ.Ε.Ε. και τα άλλα ξεπουλημένα γραφειοκρατικά συνδικάτα, δε νομίζουμε να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, εκτός απ΄ την προσωπική προβολή και μελλοντική αναρρίχηση των εργατοπατέρων σε κομματικές και υπουργικές θέσεις. Είναι καιρός οι εργαζόμενοι να οργανωθούν σε γειτονιές και χώρους εργασίας, μακριά από αιτήματα που αφορούν αποκλειστικά και μόνο το κλάδο τους. Χωρίς την παρουσία καθοδηγητών και πρωτοπόρων αλλά με συνελεύσεις βάσης, όπου θα αποφασίζουν από κοινού τα θέματα που τους απασχολούν και θα οργανώνουν διαδηλώσεις, πορείες, καταλήψεις σε εργασιακούς χώρους και αδιαμεσολάβητες γενικές απεργίες.
Γενικές απεργίες οι οποίες δεν θα γίνονται για τα μάτια του κόσμου όπως λέγεται, αλλά θα είναι διαρκείας και δεν θα ανέχονται απεργοσπάστες, γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων η προάσπιση του αγώνα τους και όχι το σαμποτάζ των κινητοποιήσεων. Με συνεχή περιφρούρηση της απεργίας στους εργασιακούς χώρους και με τη δημιουργία απεργιακών ταμείων, τα οποία θα συσταθούν από τις κατά τόπους συνελεύσεις και θα προορίζονται για τις όποιες ανάγκες των απεργών.
Με βάση τα προηγούμενα οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να αυτοοργανωθούν και να κάνουν κτήμα τους τον αγώνα ενάντια στο νέο ασφαλιστικό και τις συνθήκες εργασίας.

Γιατί καθημερινά η εργοδοσία πλουτίζει ενώ οι εργάτες δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει!!

ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΘΕΩΡΙΑ

Εμείς, ως αρνητές της νοοτροπίας που θέτει το οικονομικό κέρδος ως αυτοσκοπό της ανθρώπινης δράσης, δε δεχόμαστε το κίνητρο της ανάπτυξης και κατ’ επέκταση την αφοσίωση της ζωής στην παραγωγή. Επιπλέον, μέσα από αυτήν την οπτική, δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας μόνο εργάτες, αλλά και κοινωνικά άτομα που δραστηριοποιούνται μέσα στις γειτονιές και τους δρόμους που ζουν καθημερινά. Η συνείδηση μας δηλαδή, είναι και κοινωνική.
Επίσης, θεωρούμε πως η ιεραρχική σήμερα ανά επάγγελμα κλαδική οργάνωση, είναι πια τόσο ελεγχόμενη που δύσκολα μπορεί να δημιουργήσει μια ρήξη με τις υπάρχουσες δομές της εξουσίας. Είναι πιθανό η οργάνωση των εργαζόμενων (ανεξαρτήτως κλάδου), σε γειτονιές και συνοικίες με αμμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, να βοηθήσει τους εργαζόμενους απ’ την μια να απεμπλακούν από τη σφιχτή καθοδήγηση των εργατοπατέρων, ενώ από την άλλη θα αναδείξει την κοινωνική διάσταση του εργασιακού ζητήματος, η οποία πέρα από το χρηματοοικονομικό παζάρεμα στο οποίο επικεντρώνονται σήμερα αφεντικά και εργάτες, τοποθετεί ως αιχμή πολιτικά προτάγματα που αφορούν στην αλληλεγγύη και στην κοινωνική συνοχή. (Εδώ ας αναρωτηθούμε κατά πόσον η κομματική ελεγχόμενη κλαδική οργάνωση διέρρηξε την αλληλεγγύη των εργαζομένων ή κατά πόσον οι ταξικές αναλύσεις υποβίβασαν τη σπουδαιότητα της γειτονιάς ως θεμελιώδους κυττάρου της κοινωνίας).
Πέρα όμως από τις όποιες θεωρητικές κατασκευές, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι ενώ σήμερα διαπιστώνεται μια σκλήρυνση των κρατικών επιταγών, οι εργαζόμενοι χαλαρώνουν την αντίσταση τους, άλλοτε με την αδιαφορία και άλλοτε με στάσεις αριστερίστικης νομιμότητας. Η αγκίστρωση αυτή στη νομιμότητα εκδηλώνεται με ένα πασιφισμό, που ουσιαστικά στο μόνο που βοηθά είναι στο να μονοπωλεί το κράτος τη βία και την αυθαιρεσία.
Τέλος, καλό θα είναι να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και να μην συγχέουμε την απεργία με την αποχή. Απεργία σημαίνει επίθεση και η επίθεση απέναντι στην κυριαρχία είναι “παράνομη” από πάντα. ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΥΤΑ!!!

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ!!!

κατάληψη rosa nera (μαύρο ρόδο )