Κατηγορία: Δίκες και Δικαστήρια

Η κατάληψη Ρόζα Νέρα στηρίζει τον δικαστικό αγώνα της οικογένειας του Μανώλη Αφράτη.
Ο Μανώλης είναι ακόμα ένας εργαζόμενος που έχυσε το αίμα του στην άσφαλτο, στην προσπάθειά του να βγάλει το μεροκάματο. Αναγκασμένος να οδηγάει ένα φορτηγό – σκοτώστρα της εταιρείας «Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.»

Όλες/οι στα δικαστήρια Ρεθύμνου για την εργοδοτική δολοφονία του Μανώλη Αφράτη, την Παρασκευή 10/03 στις 9:00.

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αναδημοσιεύουμε αναλυτικά το κάλεσμα εδώ:
http://proletconnect.blogspot.com/2023/03/blog-post_9.html?m=0

Την Παρασκευή 10 Μαρτίου, στις 09:00, δικάζεται στο Ρέθυμνο το αστικό κομμάτι προς την εταιρεία για την υπόθεση της εργοδοτικής δολοφονίας με θύμα τον Μανώλη Αφράτη. Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο για την εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό. Αυτές τις μέρες όλων μας η σκέψη βρίσκεται στους δεκάδες νεκρούς και τις οικογένειές τους, μετά από το έγκλημα στα Τέμπη. Οι φωνές των εργαζομένων και των σωματείων τους που προειδοποιούσαν για την εγκληματική κατάσταση έπεφταν στο κενό…

Στην περίπτωση του εργοδοτικού εγκλήματος στο Ρέθυμνο, με θύμα τον Μανώλη Αφράτη, η εταιρεία έκανε πως δεν είδε το περιστατικό τουμπαρίσματος φορτηγού στις 19/3/20, που από τύχη δεν υπήρξε νεκρός. Χρέος όλων είναι να μη ξεχνάμε κανένα θύμα του Κεφαλαίου.

Ο Μανώλης Αφράτης είναι ακόμα ένας εργαζόμενος που έχυσε το αίμα του στην άσφαλτο, στην προσπάθειά του να βγάλει το μεροκάματο. Αναγκασμένος να οδηγάει ένα φορτηγό – σκοτώστρα της εταιρείας «Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.» ιδιοκτησίας του ντόπιου καπιταλιστή Μανουκαράκη, αφού η αγορά νέων οχημάτων, η συντήρηση που πρέπει να γίνεται, το κάθε μέτρο για την ασφάλεια των εργαζομένων, είναι χασούρα για τα αφεντικά. Αυτή η χασούρα είναι που κόστιζε τελικά τη ζωή του Μανώλη.

Είναι πρόκληση για την οικογένεια του Μανώλη, για τους συναδέλφους του, για όλες και όλους που πουλάνε την εργατική τους δύναμη για να ζήσουν, οι προσπάθειες που κάνει η συγκεκριμένη εταιρεία για να κουκουλώσει την υπόθεση. ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Από τις 21 Μαΐου του 2020, που έχασε τη ζωή του ο Μανώλης, μέχρι και σήμερα, η οικογένειά του δίνει ένα σκληρό αγώνα. Αυτός ο αγώνας πρέπει να δικαιωθεί. Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων.

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Τον Δεκέμβρη του 2022 στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξάγονταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο -σήμερα- Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.

“’Οχι αθώοι, αλλά μη ένοχοι”, έτσι ξεκινάει η αγόρευση ενός από τους δικηγόρους υπεράσπισης, υποδεικνύοντας στους ενόρκους με βάση ποιο σκεπτικό να πάρουν την απόφαση τους. Τρεις από τους πέντε κατηγορούμενους -δύο εξ αυτών ιερείς- κρίνονται αθώοι λόγω αμφιβολιών. Με βάση την εισαγγελική πρόταση δεν υπήρξε ποτέ κανένας βιασμός, όλοι αθώοι για τη χρόνια σεξουαλική κακοποίηση του Γιάννη. Σε μια δίκη εξ’αρχής στημένη ο δικηγόρος του Γιάννη, αμίλητος γενικά, ακουγόταν μονάχα σποραδικά όταν έκανε κανένα αστειάκι με τους δικηγόρους υπεράσπισης, με συνοδεία κλεισίματα ματιού ή και νεύματα. Τα τεκμήρια κατηγορίας, ακόμα και το ξεκάθαρο πόρισμα της ιατροδικαστικής έρευνας που αναφέρεται σε πολλαπλούς και πρόσφατους βιασμούς, θεωρούνται από την έδρα ελλιπή. Οι μάρτυρες κατηγορίας εκφοβίζονται και λοιδορούνται συστηματικά και με την ανοχή έδρας. Αλλά το σημαντικότερο από όλα, ο Γιάννης θεωρείται ψεύτης. Όπως ακούστηκε από την υπεράσπιση “το δικαστήριο σας πώς θα αντιμετωπίσει την καλπάζουσα φαντασία του Γιαννάκη;”. Πρόταση που αποπνέει το γενικότερο κλίμα μισαναπηρίας και υποτίμησης, μέσα στο οποίο ο Γιάννης έχει ζήσει όλη του τη ζωή.

Παρόμοια τακτική είδαμε πρόσφατα στην υπόθεση trafficking (μαστροπείας) στην Ηλιούπολη, όπου η 19χρονη Ε. λόγω της νοητικής της υστέρησης κρίθηκε αναξιόπιστη. Δύο μονάχα παραδείγματα που φανερώνουν την σύσσωμη αδικία προς τους αδύναμους. Μια συνέχεια των ρατσιστικών στερεοτύπων και των ταξικών ανισοτήτων μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης.

Η αλήθεια του Γιάννη δεν είχε καμία τύχη απέναντι στον λόγο των σεβασμιότατων ιερέων οι οποίοι εκτός από τη θεία χάρη, έχουν και τη χριστιανική και θεσμική υποστήριξη να κάνουν ό,τι θέλουν.

Ο Γιάννης λέει την αλήθεια!
Οι κακοποιητές του είναι ένοχοι, χωρίς αμφιβολίες.

“αν μιλήσεις θα σε σταυρώσουμε σαν τον Χριστό και θα σε κάψουμε σαν τον Ιούδα”
(απειλές προς το θύμα από τους παιδοβιαστές του)

Από τις 6 Δεκέμβρη διεξάγεται μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο -σήμερα- Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες το στενό οικογενειακό του περιβάλλον.

Καταρχάς η δίκη γίνεται στο Ρέθυμνο, κι έτσι δεν φτάνει εδώ η μπόχα της ρασοφόρας και ευυπόληπτης “καλής κοινωνίας” που αφενός κάθεται στο εδώλιο και αφετέρου την υπερασπίζεται. Αν λοιπόν δεν έχετε ακούσει τίποτα ακόμα για την υπόθεση, είναι επειδή ένα ολόκληρο πλέγμα τοπικής εξουσίας, εκκλησιαστικής και πολιτικής, παίζει τα ρέστα του για να βγουν λάδι ο πατέρας του θύματος Στέφανος Γουμενάκης, ο θείος του Ιωάννης Γουμενάκης (ιερέας και δάσκαλος στις Βουκολιές, κομματικό στέλεχος της ΝΔ, με θητεία ακόμα και ως προϊστάμενος της Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων), τα πρώτα του ξαδέρφια Νικόλαος Καβελάκης (ιερέας στα Καμισιανά) και Εμμανουήλ Καβελάκης, καθώς και ο φίλος του πατέρα, Εμμανουήλ Γεωργουσάκης. Μια υπόθεση αδιανόητης φρίκης και κτηνωδίας, καθώς οι 4 εκ των κατηγορουμένων βαρύνονται με κατά συρροήν βιασμούς ενός ανήμπορου παιδιού, του οποίου ο πατέρας εξέθετε στη “διάθεσή” τους για χρόνια, αλλά και το εξανάγκαζε να ζει σαν ζώο σε αποθήκες, στάβλους και στο ύπαιθρο – σε μια απόλυτα βάρβαρη συνθήκη δηλ, ακόμα κι αν εξέλιπαν τα βασανιστήρια των βιασμών και κακοποιήσεων.

Σημειώνουμε εδώ ότι τα ονόματα των κατηγορουμένων δεν έχουν ακουστεί κυριολεκτικώς πουθενά, ούτε σε μία από τις ελάχιστες ανταποκρίσεις και τα σχετικά ρεπορτάζ για την υπόθεση που είδαν το φως της δημοσιότητας, από τότε -πριν ένα χρόνο περίπου- που έγιναν οι πρώτες συλλήψεις έως σήμερα. Και πέραν της ιδιότυπης ασυλίας στη δημόσια σφαίρα, οι κατηγορούμενοι απολαμβάνουν και της “υψηλότερης” δυνατής υπεράσπισης για το σινάφι τους, με δικηγόρους που συστηματικά υπερασπίζονται δολοφόνους, βιαστές, ναζιστές και λοιπά καθάρματα. Η “βαριά” αυτή νομική εκπροσώπηση αποτελείται από το γνωστό και μη εξαιρετέο Μαρκογιαννάκη μέχρι την Κατερίνα Σιαφακα (από το γραφείο του Κούγια), την Βάσω Πανταζή (συνήγορο υπεράσπισης της Χ.Α.) και τους Διονύσιο Βέρα και Μεθόδιο Ματαλιωτάκη.

Από την πρώτη μέρα της δίκης, όταν διαβάστηκε το ογκωδέστατο κατηγορητήριο (που αρκούσε να προκαλέσει εμετό ακόμα και στην πιο ψύχραιμη ψυχοσύνθεση), το νομικό αυτό επιτελείο έχει αντίπαλο μονάχα έναν ανεπαρκέστατο -για να μην πούμε κάτι βαρύτερο- δικηγόρο, διορισμένο από το κρατικό ίδρυμα που φιλοξενεί προσωρινά το θύμα – και όλως τυχαίως γαμπρό του διευθυντή του ιδρύματος, επίσης γνωστού στελέχους της τοπικής ΝΔ. Τις επόμενες μέρες, κατά τις οποίες εξετάστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας, απέναντι σε μια υπεράσπιση που επιδιδόταν σε ένα κρεσέντο ωμών ύβρεων εις βάρους τους, ο δικηγόρος του ιδρύματος (Νικόλαος Ντουντουλάκης) δεν προέβαλε την παραμικρή ένσταση ή κάποια είδους αντίδραση, αφήνοντάς τους κυριολεκτικά στο έλεός της. Για να αποτυπώσουμε αδρά την κατάσταση των πραγμάτων: η τιμή και η υπόληψη όσων είχαν το θάρρος να καταθέσουν ενάντια στους βιαστές, κουρελιάστηκε βάναυσα, χυδαία και συστηματικά από την υπεράσπιση των τελευταίων, η οποία μετέτρεψε τη διαδικασία σε ριάλιτι του χειρίστου είδους, χρεώνοντας απροκάλυπτα στα κίνητρα των μαρτύρων ερωτικές αντιζηλίες και οικονομικές επιδιώξεις.

Και δυστυχώς, εκτός της κραυγαλέας απροθυμίας του συνήγορου πολιτικής αγωγής -του δικηγόρου της “δομής” δηλ- να προστατέψει κάπως τους μάρτυρές του Γιάννη, ακόμα και η έδρα παρακολουθούσε κατ’ ουσίαν αμέτοχη το εξουθενωτικό μπούλινγκ των Μαρκογιαννάκη και σία. Μια έδρα που διαρκώς υποτάσσεται σε σχεδόν κάθε αίτημα της υπεράσπισης, με αποκορύφωμα στη λυσσώδη απαίτησή της να εξεταστεί μέσα στην αίθουσα ο Γιάννης, υποχρεώνοντάς τον να υποστεί ξανά μετά από τόσους μήνες, τη βάσανο της εγγύτητας με τους δεσμώτες και βιαστές του, καταθέτοντας σε απόσταση αναπνοής από κείνους τα όσα φριχτά βίωνε επί χρόνια στα χέρια τους.

Παρά όμως το ξύλο, την ψυχολογική βία και τις απειλές (“αν μιλήσεις θα σε σταυρώσουμε σαν το Χριστό και θα σε κάψουμε σαν τον Ιούδα”), ο Γιάννης βρήκε κάποτε το θάρρος να μιλήσει για την αβίωτη ζωή του, σε κείνους τους ανθρώπους που του δίναν ένα πιάτο κανονικό φαγητό, που προσπαθούσαν να επουλώσουν κάπως τις πληγές του και να του προσφέρουν λίγη αγάπη από αυτήν που ποτέ δεν γνώρισε από την οικογένειά του. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους στέκονται και σήμερα δίπλα του ως μάρτυρες στο δικαστήριο, παρά τις απειλές και τις προσπάθειες τρομοκράτησής τους από εκκλησιαστικούς κύκλους – και φυσικά είναι αυτοί που υπομένουν τις χυδαιότητες της υπεράσπισης των βιαστών μέσα στην αίθουσα. Σημειωτέον, οι άνθρωποι αυτοί εναντίον τους έχουν και τη διοίκηση του ιδρύματος που “φιλοξενεί” σήμερα το Γιάννη, η οποία έχει κινηθεί νομικά εναντίον τους και απαγορεύσει την επικοινωνία μαζί του, υπονομεύοντας ακόμα περαιτέρω την ανύπαρκτη εκπροσώπησή του.

Ο Γιάννης και οι μάρτυρες κατηγορίας, μόνοι τους ουσιαστικά απέναντι στα θηρία που τους καταρρακώνουν σε κάθε συνεδρία, έχουν την επείγουσα ανάγκη στήριξης όλων μας. Να σπάσουμε εν πρώτοις την ομερτά και να καταδείξουμε τις μεθοδεύσεις ενός σάπιου ως το κόκκαλο κατεστημένου που συγκαλύπτει τον εαυτό του, κάθε φορά που βγαίνουν στη φόρα οι βρωμιές του. Πάνω απ’ όλα όμως, να σταθούμε κι εμείς δίπλα στον Γιάννη, που τόσο χυδαία και ρατσιστικά αμφισβητείται η αξιοπιστία της μαρτυρίας του για όσα ο ίδιος έζησε. Να τον στηρίξουμε ενάντια στην υπερασπιστική γραμμή των βιαστών που χρησιμοποιεί την νοητική του υστέρηση για να τον βγάλει ψεύτη, παραβλέποντας τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης – η οποία κάνει λόγο για πολλαπλούς βιασμούς. Να σταθούμε δίπλα του, γιατί απλώς ο Γιάννης λέει την αλήθεια.

Ενάντια στη μεθοδευμένη εκστρατεία συγκάλυψης

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 9:30πμ στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 2:00μμ στη ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΝΙΩΝ

Δεκέμβρης 2022
Κατάληψη Rosa Nera

Αθώωση του προέδρου του σωματείου επισιτισμού

Η συνδικαλιστική δράση δεν φιμώνεται, δεν ποινικοποιείται.

Την Τρίτη 13/12, εκδικάζεται στα δικαστήρια Χανίων η μήνυση που υπέβαλε γνωστή αλυσίδα εστίασης της πόλης σε βάρος συνδικαλιστή από το σωματείο επισιτισμού. Η κατηγορία που του προσάπτεται είναι η διατάραξη οικιακής ειρήνης. Η αιτία; Η παρέμβαση την οποία πραγματοποίησαν μέλη του σωματείου στο εν λόγω μαγαζί με σκοπό την ενημέρωση των συναδέλφων τους για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αυτή η παρέμβαση δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού η συγκεκριμένη αλυσίδα –και όχι μόνο– όφειλε δεδουλευμένα σε υπαλλήλους της, των οποίων μάλιστα η σύμβαση εργασίας ήταν ατομική. Στα παραπάνω αντιτάχθηκε το σωματείο επισιτισμού.
Σίγουρα τα αφεντικά θα επιθυμούσαν να μην υπάρχουν συνδικάτα και συλλογικοί αγώνες. Την επιθυμία τους αυτή προσπαθεί να κάνει πράξη η τωρινή κυβέρνηση με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, ο οποίος αντιμετωπίζει όχι μόνο το κατακτημένο δικαίωμα στην απεργία, αλλά και τον ίδιο τον συνδικαλιστικό αγώνα, ως πράξη ποινικά κολάσιμη. Γι’ αυτό και η εργοδοσία, παίρνοντας θάρρος από το ευρύτερο αντεργατικό πλαίσιο που έχει θεσπιστεί, προχωρά σε μηνύσεις απέναντι σε αγωνιστές/τριες του εργατικού κινήματος, για να φοβηθούν οι υπόλοιποι και οι υπόλοιπες. Σε μια περίοδο όπου στους χώρους εργασίας επικρατεί ο εργοδοτικός φόβος και η ανασφάλεια για το αν θα βγούμε μέχρι το τέλος του μήνα, όπου τα χρήματα δεν μας φτάνουν ούτε για τα βασικά, όπου τα νοίκια έχουν εκτιναχτεί, το κράτος για μία ακόμη φορά έρχεται ουσιαστικά να παίξει τον ιστορικά προσδιορισμένο του ρόλο: αυτόν της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου σε βάρος της εργασίας. Η δικαιοσύνη μετά από τόσες και τόσες απεργίες, τις οποίες έχει κρίνει παράνομες, καλείται να δικάσει εκλεγμένους συνδικαλιστές απλά και μόνο επειδή ανταποκρίθηκαν στο ταξικό τους καθήκον.

Όμως, παρ’ όλες τις προσπάθειες από την πλευρά του κράτους να χαλιναγωγήσει και να φιμώσει το εργατικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες, νέες εστίες πάλης ξεπηδούν από παντού. Από την απεργία των ντελιβεράδων της e-food μέχρι τις προβλήτες της Cosco και από την απεργία των εργατών της Μαλαματίνας στην Θεσσαλονίκη μέχρι τον αγώνα των κατοίκων των Εξαρχείων να αποτραπεί ο μετασχηματισμός της γειτονιάς τους σε τουριστικό πάρκο, οι συλλογικές αντιδράσεις μάς δείχνουν πως οι κοινωνικοί αγώνες που διεξάγονται από τα κάτω είναι η απάντηση στο μέλλον της ανέχειας και της εξατομίκευσης που προσπαθούν να μας επιβάλουν κράτος και αφεντικά. Η δύναμη που παίρνουμε από αυτούς τους αγώνες, οι οποίοι βρίσκουν απέναντί τους την κρατική καταστολή, μας δίνουν δύναμη να αντιπαλέψουμε το τέρας της επισφάλειας που επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.

Ως κατάληψη Rosa Nera στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι στην απαράδεκτη δίωξη του προέδρου του σωματείου επισιτισμού. Αντιλαμβανόμαστε πως μόνο οι ταξικοί, αδιαμεσολάβητοι αγώνες θα φέρουν το κράτος σε θέση άμυνας και τους/τις εργαζόμενους/ες σε θέση αποτελεσματικής υπεράσπισης αυτών που κατακτήθηκαν με αίμα και θυσίες. Η διεκδίκηση σε κάθε χώρο δουλειάς για τα αυτονόητα εργασιακά μας δικαιώματα και η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των αγώνων.

Απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΧΑΝΙΩΝ, ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 13/12, ΣΤΙΣ 11:00.

– Όχι στις συνδικαλιστικές διώξεις.

– Οι ταξικοί αγώνες δεν είναι παράνομοι. Είναι δίκαιοι.

Κατάληψη ROSA NERA

Xανιά, Δεκέμβριος 2022