Ούτε ένα χρόνο μετά την δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, Ρομά, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικό, μέλος της ομάδας Διάς, κατά τη διάρκεια “καταδίωξης” γιατί ο νεαρός έφυγε από ένα πρατήριο καυσίμων χωρίς να πληρώσει αντίτιμο βενζίνης αξίας 20 ευρώ. Μόλις δυόμιση μήνες μετά την δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών στα Χανιά από αστυνομικούς των ΤΑΕ-Σούδας κατά τη διάρκεια “τυχαίου ελέγχου”.
Στις 11 Νοεμβρίου, λίγο πρίν τα μεσάνυχτα, στην ευρύτερη περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία, αστυνομικοί καταδίωξαν αυτοκίνητο που επέβαιναν τέσσερις νεαροί Ρομά.
Ο αδερφός του 17χρονου νεκρού και αυτόπτης μάρτυρας υποστηρίζει ότι «ο αστυνομικός κατέβηκε από το αμάξι με νεύρα, πλησίασε, χτύπησε με το όπλο το τζαμί, από την μεριά του αδερφού μου με δύναμη. Άνοιξε την πόρτα ο αδερφός μου, δεν πρόλαβε να κατέβει και ο αστυνομικός του έριξε δύο κλωτσιές στα πλευρά, μια στα πόδια, στο καλάμι, τον άρπαξε από την μπλούζα και τον πυροβόλησε. Γέμισε η άσφαλτος αίματα του αδερφού μου. Χωρίς να κάνει τίποτα. Υπάρχουν μαρτυρίες. Ούτε καταδίωξη, ούτε τίποτα. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εγώ και τα δύο κορίτσια».
Σύμφωνα με τον 16χρονο «μετά ο αστυνομικός που έριξε στον αδελφό μου, έκλαιγε. Μετά ένας άλλος αστυνομικός πήρε τον αδερφό μου και τον πήγε στο νοσοκομείο της Θήβας. Έφυγα και εγώ με το αμάξι για το νοσοκομείο. Τα κορίτσια έμειναν στο χωριό. Αργά το βράδυ ήρθαν αστυνομικοί στο νοσοκομείο και πήγα να καταθέσω”
Μέσα σε 3 χρόνια, 3 νεκρά Ρομά παιδιά. Νίκος Σαμπάνης, Κώστας Φραγκούλη, Χρήστος Μιχαλόπουλος.
Η κρατική συμμορία της ΕΛ.ΑΣ. δείχνει για άλλη μια φορά τι είναι ικανή να κάνει μέσα σε ένα πλαίσιο δομικής ρατσιστικής βίας. Η χρόνια υποστήριξη των ένστολων δολοφόνων περνά μέσα από δηλώσεις στήριξης υπουργών και συνδικαλιστών μπάτσων, από ένα δικαστικό σύστημα που εθελοτυφλεί αφήνοντας ατιμώρητους τους δράστες, από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. που επιμελώς τους (συγ)καλύπτει και συγχρόνως φροντίζει να αναπαράγονται ρατσιστικά και μισάνθρωπα αντανακλαστικά.
Τον δολοφόνησαν γιατί ήτανε Ρομά.
Τον δολοφόνησαν γιατί οι κρατικές πολιτικές μηδενικής ανοχής της παραβατικότητας (ακόμα και αν είναι μια βόλτα με το αμάξι) στοχεύουν στην περαιτέρω πειθάρχηση και έλεγχο κάθε συμπεριφοράς που μπορεί να χαρακτηριστεί ως επικίνδυνη για το δόγμα «νόμος και τάξη». Η νεολαία της πολυεθνικής εργατικής τάξης αντιστέκεται μέσα στα κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών, στους αφιλόξενους δρόμους αυτής της χώρας, στην αλητεία της καθημερινής ζωής, στη συνεχή και κλιμακούμενη υποτίμηση των ζωών μας. Διεκδικώντας συνεχώς περισσότερη ζωή, ακόμα και αν την δολοφονούν.
