Κάλεσμα αλληλεγγύης στα δικαστήρια Τετάρτη 1 Νοέμβρη στις 11:00

Καμία ανοχή στο φασισμό.

Την Τετάρτη 1 η Νοέμβρη δικάζονται 4 αντιφασίστες και αντιφασίστριες που
δέχτηκαν μήνυση πριν 4,5 χρόνια από Χρυσαυγίτες.

Μια μέρα του Απρίλη του 2013, ομάδα της χρυσής αυγής στα
Χανιά, 6-7 άτομα, χτύπησε έναν μετανάστη στη πλατεία Αγοράς και τραμπούκισαν δύο
ακόμα. Έπιτέθηκαν σε ανήλικα τσιγγανάκια που έπαιζαν μουσική στο δρόμο όπως και σε εργαζόμενο σερβιτόρο μέλος του ΚΚΕ. Ήταν η εποχή που οι νεοναζί λειτουργούσαν με την πλήρη κάλυψη και υποστήριξη της διοίκησης της ασφάλειας Χανίων.

Αντιφασίστες κινητοποιήθηκαν άμεσα και ο υπαρχηγός των νεοναζί Στέλλιος Βλαμάκης βρέθηκε να κολυμπάει στη θάλασσα του λιμανιού.

Η συνέχεια γνωστή: οι θρασύδειλοι νεοναζί κάνουν άσχετες μηνύσεις σε γνωστά άτομα του αντιφασιστικού και εργατικού κινήματος, τα οποία ούτε καν συμμετείχαν στο σκηνικό.

Στεκόμαστε δίπλα στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες και καλούμε
κάθε αντιφασίστα/στρια στα δικαστήρια Χανίων την Τετάρτη 1/11 στις 11π.μ.

Εκδήλωση-Συζήτηση 27/10: H στρατηγική της Ανατολικής Μεσογείου ή αλλιώς η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον παγκόσμιο πόλεμο

Η εισήγηση της εκδήλωσης από την αντιφασιστική συνέλευση autonome antifa

Οι «Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες». Η «πετρελαιοφόρος Ανατολική Μεσόγειος». Οι «συμμαχίες» με την Αιγυπτιακή στρατιωτική δικτατορία και το κράτος του Ισραήλ. Όλα τούτα υποτίθεται πως έιναι καινούρια φρούτα. Εμφανίστηκαν στο δημόσιο λόγο, εμπεδώθηκαν και έγιναν καθομιλουμένη με όλο και μεγαλύτερη έντση από το 2010 και μετά.

Αλλά δεν εφευρέθηκαν το 2010. Έχουν πίσω τους μακρύχρονη ιστορία, την ιστορία της στρατηγικής του ελληνικού κράτους για την Ανατολική Μεσόγειο. Ακόμη περισσότερο, αυτό το ολοκαίνουριο ελληνικό λεξιλόγιο προορίζεται για να περιγράψει τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στονπαγκόσμιο διακρατικό πόλεμο που ξεκίνησε αμέσως έπειτα από τον ψυχρό πόλεμο και συνεχίζεται έως σήμερα.

Θα πρέπει να καταλάβουμε την στρατηγική του ελληνικού κράτους, την «εξωτερική πολιτική» των αφεντικών μας. Να αντιληφθούμε την ιστορία της και το παγκόσμιο πλαίσιο εντός του οποίου εξελίσσεται. Τέλος, να φανταστούμε το μέλλον της. Όλα αυτά όχι για χάρη της «αλήθειας», αλλά γιατί βρισκόμαστε εκεί που βρέθηκαν μυριάδες σαν κι εμάς στο παρελθόν: Γιατί ο πόλεμος των αφεντικών εξελίσσεται παγκόσμια. Γιατί οι ήττες μας, πρόσφατες και αρχαίες, βαραίνουν τα χέρια και τα μυαλά μας. Και γιατί οι επιλογές μας είναι για άλλη μια φορά απλές. Είτε ενάντια στο ελληνικό κράτος, είτε κρέας για τις καταστροφικές του μηχανές.

 

Εκδήλωση – Ενάντια σε έθνος και φύλο (γυναικεία κινήματα στην ελλάδα 1880-1946)

Παρασκευή 29/9 στις 20:00 στη Rosa Nera

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017, 8μ.μ.

Παρουσίαση του τόμου της ομάδας fight back!

έθνος, φύλο και γυναικεία κινήματα στην ελλάδα (1880-1949)

Τη Βασιλική το 1940, σε ηλικία δεκαεπτά χρονών, ο πόλεμος την πέτυχε στην εγκυμοσύνη. Τον Οκτώβρη θα γινότανε κι ο γάμος. O αρραβωνιαστικός της, όμως, δεν αναγνώρισε το παιδί, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν εκείνη την εποχή στην αγροτική ελληνική επαρχία. Η Βασιλική, όντας φτωχή, αναγκάστηκε να δώσει το παιδί της γιατί δεν μπορούσε να το μεγαλώσει. Εντάχθηκε σε διμοιρία γυναικών του ΕΛΑΣ στα είκοσί της. Είχε εκτεθεί πολλαπλά για την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος. Ήταν ευαίσθητη, έκλαιγε συχνά, και  στη μέση της είχε πάντα δύο χειροβομβίδες. Στο βουνό καβαλούσε κι ένα άλογο. Μετά τον πόλεμο γύρισε στην Αθήνα. Δούλευε και το βράδυ πήγαινε σε νυχτερινή σχολή. Αρχίσανε να την κυνηγάνε οι φασίστες λόγω του ότι ήταν σταμπαρισμένη από το βουνό. Ξαναβγήκε στο βουνό. Σε μια μάχη την τραυματίσανε και τη συνέλαβαν. Στη δίκη της δεν παρουσιαστήκανε μάρτυρες υπεράσπισης. Οι κατήγοροι την περιέγραψαν σαν ‘ελευθέρων ηθών’. Εικοσιέξι χρονών την εκτελέσανε στη Λαμία. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας με δύσκολο παρόν και δυσοίωνο μέλλον στη δεκαετία του ’40. Η ιστορία μιας γυναίκας που βγήκε από την κατεύθυνση των διαδρομών που της επεφύλασσαν και το πλήρωσε με τη ζωή της. Δεν είναι η μόνη. Το σενάριο παίχτηκε επί χίλια. Μια κοινωνική και πολιτική ιστορία κατά βάση άγνωστη. Αδιάφορες λεπτομέρειες για την επίσημη ιστορία. Ιστορίες ηρωικών θυμάτων για το κόμμα. Υλικό που η φεμινιστική ιστορία δεν ξέρει τι να το κάνει. Και οι νέοι φασίστες ιστορικοί έχουν βαλθεί να δείξουν την Βασιλική ως εγκληματία αντί για θύμα των πολιτικών τους προγόνων. Εμείς πάλι, προσπαθούμε να διαβάσουμε την ιστορία των γυναικών και των αγώνων τους πέρα από εθνικά και κομματικά πλαίσια, από αυτόνομη και αντιφασιστική σκοπιά.

Aνακοίνωση για τα γεγονότα της αντιφασιστικής πορείας στις 2.4.2017 στα Χανιά

Τις τελευταίες εβδομάδες στα Χανιά, το νεοναζιστικό κόμμα της χρυσής αυγής επιχείρησε δύο φορές να εγκαινιάσει τα νέα της γραφεία, με μια δράκα φασιστών οι οποίοι προστατεύονταν από τους μπάτσους. Παρά τις αιφνιδιαστικές ανακοινώσεις τους, και τις δυο φορές συγκεντρώθηκαν πάνω από 300 διαδηλωτές μετά από αντανακλαστικά καλέσματα τοπικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων.

Η πρώτη συγκέντρωση μάλιστα βρήκε τα γραφεία των ναζί ήδη πασαλειμμένα με μπογιές, ενώ τα ΜΑΤ δεν τσιγκουνεύτηκαν τα χημικά για να διαλύσουν τη συγκέντρωση.

Αυτά θα μπορούσε να ήταν και καλά νέα, καθώς φάνηκε πως η πόλη δεν είναι φιλόξενη για τους ναζί.

Πιστεύουμε πως η σύγκρουση είναι αναπόφευκτο κομμάτι όλων των κοινωνικών και ατομικών διεκδικήσεων. Όμως η κάθε σύγκρουση έχει ηθικές, ταξικές και ανθρώπινες προϋποθέσεις. Στη δεύτερη συγκέντρωση και ενώ η πορεία έφτανε στο τέλος της, στην Αγορά, μία ομάδα ατόμων της συγκέντρωσης προχώρησε σε μία αναίτια, θρασύδειλη και αναξιοπρεπή επίθεση που έβαλε σε κίνδυνο περαστικούς ανθρώπους.

Θεωρούμε πως η συγκεκριμένη επίθεση δεν ήταν κάποιου τύπου  «πολιτική σύγκρουση»,  και επειδή αντιλαμβανόμαστε πως η σύγχυση αυτών των ανθρώπων καμουφλάρεται πολιτικά, ξεκαθαρίζουμε την αντίθεσή μας διότι:

  1. Οι άσκοπες και άστοχες αυτές ενέργειες έγιναν στην πλάτη μιας πορείας επισκιάζοντας έτσι την παρουσία των διαδηλωτών -μία σαφώς εξουσιαστική συμπεριφορά.
  1. Η καταστροφή υπηρεσιών και μέσων που εξυπηρετούν κυρίως ανθρώπους που δεν ανήκουν στην ελίτ, στη συγκεκριμένη περίπτωση το μόνο που καταφέρνει να συμβολίσει είναι μια άσκοπη βία.
  1. Η επίθεση σε δύο Ζητάδες που έκοβαν την κυκλοφορία για να περάσει η διαδήλωση, μόνο ως τζάμπα μαγκιά μπορεί να χαρακτηριστεί.
  1. Ο πανικός που δημιουργήθηκε με τον άσκοπο λιθοβολισμό και ο τρόμος που προκλήθηκε σε περαστικούς, είναι εχθρικός προς την κοινωνία και στη λογική κάθε κινήματος που αποσκοπεί στη χειραφέτηση της κοινωνίας συνολικά.
  1. Είμαστε ενάντια σε κάθε συμπεριφορά που στέλνει κόσμο στην αγκαλιά των φασιστών και δικαιολογεί στα μάτια του κόσμου την ύπαρξη της αστυνομίας, ενώ απ’ την άλλη διώχνουν κόσμο απ’ το κίνημα.

Είμαστε απέναντι σε νοοτροπίες που προκαλούν σύγχυση, ειδικά σε εκείνες οι οποίες εξευτελίζουν τις αξίες που κι εμείς υπερασπιζόμαστε με κόστος και θυσίες. Διότι αυτές ακριβώς προκαλούν και την πιο ύπουλη σύγχυση.

 

Και ας μην ξεχνάμε ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, ούτε και η υπογραφή τον αναρχικό.