Η εισήγηση της εκδήλωσης από την αντιφασιστική συνέλευση autonome antifa
Οι «Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες». Η «πετρελαιοφόρος Ανατολική Μεσόγειος». Οι «συμμαχίες» με την Αιγυπτιακή στρατιωτική δικτατορία και το κράτος του Ισραήλ. Όλα τούτα υποτίθεται πως έιναι καινούρια φρούτα. Εμφανίστηκαν στο δημόσιο λόγο, εμπεδώθηκαν και έγιναν καθομιλουμένη με όλο και μεγαλύτερη έντση από το 2010 και μετά.
Αλλά δεν εφευρέθηκαν το 2010. Έχουν πίσω τους μακρύχρονη ιστορία, την ιστορία της στρατηγικής του ελληνικού κράτους για την Ανατολική Μεσόγειο. Ακόμη περισσότερο, αυτό το ολοκαίνουριο ελληνικό λεξιλόγιο προορίζεται για να περιγράψει τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στονπαγκόσμιο διακρατικό πόλεμο που ξεκίνησε αμέσως έπειτα από τον ψυχρό πόλεμο και συνεχίζεται έως σήμερα.
Θα πρέπει να καταλάβουμε την στρατηγική του ελληνικού κράτους, την «εξωτερική πολιτική» των αφεντικών μας. Να αντιληφθούμε την ιστορία της και το παγκόσμιο πλαίσιο εντός του οποίου εξελίσσεται. Τέλος, να φανταστούμε το μέλλον της. Όλα αυτά όχι για χάρη της «αλήθειας», αλλά γιατί βρισκόμαστε εκεί που βρέθηκαν μυριάδες σαν κι εμάς στο παρελθόν: Γιατί ο πόλεμος των αφεντικών εξελίσσεται παγκόσμια. Γιατί οι ήττες μας, πρόσφατες και αρχαίες, βαραίνουν τα χέρια και τα μυαλά μας. Και γιατί οι επιλογές μας είναι για άλλη μια φορά απλές. Είτε ενάντια στο ελληνικό κράτος, είτε κρέας για τις καταστροφικές του μηχανές.
