Κατηγορία: Πορείες

Πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων

Σάββατο 31 Οκτώβρη στη 1.00μ.μ. πλατεία Αγοράς

Θέλουν τα εδάφη μας για να τα μετατρέψουν σε ερήμους του κεφαλαίου. Θα μείνουν μόνο με κάτι κόκκους άμμου σε μια κλεψύδρα που ολοένα αδειάζει.
Εμείς που φιλοξενηθήκαμε στην κατάληψη Rosa Nera θα έχουμε πάντα ένα μαύρο ρόδο στην καρδιά μας.
“Τα μαύρα ρόδα ανθίζουν μια ζωή”

“όλα για όλους, τίποτα δικό μας”
από τα πρώτα λόγια του Subcomandante Marcos

και από την άλλη, ακροβασίες του Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου:
Από τη μία μεριά η μεταφυσική του χρήματος- από την άλλη η σάρκα του ροδάκινου.
Από τη μια μεριά το “επιχειρείν”- από την άλλη ο ψαράς και η βάρκα του.
Από τη μια μεριά ο υποθηκευμένος ουρανός, ένα παγκόσμιο μαύρο τίποτα- από την άλλη μεριά σύμπας ο κάτω κήπος

λίγα λόγια για την αφίσα:
το σκίτσο είναι δημιούργημα της Μαρίας Ηλέκτρας Ζογλοπίτου. η οποία έφυγε μόλις στα 27 της χρόνια το 1997. Ως τότε είχε προλάβει να αφήσει το στίγμα της στο χώρο των κόμικς. Η γραμμή της δυνατή και ουσιαστική, ξέρει να ισορροπεί μεταξύ του ονειρικά εικαστικού, του ρεαλιστικού και της καρικατούρας. Το σκίτσο της παράγει συναίσθημα. Σκιτσάρει μεταξύ άλλων για στέκια, φανζίνς, αφίσες συναυλιών, εξώφυλλα δίσκων. Η επιλογή του σκίτσου δεν είναι τυχαία… τίποτα δεν τελειώνει….
η αφίσα συνοδεύεται από απόσπασμα ενός κειμένου αλληλεγγύης προς την κατάληψη της Ρόζα Νέρα…

Αντίσταση Αυτοοργάνωση Αλληλεγγύη
– Κάλεσμα σε Πορεία Υπεράσπισης των Καταλήψεων –

Σάββατο 31 Οκτωβρίου, στις 13:00 στην πλατεία Δ. Αγοράς

Rosa Nera, Κατάληψη για πάντα!

Το κράτος των αφεντικών «έχει συνέχεια», και τον τελευταίο χρόνο, έχει ξεσαλώσει: παράνομες απολύσεις, όξυνση στην απορρύθμιση της εργασίας, μειώσεις μισθών – όσες/οι δουλεύουν βγάζουν δουλειά για 4 και πληρώνονται με χαρτζιλίκια – εξαφάνιση επιδομάτων (ακόμα και για τις πιο ευάλωτες ομάδες), συντάξεις πείνας. Ως προς την διαχείριση της ανθρώπινης μετακίνησης, το μεγάλο έγκλημα συνεχίζεται: θάνατοι, βίαιες επαναπροωθήσεις, άρνηση κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, βασανιστήρια και φυλακίσεις προσφυγικών και μεταναστευτικών οικογενειών μέσα σε απάνθρωπα κάτεργα.

Όλα αυτά εν μέσω μιας υγειονομικής κρίσης, η οποία αντιμετωπίζεται από το ελληνικό κράτος με απάνθρωπο και κυνικό τρόπο: σύμφωνα με το κράτος των αφεντικών τα σπασμένα της κρίσης θα τα πληρώσουν (ίσως και με τη ζωής τους) οι μειονότητες, οι «ευάλωτοι», η εργατική τάξη, οι άνεργοι, όσες/ οι δεν έχουν ίση πρόσβαση στα κοινωνικά προνόμια.

Παράλληλα, στις διεθνείς διακρατικές σχέσεις προβάλλονται διαρκώς σενάρια θερμών επεισοδίων, τρομοκρατικών απειλών και πολέμων. Όλα αυτά μας θυμίζουν ότι τα αφεντικά και οι ιδεολογικοί τους μηχανισμοί μας το έχουν ράψει το κουστούμι. Ο εθνικισμός και οι επενδύσεις στην ντόπια και τη διεθνή πολεμική βιομηχανία είναι άλλη μια λύση Αν τώρα προκύψει κάποιο πολεμικό επεισόδιο ή «ατύχημα, τόσο το καλύτερο για τα εθνικά κράτη και το δίδυμο αδερφάκι τους: τις δαπάνες για την εθνική άμυνα και τις επενδύσεις πάνω σε πτώματα.

Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον το ακροδεξιό πολιτικό προσωπικό αυτής της κυβέρνησης έχει εξαπολύσει μια επίθεση σε κάθε αντίσταση που εμφανίζεται, είτε αυτό λέγεται εργατική απεργία, είτε μαθητική διαμαρτυρία, είτε διεκδίκηση καλύτερων όρων ζωής ή/ και περίθαλψης μέσα στην υγειονομική κρίση.

Πρωτίστως, το κράτος επιτίθεται στον πιο μαχητικό του αντίπαλο, δηλαδή στις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Έτσι το τελευταίο διάστημα εκκενώνεται η Κατάληψη Terra Incognita και καταστέλλονται λειτουργίες στην Κατάληψη Libertatia στη Σαλονίκη. Εκκενώνεται και η Κατάληψη Φιλολάου 99 στην Αθήνα. Οι καταλήψεις αυτές, μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις, αποτελούν κέντρα κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων και ενοχλούσαν ιδιαίτερα το πολιτικό προσωπικό και τους φασίστες. Στο παράδειγμα των Καταλήψεων της Σαλονίκης, είναι φανερό πως η καταστολή της Libertatia και της Terra συσχετίζεται με την ιστορική συνέχεια των δικτύων της τοπικής δεξιάς και των μπάτσων με τους φασίστες: χαρακτηριστικά παραδείγματα ο εμπρησμός της Libertatia στο εθνικιστικό – φασιστικό συλλαλητήριο του Γενάρη του 2018 για τη Μακεδονία, όπως και η βίαιη σύλληψη αντιφασιστών τον φετινό Σεπτέμβριο κοντά στην περιοχή που δρούσε η Terra, με την κατηγορία ότι… έσβηναν σβάστικες και ναζιστικά συνθήματα.

Οι καταλήψεις άλλωστε, ανάμεσα σε άλλα έχουν παίξει τον κρίσιμο ρόλο του κοινωνικού και μαχητικού οδοφράγματος απέναντι στην άνοδο της ρατσιστικής ακροδεξιάς και των νεοφασιστών στην Ελλάδα, ένα παράλληλα αποτελούν κέντρα αυτό- οργανωμένης κριτικής και παραγωγής λόγου ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Ως γνωστόν και εδώ στα Χανιά, στις 5 Σεπτέμβρη εκκενώνεται η Κατάληψη Rosa Nera, μια κοινότητα αγώνα αλλά και ένα αντιφασιστικό και ελευθεριακό κέντρο κοινωνικών, περιβαλλοντικών και εργατικών αγώνων τα τελευταία 16 χρόνια. Πολύ περισσότερο η Rosa είναι πάντα ένα σημείο αναφοράς, συνάντησης και δημιουργίας όχι μόνο για το ελευθεριακό κίνημα αλλά για τη νεολαία της πόλης, το πολιτικά και καλλιτεχνικά ανήσυχο πληθυσμό των φοιητριών/ών, την κοινωνική και μαχητική αριστερά, και κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. Η ανοιχτή αυλή της Rosa και οι ανοιχτές της εκδηλώσεις παρέδωσαν για πρώτη φορά σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, και κυρίως στα μη προνομιούχα, έναν ελεύθερο δημόσιο χώρο, ένα παράδειγμα για το πως μπορεί η πολεοδομία και η ψυχογεωγραφία της πόλης να γίνει προσιτή και να διαμορφωθεί από τον καθένα. Εκτός, βέβαια, από τους φασίστες και τους μηχανισμούς καταστολής των κοινωνικών κινημάτων.

To επιχείρημα για την πολιτική καταστολή της Κατάληψης Rosa Nera; Δουλίτσες!… ξενοδοχείο και πισίνα πάνω στην Rosa Nera και στον αρχαιολογικό χώρο στον Λόφο Καστέλλι. Την εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά ακολουθεί ένας μαζικός αγώνας με πορείες χιλιάδων ανθρώπων και μαζικές συνελεύσεις εκατοντάδων, με μαζικές πολιτικές και πολιτιστικές δράσεις ενάντια στην εκκένωση, ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και με πρόταγμα την επανακατάληψη και συνέχιση των κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών δράσεων της Κατάληψης με ακόμα πιο μαζικούς όρους.
Παράλληλα, μέσα από έρευνες της συνέλευσης της Κατάληψης και της συνέλευσης αλληλεγγύης στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών αποκαλύπτονται μια σειρά από πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις που αφορούν την εταιρεία – φάντασμα BELVEDERE, την Σύγκλητο του Πολυτεχνείου, την τοπική αυτοδιοίκηση, στελέχη της κυβέρνησης και άλλες εταιρείες και πρόσωπα που κερδίζουν από την καταστολή της Rosa και το ξεπούλημα του κέντρου αγώνα, όπως και του δημόσιου και αρχαιολογικού χώρου. (Ας μην το ξεχνάμε, όσο είναι εκεί η Κατάληψη – αντίθετα με τους ξενοδόχους και το ερμητικά κλειστό μπαλκόνι – η αρχαιολογική έρευνα και οι εργασίες π.χ. στο τείχος μπορούν να συνεχίζονται ανεμπόδιστη, το κτίριο σώθηκε και δεν καταστράφηκε, έγιναν επισκευές από το κίνημα με απόλυτο σεβασμό στον χαρακτήρα του κτηρίου και του σημείου).

Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα οι καταλήψεις αντεπιτίθενται. Και ο αγώνας συνεχίζεται. Στις 31 Οκτώβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο. Όλα συνεχίζονται, και θα συνεχίζονται κάθε μέρα. Η καταστολή όχι δεν έφερε την ήττα. Αντίθετα, έφερε την ενότητα, την φαντασία, την μαζική αντίσταση και την απονομιμοποίηση της καταστολής και της ξενοδοχοποίησης. Σε αυτούς τους δύο μήνες δεν σταμάτησε ούτε μέρα η συλλογική δράση, όχι μόνο για τη Rosa αλλά για κάθε κινηματική μάχη: τα Χανιά είναι μια πόλη σε κίνηση. Στα Χανιά, εκτός από τις συντρόφισσσες και τους συντρόφους,της αναρχίας, της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, όλο και περισσότερα άτομα αλλά και πλήθος εργατικών σωματείων και πολιτιστικών, περιβαλλοντικών και κλαδικών – επιστημονικών συλλόγων παίρνουν θέση όχι μόνο ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και την προστασία του ιστορικού και αρχαιολογικού χώρου, αλλά όλο και πιο συχνά υπέρ της συνέχειας της λειτουργίας της Rosa Nera, των υποδομών της και του παραδείγματος της συνέλευσης που λειτουργούσε εκεί.
Από τη μεριά της Συνέλευσης Αλληλεγγύης του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας, μετά από δύο μήνες σχεδόν γεμάτους συλλογικές διαδικασίες, συντροφικότητα, διαφωνίες (και όμως, ενότητα σε διαδικασίες βάσης!) δεν μπορούμε παρά να υποσχεθούμε πως δεν παραδίνουμε τίποτα στους ρατσιστές και στους εκμεταλλευτές των ανθρώπων. Οι άσχημες μέρες στο λόφο Καστέλλι θα τελειώσουν.
Θα φύγουν τα συρματοπλέγματα και οι σιδεριές που έχουν περιφράξει τον χώρο που άνθισαν τόσοι κοινωνικοί αγώνες, φιλίες, συναντήσεις και επιθυμίες συλλογικές, ατομικές, ελευθεριακές.
Κάτω τα χέρια από τις Καταλήψεις, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα, όσα κατακτηθήκαν με αγώνες της εργατικής τάξης και των μειονοτήτων

Να καταλάβουμε το μέλλον να πάρουμε τα σπίτια του αγώνα πίσω, να πάρουμε πίσω τις ζωές μας.

Αντίσταση Αυτοοργάνωση Αλληλεγγύη
-Κάλεσμα σε Πορεία Υπεράσπισης των Καταλήψεων–

Σάββατο 31 Οκτωβρίου, στις 13:00 στην πλατεία Δ. Αγοράς

Rosa Nera, Κατάληψη για πάντα!

Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη ROSA NERA,
του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας των Λαών

Αντιφασιστική Πορεία

 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, στις 10 : 30 , στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.

 

Στις 7 Οκτώβρη το αντιφασιστικό κίνημα καλείται να δώσει ένα μήνυμα στον δρόμο: για τη δικαιοσύνη μέσα από τον αγώνα των ανθρώπων του εργατικού και του κοινωνικού κινήματος ενάντια στην ψευδό -δικαιοσύνη των αφεντικών. Ο αγώνας των τελευταίων 10 ετών σταμάτησε την προσπάθεια των ντόπιων φασιστών να εκφραστούν μέσα από ένα ισχυρό νεοναζιστικό κόμμα όπως και την προσπάθεια των πολιτικών εκπροσώπων των αφεντικών να χρησιμοποιήσουν τους νεοναζί στις διαδικασίες αποδημοκρατικοποίησης και υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής και εργασίας.

Ήταν ένας αγώνας δύσκολος, επίμονος, αλλά και τραγικός: για άλλη μια φορά χάσαμε πολύτιμους ανθρώπους της τάξης μας, όπως ο Παύλος Φύσσας και ο Σαχζάτ Λουκμάν. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ η αντίσταση του Παύλου, απέναντι σε μια ολόκληρη τοπική οργάνωση των ναζί που δρούσε με την διακριτική παρακολούθηση της αστυνομίας. Ήταν ένα κομβικό γεγονός που θα εμπνεύσει και θα δώσει την τελική ώθηση στο αντιφασιστικό κίνημα για την οριστική κοινωνική ήττα της νεοναζιστικής οργάνωσης.

Ήταν ένας αγώνας που δόθηκε με διαφορετικούς τρόπους και από διαφορετικές συνθέσεις και συνεργασίες αντιφασιστικών πολιτικών χώρων στους δρόμους, στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους εργασιακούς χώρους και μέσα στα συνδικάτα.

Οι αναρχικές και αυτόνομες συλλογικότητες, συνομαδώσεις και οι καταλήψεις ήταν στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα, και έπαιξαν τον κρίσιμο ρόλο στις πόλεις – συχνά μόνο με τις δικές τους δυνάμεις – ενάντια στην συνεργασία των νεοναζί με την αστυνομία. Ιδίως σε βίαιες και ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αντιφασιστών, συνδικαλιστών, ΛΟΑΤΚΙ, γυναικών, προσφυγόπουλων και όποιον άλλο άνθρωπο θεωρούν οι φασίστες “περιττό”.

Η προσπάθεια από μερίδα του τύπου και των αφεντικών, να παρουσιαστούν ως δημοκρατικό και αντιναζιστικό τόξο οι πολιτικοί αρχηγοί και τα αυταρχικά πολιτικά πρόσωπα που έπαιξαν κεντρικό ρόλο στη διάδοση ρατσιστικών και εθνικιστικών ερμηνευτικών σχημάτων, που συναίνεσαν σε εγκλήματα κατά των προσφύγων, που χτύπησαν το εργατικό και το κοινωνικό κίνημα και που ακόμα και σήμερα αναπαράγουν την εθνικοσοσιαλιστική θεωρία των 30ς περί “δύο άκρων”, μόνο αηδία μας προκαλεί.

Στο σήμερα, λοιπόν, και περιμένοντας τις εξελίξεις γύρω από τη δίκη της Χιτλερική Αυγής, το κράτος συνεχίζει την εφαρμογή ενός μέρους της ατζέντας των νεοναζί: απαγάγοντας και φυλακίζοντας πρόσφυγες, καταστέλλοντας καταλήψεις, πουλώντας πολεμικά σενάρια, υποτιμώντας την ζωή και την εργασία, ετοιμάζοντας τη νέα επίθεση στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, πριν κάποιους μήνες, η εισαγγελική πρόταση στην Δίκη της Χρυσής Αυγής ουσιαστικά αθώωνε τα στελέχη της, εκφράζοντας προσδοκίες ρατσιστικών κομματιών της κοινωνίας, της αστικής τάξης και μερίδας του δικαστικού κόσμου. Αυτό άλλωστε δείχνει και η αναζωπύρωση ρατσιστικών επιθέσεων σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Το κράτος των αφεντικών καθοδηγεί πάλι τους φασίστες.

Στα μέρη μας, ρατσιστικές επιθέσεις πάλι συντονίζονται από εργοδότες και μπράβους εναντίον μεταναστών εργατών στα Χανιά ή στο Τυμπάκι, με την συνεργασία μπάτσων. Στόχος των φασιστών, η υποτίμηση της μεταναστευτικής ζωής και εργασίας, αργότερα η απαξίωση της ζωής όλων μας. Στη Λέσβο καθημερινά, χτυπούν άστεγα προσφυγόπουλα και τις οικογένειες τους. Εκεί που 13.000 άνθρωποι βρέθηκαν σε ανάγκη στέγης και ασύλου αφού κάηκε το κολαστήριο της Μόρια, στο οποίο οι ντόπιοι άρχοντες τους είχαν στοιβαγμένους. Στις μέρες μας νέα στρατόπεδα εγκλεισμού χτίζονται για να γίνου αποθήκες ανθρώπων….Σε όλη την Ευρώπη ξεσπούν αντιρατσιστικές διαδηλώσεις ενάντια στη πόλεμο που έχει εξαπολύσει η ακροδεξιά ελληνική κυβέρνηση και οι όχλοι της εναντίον της προσφυγιάς, όμως οι παράνομες επαναπροωθήσεις, τα βασανιστήρια και οι εγκλεισμοί σε εσκεμμένα άθλιες συνθήκες των ζωών που κατά κανόνα χρίζουν προστασία συνεχίζεται, με συλλογική κοινωνική ευθύνη όλων μας.

Ο ρατσιστικός όχλος κινητοποιείται από τα ξεπουλημένα τομάρια στα μεγάλα ΜΜΕ που εξαπατούν, στάζουν ρατσιστικό δηλητήριο, ανορθολογισμό, ευχές για πογκρόμ και πολέμους. Ταυτόχρονα πολεμικά σενάρια και επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία μας φέρνουν ακόμα πιο κοντά στην βαρβαρότητα που ονειρεύονται μερίδες της αστικής τάξης και οι φασίστες : το ξεπέρασμα της κρίσης τους μέσα από διακρατικούς πολέμους και πτώματα. Να πεθάνουμε δηλαδή για πετρέλαια, ΑΟΖ και ότι άλλη μαλακία σκεφτούν για να πουλήσουνε τα όπλα τους στα κορόιδα όλων των εθνών.

Στην παρούσα συγκυρία λοιπόν, θεωρούμε την ημέρα απόφασης της δίκης των νεοναζί κεντρική προτεραιότητα. Πράγματι, είμαστε ενάντια στις φυλακές, είμαστε όμως και ενάντια στους φασίστες και δίπλα στους αντιφασίστες/αντιφασίστριες.

Για όλους αυτούς του λόγους, καλούμε σε αντιφασιστική πορεία και ενότητα: στην σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, το πολιτικό προσωπικό των αφεντικών παρουσιάζει μια ακροδεξιά ατζέντα αποδημοκρατικοποίησης και ένα πλάνο αυταρχικής διαχείρισης της κρίσης και του εσκεμμένου κρατικού χάους στην εργασία, την παιδεία, την υγεία και την ανθρώπινη μετακίνηση.

Όμως δεν παίζουν μόνοι τους, κάθε άλλο.

Αν οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες.

 

Αγώνες Ταξικοί Αντιφασιστικοί!

Αλληλεγγύη στην Προσφυγιά, Άσυλο και Χαρτιά,

Μέχρι την απελευθέρωση της ανθρώπινης μετακίνησης

 

Αντιφασιστική Πορεία 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, στις 10 : 30 , στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.