ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ. Δίκη υπόθεσης των 4:
Η κατάληψη Rosa Nera στηρίζει και συμμετέχει στα καλέσματα για την Τρίτη 18/3 στις 09:00 π.μ. στα δικαστήρια Ρεθύμνου, όπου θα διεξαχθεί η δίκη των 4 που δέχτηκαν σεξιστική – ρατσιστική επίθεση από ομάδα ακροδεξιών, στο Ρέθυμνο τον Μάρτιο του 2020.
Ακολουθεί το
κείμενο των 4 για την δίκη:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας»: Μέρος 7ο – στο δρόμο για το Εφετείο»
Είμαστε οι Ε.Α., Η.Γ., Ε.Π., Ο.Σ. και στις 18 Μαρτίου 2025 καλούμαστε να παραστούμε στο Εφετείο Χανίων, όπου θα επανεξεταστεί η υπόθεση της σεξιστικής και ρατσιστικής επίθεσης που δεχτήκαμε στο κέντρο του Ρεθύμνου τον Μάρτιο του 2020 από ομάδα ακροδεξιών ανδρών – μια υπόθεση στην οποία δικαιωθήκαμε στις 12 Ιανουαρίου 2024.
Ύστερα από τέσσερα χρόνια αναβολών, οικονομικής και ψυχικής εξουθένωσης, το αποτέλεσμα της δίκης ήταν η καταδίκη των έξι από τους επτά κατηγορούμενους, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε δεκαοκτώ μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή. Ο έβδομος καταδικάστηκε σε δεκαέξι μήνες, λόγω αμφιβολιών αναφορικά με την πρώτη κατηγορία, κατά πλειοψηφία της έδρας. Οι κατηγορίες που τους βαρύνουν είναι: διατάραξη κοινής ειρήνης, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κατά συναυτουργία και με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, καθώς και εξύβριση κατά συρροή που τελέστηκε δημόσια με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, τόσο στις καταθέσεις μας όσο και στις απολογίες των κατηγορουμένων, ακούσαμε σχόλια ότι οι κατηγορίες «είναι αστείες» και ότι «στο Εφετείο η υπόθεση θα ξεπεταχτεί». Η έκπληξή τους είναι εύλογη, μιας και τέτοιες υποθέσεις σπάνια φτάνουν στις δικαστικές αίθουσες λόγω αποθάρρυνσης, και ακόμα σπανιότερα οδηγούν σε καταδίκες «έντιμων ανδρών», «μεροκαματιάρηδων» που «είπαν απλώς μια κουβέντα στον δρόμο», κι ας ήταν τα πρόσωπά τους καλυμμένα. Ενώ επιχειρήθηκε η ενίσχυση της εικόνας των κατηγορουμένων ως «εuυπόληπτων πολιτών», για εμάς το αποτέλεσμα ήταν η επιβεβαίωση μιας συστημικής συνήθειας: της ατιμωρησίας.
Μας συγκλόνισε το γεγονός ότι επαναλήφθηκε πολλές φορές πως η καταδικαστική απόφαση αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Όσο κι αν οι προσδοκίες μας από τη δίκη ήταν ξεκάθαρες, αυτή η διαπίστωση δεν έπαψε να μας σοκάρει. Αντί για απόδοση δικαιοσύνης, παρατηρήσαμε μια επίμονη αντιστροφή των ρόλων θύτη και θύματος: το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης βαφτίζεται «υπερβολή», ενώ η βία χαρακτηρίζεται απλώς ως «μια κακιά στιγμή».
Μπροστά σε ένα καθεστώς καταπίεσης, καταστολής και λογοκρισίας, η υποστήριξη της απαίτησης για δικαιοσύνη δεν είναι επιλογή – είναι καθήκον. Η κριτική σκέψη και η διεκδίκηση του δίκαιου δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά προϋποθέτουν συλλογική αντίσταση απέναντι σε έναν συνεχή εκφοβισμό.
Σήμερα, καθώς η ακροδεξιά ακολουθεί μια ταχύτατη ανοδική πορεία και επιδιώκει να εξαπολύσει σκοταδισμό, η απάντησή μας είναι η δράση. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός απορρίπτουν τη γνώση και την καλλιέργεια, προάγοντας την αμάθεια και τη βιαιότητα.
Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί επανειλημμένα στη χώρα μας, όπου οι πολίτες βλέπουν τη δικαιοσύνη να κλονίζεται και την εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου να αμφισβητείται. Η ανάγκη για αλλαγή και υπευθυνότητα γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.
Δεν σταματάμε.
Καμία μόνη.
4 ζευγάρια πόδια.»
https://rosanera.squat.gr/
