Κατηγορία: Δίκες

“αν μιλήσεις θα σε σταυρώσουμε σαν τον Χριστό και θα σε κάψουμε σαν τον Ιούδα”
(απειλές προς το θύμα από τους παιδοβιαστές του)

Από τις 6 Δεκέμβρη διεξάγεται μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο -σήμερα- Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες το στενό οικογενειακό του περιβάλλον.

Καταρχάς η δίκη γίνεται στο Ρέθυμνο, κι έτσι δεν φτάνει εδώ η μπόχα της ρασοφόρας και ευυπόληπτης “καλής κοινωνίας” που αφενός κάθεται στο εδώλιο και αφετέρου την υπερασπίζεται. Αν λοιπόν δεν έχετε ακούσει τίποτα ακόμα για την υπόθεση, είναι επειδή ένα ολόκληρο πλέγμα τοπικής εξουσίας, εκκλησιαστικής και πολιτικής, παίζει τα ρέστα του για να βγουν λάδι ο πατέρας του θύματος Στέφανος Γουμενάκης, ο θείος του Ιωάννης Γουμενάκης (ιερέας και δάσκαλος στις Βουκολιές, κομματικό στέλεχος της ΝΔ, με θητεία ακόμα και ως προϊστάμενος της Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων), τα πρώτα του ξαδέρφια Νικόλαος Καβελάκης (ιερέας στα Καμισιανά) και Εμμανουήλ Καβελάκης, καθώς και ο φίλος του πατέρα, Εμμανουήλ Γεωργουσάκης. Μια υπόθεση αδιανόητης φρίκης και κτηνωδίας, καθώς οι 4 εκ των κατηγορουμένων βαρύνονται με κατά συρροήν βιασμούς ενός ανήμπορου παιδιού, του οποίου ο πατέρας εξέθετε στη “διάθεσή” τους για χρόνια, αλλά και το εξανάγκαζε να ζει σαν ζώο σε αποθήκες, στάβλους και στο ύπαιθρο – σε μια απόλυτα βάρβαρη συνθήκη δηλ, ακόμα κι αν εξέλιπαν τα βασανιστήρια των βιασμών και κακοποιήσεων.

Σημειώνουμε εδώ ότι τα ονόματα των κατηγορουμένων δεν έχουν ακουστεί κυριολεκτικώς πουθενά, ούτε σε μία από τις ελάχιστες ανταποκρίσεις και τα σχετικά ρεπορτάζ για την υπόθεση που είδαν το φως της δημοσιότητας, από τότε -πριν ένα χρόνο περίπου- που έγιναν οι πρώτες συλλήψεις έως σήμερα. Και πέραν της ιδιότυπης ασυλίας στη δημόσια σφαίρα, οι κατηγορούμενοι απολαμβάνουν και της “υψηλότερης” δυνατής υπεράσπισης για το σινάφι τους, με δικηγόρους που συστηματικά υπερασπίζονται δολοφόνους, βιαστές, ναζιστές και λοιπά καθάρματα. Η “βαριά” αυτή νομική εκπροσώπηση αποτελείται από το γνωστό και μη εξαιρετέο Μαρκογιαννάκη μέχρι την Κατερίνα Σιαφακα (από το γραφείο του Κούγια), την Βάσω Πανταζή (συνήγορο υπεράσπισης της Χ.Α.) και τους Διονύσιο Βέρα και Μεθόδιο Ματαλιωτάκη.

Από την πρώτη μέρα της δίκης, όταν διαβάστηκε το ογκωδέστατο κατηγορητήριο (που αρκούσε να προκαλέσει εμετό ακόμα και στην πιο ψύχραιμη ψυχοσύνθεση), το νομικό αυτό επιτελείο έχει αντίπαλο μονάχα έναν ανεπαρκέστατο -για να μην πούμε κάτι βαρύτερο- δικηγόρο, διορισμένο από το κρατικό ίδρυμα που φιλοξενεί προσωρινά το θύμα – και όλως τυχαίως γαμπρό του διευθυντή του ιδρύματος, επίσης γνωστού στελέχους της τοπικής ΝΔ. Τις επόμενες μέρες, κατά τις οποίες εξετάστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας, απέναντι σε μια υπεράσπιση που επιδιδόταν σε ένα κρεσέντο ωμών ύβρεων εις βάρους τους, ο δικηγόρος του ιδρύματος (Νικόλαος Ντουντουλάκης) δεν προέβαλε την παραμικρή ένσταση ή κάποια είδους αντίδραση, αφήνοντάς τους κυριολεκτικά στο έλεός της. Για να αποτυπώσουμε αδρά την κατάσταση των πραγμάτων: η τιμή και η υπόληψη όσων είχαν το θάρρος να καταθέσουν ενάντια στους βιαστές, κουρελιάστηκε βάναυσα, χυδαία και συστηματικά από την υπεράσπιση των τελευταίων, η οποία μετέτρεψε τη διαδικασία σε ριάλιτι του χειρίστου είδους, χρεώνοντας απροκάλυπτα στα κίνητρα των μαρτύρων ερωτικές αντιζηλίες και οικονομικές επιδιώξεις.

Και δυστυχώς, εκτός της κραυγαλέας απροθυμίας του συνήγορου πολιτικής αγωγής -του δικηγόρου της “δομής” δηλ- να προστατέψει κάπως τους μάρτυρές του Γιάννη, ακόμα και η έδρα παρακολουθούσε κατ’ ουσίαν αμέτοχη το εξουθενωτικό μπούλινγκ των Μαρκογιαννάκη και σία. Μια έδρα που διαρκώς υποτάσσεται σε σχεδόν κάθε αίτημα της υπεράσπισης, με αποκορύφωμα στη λυσσώδη απαίτησή της να εξεταστεί μέσα στην αίθουσα ο Γιάννης, υποχρεώνοντάς τον να υποστεί ξανά μετά από τόσους μήνες, τη βάσανο της εγγύτητας με τους δεσμώτες και βιαστές του, καταθέτοντας σε απόσταση αναπνοής από κείνους τα όσα φριχτά βίωνε επί χρόνια στα χέρια τους.

Παρά όμως το ξύλο, την ψυχολογική βία και τις απειλές (“αν μιλήσεις θα σε σταυρώσουμε σαν το Χριστό και θα σε κάψουμε σαν τον Ιούδα”), ο Γιάννης βρήκε κάποτε το θάρρος να μιλήσει για την αβίωτη ζωή του, σε κείνους τους ανθρώπους που του δίναν ένα πιάτο κανονικό φαγητό, που προσπαθούσαν να επουλώσουν κάπως τις πληγές του και να του προσφέρουν λίγη αγάπη από αυτήν που ποτέ δεν γνώρισε από την οικογένειά του. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους στέκονται και σήμερα δίπλα του ως μάρτυρες στο δικαστήριο, παρά τις απειλές και τις προσπάθειες τρομοκράτησής τους από εκκλησιαστικούς κύκλους – και φυσικά είναι αυτοί που υπομένουν τις χυδαιότητες της υπεράσπισης των βιαστών μέσα στην αίθουσα. Σημειωτέον, οι άνθρωποι αυτοί εναντίον τους έχουν και τη διοίκηση του ιδρύματος που “φιλοξενεί” σήμερα το Γιάννη, η οποία έχει κινηθεί νομικά εναντίον τους και απαγορεύσει την επικοινωνία μαζί του, υπονομεύοντας ακόμα περαιτέρω την ανύπαρκτη εκπροσώπησή του.

Ο Γιάννης και οι μάρτυρες κατηγορίας, μόνοι τους ουσιαστικά απέναντι στα θηρία που τους καταρρακώνουν σε κάθε συνεδρία, έχουν την επείγουσα ανάγκη στήριξης όλων μας. Να σπάσουμε εν πρώτοις την ομερτά και να καταδείξουμε τις μεθοδεύσεις ενός σάπιου ως το κόκκαλο κατεστημένου που συγκαλύπτει τον εαυτό του, κάθε φορά που βγαίνουν στη φόρα οι βρωμιές του. Πάνω απ’ όλα όμως, να σταθούμε κι εμείς δίπλα στον Γιάννη, που τόσο χυδαία και ρατσιστικά αμφισβητείται η αξιοπιστία της μαρτυρίας του για όσα ο ίδιος έζησε. Να τον στηρίξουμε ενάντια στην υπερασπιστική γραμμή των βιαστών που χρησιμοποιεί την νοητική του υστέρηση για να τον βγάλει ψεύτη, παραβλέποντας τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης – η οποία κάνει λόγο για πολλαπλούς βιασμούς. Να σταθούμε δίπλα του, γιατί απλώς ο Γιάννης λέει την αλήθεια.

Ενάντια στη μεθοδευμένη εκστρατεία συγκάλυψης

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 9:30πμ στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 2:00μμ στη ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΝΙΩΝ

Δεκέμβρης 2022
Κατάληψη Rosa Nera

Αθώωση του προέδρου του σωματείου επισιτισμού

Η συνδικαλιστική δράση δεν φιμώνεται, δεν ποινικοποιείται.

Την Τρίτη 13/12, εκδικάζεται στα δικαστήρια Χανίων η μήνυση που υπέβαλε γνωστή αλυσίδα εστίασης της πόλης σε βάρος συνδικαλιστή από το σωματείο επισιτισμού. Η κατηγορία που του προσάπτεται είναι η διατάραξη οικιακής ειρήνης. Η αιτία; Η παρέμβαση την οποία πραγματοποίησαν μέλη του σωματείου στο εν λόγω μαγαζί με σκοπό την ενημέρωση των συναδέλφων τους για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αυτή η παρέμβαση δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού η συγκεκριμένη αλυσίδα –και όχι μόνο– όφειλε δεδουλευμένα σε υπαλλήλους της, των οποίων μάλιστα η σύμβαση εργασίας ήταν ατομική. Στα παραπάνω αντιτάχθηκε το σωματείο επισιτισμού.
Σίγουρα τα αφεντικά θα επιθυμούσαν να μην υπάρχουν συνδικάτα και συλλογικοί αγώνες. Την επιθυμία τους αυτή προσπαθεί να κάνει πράξη η τωρινή κυβέρνηση με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, ο οποίος αντιμετωπίζει όχι μόνο το κατακτημένο δικαίωμα στην απεργία, αλλά και τον ίδιο τον συνδικαλιστικό αγώνα, ως πράξη ποινικά κολάσιμη. Γι’ αυτό και η εργοδοσία, παίρνοντας θάρρος από το ευρύτερο αντεργατικό πλαίσιο που έχει θεσπιστεί, προχωρά σε μηνύσεις απέναντι σε αγωνιστές/τριες του εργατικού κινήματος, για να φοβηθούν οι υπόλοιποι και οι υπόλοιπες. Σε μια περίοδο όπου στους χώρους εργασίας επικρατεί ο εργοδοτικός φόβος και η ανασφάλεια για το αν θα βγούμε μέχρι το τέλος του μήνα, όπου τα χρήματα δεν μας φτάνουν ούτε για τα βασικά, όπου τα νοίκια έχουν εκτιναχτεί, το κράτος για μία ακόμη φορά έρχεται ουσιαστικά να παίξει τον ιστορικά προσδιορισμένο του ρόλο: αυτόν της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου σε βάρος της εργασίας. Η δικαιοσύνη μετά από τόσες και τόσες απεργίες, τις οποίες έχει κρίνει παράνομες, καλείται να δικάσει εκλεγμένους συνδικαλιστές απλά και μόνο επειδή ανταποκρίθηκαν στο ταξικό τους καθήκον.

Όμως, παρ’ όλες τις προσπάθειες από την πλευρά του κράτους να χαλιναγωγήσει και να φιμώσει το εργατικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες, νέες εστίες πάλης ξεπηδούν από παντού. Από την απεργία των ντελιβεράδων της e-food μέχρι τις προβλήτες της Cosco και από την απεργία των εργατών της Μαλαματίνας στην Θεσσαλονίκη μέχρι τον αγώνα των κατοίκων των Εξαρχείων να αποτραπεί ο μετασχηματισμός της γειτονιάς τους σε τουριστικό πάρκο, οι συλλογικές αντιδράσεις μάς δείχνουν πως οι κοινωνικοί αγώνες που διεξάγονται από τα κάτω είναι η απάντηση στο μέλλον της ανέχειας και της εξατομίκευσης που προσπαθούν να μας επιβάλουν κράτος και αφεντικά. Η δύναμη που παίρνουμε από αυτούς τους αγώνες, οι οποίοι βρίσκουν απέναντί τους την κρατική καταστολή, μας δίνουν δύναμη να αντιπαλέψουμε το τέρας της επισφάλειας που επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.

Ως κατάληψη Rosa Nera στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι στην απαράδεκτη δίωξη του προέδρου του σωματείου επισιτισμού. Αντιλαμβανόμαστε πως μόνο οι ταξικοί, αδιαμεσολάβητοι αγώνες θα φέρουν το κράτος σε θέση άμυνας και τους/τις εργαζόμενους/ες σε θέση αποτελεσματικής υπεράσπισης αυτών που κατακτήθηκαν με αίμα και θυσίες. Η διεκδίκηση σε κάθε χώρο δουλειάς για τα αυτονόητα εργασιακά μας δικαιώματα και η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των αγώνων.

Απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΧΑΝΙΩΝ, ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 13/12, ΣΤΙΣ 11:00.

– Όχι στις συνδικαλιστικές διώξεις.

– Οι ταξικοί αγώνες δεν είναι παράνομοι. Είναι δίκαιοι.

Κατάληψη ROSA NERA

Xανιά, Δεκέμβριος 2022

συνεχίζεται με την κατάθεση των μαρτύρων υπεράσπισης. Είναι απαραίτητη η διαρκής παρουσία των αλληλέγγυων.

Σήμερα, κεκλεισμένων των θυρών, κατέθεσε ο 20χρονος σήμερα Γιάννης. Διεκδικήθηκε και επιτεύχθηκε η παρουσία δύο ψυχολόγων παρά την άρνηση της πλευράς των κατηγορούμενων.

Η δίκη Στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρεθύμνου συνεχίζεται και σήμερα η δίκη των 5 κατηγορουμένων για την υπόθεση της χρόνιας και κατά συρροή βιασμού του Γιάννη από την Γλώσσα του Πλατανιά Χανίων.

Κατηγορούμενοι για δεκάδες βιασμούς του Γιάννη, από παιδί, είναι άνθρωποι κύρους, ανάμεσα τους ιερείς που έχαιραν της εκτίμησης των πρωτοσύγκελων και πολιτικών προσώπων, ανάμεσα τους ο πατέρας του, άνθρωποι από από 42 έως 72 χρονών. Οι κατηγορούμενοι αρνούνται τα πάντα, ενώ οι άνθρωποι που έχουν αποκαλύψει την υπόθεση έχουν καταγγείλει ότι απειλήθηκαν.

Στο δικαστήριο, που διακόπηκε χθες για να εξεταστούν αιτήματα των δικηγόρων, βρέθηκαν μαζικά άνθρωποι από συλλογικότητες των Χανίων και του Ρεθύμνου, (όπως η Κατάληψη Rosa Nera, η Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου – αδρε, το Κοινωνικό Ραδιόφωνο ΧανίωΚΡαΧ radio, η φεμινιστική ομάδα Catσούλες, από την συλλογικότα Συντονιστικό Ρεθύμνου κατα Βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας -ΒΑΠΕ) όπως και καλούν και για τις επόμενες μέρες που θα συνεχιστεί η δίκη.

Ανακοίνωση υποστήριξης στον Γιάννη και απαίτησης να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση έχει δημοσιεύσει και η ΕΛΜΕ Χανίων

Ο Γιάννης δεν είναι μόνος του, αγώνας για την δικαίωση του, καμία συγκάλυψη!

(οι περισσότερες φώτος από τον ΠΑΠ, και από την χθεσινή παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια Ρεθύμνου, παρουσία αλληλέγγυων υπάρχει και σήμερα)

(Αρχείο. Για την υπόθεση, κείμενα και αφίσσες από την Κατάληψη Rosa Nera:

1.

Δικαιοσύνη για τον Γιάννη! Κάλεσμα στα δικαστήρια Ρεθύμνου, 6/12

2.

Δεν σωπαίνουμε – σπάμε την συγκάλυψη Αλληλεγγύη στον Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά

3.

https://rosanera.squat.gr/2022/03/19/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%85%cf%80%cf%8c%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-19%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7/ )

Ο Γιάννης από τη Γλώσσα του Πλατανιά δεν είναι μόνος του!

Αλληλεγγύη, να σπάσει η ένοχη σιωπή και η συγκάλυψη των “ευυπόληπτων” βιαστών του.
Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ρεθύμνου, 6 Δεκεμβρίου, 9 το πρωί.

Πριν περίπου ένα χρόνο, βγήκε στο φως της δημοσιότητας η ιστορία μιας φρικτής κτηνωδίας. Η ιστορία αφορά ένα –20χρονο σήμερα– παιδί με νοητική στέρηση, το οποίο βιαζόταν για χρόνια σε ένα μικρό χωριό του Δήμου Πλατανιά, τη Γλώσσα. Μετά από τα τόσα χρόνια συγκάλυψης, κάποιοι κατήγγειλαν τον κατά συρροή βιασμό του Γιάννη, σπάζοντας την σιωπή. Για αυτή τους την επιλογή απειλούνται.

Μετά από σχετική έρευνα, 4 πρόσωπα προφυλακίστηκαν: ο πατέρας που έχει προσωρινά αποφυλακιστεί, μετά από 6 μήνες –με χαρακτηρισμό του εγκλήματός του ως πλημμελήματος– έδινε το ανυπεράσπιστο παιδί βορά στις ορέξεις παπάδων, συγγενών και άλλων κατοίκων της περιοχής. Από τους κατηγορουμένους βιαστές, ο ένας είναι γείτονας και οι άλλοι δύο παπάδες, εκ των οποίων ένας είναι και ο θείος του παιδιού. Σήμερα ο δύστυχος Γιάννης, που για ζωή γνώρισε μονάχα μια επίγεια κόλαση, βρίσκεται στο θεωρητικά προστατευμένο περιβάλλον μιας δομής στα Χανιά, με ορατό ορίζοντα μονάχα μια δίκη, στην οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα κτήνη που όριζαν την αβίωτη ζωή του.

Υπάρχει μια χτυπητή αντίθεση σε σχέση με τον εκκωφαντικό ορυμαγδό άλλων πολύκροτων –ομοειδών και μη– υποθέσεων που «συγκλονίζουν» αυτήν την περίοδο, όπως η υπόθεση της “Κιβωτού”. Αντίθετα με το ανθρωποφαγικό τσίρκο που επιφυλάσσουν τα μίντια και τα κοινωνικά δίκτυα, αυτό που αξίζει ο Γιάννης είναι η υποστήριξη από την χανιώτικη κοινωνία. Έτσι, ώστε να σπάσει αυτή η εξοργιστική ανωνυμία των τεράτων που τον καταδυνάστευαν μια ολόκληρη ζωή. Διότι η ανωνυμία και το σκοτάδι γύρω από αυτούς επιβάλλεται ακόμη και τώρα από το πλέγμα εξουσίας που τους ανέδειξε σε κείνο το βάθρο που στέκονταν ως ευυπόληπτοι θεματοφύλακες της κίβδηλης ηθικής του.
Υπάρχει, παράλληλα, και μια χτυπητή συνάφεια με την έτερη κτηνωδία που αποκαλύφθηκε τον προηγούμενο χρόνο στην πόλη μας. Όπως και στην υπόθεση του κολαστηρίου οίκου ευγηρίας, της Αγίας Σκέπης, και στις δύο αυτές υποθέσεις αδιανόητης βαρβαρότητας που μας έχουν στιγματίσει ως τοπική κοινωνία, διαπλεκόμενοι παράγοντες της Εκκλησίας, της Δεξιάς και της οικονομικής ελίτ της πόλης αγωνίζονται για να κρατήσουν τα στόματα κλειστά.

Και τώρα ήρθε η ώρα της δίκης για τέσσερις από τους δεκαοχτώ κατηγορούμενους που θα δικαστούν στο Ρέθυμνο στις 6 του Δεκέμβρη. Τον Γιάννη, που φιλοξενείται τώρα σε κρατική δομή στα Χανιά, θα τον υπερασπίσει δικηγόρος που έχει ορίσει η δομή. Το “αυτονόητο” είναι ότι αυτός ο δικηγόρος αντί να αναδείξει τον βασανισμό του Γιάννη θα προσπαθήσει να διασώσει την υπόληψη των κατά τα άλλα ”ευυπόληπτων” προφυλακισμένων παπάδων, για να μην καταρρεύσει για ακόμα μια φορά το κατασκεύασμα της χριστιανικής ηθικής.

Ας βροντοφωνάξουμε ότι ο Γιάννης δεν είναι μόνος, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους, αλλά στέκονται αλληλέγγυοι σε κάθε αδύνατο και καταπιεσμένο, ενάντια στις αθλιότητες αυτού του κόσμου.

Καλούμε σε ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
9 ΤΟ ΠΡΩΙ – ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΈΜΒΡΗ

Δικαιοσύνη για τον Γιάννη

Το 1972 προβάλλεται για πρώτη φορά η ταινία ‘‘Ο Νονός’’ στους κινηματογράφους. Σε μια σκηνή που θα μείνει στην ιστορία ως η σκηνή με τις παράλληλες δράσεις, ο ‘‘νονός’’ χρίζεται ουσιαστικά νονός βαπτίζοντας ένα μωρό, ενώ παράλληλα εκτελούνται όλοι οι εχθροί του. Ο ίδιος αποτάσσεται την εγκληματική του φύση ενώπιον του ‘‘θεού’’ ίσα ίσα για να μπορεί μέσω της άφεσης των αμαρτιών του να σκοτώνει καλύτερα κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής του.

Κάπως έτσι κάθε λογής καλός άνθρωπος, πιστός κατ΄ ουσία, καθώς και όσοι διαφυλάττουν τα ιερά κηρύγματα αξιοποιούν τη θρησκεία και μέσω της επίγειας τους εξουσίας μας υπενθυμίζουν ότι η κόλαση και ο παράδεισος είναι εδώ και τώρα. Οι ‘‘υπάλληλοι του θεού’’ ή αλλιώς οι επιφορτισμένοι με το θεάρεστο έργο επί της γης κληρικοί και παπάδες γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας ότι δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή ή θεία δίκη. Γι’ αυτόν τον λόγο δε διστάζουν να επιδοθούν σε οποιαδήποτε πράξη αντιβαίνει στα ηθικά κηρύγματα τους , ακόμα κι αν αυτή είναι εγκληματική. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στέκονται στην πρώτη γραμμή της εκκαθάρισης της κοινωνίας από τα βρώμικα ήθη και την αποχαλίνωση της νεολαίας μέσω ενός εισαγόμενου προτεσταντικού πουριτανισμού και είναι οι ίδιοι που πιθανόν να ακούσετε να είναι κατά των αμβλώσεων, πρωτοστατώντας και εκεί στη μισογύνικη ρητορική.

Η θεσμοθετημένη θρησκευτική εξουσία , με την κοινωνική και κρατική ανοχή, δίνει το δικαίωμα στους υπαλλήλους της να την ασκούν όχι μόνο στις συνειδήσεις αλλά και στα σώματα των ανθρώπων, ακόμα και αν αυτοί ανήκουν στο συγγενικό τους κύκλο. Γνωρίζουν πολύ καλά, όπως και οι πρόγονοι τους μέσω της Ιεράς Εξέτασης, ότι μπορεί μια χαρά η ζωή να γίνει μια κόλαση. Οι υπόλογοι συγγενείς και λοιποί κοντινοί φίλοι τους αφιέρωσαν τη θρησκευτική τους λατρεία στο σώμα ενός παιδιού.
Η κοινωνία δεν τρέφει αυταπάτες για το ποιόν των δήθεν ευυπόληπτων αυτών ανθρώπων. Παράλληλα με τις αποκαλύψεις για την ‘‘Κιβωτό του Κόσμου’’ αρχίζει, και στα καθ’ ημάς ορθόδοξα χριστιανικά μέρη, να καταρρέει ο μύθος για την υπόληψη των θρησκευτικών πατεράδων. Ο Γιάννης βρίσκεται λοιπόν στη θέση του απολογισμού στην επίγεια κόλαση που του ετοιμάσανε πατέρας, συγγενείς και ‘‘φίλοι’’. Ο ίδιος καταφέρνει και επιδεικνύει τα πρόσωπα που επίδρασαν στο σώμα του και το βίαζαν κατ’ εξακολούθηση από τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του και μετά.

Σε αυτήν του τη μάχη για δικαιοσύνη στεκόμαστε στο πλάι του, όπως και στον κάθε άνθρωπο που πέφτει στα χέρια της εξουσίας κάθε μορφής, θεσμικής ή όχι. Καλούμε την τοπική κοινωνία να αγκαλιάσει τον Γιάννη και τους λιγοστούς ανθρώπους που στέκονται ειλικρινώς πλάι του, για να μη νιώθει ο ίδιος αλλά και οι άνθρωποι αυτοί άλλο μόνοι απέναντι στο Κτήνος που συγκαλύπτει τα κτήνη. Να σπάσει την ομερτά που έχει μαφιόζικα επιβληθεί σε αυτόν τον τόπο από τα χυδαία συμφέροντα των «ευυπόληπτων παραγόντων», για να αναδειχθούν και να
τιμωρηθούν τα νοσηρά εγκλήματα εις βάρος του Γιάννη .

Συμπαράσταση στον Γιάννη. Το πρόβλημα ήταν και παραμένει το εκμεταλλευτικό σύστημα και οι θεσμοί του. Δικαιοσύνη για όσους ανθρώπους τους στέρησαν τη χαρά της ζωής, κάνοντας τη φρίκη καθημερινότητα.

Συγκέντρωση: Τρίτη 6 Δεκεμβρίου, ώρα 9 το πρωί, στα δικαστήρια Ρεθύμνου.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA, rosanerasquat.gr