Το Θεατρικό εργαστήρι στην Rosa Nera για την δημόσια υγεία

|Το θεατρικό εργαστήρι της Rosa Nera καλεί καλλιτέχνες, εργαζόμενους στον υγειονομικό τομέα, αλλά και όποιον άλλο ενδιαφέρεται για μια ποιοτικότερη δημόσια υγεία να έρθει σε μια ανοιχτή συζήτηση με σκοπό το μοίρασμα εμπειριών στη “δημόσια” υγεία στο θεατράκι της Rosa Nera|

Εδώ και δεκαετίες παρακολουθούμε μια μεθοδευμένη υποβάθμιση της δημόσιας υγείας.
Τόσο οι απλοί πολίτες που τυχαίνει να χρειαστούν νοσηλεία, χειρουργείο, ή και απλή εξέταση σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο βρίσκονται μπροστά σε μια δομή υποστελεχομένη, με ελλείψεις ακόμα και σε αναλώσιμα υλικά και φυσικά επικίνδυνες καθυστερήσεις λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας.
Από την άλλη, και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία επωμίζονται το βάρος να στηρίξουν το εθνικό σύστημα υγείας με προσωπικό κόπο και υπερπροσπάθεια. Αναγκάζονται σε πολύωρες εφημερίες και σε καθήκοντα εκτός της ειδικότητας τους. Αυτό αποδεικνύεται και από πολλαπλές καταγγελίες των γιατρών των Χανίων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και σε εφημερίδες στις οποίες προσπαθούν να καταδείξουν την κατάσταση.

Ακόμη και η παραίτηση αγροτικού γιατρού πρόσφατα στα Χανιά κάνει ξεκάθαρο ότι το ΕΣΥ έχει φτάσει τους γιατρούς στα όρια τους.

Η κατάσταση αυτή είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας. Είναι μια κατάσταση που τις συνέπειες της επιβαρυνόμαστε όλοι μας, και που η επιδείνωση της κοστίζει πολλές φορές μέχρι και ανθρώπινες ζωές.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, το θεατρικό εργαστήρι της Rosa Nera καλεί καλλιτέχνες, εργαζόμενους στον υγειονομικό τομέα, αλλά και όποιον άλλο ενδιαφέρεται για μια ποιοτικότερη δημόσια υγεία να έρθει σε μια ανοιχτή συζήτηση με σκοπό το μοίρασμα εμπειριών σε σχέση με το παραπάνω ζήτημα την Παρασκευή 14/7 και ώρα 20:00 στο θεατράκι της Rosa Nera ώστε μέσα από την συζήτηση να προκύψει το σενάριο για μια παράσταση forum που θα φανερώνει την δύσκολη αυτή κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ΕΣΥ και ίσως οδηγήσει και σε άλλες δράσεις πέραν της παράστασης.

Λίγα λόγια για το θέατρο forum:

Το θέατρο forum, έχει ως στόχο τη χρήση του δράματος ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την κατανόηση και αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων σε κοινωνικά προβλήματα.
Το θέατρο forum ή αλλιώς θέατρο αγοράς, είναι μια διαδραστική μορφή θεάτρου που ενθαρρύνει την αλληλεπίδραση του κοινού και διερευνά διάφορες επιλογές για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα ή ένα θέμα.
Δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από τον Augusto Boal, ο οποίος ήθελε να ενδυναμώσει το ακροατήριο του.
Το κοινό παρακολουθεί μια σύντομη σκηνή, στην οποία ένας κεντρικός χαρακτήρας αντιμετωπίζει μια καταπίεση ή ένα εμπόδιο που δεν μπορεί να ξεπεράσει. Όταν η σκηνή παιχτεί, επαναλαμβάνεται, και το κοινό μπορεί να ανέβει στην σκηνή και να προτείνει εναλλακτικές επιλογές για το πώς θα μπορούσε να ενεργήσει ο πρωταγωνιστής. Οι ηθοποιοί διερευνούν τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών με το κοινό, δημιουργώντας ένα είδος θεατρικής συζήτησης στην οποία εμπειρίες και ιδέες δοκιμάζονται και μοιράζονται δημιουργώντας ένα αίσθημα αλληλεγγύης και μια αίσθηση ενδυνάμωσης.

*Δεν είναι υποχρεωτική η συμμετοχή στη δημιουργία θεάτρου Forum. Μπορεί κάποιος/α να συμμετέχει στη κουβέντα χωρίς να συνεχίσει στη δημιουργία παράστασης. Επειδή η παράσταση θα βασίζεται στη κουβέντα που θα γίνει,κάθε συμβολή είναι καλοδεχούμενη.

 

O κρατικός ρατσισμός οπλίζει, η αστυνομία πυροβολεί, η κοινωνία συναινεί.

O κρατικός ρατσισμός οπλίζει, η αστυνομία πυροβολεί,

η κοινωνία συναινεί

Στις 8 Ιούλη στη Λάρισα, έπειτα από καταδίωξη, πέφτει νεκρός από σφαίρα μπάτσου, 20χρονος Σύρος πρόσφυγας.

Αμέσως μετά την δολοφονία, στήνεται μια επιχείρηση υποβάθμισης της είδησης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, ενώ παράλληλα προβάλλεται από αυτά το «ποινικό παρελθόν» και η καταγωγή του θύματος. Συμμέτοχο σ’ αυτή την επιχείρηση είναι και όλο το κρατικό ρατσιστικό μπλοκ: από την εισαγγελία Λάρισας, η οποία αφήνει ελεύθερο χωρίς κατηγορίες τον μπάτσο που πυροβόλησε, την κάλυψη που αυτός είχε από τους μπατσοσυνδικαλιστές, μέχρι και τις δηλώσεις του πρώην Υπουργού Μηταράκη πως τέτοιου είδους περιστατικά είναι απόρροια «κακής εκπαίδευσης» της αστυνομίας.

Εμείς από την πλευρά μας έχουμε διαφορετική άποψη για όλα τα παραπάνω. Δεν πιστεύουμε πως ο μπάτσος σκόνταψε και το όπλο εκπυρσοκρότησε, ούτε βέβαια πως ήταν μια ακόμη «κακιά στιγμή».

Αυτή την εν ψυχρώ δολοφονία, την αντιλαμβανόμαστε ως αποτέλεσμα του δομικού ρατσισμού του ελληνικού κράτους απέναντι σε μετανάστες/τριες, αποκλεισμένους/ες και φτωχοδιάβολους, ενός κράτους που δίνει το ελεύθερο στην αστυνομία να παίρνει τον ρόλο δικαστή και να εκτελεί κατά το δοκούν, με μόνο κριτήριο το χρώμα του δέρματος, τη γλώσσα και την ταξική θέση του θύματος, όπως έχει συμβεί και στις περιπτώσεις των δολοφονημένων Ν. Σαμπάνη και Κ. Φραγκούλη μόνο και μόνο επειδή ήταν Ρομά.

 

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

 

Πανό αλληληεγγύης: από τον Μαρκόπουλο έως τον Ε.Κ.Χ. Βοτανικό Κήπο και το Δρακόπουλο

Πανό αλληλεγγύης στην Σπλάντζια και την Σήφακα,

για τον Ελέυθερο Κοινωνικό Χώρο Βοτανικό Κήπο. το Δρακόπουλο και το Μαρκόπουλο:

Ελεύθεροι Κοινωνικοί Χώροι παντού, κάτω τα χέρια από τα πάρκα και τις πλατείες.