Ούτε να το σκέφτεστε!

 

Δεν πέρασε καλά καλά το καλοκαίρι και από φθινόπωρο μπάτσοι, υπουργεία και Belvedere είναι έτοιμοι να πιάσουν αμέσως δουλειά. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο “Διαύγεια”, το οποίο προβλέπει δειγματοληπτικές εργασίες στο βυζαντινό τείχος επί της οδού Αφεντούλιεφ με εργολάβο τον Χιώνη, τον εκλεκτό εργολάβο της εταιρείας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη λαμπρή συνεργασία κράτους και τουριστικού κεφαλαίου, πέρα από τη σύντομη εκκένωση του Απρίλη και τις απαραίτητες εργασίες – καταστροφές για την ξενοδοχοποίηση της κατάληψης Rosa Nera, συνέβησαν και δύο εισβολές αστυνομικών δυνάμεων στην αυλή, με σκοπό την αρπαγή δυο γιγαντοπανό από τα τείχη. Πράγμα το οποίο μας κάνει τουλάχιστον καχύποπτες για τους σκοπούς των συγκεκριμένων εργασιών. Κατά πόσο δηλαδή οι αρμόδιες υπηρεσίες μεριμνούν για τη στατικότητα των βυζαντινών τειχών από επιστημονικό ενδιαφέρον ή κάνουν τις πλάτες στην εταιρεία για να ολοκληρώσει τις απαραίτητες μελέτες που θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια για να προχωρήσει στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι. Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς από όλα τα παραπάνω ότι προωθείται, έμμεσα ή άμεσα, μια εκ νέου εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια πόλη όπως τα Χανιά, πόλη τουριστική ατραξιόν, τίποτα δεν πρέπει να ενοχλεί την ομαλή κυκλοφορία του εμπορεύματος και τη γενικευμένη καταναλωτική μανία. Η κατάληψη Rosa Nera, για πολλά χρόνια αποτελεί την παραφωνία σε όλες αυτές τις “αξίες” του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί αντιστέκεται στην υποτίμηση της ζωής μας. Αρθρώνει λόγο για το υπέρογκο κόστος διαβίωσης σ’ αυτή την πόλη, δηλαδή τα υψηλά ενοίκια, την ακρίβεια, τη χαμηλόμισθη και εντατικοποιημένη εργασία στα κάτεργα της τουριστικής σεζόν, την περιβαλλοντική καταστροφή·  για όλα αυτά που αποτελούν συνέπειες της συστηματικής τουριστικοποίησης κάθε σπιθαμής αυτού του τόπου.

Η κατάληψη αποτελεί παραφωνία στον κόσμο των αφεντικών, επειδή με τις δυνάμεις της στηρίζει έμπρακτα μετανάστες και κατατρεγμένους, συμμετέχει σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, δεν δίνει χώρο σε φασίστες και εναντιώνεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους. Συμμετέχει στα τοπικά κινήματα και προτείνει την αυτοοργάνωση των αγώνων που δίνονται. Όσοι κι όσες στηρίζουν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κατάληψης 20 χρόνια τώρα, δεν θα σταματήσουν να εργάζονται και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια εποφθαλμιούν την ιδιωτικοποίηση και την εξαφάνιση αυτού του πολιτικού χώρου.

Η επέλαση του κεφαλαίου με την επίθεση στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις και στις κατακτήσεις τους, πραγματοποιείται πλάι στο αστυνομικό δόγμα “νόμος και τάξη”, το οποίο εξασφαλίζει υπερκέρδη για τα αφεντικά και καταστολή των αντίθετων φωνών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις φιμώνονται, πολιτικοί χώροι και καταλήψεις εκκενώνονται. Για το κράτος και τα αφεντικά πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της περαιτέρω φτωχοποίησης των υποτελών τάξεων, χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Το κράτος είναι αδίστακτο όταν πρόκειται να πετύχει τους σκοπούς του. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την καταστολή και τους μπάτσους, επιχειρείται για μια ακόμη φορά η εκκένωση της κατάληψης παρά την επί χρόνια εκφρασμένη αντίθεση πλήθους κοινωνικών και εργατικών φορέων ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και περίφραξη του λόφου Καστέλι. Εμείς από την πλευρά μας καλούμε τον κόσμο του κινήματος σε αγωνιστική εγρήγορση απέναντι στα σχέδια της εταιρείας, του κράτους και της αστυνομίας. Για να παραμείνει ο λόφος Καστέλι ελεύθερος από ιδιώτες και εμπορευματικές χρήσεις, προσβάσιμος για όλη την κοινωνία. Και αυτό μόνο η ύπαρξη της κατάληψης το διασφαλίζει.

 

Ο, ΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΞΕΡΑΤΕ ΙΣΧΥΕΙ. Η ROSA NERA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/9 ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

 

Κατάληψη Rosa Nera

Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι, Σεπτέμβρης 2024

«Ο Μπήμποβ δεν ήταν άγριο θηρίο∙ δεν ενδιαφερόταν να υποβάλει σε άσκοπες ταλαιπωρίες ούτε να βασανίσει τους Εβραίους επειδή είχαν γεννηθεί Εβραίοι, αλλά να πλουτίσει από τις προμήθειες με νόμιμα ή άλλα μέσα. Το μαρτύριο του γκέτο τον άγγιζε, αλλά μόνο έμμεσα∙ επιθυμούσε να δουλεύουν οι σκλάβοι και για αυτό δεν ήθελε να πεθάνουν από την πείνα∙ το αίσθημα ηθικής για αυτόν σταματούσε εδώ. Με το Ρουμκόβσκι τον συνέδεε μια σχέση εργολάβου-προμηθευτή, η οποία συχνά οδηγεί σε μια τραχιά φιλία.

Ο Μπήμποβ , μικρό τσακάλι, αρκετά κυνικός ώστε να πάρει στα σοβαρά τη δαιμονολογία περί φυλής, θα επιθυμούσε να αναβληθεί η διάλυση του γκέτο – μια εξαιρετική επιχείρηση για αυτόν – και να σώσει από την εκτόπιση τον Ρουμκόβσκι, του οποίου τη συνενοχή εμπιστευόταν∙ στο σημείο αυτό βλέπουμε πως συχνά ένας ρεαλιστής υπερέχει αντικειμενικά ενός θεωρητικού.

Αλλά οι θεωρητικοί των Ες-Ες ήταν αντίθετης γνώμης και υπερίσχυσαν. Ήταν gründlich, ριζοσπάστες…»

Primo Levi, απόσπασμα από την “Γκρίζα Ζώνη”.

Την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, η Κινηματογραφική Ομάδα της Κατάληψης Rosa Nera, προβάλλει την ταινία Monsieur Klein, του 1976, σε σκηνοθεσία του Joseph Losey. Σε σενάριο αρχικά του Κ. Γαβρά, που ολοκληρώνουν αργότερα οι F. Morandi και F. Solinas. Η κλασσική αυτή ταινία – με αναφορές στους εφιάλτες του Κάφκα και στον νουάρ κινηματογράφο –  προκαλεί την συνείδηση και την συζήτηση γύρω από καθεστώτα των δοσίλογων και των πρόθυμων συνεργατών των Ναζί στην Ευρώπη του 1942, προσεγγίζει κάποια από τα οικουμενικά  ερωτήματα που αναδύθηκαν γύρω από την ανθρώπινη κατάσταση μετά το Ολοκαύτωμα, την εξόντωση και τον εκτοπισμό των Εβραίων της Ευρώπης, ζητήματα για την ατομική ταυτότητα – τον “Άλλο” απέναντι και μέσα μας – όπως και την ατομική ή την συλλογική ενοχή απέναντι στις γραφειοκρατικά οργανωμένες τελετουργικές σφαγές απάνθρωπων καθεστώτων.

Με τις σπουδαίες ερμηνείες από τους/τις Αλαίν Ντελόν, Ζαν Μορώ, M.Lonsdale κ.α.

 

 

 

Γιγαντοπανό στα βυζαντινά τείχη, απο την Κατάληψη Rosa Nera, για τον θάνατο των τριών νέων εργαζόμενων και τον βαρύ τραυματισμό μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων – δυστύχημα που εντάσσεται στο καθεστώς ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις εργασιακές γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.

Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη των εκμεταλλευτών.