Η Ευρωπαϊκή ένωση είναι η μαφία των αφεντικών.
Κατασκευάζει νόμους που βολεύουν τα αφεντικά, νόμους ενάντια στους εργάτες.
Αυτές τις μέρες ψήφισε νόμο που ανοίγει το δρόμο για εβδομάδα 65 ωρών εργασίας. Με το νόμο αυτό το αφεντικό μπορεί να εκβιάζει για παραπάνω υπερωρίες με ατομική διαπραγμάτευση. Η ατομική διαπραγμάτευση συμφέρει το αφεντικό. Το αφεντικό έχει το κεφάλαιο, γι’ αυτό είναι δυνατότερο από τον κάθε εργάτη χωριστά. Μόνο ενωμένοι οι εργάτες μπορούν να νικήσουν.

Κι άλλο νόμο ψήφισε αυτές τις μέρες η μαφία των αφεντικών. Νόμο ενάντια στους μετανάστες εργάτες και πρόσφυγες. Μαζικές συλλήψεις μεταναστών εργατών γίνονται τώρα σε όλη την Ευρώπη. Τα κρατητήρια έχουν γεμίσει.

Η μαφία των αφεντικών της Ευρώπης θέλει ανοιχτά τα σύνορα για το χρήμα της, αλλά κλειστά για τους εργάτες.

Θέλει να στήνει ελεύθερα τράπεζες, εργοστάσια, ορυχεία, μεγαλομάγαζα στην Αλβανία, Βουλγαρία, Μαρόκο, Αίγυπτο, αλλά οι εργάτες στην Αλβανία, Βουλγαρία, Μαρόκο, Αίγυπτο να ζουν εδώ με το φόβο της απέλασης.

Θέλει να στέλνει το στρατό της στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, αλλά οι πρόσφυγες που δημιούργησε από το Αφγανιστάν και το Ιράκ να είναι εδώ παράνομοι.
Θέλει τους μετανάστες εργάτες παράνομους και φοβισμένους, για να τους δίνει μικρότερο μεροκάματο. Για να τους κλέβει τη δουλειά τους, να πίνει τον ιδρώτα και το αίμα τους.
Νόμος για τις απελάσεις, νόμος για 65ωρο ένα σκοπό έχουν: Την υποτίμηση της αξίας της εργασίας και την υπερτίμηση του κεφαλαίου.

Η αντίσταση και η ενότητα είναι αναγκαίες.
Σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η παλιά πολεμική κραυγή των εργατών:

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ.

Σήμερα, για να ενωθούν, δεν χρειάζεται να κουραστούν πολύ. Βρίσκονται πια στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές, στους ίδιους δρόμους.
Δουλεύουν στα ίδια αφεντικά, τους ληστεύουν οι ίδιες τράπεζες, τους κλέβουν- δηλητηριάζουν οι ίδιες εταιρείες τροφίμων, πληρώνουν νοίκι στους ίδιους ιδιοκτήτες, νερό, ηλεκτρικό και καύσιμα στις ίδιες επιχειρήσεις, τους δένουν οι ίδιοι μπάτσοι, τους δικάζουν οι ίδιοι δικαστές, πλουτίζουν με τον ιδρώτα τους τα ίδια λαμόγια.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA (ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ)

Στην ενδοχώρα της Κέρκυρας βρίσκεται η Λευκίμη, σε μια περιοχή που είναι σαφώς φτωχότερη απ’ τις τουριστικές περιοχές του νησιού, οι οποίες σφύζουν από ευρώ που αφήνουν απλόχερα οι τουρίστες που επισκέπτονται το νησί.
Για τους κατοίκους της Λευκίμης δεν έφτανε μόνο ότι έχουν ξεχαστεί από τις τοπικές αρχές, αλλά ήρθε και η απόφαση του κράτους να δημιουργήσει ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) στην περιοχή, για να “εξυπηρετηθεί” όλη η Κέρκυρα.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι για να κατασκευαστούν ΧΥΤΑ θα πρέπει να τηρούνται οι εξής όροι:
1) Σύμφωνα με την Ε.Ε. ο ΧΥΤΑ θα πρέπει να απέχει τουλάχιστον 1500μ από την πλησιέστερη κατοικημένη περιοχή. Όρος που δεν ισχύει στην περίπτωση της Λευκίμης καθώς η περιοχή που επιλέχθηκε είναι ήδη κατοικημένη.
2) Ο ΧΥΤΑ δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να βρίσκεται σε επαφή με τον υδροφόρο ορίζοντα γιατί κάτι τέτοιο θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για τη δημόσια υγεία. Όσον αφορά τις εκσκαφές που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή παρατηρήθηκε πηγαία ανάβλυση υδάτων, με αποτέλεσμα το σχηματισμό λίμνης βάθους 2μ. Έγινε προσπάθεια απάντλησης των υδάτων που είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση των λιμναζόντων υδάτων. Είναι προφανές ότι στη συγκεκριμένη θέση υπάρχουν υπόγεια ύδατα και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι ο υδροφόρος ορίζοντας θα επιμολυνθεί απ’ την κατασκευή του ΧΥΤΑ..
Απ’ την πρώτη στιγμή οι κάτοικοι της Λευκίμης ,αλλά και γενικότερα όλης της νότιας πλευράς του νησιού, αντέδρασαν στα σχέδια τον τοπικών αρχών και του κράτους, οργανώνοντας συγκεντρώσεις και πορείες ενάντια στον ΧΥΤΑ. Έτσι στις 29 Μαΐου πολλές διμοιρίες ΜΑΤ με τη συνδρομή εισαγγελέα, προσπάθησαν να εγκαταστήσουν τον εργολάβο για να ξεκινήσουν οι εργασίες, απέναντι τους όμως βρήκαν τους κατοίκους των γύρω περιοχών.
Τα ΜΑΤ δεν άργησαν και πολύ να δείξουν ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής τους και επιτέθηκαν ξυλοκοπώντας και συλλαμβάνοντας διαδηλωτές. Αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν μια γυναίκα 43 χρονών να μεταφερθεί στην εντατική του νοσοκομείου της Κέρκυρας με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, όπου μετά από δυο μέρες εξέπνευσε. Ένα ακόμη παιδί 16 χρονών υπέστη κακώσεις της σπονδυλικής στήλης με προσωρινή παράλυση στα κάτω άκρα, ενώ και άλλοι κάτοικοι της περιοχής διακομίστηκαν στο νοσοκομείο με ελαφρότερα τραύματα . Αξίζει να αναφέρουμε και τη σύλληψη ενός δεκατριάχρονου παιδιού.
Δεν έφτανε η βαρβαρότητα των μπάτσων, ήρθε και η “επίσημη” εκδοχή να ολοκληρώσει το έργο των δολοφόνων και να στοχοποιήσει το κίνημα. Σύμφωνα μ’ αυτήν πρόκειται για ατύχημα που προκλήθηκε όταν το παπάκι που οδηγούσε ο 16χρονος γλίστρησε στα λάδια που είχαν ρίξει στο οδόστρωμα οι κάτοικοι, με αποτέλεσμα να παρασύρει και να τραυματίσει θανάσιμα τη γυναίκα. Με βάση την εκδοχή της αστυνομίας και με τη συνδρομή της δικαστικής υποκρισίας, διώκεται ο 16χρονος σοβαρά τραυματισμένος οδηγός .
Αντίθετα, οι μαρτυρίες όλων των συγκεντρωμένων αποδεικνύουν πως η αλήθεια απέχει πολύ απ’ αυτή την εκδοχή. Το συγκεκριμένο σημείο απέχει τουλάχιστον 500 μέτρα από τα σημεία των οδοφραγμάτων και δεν υπήρχαν πουθενά λάδια . Το συμβάν έγινε ως εξής: ο 16χρονος πήγε να περάσει με το μηχανάκι και τα ματ τον ξυλοκόπησαν με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο και να πέσει πάνω στην άτυχη γυναίκα.
Τις επόμενες μέρες οι κάτοικοι συνεχίζουν να βρίσκονται στην περιοχή και στις 5 Ιουνίου αποκλείουν το δημαρχείο της Λευκίμης.
Τα αιτήματα τους είναι :
1) Να παραιτηθεί ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο.
2) Να φύγουν τα ματ από την Λευκίμη.
3) Να σταματήσει η κατασκευή του ΧΥΤΑ μιας που δεν τηρεί τις προδιαγραφές.
4) Να σταματήσουν οι διώξεις
5) Να τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Κινήσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν και σε διάφορες άλλες πόλεις του ελλαδικού χώρου. Το κίνημα των κατοίκων της Λευκίμης είναι άλλο ένα δείγμα της καταστολής που δέχονται διάφορες τοπικές κινήσεις δράσης, που θα είχε περάσει στα “ψιλά” αν δεν υπήρχε μια νεκρή.
Στην κοινωνία του φαίνεσθαι δε χωράνε σκουπίδια σε περιοχές που το χρήμα ρέει άφθονο. Γι’ αυτό η κυριαρχία επιλέγει να τα ξεράσει σε περιοχές που δεν παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον, υποβαθμίζοντας κι άλλο τις ζωές των κατοίκων και καταστρέφοντας το περιβάλλον.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΝΟΧΟΙ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA (μαύρο ρόδο) ΙΟΥΝΗΣ ’08

Το ασφαλιστικό και οι νέες διατάξεις που προβλέπει έχουν αποτελέσει εδώ και μερικούς μήνες σημείο αναφοράς για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας .
Η νέες διατάξεις ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και συνεχίζουν με το παραπάνω τη στυγνή εκμετάλλευση στους χώρους εργασίας από την εργοδοσία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

· Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
· Στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις το “πέναλτι” (μείωση σύνταξης ) από 4,5% για κάθε χρόνο νωρίτερα που βγαίνει ένας ασφαλισμένος , θα αυξηθεί στο 8%, καθιστώντας έτσι απαγορευτική κάθε έξοδο πριν από τα συμβατικά όρια.
· Καμία γυναίκα δε θα βγαίνει πριν απ΄ το 55ο έτος στη σύνταξη κι αυτό μόνο στις περιπτώσεις που έχει ανήλικο τέκνο στο 50ο έτος ή είναι τρίτεκνη.
· Συγχώνευση των ταμείων ώστε να καλυφθούν τα χρωστούμενα του κράτους στα ταμεία (δηλαδή στους εργαζόμενους).
· Το όριο για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αυξάνεται στα 100 ένσημα.

Τα προηγούμενα είναι ένα μικρό κομμάτι απ’ τις αλλαγές που θα προκύψουν.

Και επειδή το να περιμένουμε μια στις τόσες μια εικοσιτετράωρη απεργία από τη Γ.Σ.Ε.Ε. και τα άλλα ξεπουλημένα γραφειοκρατικά συνδικάτα, δε νομίζουμε να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, εκτός απ΄ την προσωπική προβολή και μελλοντική αναρρίχηση των εργατοπατέρων σε κομματικές και υπουργικές θέσεις. Είναι καιρός οι εργαζόμενοι να οργανωθούν σε γειτονιές και χώρους εργασίας, μακριά από αιτήματα που αφορούν αποκλειστικά και μόνο το κλάδο τους. Χωρίς την παρουσία καθοδηγητών και πρωτοπόρων αλλά με συνελεύσεις βάσης, όπου θα αποφασίζουν από κοινού τα θέματα που τους απασχολούν και θα οργανώνουν διαδηλώσεις, πορείες, καταλήψεις σε εργασιακούς χώρους και αδιαμεσολάβητες γενικές απεργίες.
Γενικές απεργίες οι οποίες δεν θα γίνονται για τα μάτια του κόσμου όπως λέγεται, αλλά θα είναι διαρκείας και δεν θα ανέχονται απεργοσπάστες, γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων η προάσπιση του αγώνα τους και όχι το σαμποτάζ των κινητοποιήσεων. Με συνεχή περιφρούρηση της απεργίας στους εργασιακούς χώρους και με τη δημιουργία απεργιακών ταμείων, τα οποία θα συσταθούν από τις κατά τόπους συνελεύσεις και θα προορίζονται για τις όποιες ανάγκες των απεργών.
Με βάση τα προηγούμενα οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να αυτοοργανωθούν και να κάνουν κτήμα τους τον αγώνα ενάντια στο νέο ασφαλιστικό και τις συνθήκες εργασίας.

Γιατί καθημερινά η εργοδοσία πλουτίζει ενώ οι εργάτες δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει!!

ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΘΕΩΡΙΑ

Εμείς, ως αρνητές της νοοτροπίας που θέτει το οικονομικό κέρδος ως αυτοσκοπό της ανθρώπινης δράσης, δε δεχόμαστε το κίνητρο της ανάπτυξης και κατ’ επέκταση την αφοσίωση της ζωής στην παραγωγή. Επιπλέον, μέσα από αυτήν την οπτική, δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας μόνο εργάτες, αλλά και κοινωνικά άτομα που δραστηριοποιούνται μέσα στις γειτονιές και τους δρόμους που ζουν καθημερινά. Η συνείδηση μας δηλαδή, είναι και κοινωνική.
Επίσης, θεωρούμε πως η ιεραρχική σήμερα ανά επάγγελμα κλαδική οργάνωση, είναι πια τόσο ελεγχόμενη που δύσκολα μπορεί να δημιουργήσει μια ρήξη με τις υπάρχουσες δομές της εξουσίας. Είναι πιθανό η οργάνωση των εργαζόμενων (ανεξαρτήτως κλάδου), σε γειτονιές και συνοικίες με αμμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, να βοηθήσει τους εργαζόμενους απ’ την μια να απεμπλακούν από τη σφιχτή καθοδήγηση των εργατοπατέρων, ενώ από την άλλη θα αναδείξει την κοινωνική διάσταση του εργασιακού ζητήματος, η οποία πέρα από το χρηματοοικονομικό παζάρεμα στο οποίο επικεντρώνονται σήμερα αφεντικά και εργάτες, τοποθετεί ως αιχμή πολιτικά προτάγματα που αφορούν στην αλληλεγγύη και στην κοινωνική συνοχή. (Εδώ ας αναρωτηθούμε κατά πόσον η κομματική ελεγχόμενη κλαδική οργάνωση διέρρηξε την αλληλεγγύη των εργαζομένων ή κατά πόσον οι ταξικές αναλύσεις υποβίβασαν τη σπουδαιότητα της γειτονιάς ως θεμελιώδους κυττάρου της κοινωνίας).
Πέρα όμως από τις όποιες θεωρητικές κατασκευές, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι ενώ σήμερα διαπιστώνεται μια σκλήρυνση των κρατικών επιταγών, οι εργαζόμενοι χαλαρώνουν την αντίσταση τους, άλλοτε με την αδιαφορία και άλλοτε με στάσεις αριστερίστικης νομιμότητας. Η αγκίστρωση αυτή στη νομιμότητα εκδηλώνεται με ένα πασιφισμό, που ουσιαστικά στο μόνο που βοηθά είναι στο να μονοπωλεί το κράτος τη βία και την αυθαιρεσία.
Τέλος, καλό θα είναι να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και να μην συγχέουμε την απεργία με την αποχή. Απεργία σημαίνει επίθεση και η επίθεση απέναντι στην κυριαρχία είναι “παράνομη” από πάντα. ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΥΤΑ!!!

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ!!!

κατάληψη rosa nera (μαύρο ρόδο )