Ανακοίνωση της κατάληψης

ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ. ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΑΣ ΓΑΒΓΙΖΟΥΝ

(Αράβικη παροιμία)

 

Βουλευτές, δημάρχοι, πρυτάνεις, χρυσαυγίτες, εισαγγελείς αρείου πάγου, ¨αυθόρμητοι¨ επιστολογράφοι, νομοταγείς αρθρογράφοι, ξερνούν ένα οχετό συκοφαντιών απειλών και ύβρεων ενάντια στην κατάληψη.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ “ROSA NERA

Το κτήριο της κατάληψης κτίστηκε γύρω στο 1890 από τους τούρκους για χρήση του πασά. Ο πασάς έφυγε με την επανάσταση του 1897-8 και στο ίδιο κτήριο θρονιάστηκε ο «πρίγκιπας» Γεώργιος ως ύπατος αρμοστής. Έφυγε κι αυτός νύχτα, κρυφά και με βάρκα από τα Ταμπακαριά με την επανάσταση του 1905. Επί κατοχής εγκαταστάθηκε εκεί Κομαντατούρα και Γκεστάπο (στα υπόγεια κελιά του βασανίστηκαν πολλοί). Επί χούντας, Στρατιωτική διοίκηση και Ε.Σ.Α. (Κι άλλα βασανιστήρια).

Το 1984 παραχωρήθηκε στο πολυτεχνείο και από τότε ρήμαζε άδειο, αχρησιμοποίητο, εγκαταλειμμένο μέχρι τον Ιούνη του 2004 που το καταλάβαμε και το ανακηρύξαμε απελευθερωμένο χώρο για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Βγάλαμε τόνους μπάζα και σκουπίδια, το καθαρίσαμε – επισκευάσαμε – συντηρούμε βάζοντας προσωπική δουλειά και τα υλικά με δικά μας έξοδα.

Δεν διεκδικούμε την ιδιοκτησία του, θεωρούμε όμως δικαίωμα την κοινωνική χρήση ενός αχρησιμοποίητου επί χρόνια κτηρίου και υποστηρίζουμε όλες τις καταλήψεις που λειτουργούν σε κάποια από τα εκατοντάδες χιλιάδες ακατοίκητα κτήρια του Ελλαδικού χώρου.

Ενώ το κεφάλαιο με τα εργαλεία του (κράτος, κόμματα, τηλεόραση, μπάτσους, δικαστές κ.λπ.) προσπαθεί να ελέγξει κάθε στιγμή της ζωής, της δουλειάς , της δημιουργικότητας, της σκέψης όλων, εμείς επιμένουμε να συντηρούμε μέσα στην πόλη, μέσα στην κατάληψη, μια σπίθα αντίστασης με την πολιτική και κοινωνική της δράση.

Θέλοντας να είμαστε από τώρα ένα κύτταρο του μελλοντικού κόσμου που ονειρευόμαστε, προσπαθούμε να λειτουργούμε αντίστοιχα: ανεξάρτητα, αυτόνομα και ανεπηρέαστα από οποιοδήποτε μηχανισμό, καθοδηγητή, χρηματοδότη ή σπόνσορα. Με αποφάσεις που παίρνονται από όλους μαζί, ισότιμα, με παρρησία και ισηγορία κάθε Δευτέρα βράδυ στην εβδομαδιαία ανοιχτή γενική συνέλευση χωρίς αρχηγούς, χωρίς ιεραρχίες, με αυτοοργάνωση, αυτοδιαχείριση, αλληλεγγύη. Με πρόταγμα την ελευθερία, ανοιχτοί σε νέες ιδέες, εχθροί κάθε εξουσίας, εχθροί του φασισμού, του σεξισμού, της αλλοτρίωσης, της ετερονομίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, της λεηλασίας της φύσης.

Αμέτρητοι άνθρωποι έχουν περάσει τις πόρτες της κατάληψης για να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις που κάνουμε. Όλα αυτά ενοχλούν τους μουχλιασμένους εκφραστές του παλιού κόσμου, γι’ αυτό και επιβουλεύονται τέτοια εγχειρήματα. Εμείς, τα μέλη της κατάληψης δεν κρυβόμαστε. Είμαστε εμείς που καλούμε με κείμενα και αφίσες, που οργανώνουμε τις εκδηλώσεις, εμείς που μοιράζουμε αυτό εδώ το κείμενο, που έχουμε μοιράσει εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα συνολικά πολλών άλλων κειμένων, 6 σχεδόν χρόνια τώρα σε δρόμους πλατείες και καφενεία, σε λαϊκές αγορές και σε χωριά.

Ανοιχτά, φανερά, με το πρόσωπο μας, γιατί για τίποτα δεν έχουμε να ντραπούμε μια που τίποτα που να φέρνει ντροπή δεν έχουμε κάνει.

Ανοιχτά, φανερά, με το πρόσωπο και την υπογραφή μας:  Κατάληψη ROSA ΝERA.

Το καραβάνι θα προχωρήσει. Οι σκύλοι ας γαβγίζουν.

 

ΙΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ:

Η κατάληψη έχει οργανώσει συγκεντρώσεις ή- και διαδηλώσεις για τα αντεργατικά νομοσχέδια, για άλλα εργασιακά ζητήματα, για τις πυρκαγιές στα δάση, για αλληλεγγύη σε πολιτικούς κρατούμενους, πρόσφυγες, μετανάστες, απεργούς πείνας, απεργούς ναυτεργάτες, Γάλλους εξεγερμένους των προαστίων, δολοφονημένους μετανάστες, για το δολοφονημένο από ειδικό φρουρό Ευτύχη Ζαμπιάκη, για το δικαίωμα στην ελεύθερη κατασκήνωση, ενάντια στα μεταλλαγμένα, για το φαράγγι της Καντάνου, ενάντια στους νεοναζί, ενάντια στην κακομεταχείριση – φυλάκιση άγριων ζώων στα τσίρκο, συγκεντρώσεις γειτονιάς, συγκέντρωση στο Γερμανικό νεκροταφείο του Μάλεμε που εμπόδισε Γερμανούς ναζί και νεοναζί να γιορτάσουν την κατάληψη της Κρήτης το ’41, βραδιές οικονομικής ενίσχυσης διωκόμενων αγωνιστών και κινηματικών χώρων, παρουσίες με μικροφωνική εγκατάσταση στην πλατεία της αγοράς κ.λπ. Επίσης οργάνωσε ή συμμετείχε σε καταλήψεις κρατικών κτηρίων (νομαρχία, δημαρχείο, εφορία, ε.β.ε) για διάφορα θέματα.

Οργάνωσε συζητήσεις με εισήγηση – παρουσίαση για τον καταναλωτισμό, το ποινικό σύστημα, το εργατικό κίνημα, τον κίνδυνο από τα μεταλλαγμένα, την παλαιστινιακή αντίσταση, τις φυλακές, την πολιτική – κοινωνική ανάλυση των θρησκειών, τα τυφλά χτυπήματα, το δικαίωμα στους ελεύθερους χώρους, τις καταλήψεις στην Ευρώπη, την εξέγερση στην Οαχάκα του Μεξικού, την ταξική πάλη στην Κίνα, τις κοινωνικές αντιστάσεις στην Γαλλία, τον οικοαναρχισμό στις Η.Π.Α, τα τοπικά κινήματα, το εκπαιδευτικό ζήτημα, τους κοινωνικούς αγώνες 1974-77, το ελεύθερο λογισμικό, τις κατασταλτικές στρατηγικές του κράτους, την επιβολή των φαρμακοβιομηχανιών στην υγεία, τη σχέση εξέγερσης – επανάστασης, τα ριζίτικα τραγούδια της φυλακής, την καπιταλιστική κρίση, τις προοπτικές πολέμου, τους ζαπατίστας, τον επαναστάτη Γιάννη Ταμτάκο, τις προοπτικές μετά τον ‘’Δεκέμβρη’’ κ.λπ.

Για όλα τα παραπάνω έχει εκδώσει προκηρύξεις, αφίσες, εφημερίδες τοίχου, 2 τεύχη του περιοδικού «Καραμπογιάς», μπροσούρες για την Παλαιστίνη, ελεύθερους χώρους, το εκπαιδευτικό κ.λπ.

Η Rosa Nera συμμετείχε στο πανελλαδικό συντονιστικό αλληλεγγύης σε μετανάστες και πρόσφυγες και φιλοξένησε στα Χανιά το 2° συνέδριο του συντονιστικού. Φιλοξένησε τα πληρώματα των πλοίων που πέρασαν από Χανιά για να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας. Συμμετέχει στην πανελλαδική κίνηση ενάντια στα μεταλλαγμένα και σε άλλες πανελλαδικές και παγκρήτιες κινήσεις. Συμμετείχε στις κινητοποιήσεις για να γίνει πάρκο το στρ. Μαρκόπουλο, για να σωθεί το φαράγγι της Καντάνου, για την Κ. Κούνεβα, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, για την δολοφονία από ειδικούς φρουρούς στο Ηράκλειο του Ηρακλή Μαραγκάκη, για τη λεηλασία των κορυφών της Κρήτης από εταιρίες ανεμογεννητριών, στα reclaim the streets, στους αγροτικούς αγώνες, στις ποδηλατικές κινητοποιήσεις, στις κινητοποιήσεις για τους απολυμένους της ολυμπιακής, για τις φυλακές, την εργοδοτική τρομοκρατία, τους μετανάστες απεργούς πείνας, στους αποκλεισμούς μεγαλοκαταστημάτων που επεκτείνουν το ωράριο ή απολύουν προσωπικό κ.λπ.

Εκτός από τους κατοίκους που επιλέγουν να διαβιούν συλλογικά έχει φιλοξενήσει  προσωρινά και μέχρι να το λύσουν, άτομα (κυρίως πρόσφυγες και μετανάστες εργάτες) με οικονομικό πρόβλημα ενοικίου. Φιλοξενεί εκδηλώσεις πολιτικές και καλλιτεχνικές (θέατρο, μουσική, εκθέσεις κ.τ.λ.) από όποιον της ζητηθεί (με τον όρο να είναι χωρίς εισιτήριο). Φιλοξένησε για καιρό  δραστηριότητες της ομάδας αυτοβοήθειας – αποασυλοποίησης.

Στην κατάληψη λειτουργούν: Βιβλιοθήκη, χαριστικό αντιπαζάρι που βγαίνει πότε πότε και στους δρόμους (φέρνεις ότι δεν σου χρειάζεται και παίρνεις ότι σου χρειάζεται χωρίς αντίτιμο). Επιλεγμένες κινηματογραφικές προβολές κάθε Τετάρτη χωρίς αντίτιμο (που παίρνουν κι αυτές καμιά φορά τους δρόμους). Αντιεμπορευματικό καφενείο χωρίς τιμοκατάλογο (αν έχεις κι αν θέλεις αφήνεις κάτι για τα έξοδα) και αυτοοργανωμένο παιδικό στέκι.

Λειτουργούν ή λειτουργούσαν κατά καιρούς: Μαθήματα κεραμικής, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, θεωρητικά μαθήματα μουσικής (σολφέζ), πρακτικά μαθήματα μουσικής, ηχομονωμένο στούντιο μουσικής, θεατρικές παραστάσεις με σχήματα από όλο τον ελλαδικό χώρο, γυμναστήριο, μαθήματα capoeira, σκοποβολής με αεροβόλο, μαθήματα απόσταξης ρακής, ποιητικές βραδιές, μουσικές θεματικές βραδιές, εργαστήρι επισκευής ποδηλάτων, εργαστήρι κούκλας, εργαστήρι-μαθήματα ζωγραφικής, μαθήματα ριζίτικου τραγουδιού, εκθέσεις αφίσας, εκθέσεις φωτογραφίας, πρακτικά μαθήματα κουράς, σφαξίματος, γδαρσίματος και μελίσματος αμνοεριφίων, μαθήματα μαγειρικής και μαθήματα παρασκευής ψωμιού. Καλλιέργεια παραδοσιακών ποικιλιών κηπευτικών χωρίς χημικά, ξυλουργείο, παρουσιάσεις βιβλίων και ταινιών συλλογικοτήτων από τις ίδιες  κ.λπ.

Τέλος επειδή εκτός από το ωφέλιμο υπάρχει και το τερπνό, ανάμεσα σ’όλα αυτά τα ωφέλιμα έχουμε κάνει και κάτι ξεγυρισμένα γλέντια, φαγοπότια, χορούς, μουσικές, τραγούδια μέχρι πρωϊας και ενίοτε μέχρι επομένης μεσημβρίας.

Καθένας είναι ό,τι κάνει – όχι ό,τι λέει.

Εμείς αυτά κάνουμε – αυτοί είμαστε.

Δεν ξέρουμε κανένα έντιμο άνθρωπο που να έχει ενοχληθεί από αυτή τη δράση μας .


rosanera.squat.gr – Χανιά Φλεβάρης  2010 τάληψη Rosa Nera (Μαύρο Ρόδο)

Η επίθεση στην κατάληψη παπαδόπετρου δε θα περάσει

Το κατειλημμένο πανεπιστημιακό κτίριο παπαδόπετρου, στη τζαννακάκη, λειτουργεί εδώ και 3 χρόνια, από φοιτητές και άλλους δραστηριοποιημένους ανθρώπους ,ως αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος έκφρασης, αυτοοργανωμένων μαθημάτων και ποικίλλων εκδηλώσεων. Μάλιστα αποτέλεσε σημείο αγώνα και αλληλεγγύης, τόσο στις αγροτικές κινητοποιήσεις του γενάρη ΄09, όσο και στη μεγάλη απεργία πείνας των μεταναστών.

Στις 23/12 ο πρύτανης πολυτεχνείου κρήτης γρυσπολάκης, με συνοδεία της αστυνομίας, εισέβαλλε στο κτίριο, άλλαξε κλειδαριές και το σφράγισε. Την επόμενη μέρα, φοιτητές και αλληλέγγυοι της κατάληψης ανακατέλαβαν το κτίριο, κάνοντας σαφές ότι δεν πτοούνται από τέτοιες ύπουλες επιθέσεις. Και πάλι, πρύτανης, αστυνομία και τεχνική υπηρεσία του πολυτεχνείου, με παρουσία εισαγγελέα, ξαναπαραβίασαν το κτίριο, άδειασαν τον εξοπλισμό του και ξήλωσαν ( χειμωνιάτικα! ) ακόμα και τις πόρτες και τα παράθυρα. Η μανία τους φαίνεται στην εικόνα του μισοκατεστραμμένου και νεκρού κτιρίου που άφησαν πίσω τους, σε αντίθεση με την λειτουργικότητα που διατηρούσε κατά τη διάρκεια της κατάληψης.

H επίθεση αυτή είναι μέρος μιας συνολικής νέου τύπου καταστολής που εγκαινίασε η εξουσία με το νέο –και πολλά υποσχόμενο –διαχειριστή της το πασοκ. Το παραλήρημα χρυσοχοίδη περί “δημοκρατίας και πυγμής΄΄ και καρατζαφέρη περί ΄΄αντιεξουσιαστικού εχθρού΄΄ βρήκε εφαρμογή στις προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις του δεκέμβρη, στις εφόδους σε κοινωνικά στέκια, στο ιδιώνυμο της κουκούλας, στους ξυλοδαρμούς, στη σωρεία δικών.

Συνεχίζουν στοχοποιώντας καταλήψεις και επαναφέροντας το… αγαπημένο τους θέμα, του ασύλου, αφού αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα για το κράτος αφενός να προσπαθεί να καταστείλει όσους εξεγείρονται και αφετέρου να στέλνει αποτρεπτικά μηνύματα σε όσους εν δυνάμει θα κάνουν το ίδιο: εργαζόμενοι της ανασφάλιστης και ελαστικής εργασίας, άνεργοι, μετανάστες, νεολαίοι, μαθητικό κίνημα, όλοι όσοι πλήττονται από τις πολιτικές της δυσβάσταχτης επιβίωσης και της περιστολής δικαιωμάτων.

Με την ένοχη συναίνεση πρυτάνεων, πανεπιστημιακών, μίντια, βοώντων στα τηλεπαράθυρα και δικαστών, η εξουσία επιδίδεται σε συννενοήσεις και μαγειρέματα μ’όλους αυτούς και σ’ένα όργιο προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι αν το άσυλο παραδοθεί στους μπάτσους θα επέλθει επιτέλους η έννομη τάξη κι ο πολιτισμός(!)

Σε τοπικό επίπεδο, στην κρήτη, αυτός που ανέλαβε μετά χαράς να φέρει εις πέρας την επίθεση στους κοινωνικούς χώρους, είναι ο πρύτανης γρυσπολάκης. Αναφέρεται μάλιστα και στην 5 χρόνων κατάληψη ρόζα νέρα στα χανιά και στην 7 χρόνων κατάληψη ευαγγελισμός στο ηράκλειο σαν επόμενους στόχους. Γνωστός για τη φασίζουσα στάση του και δηλωμένος εχθρός των ελευθεριών, αφού με τη δική του άδεια η αστυνομία επιτέθηκε και ψέκασε με χημικά φοιτητές και διαδηλωτές που προχώρησαν στην κατάληψη παπαδόπετρου κάνει ρατσιστικά και υποτιμητικά σχόλια για τους μετανάστες που ζουν και συμμετέχουν στη ρόζα νέρα και βέβαια δεν είδαμε να’χει βγάλει άχνα για τις αυξανόμενες φασιστικές επιθέσεις που κινητοποιούν τον τελευταίο καιρό την τοπική κοινωνία. Η ύποπτη και συνομωτική διαδικασία που ακολούθησε για να μπει στο παπαδόπετρου και το ότι επικαλείται διακαώς τη νομιμότητα, ενώ ο ίδιος παραμένει καταχρηστικά στη θέση του πρύτανη και εκκρεμεί προσφυγή εναντίον του, τον καθιστούν υποκριτή και ηθικά διάτρητο. Οι θρασύτατες δηλώσεις του στα μμε <<αδιαφορώ για τους φοιτητικούς συλλόγους>> και <<τα πανεπιστήμια έχουν θέση στο επιχειρείν>> δείχνουν ξεκάθαρα τι προασπίζεται ο κύριος αυτός: το πανεπιστήμιο που υπηρετεί τα συμφέροντα της αγοράς και τη δική του ασυλία να αλωνίζει και να διαχειρίζεται τα κονδύλια.

Γνωρίζουμε πράγματι ότι τα πανεπιστήμια ευθυγραμμίζονται με τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κεφάλαιου με συνεργασίες, χρηματοδοτήσεις, έρευνες (ακόμα και στον πολεμικό τομέα) και προωθήσεις στελεχών. Πετούν τους πολλούς στον τενεκέ της ανεργίας και είναι τσιφλίκια πρυτάνεων και κολλητών με διαπλοκές και αδιαφάνειες.

Η κοινωνία, μέσα από τις αντιστάσεις της , γνωρίζει ότι οι κοινωνικοί χώροι δεν είναι ιδιοκτησία και τσιφλίκι κανενός πρύτανη και κανενός υπουργού. Το άσυλο έχει κοινωνική χρήση αδιαπραγμάτευτη και ως τέτοιο θα συνεχίσουμε να το υπερασπιζόμαστε.

Οι κατειλημμένοι χώροι είναι ενοχλητικοί για την εξουσία, γιατί προτάσσουν την αντιθεσμική και αυτοοργανωμένη δράση για την ελευθερία και ισότητα των ανθρώπων. Είναι ανοιχτοί χώροι συνάντησης και ζύμωσης ριζοσπαστικών ιδεών απέναντι σε μια απάνθρωπη και εκμεταλλευτική τάξη πραγμάτων.

Η μόνη βία που απειλεί και κατατρώει την κοινωνία είναι αυτή της οικονομικής ανέχειας των πολλών, της απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος, της τηλεαπάθειας και της κρατικής καταστολής.

Γι’αυτό, η παπαδόπετρου, η ρόζα νέρα και οι άλλες καταλήψεις θα παραμείνουν απελευθερωμένα εδάφη από τις εξουσιαστικές και εμπορευματικές σχέσεις. Με αξίες μας την αυτενέργεια, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη, θα σταθούμε εμπόδιο στα σχέδια τους.

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη παπαδόπετρου

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη ρόζα νέρα

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Kατάληψη Rosa Nera