Στις Κινηματογραφικές Πέμπτες του Νοέμβρη η θεματική είναι η Αποικιοκρατία

Τέσσερις ταινίες που πραγματεύονται την Αποικιοκρατία θα παιχτούν τον Νοέμβρη στις Κινηματογραφικές Πέμπτες. Στις 9 μ.μ. στην αίθουσα προβολών της κατάληψης με ελληνικούς υπότιτλους.

Στην Αγκαλιά του Φιδιού (El Abrazo de la Serpiente)2015 – Συμπαραγωγή Κολομβίας, Βενεζουέλας και Αργεντινής.

Επί δεκαετίες, δύο επιστήμονες αναζητούν στον Αμαζόνιο ένα ιερό φυτό με θαυματουργές θεραπευτικές ιδιότητες. Η περιπλάνηση θα τους οδηγήσει σε έναν σαμάνο, τελευταίο επιζώντα της φυλής του. Η αποικιοκρατία  καταστρέφει εκτός από τους ίδιους τους ιθαγενείς, και τη συσσωρευμένη γνώση τους αλλά και τα ντόπια οικοσυστήματα.
Σκηνοθεσία: Ciro Guerra
Σενάριο: Ciro Guerra, Theodor Koch-Grunberg
Ηθοποιοί: Nilbio Torres (νέος Καραμακάτε), Jan Bijvoet (Τεό), Antonio Bolivar (γέρος Καραμακάτε), Brionne Davis (Έβαν), Yauenku Migue (Μαντούκα)

Κατάσταση πολιορκίας (Etat de siege) – 1972 – Γαλλική παραγωγή

Στην ευρισκόμενη υπό αυταρχικό πολιτικό καθεστώς κατευθυνόμενο και υποστηριζόμενο από την αποικιοκρατική Δύση, Ουρουγουάη των αρχών του 70, οι νεαροί αντιεξουσιαστές, απαγάγουν μεταξύ άλλων και έναν αμερικάνο πολίτη, τον Φίλιπ Σαντορέ, για τον οποίον πιστεύουν πως είναι πολιτικός απεσταλμένος των Η.Π.Α. και βασικός εκπαιδευτής βασανιστικών μεθόδων που χρησιμοποιεί τον τελευταίο καιρό η αστυνομία, ενάντια στους συντρόφους τους.
Σκηνοθεσία: Κώστας Γαβράς
Σενάριο: Κώστας Γαβράς, Franco Solinas
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ηθοποιοί: Yves Montand, Renato Salvatori, O.E. Hasse, Jacques Weber, Jean-Luc Bideau

Ο μακρύς δρόμος του γυρισμού (Rabbit-Proof Fence) – 2002 – Αυστραλιανή παραγωγή

Αυστραλία 1931. Η κυβερνητική πολιτική πολλών Βρετανικών αποικιών όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία, που συνεχίστηκε μέχρι και την δεκαετία του 1960, περιλαμβάνει τη απαγωγή μιγάδων κι Αβορίγινων παιδιών από τις μητέρες τους και την μεταφορά τους χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά με σκοπό την εκπαίδευσή τους ως υπηρέτριες “για να τις σώσει από τον εαυτό τους”. Ο βίαιος εκχριστιανισμός τους και η πολιτισμική γενοκτονία των ιθαγενικών πληθυσμών ξεδιπλώνεται καθώς η Μόλυ, η Ντέιζη και η Γκρέις φθάνουν στο “στρατόπεδο εκπαίδευσης” της αγγλοσαξονικής άρχουσας τάξης τους απ’όπου γρήγορα δραπετεύουν.
Σκηνοθεσία Φίλιπ Νόις
Σενάριο: Κριστίν Ολσεν, από βιβλίο της Ντόρις Πίλγκινκτον
Ηθοποιοί: Κένεθ Μπράνα, Έβερλιν Σάμπι, Ντέιβιντ Γκάλπιλιλ, Λόρα Μόναγκαν.

Απολαύστε τη φτώχεια (Enjoy Poverty) – 2009 – Ολλανδική παραγωγή

Η εκμετάλλευση, η υποκρισία και η αποικιοκρατικές πολιτικές του Δυτικού καπιταλισμού, των “ανθρωπιστικών” οργανώσεων και του ΟΗΕ ξεδιπλώνονται μέσα από έναν οξύ σαρκασμό και σοκαριστικές προσωπικές στιγμές της πραγματικότητας που θέλουμε να αγνοούμε στην κεντρική Αφρική. Η ταινία είναι μια μελέτη των πολιτικών ισχυρισμών της σύγχρονης δυτικής τέχνης, οι οποίες συχνά επαινούνται αλλά σε πολλές περιπτώσεις σε βάρος μιας άλλης εκμετάλλευσης. Ο Μάρτενς επικρίνει αυτή την πτυχή της σύγχρονης τέχνης, αναπαράγωντάς την.

Σκηνοθεσία, σενάριο, παραγωγή: Enzo Martens

Σημείωση: Η αφίσα των προβολών θα αναρτηθεί μόλις είναι έτοιμη…

Εκδήλωση-συζήτηση για την Ηθική της Φιλοξενίας στον Ζακ Ντεριντά

Με αφορμή τo άρθρο του Γεράσιμου Κακολύρη “Η Ηθική της Φιλοξενίας: Ο Ζακ Ντεριντά για την απροϋπόθετη και την υπό όρους φιλοξενία” η κατάληψη Rosa Nera διοργανώνει την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου στις 8 μ.μ. εκδήλωση- συζήτηση πάνω στο θέμα με τον συγγραφέα.

Το άρθρο βρίσκεται αναρτημένο στον παρακάτω σύνδεσμο

Γεμίσαμε Ξεφτίλες Ρατσιστές

Άλλη μια κυβέρνηση ικανοποιεί το ρατσιστικό όχλο εκκενώνοντας καταλήψεις στέγης και εκτοπίζοντας την προσφυγιά σε απομονωμένους καταυλισμούς. 
Αντίθετα με τις καταλήψεις που δημιουργούν κοινωνικούς δεσμούς για τους πρόσφυγες, στα απάνθρωπα κρατικά κέντρα εγκλεισμού απαγορεύεται σε χιλιάδες μικρά παιδιά η πρόσβαση στην υγεία, στην παιδεία και στη στέγη. 
Την ίδια στιγμή εγκλωβίζονται ευάλωτες ομάδες μεταναστών και εκατοντάδες προσφυγόπουλα στα εσκεμμένα υπερχειλισμένα κολαστήρια της Λέσβου, είτε μεταφέρονται σε εξίσου άθλιες υποδομές με αντίσκηνα και χωρίς επάρκεια στο νερό όπως στον αεροδιάδρομο της Νέας Καβάλας… 
Ο στόχος των αφεντικών είναι να αποκλείσουν τους πρόσφυγες από την κοινωνική αλληλεγγύη, ώστε γίνει εντελώς αναλώσιμη η ζωή τους και ακόμα πιο φτηνή η εργασία τους. 
Παρά τον πόλεμο εναντίον τους, εκατοντάδες χιλιάδες ξενιτεμένοι βρίσκουν το δρόμο να ξεφύγουν από τη μιζέρια, τον πόλεμο και τα σύνορα. 

Η ιστορία διδάσκει πως όποιος ανέχεται τον θάνατο, την άρνηση ασύλου και τη βαρβαρότητα για τον «άλλο», στο τέλος θα τα βιώσει και ο ίδιος. Η μόνη ελπίδα αυτής της κοινωνίας είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας της ανθρώπινης μετακίνησης και οι κοινοί αγώνες με την ξενιτιά και την προσφυγιά, στις γειτονιές, στην καθημερινή ζωή και στους χώρους της δουλειάς.
Η ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνσησης είναι δίκαιη.Οι καταλήψεις στέγης είναι μια πολιτική λύση.