Κατηγορία: Προβολές

«Ο Μπήμποβ δεν ήταν άγριο θηρίο∙ δεν ενδιαφερόταν να υποβάλει σε άσκοπες ταλαιπωρίες ούτε να βασανίσει τους Εβραίους επειδή είχαν γεννηθεί Εβραίοι, αλλά να πλουτίσει από τις προμήθειες με νόμιμα ή άλλα μέσα. Το μαρτύριο του γκέτο τον άγγιζε, αλλά μόνο έμμεσα∙ επιθυμούσε να δουλεύουν οι σκλάβοι και για αυτό δεν ήθελε να πεθάνουν από την πείνα∙ το αίσθημα ηθικής για αυτόν σταματούσε εδώ. Με το Ρουμκόβσκι τον συνέδεε μια σχέση εργολάβου-προμηθευτή, η οποία συχνά οδηγεί σε μια τραχιά φιλία.

Ο Μπήμποβ , μικρό τσακάλι, αρκετά κυνικός ώστε να πάρει στα σοβαρά τη δαιμονολογία περί φυλής, θα επιθυμούσε να αναβληθεί η διάλυση του γκέτο – μια εξαιρετική επιχείρηση για αυτόν – και να σώσει από την εκτόπιση τον Ρουμκόβσκι, του οποίου τη συνενοχή εμπιστευόταν∙ στο σημείο αυτό βλέπουμε πως συχνά ένας ρεαλιστής υπερέχει αντικειμενικά ενός θεωρητικού.

Αλλά οι θεωρητικοί των Ες-Ες ήταν αντίθετης γνώμης και υπερίσχυσαν. Ήταν gründlich, ριζοσπάστες…»

Primo Levi, απόσπασμα από την “Γκρίζα Ζώνη”.

Την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, η Κινηματογραφική Ομάδα της Κατάληψης Rosa Nera, προβάλλει την ταινία Monsieur Klein, του 1976, σε σκηνοθεσία του Joseph Losey. Σε σενάριο αρχικά του Κ. Γαβρά, που ολοκληρώνουν αργότερα οι F. Morandi και F. Solinas. Η κλασσική αυτή ταινία – με αναφορές στους εφιάλτες του Κάφκα και στον νουάρ κινηματογράφο –  προκαλεί την συνείδηση και την συζήτηση γύρω από καθεστώτα των δοσίλογων και των πρόθυμων συνεργατών των Ναζί στην Ευρώπη του 1942, προσεγγίζει κάποια από τα οικουμενικά  ερωτήματα που αναδύθηκαν γύρω από την ανθρώπινη κατάσταση μετά το Ολοκαύτωμα, την εξόντωση και τον εκτοπισμό των Εβραίων της Ευρώπης, ζητήματα για την ατομική ταυτότητα – τον “Άλλο” απέναντι και μέσα μας – όπως και την ατομική ή την συλλογική ενοχή απέναντι στις γραφειοκρατικά οργανωμένες τελετουργικές σφαγές απάνθρωπων καθεστώτων.

Με τις σπουδαίες ερμηνείες από τους/τις Αλαίν Ντελόν, Ζαν Μορώ, M.Lonsdale κ.α.