Κατηγορία: Περιβάλλον
την κυριακή 1/12 στις 18:00 θα έχουμε γλέντι οικονομικής στήριξης του αγώνα ενάντια στις βιομηχανικές ΑΠΕ
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 18/5
ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ, ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙΑ ΥΨΩΝΟΥΜΕ ΓΡΟΘΙΕΣ !
Στις 20 Μαΐου 2010, στις 9 το βράδυ, ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας μπούκαραν στο σπίτι οικογένειας στις Βουκολιές Χανίων και ζήτησαν από τους γιούς να τους ακολουθήσουν. Μπροστά στα μάτια των ανήλικων αδελφών τους, χωρίς ένταλμα και χωρίς καμία προειδοποίηση, επιδίωξαν να δημιουργήσουν ένταση σπρώχνοντας τη μητέρα τους για να προκαλέσουν τη βίαιη αντίδρασή τους. Μετά από δύο ώρες τραμπουκισμού η αστυνομία αποχώρησε ύστερα από τη σθεναρή άρνησή τους να ακολουθήσουν τους αστυνομικούς που είχαν παράνομα εισέλθει σπίτι τους. Το «έγκλημα» των δύο νέων και της οικογένειάς τους ήταν ότι είχαν ενημερώσει τους συγχωριανούς τους στην περιοχή του Αποπηγαδιού για την επέλαση της γαλλικής πολυεθνικής EDF μέσα στις ιδιοκτησίες τους προκειμένου να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες και, στο μέλλον, να κατασκευαστούν υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις με χρήση των πολύτιμων νερών της περιοχής. Η επέλαση πραγματοποιήθηκε τελικώς χάρη στη συνεχή παρουσία των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια των εργασιών.
Τρία χρόνια αργότερα, στις 10 Απριλίου 2013, δυνάμεις των ΕΚΑΜ εισβάλουν στα σπίτια δύο κατοίκων στην Ιερισσό Χαλκιδικής στις 3 τα ξημερώματα σπάζοντας την εξώπορτα και παίρνουν σηκωτούς με τις πυτζάμες δύο άντρες μπροστά στα μάτια των συζύγων και των παιδιών τους. Αντί να τους πάνε στο οικείο αστυνομικό τμήμα εξαφανίζονται, και αργότερα μαθεύεται ότι τους πήγαν στην ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Το «έγκλημα» των δύο, που τελικώς συνελήφθησαν ως ύποπτοι βαρέων κακουργηματικών πράξεων, είναι ότι συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα των ντόπιων κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία χρυσού που παραχωρήθηκαν δωρεάν από το κράτος σε μια σύμπραξη καναδικής εταιρείας με τον εργολάβο-καναλάρχη Μπόμπολα. Χάριν της «επένδυσης» αυτής που γίνεται και με κρατική χρηματοδότηση και τη συνεχή παρουσία των ΜΑΤ, εκατοντάδες αιωνόβια δέντρα κόβονται, πρωτογενείς παραγωγικές δραστηριότητες ξεριζώνονται και, κυρίως, το νερό και το έδαφος της ευρύτερης περιοχής μολύνεται με δηλητήρια όπως το κυάνιο και το αρσενικό.
Το να ζούμε σε ένα όμορφο και υγιές περιβάλλον (φυσικό και κοινωνικό) δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα των κυβερνώντων. Τώρα, με το πρόσχημα της κρίσης, οι μάσκες πέφτουν. Εφαρμόζεται άγρια καταστολή σε όσους και όσες υπερασπίζονται τα αυτονόητα: τη φύση, την κοινωνική ευημερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ακόμα μια φορά στο όνομα της ανάπτυξης (της κυριαρχίας! ), γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της κοινωνίας. Η μόνη αξία που διέπει την καταστροφή του δάσους των Σκουριών, του βουνού του Αποπηγαδίου και πόσων άλλων τόπων που δεν χωράνε σε μια κόλα χαρτί, δεν είναι η αναβάθμιση της ζωής μας. Είναι η αναβάθμιση των τραπεζικών λογαριασμών των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών και των ντόπιων εργολάβων-καναλαρχών.
Απέναντι σε αυτή τη λεηλασία, προτάσσουμε την αγωνιστικότητα και την αντίσταση. Απέναντι στην καταστολή και το φόβο, προτάσσουμε τη συνεργασία και την αλληλεγγύη.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Σάββατο 18 Μαΐου, 8μμ, Πλατεία Αγοράς, Χανιά
Με τη συμμετοχή των καλλιτεχνών: Μιχάλης Λουφαρδάκης, Γιάννης Μαραγκάκης, Γιάγκος Χαιρέτης, Χαλικούτηδες και Ελισάβετ Βερούλη.
Παγκρήτιο δίκτυο αγώνα ενάντια στις βΑΠΕ
κατάληψη Rosa Nera, Κοινωνικό στέκι/στέκι μεταναστών
Δύο – τρία λόγια για το ρεύμα και την ενέργεια, από την κατάληψη Rosa Nera
Κανένας άνθρωπος μόνος του απέναντι στην επίθεση των αφεντικών και των εθνικιστών λακέδων τους.
Ningún solo frente a la ofensiva de los patrones y de sus lacayos nacionalistas. *
Το ρεύμα, όπως και το νερό και η στέγη, θα πρέπει να είναι κοινωνικά αγαθά χωρίς εμπορευματική σχέση, δηλαδή κοινά και προσιτά σε όλες και όλους. Και ακριβώς επειδή χωρίς ρεύμα, νερό και στέγη η επιβίωση είναι αδύνατη, η πρόσβαση στα συγκεκριμένα αγαθά πρέπει να γίνει αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου – ανεξάρτητα καταγωγής και κοινωνικής θέσης.
Οι πολιτικές και στρατιωτικές διοικήσεις του σύγχρονου ελληνικού κράτους, από τη χούντα των συνταγματαρχών μέχρι τις τωρινές, είχαν και έχουν ως στόχο την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας με στόχο το κέρδος και το χρέωμα του κόστους στην κοινωνία, και κυρίως στα πιο «αδύναμα» κομμάτια της. Από τα τέλη του ’90 μέχρι σήμερα η σκληρή ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών αποτελεί συνέχιση της κρατικής στρατηγικής εξόντωσης όσων περισσεύουν για το σύστημα εκμετάλλευσης, και ιδίως των ανέργων και των φτωχών.
Το τελευταίο διάστημα γίνονται σε όλη τη χώρα διακοπές ρεύματος από το κράτος, σε φτωχές εργατικές οικογένειες ντόπιων και μεταναστών αλλά ακόμα και σε ηλικιωμένους με χαμηλή σύνταξη που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με τις αυξήσεις λογαριασμών και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων. Η κατάσταση αυτή είναι ενδεικτική για το τι σημαίνει το καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε.
Το ενεργειακό κόστος ανεβαίνει στα εργατικά και τα φτωχά νοικοκυριά, η συνολική κατανάλωση των οποίων, είναι στην πραγματικότητα ελάχιστη συγκριτικά με τις μεγάλες παραγωγικές μονάδες των αφεντικών. Το κράτος προστατεύει τα ισχυρά εργοδοτικά συμφέροντα, όπως και τις κερδοσκοπικές εταιρίες που αδιαφορούν για την ανθρώπινη ζωή και εκμεταλλεύονται την ενέργεια και την εργασία (χαρακτηριστικά το βιομηχανικό ρεύμα κοστίζει λιγότερο από το οικιακό ωστόσο οι έκτακτοι φόροι – χαράτσι επιβαρύνουν εξίσου όλους μας).
Σε μια περίοδο που τα αφεντικά κοινωνικοποιούν τα κόστη τους πάνω στις ζωές μας, βασικά κοινωνικά αγαθά θα είναι προσβασιμα με σκληρότερα ταξικά κριτήρια. Παράλληλα με τις ιδιωτικοποιήσεις εμφανίζονται και άλλοι κερδοσκοπικοί ιδιωτικοί «εναλλακτικοί» πάροχοι ενέργειας, που ήδη λειτουργούν αντικοινωνικά και στην ουσία χωρίς ουσιαστικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό έλεγχο.
Χαρακτηριστικό της αθλιότητας των ντόπιων και ξένων αφεντικών γύρω από το ενεργειακό ζήτημα, είναι το παράδειγμα της Κρήτης. Από τη μία οργανώνεται μια άγρια καταστροφή κοινοτήτων και της φύσης μέσα από ανορθολογικές εγκαταστάσεις των βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ( βΑΠΕ ) με κερδοσκοπικά, πλήρως αντικοινωνικά κριτήρια, και από την άλλη το ίδιο πολιτικό προσωπικό «ανακαλύπτει» τάχα πετρέλαιο και φυσικό αέριο γύρω από τη νησί και δε διστάζει να μιλάει για «θυσία» του Αιγαίου.
Οργανώσεις κατοίκων της Κρήτης και της Γαύδου ήδη έχουν πάρει θέση ενάντια στις πολιτικές αναζήτησης και εξόρυξης πετρελαίου. Καθόλου τυχαία, για «ελληνικό πετρέλαιο» μιλάνε και τα καθίκια της χρυσής αυγής, οι μεγαλύτεροι λακέδες των αφεντικών.
Απέναντι στις κρατικές πολιτικές γύρω από το ηλεκτρικό, σε όλη την Ελλάδα, τα κινήματα αλληλεγγύης, όπως και οι συνελεύσεις γειτονιάς, προχωρούν σε επανασυνδέσεις ρεύματος σε νοικοκυριά, με τη συμμετοχή ανθρώπων που αγωνίζονται ενάντια στις ιδιωτικές εταιρίες που αναλαμβάνουν τις εντολές διακοπής ρευματοδότησης.
Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες περιπτώσεις στο Αιγάλεω, τον Πειραιά και το Χαϊδάρι όπου τα κινήματα επανασύνδεσαν το ρεύμα σε ανθρώπους άνεργους και ηλικιωμένους. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα παραδείγματα μιας πάλης που δείχνει το δρόμο της κοινωνικής αλληλεγγύης ενάντια στις καπιταλιστικές στρατηγικές εξόντωσης.
Επειδή τίποτα δε χαρίζεται από τα αφεντικά, το κράτος και τους λακέδες τους, εμείς λέμε:
– Επανασυνδέσεις ρεύματος παντού, οργάνωση και αντίσταση σε συνελεύσεις γειτονιών και εργατικά συμβούλια, ενάντια σε κάθε επίθεση υποτίμησης της ζωής και της εργασίας μας από το κράτος, τα αφεντικά και τους εθνικιστές.
– Αγώνες ταξικοί και κοινωνικοί, ντόπιων και μεταναστών, ενάντια σε κάθε εμπορευματική χρήση της ενέργειας από τους εκμεταλλευτές.
– Αγώνες για την κοινωνικοποίηση των αγαθών της στέγης, του νερού και της ενέργειας. Κοινοί αγώνες όλων των καταπιεσμένων ενάντια στους κερδοσκόπους και τους εκμεταλλευτές, καμία υποχώρηση σε κρατικά αντικοινωνικά και αντι-περιβαλλοντικά σχέδια γύρω από την ενέργεια.
– Μικρές αυτόνομες μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κοινοτικής κλίμακας
Κατάληψη Rosa Nera,
Χανιά, Σεπτέμβρης 2012
rosanera.squat.gr – rosanera@espiv.net
* Μεταφρασμένο στα ισπανικά από verba-volant.info εδώ