Κατηγορία: Νομικοί Αγώνες

Κάλεσμα στην δράση CommemorAction για τους πρόσφυγες

Κάλεσμα σε συμμετοχή στην κινητοποίηση Commemoraction για τη μέρα μνήμης και δράσης

για τους ανθρώπους που χάθηκαν στη θάλασσα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στην Ευρώπη

_8 Φλεβάρη 2025 στις 12:00 στην Πλατεία Αγοράς

Κατάληψη Rosa Nera

Τα τελευταία δέκα χρόνια απαριθμούνται 60.620 θάνατοι στη θάλασσα της Μεσογείου[1]. 60.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή και δολοφονήθηκαν προσπαθώντας να διασχίσουν τα σύνορα της Ευρώπης-φρούριο. Σ’ αυτά τα σύνορα, κομβικό ρόλο διαδραματίζει και η Ελλάδα βάσει της συμφωνίας ΕΕ- Ελλάδας- Τουρκίας, που μετατρέπει τον ελλαδικό χώρο σε μια απέραντη φυλακή για τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Η μετακίνηση των ανθρώπων, η οποία παρόλο που θα έπρεπε να είναι ελεύθερη και απρόσκοπτη για όλους, τις περισσότερες φορές καθίσταται καταναγκαστική, από την στιγμή που ολοένα και περισσότερο ο πλανήτης βυθίζεται σε πολεμικές συρράξεις, οδηγώντας ανθρώπους να ξεριζωθούν από τις εστίες τους.

Πολέμους τους οποίους το ελληνικό κράτος στηρίζει και συμμετέχει ενεργά, έχοντας πάρει θέση εδώ και πολλά χρόνια. Τόσο στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στον χώρο της Μέσης Ανατολής, όσο και στην Ουκρανία με την αποστολή πολεμικού υλικού στο ΝΑΤΟ και στον Ουκρανικό στρατό, όπως και με τη σχεδόν ταυτόχρονη παρουσία ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά θάλασσα. Η σημαντικότερη όμως συμβολή του ελληνικού κράτους στα πολεμικά παιχνίδια, γίνεται με την ίδια την επέκταση της ΝΑΤΟικής βάσης στην Σούδα. Αυτό το βιώνουμε στην καθημερινότητάς μας με την παρουσία χιλιάδων Νατοικών δολοφόνων καθ ‘όλη την διάρκεια του έτους, για την απαραίτητη αναψυχή τους πριν να συνεχίσουν τη σφαγή στη Μέση Ανατολή.

Οι πνιγμοί στη Μεσόγειο δεν είναι ατυχήματα. Είναι κρατικά εγκλήματα. Οι επαναπροωθήσεις δεν είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ούτε συνέβη “κατά λάθος”. Είναι η πάγια τακτική του ελληνικού λιμενικού που συμβαίνει και εδώ δίπλα μας, ανοικτά της Κρήτης. Όταν σε μια μισοβυθισμένη βάρκα που εκπέμπει σήμα κινδύνου, το Λιμενικό φτάνει μετά από 2 και 3 μέρες, όταν το σήμα του σκάφους μέσα σε μια νύχτα εκπέμπει τοποθεσία ξανά πίσω στην Τουρκία, και όταν έχεις νεκρούς και ακρωτηριασμένους στο νοσοκομείο των Χανίων από χτυπήματα του λιμενικού, αυτό όχι μόνο δε συνιστά διάσωση, αλλά εφαρμογή της υπουργικής διακήρυξης, ότι «θα τους κάνουμε το βίο αβίωτο».

Όμως η θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους δεν περιορίζεται μόνο στην φύλαξη των συνόρων του σε στεριά και θάλασσα. Πέραν της στρατιωτικής διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών με πάνοπλους λιμενόμπατσους, συσκευές επιτήρησης και εντοπισμού, frontex και τους πάντα πρόθυμους και αυτόκλητους φασίστες-σερίφηδες (βλ. Έβρο), για όσους καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα το μέλλον προδιαγράφεται δυσοίωνο. Έρχονται αντιμέτωποι με ποινές και φυλακίσεις, με ψευδείς κατηγορίες για διακίνηση, συλλήψεις, δικαστήρια, διαρκείς ελέγχους, πογκρόμ και κέντρα κράτησης-υπαίθριες φυλακές, μαντρωμένοι χωρίς καμία επαφή με τον κοινωνικό περίγυρο. Στην καλύτερη. Διότι αρκεί να είσαι μετανάστης, όπως ο Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, για να βρεθείς κακοποιημένος και δολοφονημένος στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ., όπως έγινε το φθινόπωρο του ’24 στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα.

Οι μετανάστες που ναυαγούν στα ανοιχτά της Κρήτης, αν καταφέρουν να πατήσουν στεριά, στοιβάζονται σε ακατάλληλους χώρους, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ένδυση και νερό και μεταφέρονται εν μια νυκτί, στα αμπάρια του πλοίου της γραμμής για να προωθηθούν στη συνέχεια -αν δεν απελαθούν- σε κάποιο από τα κέντρα κράτησης στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο. Ήδη υπάρχουν δηλώσεις από κάποιους αυτοδιοικητικούς για την εγκατάσταση ενός κέντρου κράτησης και στην Κρήτη.

Η παρανομοποίηση των μεταναστών επιτρέπει στο κράτος και τα αφεντικά να εκμεταλλεύονται τη μεταναστευτική εργασία υπό άθλιες συνθήκες και πλήρη υποτίμηση. Για τους “χωρίς χαρτιά”, αυτών που η ζωή τους καθίσταται αβίωτη από τις ρατσιστικές πολιτικές του κεφαλαίου, η αλληλεγγύη μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Εξάλλου δε μας χωρίζει τίποτα, ούτε τα σύνορα, ούτε η φυλή, ούτε η γλώσσα. Ένα πράγμα όμως σίγουρα μας ενώνει. Η οργή μας για τον κόσμο των αφεντικών.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών για την ελευθερία της μετακίνησης.

Μετανάστες εργάτες αδέρφια μας.

Κατάληψη Rosa Nera,

Χανιά, Φλεβάρης 2025

https://rosanera.squat.gr/

#ροζανερα #rosanera #Χανιά #chania #CommemorAction

Κάλεσμα της Κατάληψης για την δίκη των 8, Τετάρτη 19/2 στις 9:00πμ, στα Δικαστήρια Χανίων

Kάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera:
ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΣΑΘΡΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 8.
Στις 19 Φεβρουαρίου δικάζονται οι 8 διαδηλωτ(ρι)ες για τη συμμετοχή τους στη συγκέντρωση της 6ης Δεκέμβρη του 2020 με τις κατηγορίες της απείθειας – ενώ ο ένας εξ αυτών αντιμετωπίζει επιπλέον και την κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης βλάβης απέναντι σε αστυνομικό. Εκείνη την ημέρα συλλογικότητες, φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία εκπαίδευσης των Χανίων καλούσαν στη συγκέντρωση μνήμης της κρατικής δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης που πυροδότησε.
Τα καλέσματα είχαν ως πλαίσιο την αντίσταση ενάντια στο μαζικά θανατηφόρο έγκλημα της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης της δημόσιας υγείας εν μέσω υγειονομικής κρίσης, στις χιλιάδες απολύσεις και την υποκλοπή των μισθών και των επιδομάτων προς όφελος μιας ταξικά μεροληπτικής αστυνομικής διαχείρισης, καθώς και ενάντια στη χουντικής εμπνεύσεως επιχείρηση απαγόρευσης της συλλογικής δράσης και της πολιτικής ζωής.
Τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη του 2020 κορυφώθηκε η καταστολή και της παραμικρής έκφρασης κοινωνικής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας μέσα από την απόδοση υπερεξουσιών στην αστυνομία. Μέσω αυτών, κουρελιάζοντας κάθε τυπικά συνταγματική διαδικασία, η κυβέρνηση επέβαλε τις καινοφανείς μεταπολιτευτικά απαγορεύσεις συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων κατά τις ημέρες μνήμης των δύο σημαντικότερων εξεγέρσεων της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, αυτών της 17ης Νοέμβρη και 6ης Δεκέμβρη. Καθόλου τυχαία επρόκειτο για το διάστημα που η πίεση στο εσκεμμένα υποστελεχωμένο σύστημα υγείας οδηγούσε σε εκατοντάδες θανάτους ευάλωτων υγειονομικά ανθρώπων καθημερινά.
Ο στόχος ήταν σαφής: σε μια περίοδο που οι ευπαθείς ομάδες (οικονομικά, υγειονομικά, στεγαστικά, από άποψη φύλου και ηλικίας) επιλέχτηκαν από το κράτος να πληρώσουν τα σπασμένα, η σιωπή απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα έπρεπε να διασφαλιστεί. Τόσο μέσα από την καταστολή, όσο και με τη γιγαντιαία επιχείρηση εξαγοράς των μεγάλων δημοσιογραφικών ομίλων για να λιβανίζουν μονοφωνικά την παραπάνω αντικοινωνική και δολοφονική διαχείριση της κρίσης.
Στα Χανιά, το τοπικό κίνημα αποφάσισε (και το κατάφερε) να μην αναστείλει την πολιτική δράση.Έτσι, στις 6 Δεκεμβρίου του 2020, η αστυνομία επιτέθηκε εντελώς απρόκλητα στη συγκέντρωση συλλαμβάνοντας βίαια 6 ανθρώπους από τη συνέλευση της Κατάληψης Rosa Nera και 2 μέλη του ΚΚΕ (μ-λ). Άνθρωποι χτυπήθηκαν με (τα απαγορευμένα υποτίθεται) πτυσσόμενα γκλομπ, με κρότου λάμψης, ενώ αρκετοί διαδηλωτές εμποδίστηκαν από τα μπλόκα της αστυνομίας να προσεγγίσουν τον χώρο φιλοδορούμενοι με το γνωστό 300άρι πρόστιμο.
Χαρακτηριστικό είναι πως την ίδια μέρα ματατζής πόζαρε ως χούλιγκαν κοροϊδεύοντας το πανό-λάφυρο που άρπαξε βίαια μια ομάδα ασφαλιτών από το μπλοκ του ΚΚΕ (μ-λ). Επιβάλλεται να θυμηθούμε επίσης πως στα Χανιά, τις επόμενες μέρες εκείνου του Δεκέμβρη, ανώνυμοι ασφαλίτες έπαιρναν κατόπιν εντολών άνωθεν τηλέφωνα συναγωνιστές και συνδικαλιστές στα σπίτια τους, προκειμένου να επιδώσουν τηλεπρόστιμα(!!!) για συμμετοχή στη διαμαρτυρία και τις πορείες, επαναφέροντας το χουντικό φακέλωμα και καταργώντας το τεκμήριο της αθωότητας.
Όμως, παρά τις απαγορεύσεις, τα τηλεπρόστιμα και την καταστολή των ένστολων τραμπούκων, το τοπικό κίνημα στα Χανιά θα απαντήσει με πορείες τόσο την ίδια μέρα (6/12/2020) στην εργατική γειτονιά της Νέας Χώρας, όσο και με μια μαζική συγκέντρωση στις 10 Δεκέμβρη του 2020.
Στη δίκη της 19ης Φεβρουαρίου του 2025, οι συλληφθέντες και οι συλληφθείσες αντιμετωπίζουν κατηγορίες ανάλογες της βίας και της αυθαιρεσίας της αστυνομίας.
Όσο πιο βαριά η βία των αστυνομικών τόσο πιο αυθαίρετες είναι οι κατηγορίες. Χαρακτηριστική είναι η ψευδομαρτυρία αστυνομικού για δήθεν τραυματισμό του από σύντροφο, μέλος του φοιτητικού συλλόγου. Το ότι κατηγορούνται ψευδώς αγωνιστές και αγωνίστριες που δέχτηκαν την αστυνομική βία, γεγονός καταγεγραμμένο σε πλήθος οπτικών τεκμηρίων, δείχνει ίσως με τη μεγαλύτερη ένταση ότι πρόκειται εν τέλει για μία αμιγώς πολιτική δίκη φρονημάτων σε μία περίοδο που επιχειρείται η συλλογική αμνησία για τα κρατικά εγκλήματα της περιόδου 2020 – 2021.
Η πολιτική δίκη των 8 λαμβάνει χώρα σε μία πολιτική συγκυρία κατά την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με μία νέα επίθεση. Οι πρωτοφανείς ανατιμήσεις στα αγαθά και στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος,οι οποίες ισοδυναμούν με περαιτέρω μείωση του μισθού, οι εξωπραγματικές τιμές των ενοικίων, η ολοένα και μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος για τα κέρδη των λίγων, η εμπορευματοποίηση κάθε σπιθαμής δημόσιου χώρου αποτελούν κάποιες πτυχές της επίθεσης αυτής.
Το κράτος, ως υπάλληλος των αφεντικών,καλεί τους από τα κάτω να (ξανα)πληρώσουμε τα σπασμένα. Απέναντι σε όσους/ες οργανώνονται και αντιστέκονται η αντιμετώπιση είναι γνωστή: περισσότερη καταστολή, χημικά, συλλήψεις και δικαστήρια. Καθόλου τυχαίο, το γεγονός ότι η κυβέρνηση μέσω ενός Νέου Ποινικού Κώδικα απαλλάσσει τους αστυνομικούς από την υποχρέωση να εμφανίζονται και να καταθέτουν στην ακροαματική διαδικασία.
Οι ψευδείς κατηγορίες αστυνομικών που σε πολλές περιπτώσεις εως τώρα καταρρίπτονται από τις αντιφάσεις τους στις δικαστικές αίθουσες, επιχειρείται στο εξής με μία γραπτή κατάθεση να είναι αρκετές ώστε να ποινικοποιείται η πολιτική δράση. Την ίδια στιγμή που αστυνομικοί με απροκάλυπτα ρατσιστικά κίνητρα δολοφονούν εν ψυχρώ ρομά παιδιά και ευνοούνται μέσα σε ένα καθεστώς ατιμωρησίας.
Απέναντι στην παραίτηση και το φόβο προτάσσουμε τη συλλογική οργάνωση και τους ταξικούς αγώνες. Για τη δίωξη των 8 έχουν ήδη δημοσιευτεί ψηφίσματα υποστήριξης από συλλογικότητες και σωματεία της εργατικής τάξης της πόλης.
Το πλαίσιο παραμένει το ίδιο:
Αγώνες για ψωμί, παιδεία, ειρήνη, υγεία, ελευθερία – κάτω τα χέρια από τη διαδήλωση και την απεργία!
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την ημέρα της δίκης
Τετάρτη 19/2 στις 9:00πμ, στα Δικαστήρια Χανίων.
Κατάληψη Rosa Nera, Φλεβάρης 2025

Ούτε να το σκέφτεστε! Κείμενο Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

Ούτε να το σκέφτεστε!

 

Δεν πέρασε καλά καλά το καλοκαίρι και από φθινόπωρο μπάτσοι, υπουργεία και Belvedere είναι έτοιμοι να πιάσουν αμέσως δουλειά. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο “Διαύγεια”, το οποίο προβλέπει δειγματοληπτικές εργασίες στο βυζαντινό τείχος επί της οδού Αφεντούλιεφ με εργολάβο τον Χιώνη, τον εκλεκτό εργολάβο της εταιρείας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη λαμπρή συνεργασία κράτους και τουριστικού κεφαλαίου, πέρα από τη σύντομη εκκένωση του Απρίλη και τις απαραίτητες εργασίες – καταστροφές για την ξενοδοχοποίηση της κατάληψης Rosa Nera, συνέβησαν και δύο εισβολές αστυνομικών δυνάμεων στην αυλή, με σκοπό την αρπαγή δυο γιγαντοπανό από τα τείχη. Πράγμα το οποίο μας κάνει τουλάχιστον καχύποπτες για τους σκοπούς των συγκεκριμένων εργασιών. Κατά πόσο δηλαδή οι αρμόδιες υπηρεσίες μεριμνούν για τη στατικότητα των βυζαντινών τειχών από επιστημονικό ενδιαφέρον ή κάνουν τις πλάτες στην εταιρεία για να ολοκληρώσει τις απαραίτητες μελέτες που θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια για να προχωρήσει στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι. Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς από όλα τα παραπάνω ότι προωθείται, έμμεσα ή άμεσα, μια εκ νέου εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια πόλη όπως τα Χανιά, πόλη τουριστική ατραξιόν, τίποτα δεν πρέπει να ενοχλεί την ομαλή κυκλοφορία του εμπορεύματος και τη γενικευμένη καταναλωτική μανία. Η κατάληψη Rosa Nera, για πολλά χρόνια αποτελεί την παραφωνία σε όλες αυτές τις “αξίες” του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί αντιστέκεται στην υποτίμηση της ζωής μας. Αρθρώνει λόγο για το υπέρογκο κόστος διαβίωσης σ’ αυτή την πόλη, δηλαδή τα υψηλά ενοίκια, την ακρίβεια, τη χαμηλόμισθη και εντατικοποιημένη εργασία στα κάτεργα της τουριστικής σεζόν, την περιβαλλοντική καταστροφή·  για όλα αυτά που αποτελούν συνέπειες της συστηματικής τουριστικοποίησης κάθε σπιθαμής αυτού του τόπου.

Η κατάληψη αποτελεί παραφωνία στον κόσμο των αφεντικών, επειδή με τις δυνάμεις της στηρίζει έμπρακτα μετανάστες και κατατρεγμένους, συμμετέχει σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, δεν δίνει χώρο σε φασίστες και εναντιώνεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους. Συμμετέχει στα τοπικά κινήματα και προτείνει την αυτοοργάνωση των αγώνων που δίνονται. Όσοι κι όσες στηρίζουν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κατάληψης 20 χρόνια τώρα, δεν θα σταματήσουν να εργάζονται και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια εποφθαλμιούν την ιδιωτικοποίηση και την εξαφάνιση αυτού του πολιτικού χώρου.

Η επέλαση του κεφαλαίου με την επίθεση στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις και στις κατακτήσεις τους, πραγματοποιείται πλάι στο αστυνομικό δόγμα “νόμος και τάξη”, το οποίο εξασφαλίζει υπερκέρδη για τα αφεντικά και καταστολή των αντίθετων φωνών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις φιμώνονται, πολιτικοί χώροι και καταλήψεις εκκενώνονται. Για το κράτος και τα αφεντικά πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της περαιτέρω φτωχοποίησης των υποτελών τάξεων, χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Το κράτος είναι αδίστακτο όταν πρόκειται να πετύχει τους σκοπούς του. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την καταστολή και τους μπάτσους, επιχειρείται για μια ακόμη φορά η εκκένωση της κατάληψης παρά την επί χρόνια εκφρασμένη αντίθεση πλήθους κοινωνικών και εργατικών φορέων ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και περίφραξη του λόφου Καστέλι. Εμείς από την πλευρά μας καλούμε τον κόσμο του κινήματος σε αγωνιστική εγρήγορση απέναντι στα σχέδια της εταιρείας, του κράτους και της αστυνομίας. Για να παραμείνει ο λόφος Καστέλι ελεύθερος από ιδιώτες και εμπορευματικές χρήσεις, προσβάσιμος για όλη την κοινωνία. Και αυτό μόνο η ύπαρξη της κατάληψης το διασφαλίζει.

 

Ο, ΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΞΕΡΑΤΕ ΙΣΧΥΕΙ. Η ROSA NERA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/9 ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

 

Κατάληψη Rosa Nera

Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι, Σεπτέμβρης 2024

ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ, 15 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑΝΑΤΟΣ. ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ

Γιγαντοπανό στα βυζαντινά τείχη, απο την Κατάληψη Rosa Nera, για τον θάνατο των τριών νέων εργαζόμενων και τον βαρύ τραυματισμό μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων – δυστύχημα που εντάσσεται στο καθεστώς ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις εργασιακές γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.

Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη των εκμεταλλευτών.