ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ Σάββατο, 30.1.2020 ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ!

 

Οι συνελεύσεις της Κατάληψης Rosa Nera και του Κοινωνικού Στεκιού –
Στεκιού Μεταναστών Χανίων απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα για τις 30 Γενάρη
ως μέρα δράσεων, διαμαρτυρίας και ορατότητας για τον πόλεμο ενάντια στην
προσφυγιά και την ανθρώπινη μετακίνηση.
Ο στόχος του καλέσματος είναι μέσα από μικρές δράσεις και ανάλογα με τις
δυνατότητες της κάθε συλλογικότητας, να αναδείξουμε ως κεντρικό θέμα την
αναζήτηση απαντήσεων ενάντια στη στρατιωτική διαχείριση της προσφυγιάς
και της μετανάστευσης σε μια περίοδο σχετικής αποσιώπησης, απώθησης των
ευθυνών για μια σειρά από ταξικά και απάνθρωπα εγκλήματα: βίαιες
επαναπροωθήσεις, παραβιάσεις του ασύλου μέσα από τις πρόσφατες
διακρατικές συμφωνίες, εξώσεις από την προσφυγική στέγη, αποκλεισμός των
προσφυγόπουλων από τα σχολεια, ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και της
διάσωσης, ναυάγια, θλιβερές συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα
εγκλεισμού, όξυνση του μιλιταρισμού παράλληλα με την υποτίμηση της
μεταναστευτικής ζωής και εργασίας.

The assemblies of Rosa Nera and Steki Metanaston address an open call
for January, 30 as a day of action, protest and visibility regarding the
war against refugees and human movement.
The purpose of the call is simple. Through small-scale actions and
depending on the capabilities of each collectivity, we search for
answers while we struggle against the military management of refugees
and migrants. We aim to bring to the forefront this crucial issue during
a period of relative silence, of absolvance of responsibilitiy for a
number of inter-state, class and inhumane crimes: violent push-backs,
breaches of asylum under recent intergovernmental agreements, evictions
from points of refuge, exclusion of refugee children from education,
criminalization of solidarity and rescue, shipwrecks, distressful living
conditions within camps, sharp increase of militarism along with a
devaluation of migrant life and work.

Διαδικτυακή εκδήλωση “ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ: Εγκλεισμούς,
στρατιωτική διαχείριση, ρατσιστικές πολιτικές εξώσεις, απελάσεις,
ναυάγια”
στο πλαίσιο της ημέρας δράσης (Σάββατο, 30/01).
Θέμα θα είναι η ορατότητα και η αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες
ενάντια στη στρατιωτική διαχείριση, τις ρατσιστικές πολιτικές και το
σύνολο των απάνθρωπων πρακτικών στις οποίες υπόκεινται.
Εισηγήσεις:
– Parwana Amiri, προσφύγισσα στην Ριτσώνα
– Ιάσωνας Αποστολόπουλος, Διασώστης
– Solidarity with Migrants, Aνοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης σε
μετανάστ(ρι)ες, Αθήνα
– Stop War on Migrants, Ανοιχτή Συνέλευση, Θεσσαλονίκη
– Κατάληψη Ρόζα Νέρα
– Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
Η εκδήλωση θα γίνει στην πλατφόρμα Zoom
Για την διαδικτυακή εκδήλωση:
https://www.facebook.com/events/2638798346418582/?active_tab=discussion

O σύνδεσμος στο zoom: https://us02web.zoom.us/j/83105535150

Aθήνα,
ανακοίνωση από την συνέλευση Solidarity With Migrants:

https://www.facebook.com/events/1330013434033872

Το Σάββατο 30 Γενάρη συμμετέχουμε στην πανελλαδική ημέρα δράσης ,
διαδήλωσης και ορατότητας του πολέμου κατά των μεταναστών και της
ελεύθερης κίνησης που διεξάγουν Ελλάδα, Τουρκία, Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλούμε σε ανοιχτή συγκέντρωση αλληλλεγγύης σε μεταναστ(ρι)ες με
μικροφωνική στο Πεδίο του Άρεως στις 12.00, κοντά στον παιδότοπο.
Την ίδια μέρα, στις 20:00 συμμετέχουμε στο online event του ανοιχτού
καλέσματος από την Rosa Nera και το Κοινικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
Χανίων:
“ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ: Εγκλεισμούς, στρατιωτική διαχείριση,
ρατσιστικές πολιτικές εξώσεις, απελάσεις, ναυάγια”
https://www.facebook.com/events/2638798346418582

Ακόμα, και αυτήν την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου, συγκεντρώνουμε βασικά
αναγκαία αγαθά (κυρίως χειμωνιάτικα ρούχα και παπούτσια) για
μετανάστες/στριες που ζουν σε καμπ και στην πόλη, στο αυτοδιαχειριζόμενο
στέκι Πέρασμα (Ζωοδόχου Πηγής 97 & Ισαύρων, Εξάρχεια) από τις 17.30
μέχρι τις 20.00.


On Saturday we call for an open mic gathering at Pedio tou Areos at
12:00, near the childrens playground, as a response to the open call for
January, 30 as a day of action, protest and visibility regarding the war
against migrants and free movement waged by Greece, Turkey and European
Union.
On the same day we participate in the following online event of the open
call:
https://www.facebook.com/events/2638798346418582
Also, on Thursday 28 Jan. we collect basic necessities (mainly winter
clothes and shoes) for migrants living in camps and the city, at the
self-organized space Perasma (Zoodochou Pigis 97 & Isavron, Eksarcheia)
from 17.30 to 20.00h.

Κάλεσμα 30 Γενάρη…

“…Οι συνελεύσεις της Κατάληψης Rosa Nera και του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών Χανίων απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα για τις 30 Γενάρη ως μέρα δράσεων, διαμαρτυρίας και ορατότητας για τον πόλεμο ενάντια στην προσφυγιά και την ανθρώπινη μετακίνηση.

Ο στόχος του καλέσματος είναι μέσα από μικρές δράσεις και ανάλογα με τις δυνατότητες της κάθε συλλογικότητας, να αναδείξουμε ως κεντρικό θέμα την αναζήτηση απαντήσεων ενάντια στη στρατιωτική διαχείριση της προσφυγιάς και της μετανάστευσης σε μια περίοδο σχετικής αποσιώπησης, απώθησης των ευθυνών για μια σειρά από ταξικά και απάνθρωπα εγκλήματα: βίαιες επαναπροωθήσεις, παραβιάσεις του ασύλου μέσα από τις πρόσφατες διακρατικές συμφωνίες, εξώσεις από την προσφυγική στέγη, αποκλεισμός των προσφυγόπουλων από τα σχολεια, ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και της διάσωσης, ναυάγια, θλιβερές συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα εγκλεισμού, όξυνση του μιλιταρισμού παράλληλα με την υποτίμηση της μεταναστευτικής ζωής και εργασίας…”

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΤΕΤΑΡΤΗ 7/10

Αντιφασιστική Πορεία

 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, στις 10 : 30 , στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.

 

Στις 7 Οκτώβρη το αντιφασιστικό κίνημα καλείται να δώσει ένα μήνυμα στον δρόμο: για τη δικαιοσύνη μέσα από τον αγώνα των ανθρώπων του εργατικού και του κοινωνικού κινήματος ενάντια στην ψευδό -δικαιοσύνη των αφεντικών. Ο αγώνας των τελευταίων 10 ετών σταμάτησε την προσπάθεια των ντόπιων φασιστών να εκφραστούν μέσα από ένα ισχυρό νεοναζιστικό κόμμα όπως και την προσπάθεια των πολιτικών εκπροσώπων των αφεντικών να χρησιμοποιήσουν τους νεοναζί στις διαδικασίες αποδημοκρατικοποίησης και υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής και εργασίας.

Ήταν ένας αγώνας δύσκολος, επίμονος, αλλά και τραγικός: για άλλη μια φορά χάσαμε πολύτιμους ανθρώπους της τάξης μας, όπως ο Παύλος Φύσσας και ο Σαχζάτ Λουκμάν. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ η αντίσταση του Παύλου, απέναντι σε μια ολόκληρη τοπική οργάνωση των ναζί που δρούσε με την διακριτική παρακολούθηση της αστυνομίας. Ήταν ένα κομβικό γεγονός που θα εμπνεύσει και θα δώσει την τελική ώθηση στο αντιφασιστικό κίνημα για την οριστική κοινωνική ήττα της νεοναζιστικής οργάνωσης.

Ήταν ένας αγώνας που δόθηκε με διαφορετικούς τρόπους και από διαφορετικές συνθέσεις και συνεργασίες αντιφασιστικών πολιτικών χώρων στους δρόμους, στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους εργασιακούς χώρους και μέσα στα συνδικάτα.

Οι αναρχικές και αυτόνομες συλλογικότητες, συνομαδώσεις και οι καταλήψεις ήταν στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα, και έπαιξαν τον κρίσιμο ρόλο στις πόλεις – συχνά μόνο με τις δικές τους δυνάμεις – ενάντια στην συνεργασία των νεοναζί με την αστυνομία. Ιδίως σε βίαιες και ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αντιφασιστών, συνδικαλιστών, ΛΟΑΤΚΙ, γυναικών, προσφυγόπουλων και όποιον άλλο άνθρωπο θεωρούν οι φασίστες “περιττό”.

Η προσπάθεια από μερίδα του τύπου και των αφεντικών, να παρουσιαστούν ως δημοκρατικό και αντιναζιστικό τόξο οι πολιτικοί αρχηγοί και τα αυταρχικά πολιτικά πρόσωπα που έπαιξαν κεντρικό ρόλο στη διάδοση ρατσιστικών και εθνικιστικών ερμηνευτικών σχημάτων, που συναίνεσαν σε εγκλήματα κατά των προσφύγων, που χτύπησαν το εργατικό και το κοινωνικό κίνημα και που ακόμα και σήμερα αναπαράγουν την εθνικοσοσιαλιστική θεωρία των 30ς περί “δύο άκρων”, μόνο αηδία μας προκαλεί.

Στο σήμερα, λοιπόν, και περιμένοντας τις εξελίξεις γύρω από τη δίκη της Χιτλερική Αυγής, το κράτος συνεχίζει την εφαρμογή ενός μέρους της ατζέντας των νεοναζί: απαγάγοντας και φυλακίζοντας πρόσφυγες, καταστέλλοντας καταλήψεις, πουλώντας πολεμικά σενάρια, υποτιμώντας την ζωή και την εργασία, ετοιμάζοντας τη νέα επίθεση στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, πριν κάποιους μήνες, η εισαγγελική πρόταση στην Δίκη της Χρυσής Αυγής ουσιαστικά αθώωνε τα στελέχη της, εκφράζοντας προσδοκίες ρατσιστικών κομματιών της κοινωνίας, της αστικής τάξης και μερίδας του δικαστικού κόσμου. Αυτό άλλωστε δείχνει και η αναζωπύρωση ρατσιστικών επιθέσεων σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Το κράτος των αφεντικών καθοδηγεί πάλι τους φασίστες.

Στα μέρη μας, ρατσιστικές επιθέσεις πάλι συντονίζονται από εργοδότες και μπράβους εναντίον μεταναστών εργατών στα Χανιά ή στο Τυμπάκι, με την συνεργασία μπάτσων. Στόχος των φασιστών, η υποτίμηση της μεταναστευτικής ζωής και εργασίας, αργότερα η απαξίωση της ζωής όλων μας. Στη Λέσβο καθημερινά, χτυπούν άστεγα προσφυγόπουλα και τις οικογένειες τους. Εκεί που 13.000 άνθρωποι βρέθηκαν σε ανάγκη στέγης και ασύλου αφού κάηκε το κολαστήριο της Μόρια, στο οποίο οι ντόπιοι άρχοντες τους είχαν στοιβαγμένους. Στις μέρες μας νέα στρατόπεδα εγκλεισμού χτίζονται για να γίνου αποθήκες ανθρώπων….Σε όλη την Ευρώπη ξεσπούν αντιρατσιστικές διαδηλώσεις ενάντια στη πόλεμο που έχει εξαπολύσει η ακροδεξιά ελληνική κυβέρνηση και οι όχλοι της εναντίον της προσφυγιάς, όμως οι παράνομες επαναπροωθήσεις, τα βασανιστήρια και οι εγκλεισμοί σε εσκεμμένα άθλιες συνθήκες των ζωών που κατά κανόνα χρίζουν προστασία συνεχίζεται, με συλλογική κοινωνική ευθύνη όλων μας.

Ο ρατσιστικός όχλος κινητοποιείται από τα ξεπουλημένα τομάρια στα μεγάλα ΜΜΕ που εξαπατούν, στάζουν ρατσιστικό δηλητήριο, ανορθολογισμό, ευχές για πογκρόμ και πολέμους. Ταυτόχρονα πολεμικά σενάρια και επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία μας φέρνουν ακόμα πιο κοντά στην βαρβαρότητα που ονειρεύονται μερίδες της αστικής τάξης και οι φασίστες : το ξεπέρασμα της κρίσης τους μέσα από διακρατικούς πολέμους και πτώματα. Να πεθάνουμε δηλαδή για πετρέλαια, ΑΟΖ και ότι άλλη μαλακία σκεφτούν για να πουλήσουνε τα όπλα τους στα κορόιδα όλων των εθνών.

Στην παρούσα συγκυρία λοιπόν, θεωρούμε την ημέρα απόφασης της δίκης των νεοναζί κεντρική προτεραιότητα. Πράγματι, είμαστε ενάντια στις φυλακές, είμαστε όμως και ενάντια στους φασίστες και δίπλα στους αντιφασίστες/αντιφασίστριες.

Για όλους αυτούς του λόγους, καλούμε σε αντιφασιστική πορεία και ενότητα: στην σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, το πολιτικό προσωπικό των αφεντικών παρουσιάζει μια ακροδεξιά ατζέντα αποδημοκρατικοποίησης και ένα πλάνο αυταρχικής διαχείρισης της κρίσης και του εσκεμμένου κρατικού χάους στην εργασία, την παιδεία, την υγεία και την ανθρώπινη μετακίνηση.

Όμως δεν παίζουν μόνοι τους, κάθε άλλο.

Αν οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες.

 

Αγώνες Ταξικοί Αντιφασιστικοί!

Αλληλεγγύη στην Προσφυγιά, Άσυλο και Χαρτιά,

Μέχρι την απελευθέρωση της ανθρώπινης μετακίνησης

 

Αντιφασιστική Πορεία 

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, στις 10 : 30 , στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.

Σεβασμός στην προσφυγιά και τους ξενιτεμένους- παρέμβαση στο πολιτικό γραφείο του Μ.Βολουδάκη

Το κρατικό έγκλημα ενάντια στους πρόσφυγες και τις μετανάστριες συνεχίζεται αμείωτo. Κομματικές καρικατούρες το ωραιοποιούν, το δικαιολογούν, το σερβίρουν ωμό μέσω των Μ.Μ.Ε, σε μια προσπάθεια να υπάρξει κοινωνική συνενοχή σε αυτό. Το ακροδεξιό πολιτικό προσωπικό δεν τηρεί πλέον ούτε τα προσχήματα… δε θα φάμε πτωμαΐνη απόψε.

Παρεμβαίνουμε έξω από τα γραφεία του Μανούσου Βολουδάκη, ο οποίος στάζει δηλητήριο σε κάθε δημόσια δήλωσή του. Ύστερα από τη φωτιά στο κολαστήριο της Μόρια στη Λέσβο, επαναφέρει στο δημόσιο λόγο τα ξερονήσια ή πλωτές πλατφόρμες καταμεσής της θάλασσας για τους πρόσφυγες. Άνθρωποι που αυτή τη στιγμή κοιμούνται πάνω σε κάρβουνα, άνθρωποι που δεν έχει κανείς να τους προσάψει τίποτα, εκτός του ότι έφυγαν αναγκαστικά από εμπόλεμες κατεστραμμένες περιοχές ή όντας άφραγκοι ψάχνουν δουλειά στην Ευρώπη για λίγο καλύτερα μεροκάματα.

Η στρατιωτική διαχείριση των μεταναστών και προσφύγων δεν ξεκινάει σήμερα. Από το 2015 και ύστερα, η λεγόμενη “προσφυγική κρίση” ήταν κύρια κρατική ρητορική. Επιχείρησε και κατάφερε να ποινικοποιήσει τις ζωές των προσφυγικών και μεταναστευτικών πληθυσμών, ενώ παράλληλα οι αιτίες αυτών των μετακινήσεων αποκρύπτονταν. Όμως είναι ηλίου φαεινότερο. Οι κρατικοί ανταγωνισμοί-πόλεμοι και η φτώχια που προκαλεί η καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας, οδηγούν στην ξενιτιά. Πράγματα που καλούμαστε κι εμείς εδώ, σε αυτό τον τόπο να αντιμετωπίσουμε.

Το ελληνικό κράτος είτε με την “αριστερή” παρένθεση είτε με την ακροδεξιά της Ν.Δ συνεχίζει την ίδια πολιτική εξόντωσης. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια για τους πρόσφυγες, έγιναν φράχτες και στρατόπεδα. Έγιναν εργολαβίες του ελληνικού στρατού, έγιναν επιχειρήσεις Μ.Κ.Ο. Όλοι  έφαγαν , εκτός από αυτούς που έπρεπε, αυτούς που το χρειάζονταν. Στη συνέχεια το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής επί Σύριζα και υπουργό τον Μουζάλα καθησύχαζε με φοροελαφρύνσεις την αγανάκτηση των προυχόντων και των μικροαφεντικών των νησιών που είχαν στηθεί οι φυλακές των προσφύγων και των μεταναστών. Θα ήταν αδύνατο να φτάσουμε στη σημερινή τροπή του εγκλήματος αν η συγκυβέρνηση του Σύριζα με την άκρα δεξιά των ΑΝ.ΕΛ δεν είχε θέσει τις βάσεις.

Τον τελευταίο χρόνο, οι ίδιοι άνθρωποι που περπατάνε με τα πόδια από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο, προσπαθώντας να ζήσουν, έγιναν μπαλάκι στη διακρατική σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας. Η κρατική προπαγάνδα πήρε την πιο ακραία μορφή της και τους βάφτισε “εισβολείς που ήρθαν να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας”. Υπήρξε προσπάθεια θερμού επεισοδίου στον Έβρο, το χειμώνα που πέρασε, από φασισταριά που συνέρρεαν εκεί (ένστολα και μη) βγάζοντας φωτογραφίες και βίντεο καθώς ψέκαζαν χημικά και έριχναν πέτρες στους πρόσφυγες. Υπήρξαν καταγγελίες για ένοπλους παρακρατικούς, οι οποίοι συνέδραμαν στο “έργο” της αστυνομίας και του στρατού συλλαμβάνοντας, ληστεύοντας και δολοφονώντας τουλάχιστον έναν άνθρωπο.

Ύστερα ήρθε ο κορωνοϊός και η ζωή για τους φυλακισμένους πρόσφυγες έγινε αφόρητη. Δυστυχώς οι φωνές τους που ζητούσαν ελευθερία μετακίνησης και ισότητα δεν αρκούσαν να σταματήσουμε αυτή την αθλιότητα. Η Μόρια φτιάχτηκε με υλικά από την αδιαφορία και το ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας, μαζί με τον αυταρχισμό του κρατικού μηχανισμού. Το πασίγνωστο “bye bye Moria!” που ξεστόμισε ένα μικρό προσφυγόπουλο βλέποντας τη φωτιά, κάνει ξεκάθαρο πως ντροπή δεν ήταν πως κάηκε η Μόρια, αλλά το ότι υπήρξε.

Όταν κοιτάμε πρόσφυγες και μετανάστριες, βλέπουμε κάτι και από το δικό μας μέλλον. Ο πολιτισμός του κρατικά οργανωμένου εγκλεισμού και των δολοφονιών  μας αηδιάζει. Ντόπιοι και μετανάστες εργάτες κι εργάτριες, άνεργοι και άνεργες, με ή χωρίς χαρτιά πρέπει να το σταματήσουμε. Αλλιώς τα στρατόπεδα κι οι φυλακές θα συνεχίζουν να μεγαλώνουν μέχρι να χωρέσουν όσους συνεχίζουν σε αυτή τη συνθήκη να παραμένουν άνθρωποι.