Εμείς λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο

Το καραβάνι θα προχωρήσει,

οι σκύλοι ας γαβγίζουν (αράβικη παροιμία)

Εμείς λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο

            Τον τελευταίο μήνα στα Χανιά, έλαβαν χώρο στο δημόσιο λόγο μια σειρά δηλώσεων του πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Β. Διγαλάκη περί «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας του Πολυτεχνείου. Δόθηκε δηλαδή το «πράσινο φως» ώστε διάφοροι επιχειρηματίες (εν κρυπτώ φυσικά), να καταθέσουν προτάσεις -μεταξύ άλλων-  και για το κτίριο που χρησιμοποιεί η κατάληψη Rosa Nera.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η εξουσία προσπαθεί να επιτεθεί σε χώρους, οι οποίοι στεγάζουν τις συνελεύσεις πολιτικών συλλογικοτήτων, τις πολιτικές εκδηλώσεις των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων της πόλης, αλλά και μια πληθώρα καλλιτεχνικών ομάδων.

Για ποια αξιοποίηση όμως μιλούν;

Για τους καπιταλιστές, πρόοδος σημαίνει εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης με στόχο όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη. Ο ελεύθερος χώρος παύει να έχει νόημα ως το πεδίο εκείνο που άνθρωποι κοινωνικοποιούνται, δημιουργούν και μοιράζονται τον αγώνα για τη ζωή τους· αντιθέτως αποτελεί έναν τόπο-ευκαιρία για επενδύσεις και συσσώρευση

Όποτε η φοιτητική κοινότητα επιχείρησε αυτόνομα να παίξει ενεργό ρόλο σε θέματα που την αφορούν άμεσα, βρήκε απέναντί της πρυτάνεις, επιχειρηματίες, μπάτσους. Η χρήση του κτιρίου Παπαδοπέτρου που κάλυψε για κάποια χρόνια τις πολιτικές και πολιτιστικές ανάγκες των φοιτητών/τριών ενόχλησε τόσο πολύ τον τότε πρύτανη Γρυσπολάκη, ο οποίος ξήλωσε τα κουφώματα, καθιστώντας το ένα νεκρό κτίριο από το 2010. Η ερήμωση της Γαλλικής σχολής στη Χαλέπα το 2012 από τον σημερινό πρύτανη, παρά τις αντιδράσεις των φοιτητών, οδήγησε άλλο ένα κτίριο σε αχρηστία. Η κινήσεις αυτές εντάσσονται στην πολιτική των πανεπιστημίων-θερμοκηπίων που θέλουν τους σπουδαστές χωρίς ενεργό ρόλο και πολιτική/κοινωνική παρουσία στη ζωή της πόλης.

Το Πολυτεχνείο Κρήτης, ένας κατ’ευφημισμό πολιτειακός θεσμός βρίσκεται στα χέρια τεχνοκρατών και μάνατζερ οι οποίοι προάγουν μια καθαρά κερδοσκοπική νοοτροπία διαχείρισης του ιδρύματος, υπονομεύοντας τον ανθρωπιστικό και κοινωνικό χαρακτήρα της γνώσης. Με πρόφαση την έλλειψη κρατικών πόρων, δικαιολογεί κάθε ιδιωτικοποίηση, κάθε έρευνα για χάρη στρατιωτικών θεσμών (ΝΑΤΟ, πολεμικό ναυτικό κ.ά.), κάθε ρουσφέτι για χάρη των επιχειρηματιών σίτισης ή στέγασης.

Για ποια αξιοποίηση μιλάμε

Η Rosa Nera δεκατρία χρόνια αξιοποιείται κοινωνικά, λειτουργώντας με διαδικασίες οριζόντιες και αδιαμεσολάβητες. Στο κτίριο της κατάληψης έχουν λάβει χώρα αμέτρητες πολιτικές εκδηλώσεις, έχουν φιλοξενηθεί πρόσφυγες, πολιτικές διαδικασίες μετανάστών/ριών, φεμινιστικών και ΛΟΑΤ συλλογικοτήτων, εργατικές πρωτοβουλίες, πολιτιστικές ομάδες, εργαστήρια και αντιεμπορευματικές καλλιτεχνικές παραγωγές.

Η Rosa Nera δεκατρία χρόνια αντιμάχεται κάθε έκφανση του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού, την εργοδοτική τρομοκρατία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, κάθε δεξιό ή αριστερό διαχειριστή της εξουσίας. Προτάσσει την αυτοοργάνωση και έμπρακτα προτείνει την κοινωνική αυτοθέσμιση και αυτοδιαχείρηση απέναντι στις κρατικές ή ιδιωτικές επιταγές.

13 χρόνια αυτοοργάνωσης και αγώνων είναι πολλά για να χωρέσουν στις κλίνες σας.

πολιτευτές-πρυτάνεις, μανατζαραίοι, ξενοδόχοι και μπάτσοι

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ROSA NERA

 

 

 

Κάλεσμα σε ενημέρωση-συζήτηση την τετάρτη 8μμ στην Rosa Nera

Τις τελευταίες μέρες υπάρχουν πληροφορίες για κρυφή δημοπράτhση κτιρίων του πολυτεχνείου κρήτης, συμπεριλαμβανομένου και του κτιρίου της κατάληψης Rosa Nera.

Καλούμε σε ενημέρωση – συζήτηση κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται μαζί μας για την υπεράσπιση των δημοσίων χώρων και τις δομές των κοινωνικών κι εργατικών κινημάτων της πόλης.

Τετάρτη 19/4, 8μμ στην κατάληψη Rosa Nera

Μικροφωνική Αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Παρασκευή 17/3 στις 18:00 πλατεία Αγοράς – Χανιά

ΜΠΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΕ ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΣΠΙΤΙ!

ΖΗΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΖΗΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΖΗΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ!!!

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13/3, το κράτος επιτέθηκε μουλωχτά και μαφιόζικα σε ακόμη δύο κατειλημμένους κοινωνικούς χώρους, στην Αθήνα αυτή τη φορά, στην Βίλα Ζωγράφου και την Στέγη Προσφύγων στην οδό Αλκιβιάδους. Μετά και από τις βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι που μας πέρασε, έχουμε την συνέχεια μιας κεντρικά και πολιτικά σχεδιασμένης επίθεσης, ενάντια στα αυτόνομα κοινωνικά εγχειρήματα για την κάλυψη της θεμελιώδους ανάγκης για στέγη.

Το μοτίβο της κρατικής επίθεσης είναι ξεκάθαρο: για κάθε μία κατάληψη στέγης που χτυπιέται, καταστέλλεται ταυτόχρονα και μια κατάληψη πολιτικής δράσης. Η κρατική προπαγάνδα θέλει να ταυτίσει το αυτοοργανωμένο κίνημα έμπρακτης αλληλεγγύης στην προσφυγιά, με τον ιστορικό εσωτερικό εχθρό της, την Αντιεξουσία. Και το καταφέρνει αυτό περιορίζοντάς το στα γνωστά μιντιακά στερεότυπα περί κέντρων ανομίας, ούτως ώστε η κρατική διαχείριση του προσφυγικού πληθυσμού να αναλωθεί ανενόχλητη και ανεξέλεγκτη στην πολιτική του εγκλεισμού και της ποινικοποίησης των ξενιτεμένων.

Γνωρίζουμε καλά και από παλιά ότι οι κατειλημμένοι αυτόνομοι χώροι, ακόμα και εκείνοι που στεγάζουν μια αμιγώς αντικαπιταλιστική και αντικρατική δράση, «νομιμοποιούνται» ηθικά και κοινωνικά μονάχα από την ίδια την κοινωνία. Αποτελούν μέρος και εργαλείο του ανταγωνιστικού στην Κυριαρχία κινήματος, και μονάχα ως τέτοιο αντλούν τη δύναμη που θα τους προστατέψει από την επιβουλή καπιταλιστών και κρατιστών. Η κάθε απώλεια κατειλημμένου και απελευθερωμένου εδάφους συνιστά μεν ήττα, αλλά τίποτα δεν τελειώνει με αυτήν. Το ελευθεριακό κίνημα ούτε γεννήθηκε, ούτε αναπτύχθηκε, ούτε επέζησε δεκαετίες τώρα, μέσα στους τοίχους των καταλήψεων. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο να ειπωθεί επαυτού, όταν όλες οι μεγάλες εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις έχουν και δικούς τους νεκρούς ως λίπασμα.

Γνωρίζουμε καλά ότι οι λογαριασμοί μας με την Κυριαρχία είναι ανεξόφλητοι. Δεν έχει καμία σημασία ποιος κυβερνά και τι δηλώνει ότι είναι. Το πρόσωπο της Εξουσίας μπορεί να αλλάζει, αλλά η ουσία της παραμένει αναλλοίωτη. Αυτή -πράγματι- δεν καταλαμβάνεται, αντιθέτως η ίδια αλλοιώνει και καταλαμβάνει όσους νομίζουν ότι μπορούν να την ασκήσουν «αλλιώς» – διαχειριζόμενοι το κράτος. Οι 130 πρόσφυγες που έμεναν στην Στέγη Προσφύγων στην οδό Αλκιβιάδους, οδηγήθηκαν στο κολαστήριο της Διεύθυνσης Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, για να αφεθούν τα μεσάνυχτα στους δρόμους. Αυτό είναι όλο το ζήτημα για την αριστερή κυβέρνηση, παρά τις φτηνές ανθρωπιστικές κορώνες της: οι αυτοοργανωμένες κοινωνικές δομές, οι οποίες τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα από τις επίσημες κρατικές των εκατομμυρίων ευρώ σε εργολάβους και ΜΚΟ, πρέπει να παταχθούν, να εξαλειφθούν ως αντιπαράδειγμα επιβίωσης μέσα σε μια ανελέητα χτυπημένη και φτωχοποιημένη κοινωνία.

Υπενθυμίζουμε πως στην Ελλάδα υφίσταται μια εντυπωσιακή πρωτιά: στην επικράτειά της υπάρχουν τα περισσότερα παρατημένα και άδεια κτίρια, συγκριτικά με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, υπάρχει ένα πρόταγμα που έρχεται από πολύ μακριά – που υπερβαίνει τα όρια μιας συγκεκριμένης κοσμοθεωρίας. Ένα πρόταγμα και ένα αίτημα ευρύτερα κοινωνικό, τόσο παλιό όσο και το 8ωρο, η αύξηση των μισθών, τα ατομικά δικαιώματα, η αυτοδιάθεση, οι πολιτικές ελευθερίες: Να μπούμε στα άδεια σπίτια!

Μικροφωνική Αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Παρασκευή 17/3 στις 18:00, πλατεία Αγοράς

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Κατάληψη Rosa Nera

Πανό της κατάληψης με αφορμή την εκκένωση των τριών καταλήψεων στέγης στη θεσσαλονίκη

20160809_200344