Κατηγορία: Εμφυλο

«Κρείττον του λαλείν το σιγάν»
(σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κανείς από το να μιλά)

Τον Δεκέμβρη του 2022, στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξαγόταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο –σήμερα– Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.

Η απόφαση του δικαστηρίου δυστυχώς συντάχθηκε με τις στερεοτυπικές και μισαναπηρικές αντιλήψεις των δικηγόρων των κατηγορουμένων, αμφισβητώντας –λόγω της αναπηρίας του– τον Γιάννη. Βέβαια, το περίεργο είναι πως αυτό το έκανε μόνο στην περίπτωση των ιερέων, αφού το ίδιο δικαστήριο πίστεψε τον Γιάννη και τους μάρτυρες όσον αφορά τους βιασμούς του από τον φίλο του πατέρα του και την κακοποίηση και παραμέλησή του από τον τελευταίο. Σε κάθε συζήτηση που ανοίξαμε κατά τη διάρκεια μοιράσματος δύο χιλιάδων κειμένων μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η φράση που ακούσαμε από τα στόματα πιστών και μη ήταν «σιγά μην την πληρώναν οι παπάδες».

Σε συνέχεια της απόφασης και της πιθανής συγκάλυψης των δύο κληρικών από την ελληνική δικαιοσύνη, έρχονται η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου-Σελίνου καθώς και η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, να μας κάνουν με δύο ανακοινώσεις τους ακόμα πιο καχύποπτους για τον ρόλο της Εκκλησίας και του θεσμού της δικαιοσύνης. Οι ανακοινώσεις αυτές προσβάλλουν κι άλλο τον ίδιο τον Γιάννη, εφόσον δίχως ίχνος σεβασμού και μάλιστα δημόσια πανηγυρίζουν την ώρα που υπάρχει καταδικαστική απόφαση εις βάρος των άλλων κατηγορουμένων, δηλαδή σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού με αναπηρία.

Όταν δυστυχώς υπάρχουν τέτοιου είδους ανακοινώσεις στον δημόσιο λόγο και αναπαράγονται μάλιστα από τον τοπικό τύπο, θεωρούμε καθήκον κάθε ανθρώπου που υπερασπίζεται τους αδυνάμους σε αυτόν τον κόσμο να αντιταχθεί σε τέτοιου είδους πανηγυρισμούς από μεριάς της Εκκλησίας για την αθώωση των ιερέων της. Όταν αποδείχτηκε πως ένα παιδί κακοποιούταν με διάφορους τρόπους από τον πατέρα του και βιαζόταν επανειλημμένα από έναν φίλο του, αποτελεί «ύβρι» να το κατηγορείς ως φαντασιόπληκτο λόγω της αναπηρίας του, αμφισβητώντας και παραβλέποντας τα όσα πέρασε, ώστε να αποκαταστήσεις την υπόληψη δύο ιερέων, οι οποίοι αθωώθηκαν μόνο μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Παραθέτουμε και απαντάμε σε κάποια σημεία των ανακοινώσεών τους, ώστε να ακουστεί και η πλευρά όσων υπερασπίστηκαν τον Γιάννη και στάθηκαν ενάντια στο κύκλωμα των κακοποιητών του. Διότι μέχρι στιγμής, κανείς από την εκκλησία δεν έχει βγάλει μια ανακοίνωση υπέρ του Γιάννη και κανείς τους ποτέ δεν νοιάστηκε για την καταδίκη, άρα την αλήθεια του Γιάννη, μα για την αθώωση των ιερέων της.

“Δελτίο Τύπου Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου-Σελίνου:
Κατόπιν της πανηγυρικής και ΟΜΟΦΩΝΗΣ αθώωσης των δύο Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου”

Για ποια πανηγυρική απόφαση μιλάνε, όταν αυτή περιλαμβάνει την καταδίκη ενός πατέρα και του βιαστή φίλου του;

Ποια πανηγυρικά συναισθήματα μπορούν να υπάρξουν για μια υπεράσπιση (μιλάμε και για τους δικηγόρους των δύο κληρικών) που βασίστηκε πάνω σε μισαναπηρικά, ρατσιστικά και χυδαία σχόλια για τη νοητική υστέρηση του Γιάννη, βγάζοντάς τον ψεύτη;
Γιατί δεν λένε ολόκληρη τη φράση που χρησιμοποίησε η έδρα για την απόφασή της σχετικά με τους δύο ιερείς; Αθώοι λόγω αμφιβολιών.

“οι άνθρωποι που γνώριζαν και γνωρίζουμε την αλήθεια των γεγονότων, τους πραγματικούς ενόχους και υπαίτιους – πρόσωπα και πράγματα”

Τι ακριβώς γνώριζαν για την αλήθεια των γεγονότων;
Τι είδους πρόσωπα και πράγματα εννοούν;
Ακόμη κι αν αποδεχτεί κανείς ότι η αλήθεια βρίσκεται μέσα στην απόφαση του δικαστηρίου και πως η Εκκλησία γνώριζε την αλήθεια των γεγονότων, τότε γιατί κανείς τους δεν μίλησε για την χρόνια κακοποίηση του Γιάννη; Δηλαδή, αν όντως οι κληρικοί είναι αθώοι και ο πατέρας και ο φίλος του ένοχοι, γιατί ποτέ δεν υπέδειξαν τους «πραγματικούς» ενόχους;

“σύμφωνα με την αγόρευση του αξιότιμου κ. Εισαγγελέως: «πρότεινε να κηρυχθούν ΑΘΩΟΙ, καθώς τα όσα κατηγορούνται δεν συνέβησαν ΠΟΤΕ και δεν επιβεβαιώνονται από ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο», θεωρώντας τα «μυθεύματα» και «μέρος της φαντασίας του κατήγορου»”

Θυμάται κανείς πως ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας πρότεινε να κηρυχθούν αθώοι και ο πατέρας αλλά και ο αποδεδειγμένα βιαστής φίλος του;
Επίσης, γιατί γράφουν με κεφαλαία κάποιες λέξεις ωσάν να τις φώναζε ο Εισαγγελέας;
Πώς γίνεται να μην αποτελεί ντροπή για τη δικαιοσύνη οι λειτουργοί της να αντιμετωπίζουν εξίσου ρατσιστικά έναν άνθρωπο με αναπηρία, χαρακτηρίζοντας τα όσα υπέστη μυθεύματα και φαντασία;

“Πίστεψαν, οι τραγικοί και θλιβεροί αυτοί, άραγε τι; πως βρήκαν την ευκαιρία να προβληθούν; να επιβληθούν; ή… να πάρουν μάλλον αξία πατώντας επί πτωμάτων αθώων […] Τι δεν είπαν τα απύλωτα στόματα τους; τι δεν κατασκεύασε η αρρωστημένη φαντασία τους; τι δεν έγραψε η ρυπαρή γραφίδα τους;”

Μα γιατί τόσο μίσος για τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν τον Γιάννη;
Πού αποσκοπεί όλο αυτό το «κατηγορώ»;
Για ποια αρρωστημένη φαντασία μιλάμε όταν αποδείχτηκε με τον σκληρότερο τρόπο πως εν τέλει όλα αυτά αποτελούσαν κομμάτια της αλήθειας και της πραγματικότητας του Γιάννη, τα οποία επιβεβαιώθηκαν στο δικαστήριο;

“Ευχή και προσευχή μας κανένας άλλος αθώος να μην βρεθεί σε αυτή την κόλαση”

Συνεχίζει να μην απασχολεί κανέναν τους η κόλαση που αποδείχτηκε πως έζησε ο Γιάννης, παρά μόνο η «κόλαση» των δύο κληρικών.

“πρόσωπα που καθ΄ όλη αυτή την, ασέληνη περίοδο, του μεγάλου αυτού πειρασμού και της σκληρής δοκιμασίας, ύψωσαν τα χέρια τους στον Ουρανό και προσευχήθηκαν «για να αντέξουν οι αδελφοί», «να λάμψει η αλήθεια»”

Μάλλον κανείς τους δεν προσευχήθηκε για να αντέξει ο Γιάννης, μα ούτε και για να λάμψει πραγματικά η αλήθεια. Κι αυτό μας λέει πολλά.“Ανακοινωθέν Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου Της Εκκλησίας Κρήτης:
Η Ιερά Σύνοδος συμμετείχε προσευχητικά σε όλη την διάρκεια της δοκιμασίας των δύο κληρικών”

Κι εδώ κανείς δεν φαίνεται να προσεύχεται να απονεμηθεί δικαιοσύνη για τον Γιάννη.

“Η ομόφωνη αθωωτική απόφαση για την υπόθεση αυτή γίνεται αιτία χαράς για ολόκληρη την Εκκλησία Της Κρήτης”

Πώς γίνεται να παραβλέπεται μια απόφαση που μιλά για την απόδειξη της σεξουαλικής κακοποίησης ενός παιδιού και να υπερισχύει η χαρά για δύο αθώους λόγω αμφιβολιών;

“Η Εκκλησία Της Κρήτης τονίζει την ανάγκη [ … ] καθώς και στην προστασία κάθε ανθρώπινου προσώπου, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων και των παιδιών”

Συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε με ποιον τρόπο θα προστατεύσει τα παιδιά και τις ευάλωτες ομάδες μια εκκλησία που λοιδωρεί και απειλεί όσους υπερασπίστηκαν τον Γιάννη όλον αυτόν τον καιρό.

Οι κατηγορίες, οι μαρτυρίες του Γιάννη και όσα είχε πει ο ίδιος στους μάρτυρες που τον υπερασπίστηκαν ήταν ισότιμες για τους καταδικασμένους και για τους αθώους λόγω αμφιβολιών. Οι φράσεις «λόγω έλλειψης στοιχείων» και «αθώοι λόγω αμφιβολιών» εγείρουν ερωτήματα γύρω από την απόφαση που απάλλαξε μια για πάντα από τις κατηγορίες τους δύο κληρικούς και έναν ακόμα συγγενή του Γιάννη. Τα ερωτήματα αυτά αφορούν τόσο τα πραγματικά γεγονότα όσο και τις ισορροπίες και τις σχέσεις ανάμεσα στο δικαστικό σύστημα και την πολιτική, οικονομική και εκκλησιαστική εξουσία.

Πόσο μάλλον, όταν τα παραδείγματα μεροληψίας της σημερινής δικαιοσύνης απέναντι σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, γυναίκες και ανθρώπους που υπερασπίζονται το δίκαιο αυξάνονται.

Την παντοδυναμία του Θεού στον κάτω κήπο έχει επωμιστεί μια διεφθαρμένη και συντηρητική δικαιοσύνη που δεν υπερασπίζεται ποτέ τους αδυνάμους.

Και υποθέσεις, σαν αυτή του Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά, δημιουργούν νομικό προηγούμενο για αντίστοιχες υποθέσεις όπου θα μπορούν να απαξιώνονται μαρτυρίες ανθρώπων λόγω της αναπηρίας τους, όπου η έδρα θα δέχεται μισαναπηρικές και ρατσιστικές θεωρίες, όπου θα επιτρέπονται αντίστοιχοι χειρισμοί.

Δηλαδή, όπως έγραψε η Κίνηση για την χειραφέτηση των αναπήρων «Μηδενική Ανοχή»:

“ΔΕΝ μπορεί η ελληνική δικαιοσύνη να κρίνει τον Γιάννη ακατάλληλο ως φορέα της αλήθειας του επειδή είναι ανάπηρος. ΔΕΝ μπορεί να πανηγυρίζουν οι ιερείς με τους συγγενείς τους επειδή τελικά ο ανάπηρος Γιάννης μπορεί να πέσει θύμα βιασμών και ΔΕΝ θα γίνει πιστευτός.
Μα, εκτός αυτού, το πιο σημαντικό είναι να δημιουργούνται οι κοινωνικές αντιστάσεις, ώστε και μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου να ακούγεται η αλήθεια και η δικαιοσύνη να μην υπερασπίζεται και να μην συγκαλύπτει τους ισχυρούς.”

Σε κάποιες περιπτώσεις η φράση «Κρείττον του λαλείν το σιγάν» δεν ταιριάζει.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Κατάληψη Rosa Nera (Μαύρο Ρόδο), Λόφος Καστέλι
Απρίλης 2023

Για την 8η Μάρτη

…Ζωή, όχι επιβίωση. Η ζωή είναι αυτό που επιθυμεί
η γυναίκα που εργάζεται. Η τέχνη, η μουσική, ο ήλιος
δεν είναι μόνο για τις πλούσιες γυναίκες,
είναι και δικαίωμα όλων των εργατριών.
Δεν θέλουμε μόνο ψωμί, αλλά και τα
τριαντάφυλλα, τα ρόδα της ζωής…

Rose Schneiderman, συνδικαλίστρια εργάτρια, 1911

Ενάντια σε μια κρατική, εμπορευματική αντίληψη για τη «μέρα της γυναίκας», η οποία είχε εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια ο κόσμος του αγώνα επανανοηματοδοτεί την 8η Μάρτη. Η 8η Μάρτη συναντά τις αρχικές καταγωγές της, ως μέρα μνήμης και διεκδίκησης για την απελευθέρωση όλων των γυναικών, ανεξαρτήτως ηλικίας και καταγωγής, μέρα διαδηλώσεων για την ισότητα και την άρση των έμφυλων και ταξικών διακρίσεων, μέρα αναστοχασμού και υπενθύμισης της ανάγκης οργάνωσης και συνέχειας των αγώνων που συνδέουν το σήμερα και την παγκόσμια έκρηξη των γυναικείων διεκδικήσεων με τους αγώνες του παρελθόντος.

Στα μέρη μας, αποτελεί ευκαιρία για σύνδεση ανάμεσα στους σημερινούς αγώνες ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και τις διακρίσεις με την παρακαταθήκη αγώνων, όπως αυτών των καπνεργατριών στην Θεσσαλία και την Μακεδονία του 1936, των γυναικών της αντιφασιστικής αντίστασης, των γυναικών στο αντιδικτατορικό κίνημα, των αυτόνομων γυναικείων και φεμινιστικών ομάδων του ’70, και με τόσες άλλες ιστορικές παρακαταθήκες, στο νήμα των οποίων συνεχίζεται μια ιστορική διαδρομή προς την πολυπόθητη ισότητα και απελευθέρωση από τις έμφυλες ανισότητες.

Η 8η Μάρτη είναι μέρα μνήμης των αγώνων και των κατακτήσεων των γυναικών της εργατικής τάξης, καθώς αποτελεί μια συμβολική αναφορά σε ιστορικούς σταθμούς της γυναικείας εργατικής διαμαρτυρίας. Από τους αγώνες των γυναικών στις βιομηχανίες των ΗΠΑ μέχρι τις γυναικείες διαδηλώσεις στην Ευρώπη, η 8η Μάρτη αποτέλεσε στο πέρασμα προς τον βιομηχανικό 20ο αιώνα μια μέρα αναφοράς των γυναικών ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση τους από τον καπιταλισμό και τους πατριαρχικούς θεσμούς. Και ήταν μια τέτοια μέρα του 1917, όταν στην Πετρούπολη ξεσπά μια κοινωνική επανάσταση που θα συνταράξει οικουμενικά τον κόσμο από τις γυναίκες που φώναζαν «ψωμί» –όπως ακριβώς οι επαναστάτριες γυναίκες στο Παρίσι του 1789– και απαιτούσαν την «ειρήνη», ώστε να σταματήσει η μεγάλη ανθρωποσφαγή του πρώτου μεγάλου πολέμου.

Και αν οι επαναστάσεις προδόθηκαν, τα οράματα και οι διεκδικήσεις των εξεγερμένων γυναικών της εργατικής και της αγροτικής τάξης συνεχίζουν να πλαισιώνουν τις αξίες των αγώνων για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία και μια κοινωνία χωρίς εκμεταλλευόμενες και εκμεταλλευτές.

Στις 8 Μάρτη κατεβαίνουμε στον δρόμο μαζί με τα εργατικά σωματεία, τις συλλογικότητες της πόλης, όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους αυτής της πόλης και ενώνουμε τις φωνές μας:

– Για το τέλος κάθε είδους ρατσιστικού, έμφυλου και δολοφονικού αποκλεισμού των προσφυγισσών και των μεταναστριών από τη ζωή. Καμία εξαίρεση της προφυγιάς και των ξενιτεμένων γυναικών από τα αγαθά της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

– Για να διευρύνουμε, και όχι απλά να πάρουμε πίσω, όλες τις εργατικές κατακτήσεις που αφορούν τις ηλικιωμένες αδερφές μας, τη γενιά που μας «φρόντισε», να απαιτήσουμε την επαναφορά του δικαιώματος στη σύνταξη με πλήρεις αποδοχές με πλήρη πρόσβαση στην ιατροφαρακευτική φροντίδα και ασφάλιση για όλες, για την εξασφάλιση της ποιότητας της γυναικείας ζωής και ιδίως της τρίτης ηλικίας.
– Για την ταξική και κοινωνική υποστήριξη των εργαζόμενων και ανέργων μητέρων και την αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων τους, όπως και την πρόσβαση σε πλήρεις αποδοχές και άδειες μητρότητας.
– Για την άμεση δικαίωση όλων των θυμάτων κακοποίησης, γυναικοκτονιών και έμφυλης βίας και για τη δημιουργία αποτελεσματικών κοινωνικών θεσμών προστασίας, φιλοξενίας και παιδείας για τα ζητήματα της ισότητας.
– Για να δηλώσουμε απερίφραστα ότι δεν έχουμε καμία ανοχή σε διακρίσεις φύλου ως προς τη σεξουαλικότητα, στην κατάργηση του δικαιώματος της έκτρωσης και στις κοινωνικές κατασκευές του φύλου. Δικαίωση όλων των διεκδικήσεων των τρανς γυναικών για την ισότητα.
– Για την κατάργηση του νόμου που αφορά στη συνεπιμέλεια, καθώς δεν προστατεύει επαρκώς και αφήνει εκτεθειμένες τις γυναίκες σε πιθανούς κακοποιητικούς ή φονικούς άντρες.

Ζούμε σε μία χώρα όπου η ενδοοικογενειακή βία, οι βιασμοί και το trafficking αποτελούν σκληρή καθημερινότητα για πάρα πολλές γυναίκες με αποκορύφωμα τις δεκάδες –καταγεγραμμένες– γυναικοκτονίες. Την ίδια στιγμή παρακολουθούμε κατάπτυστες δικαστικές αποφάσεις σε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης, όπως την αθώωση των βιαστών αστυνομικών για τον ομαδικό βιασμό 19χρονης στο Α.Τ. Ομόνοιας, των αστυνομικών για την εμπλοκή τους στη δολοφονία του Ζακ, των παιδοβιαστών παπάδων για την υπόθεση του Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά, το ξέπλυμα του παιδοβιαστή Λιγνάδη, την πρόσφατη απόφαση που ρίχνει στα μαλακά τον δολοφόνο της Έφης Τσιχλάκη.

Την 8η Μάρτη απεργούμε από το σπίτι και τη δουλειά για να εκφράσουμε την οργή μας απέναντι στο σύστημα που αναπαράγει την έμφυλη βία. Ενώνουμε τις φωνές μας παίρνοντας δύναμη από τις μαζικές κινητοποιήσεις των γυναικών σε όλον τον κόσμο.

Συμμετέχουμε σε όλα τα καλέσματα από τις 10.00 στην Πλατεία Αγοράς

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

Υ.Γ. Η κρατική δολοφονία τόσων συνανθρώπων μας λόγω εγκληματικών αβλεψιών στον βωμό του κέρδους με όχημα άλλη μία ιδιωτικοποίηση δημόσιου φορέα σίγουρα επισκιάζει κάθε ανάγκη απότισης τιμής σε προηγούμενους αγώνες και σύνδεσής τους με τους σημερινούς. Ωστόσο, είναι από τις περιπτώσεις όπου «η ζωή δεν συνεχίζεται» για τα θύματα της σύγκρουσης των τραίνων στα Τέμπη, τις οικογένειές τους και αυτούς και αυτές που στάθηκαν και στέκονται αλληλέγγυοι/ες και ζητούν πραγματική απόδοση ευθυνών. Βγαίνουμε στον δρόμο οργισμένοι/ες, όχι μόνο για τη δικαίωση της μνήμης των νεκρών, αλλά κυρίως για να εξασφαλίσουμε ότι τέτοιες δολοφονίες δεν θα ξανασυμβούν ποτέ. Στην αντίληψη ότι το κράτος είναι απόν, αντιτείνουμε ότι είναι εδώ, σκοτώνει και συγκαλύπτει.

Κατάληψη Rosa Nera

Τον Δεκέμβρη του 2022 στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξάγονταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο -σήμερα- Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.

“’Οχι αθώοι, αλλά μη ένοχοι”, έτσι ξεκινάει η αγόρευση ενός από τους δικηγόρους υπεράσπισης, υποδεικνύοντας στους ενόρκους με βάση ποιο σκεπτικό να πάρουν την απόφαση τους. Τρεις από τους πέντε κατηγορούμενους -δύο εξ αυτών ιερείς- κρίνονται αθώοι λόγω αμφιβολιών. Με βάση την εισαγγελική πρόταση δεν υπήρξε ποτέ κανένας βιασμός, όλοι αθώοι για τη χρόνια σεξουαλική κακοποίηση του Γιάννη. Σε μια δίκη εξ’αρχής στημένη ο δικηγόρος του Γιάννη, αμίλητος γενικά, ακουγόταν μονάχα σποραδικά όταν έκανε κανένα αστειάκι με τους δικηγόρους υπεράσπισης, με συνοδεία κλεισίματα ματιού ή και νεύματα. Τα τεκμήρια κατηγορίας, ακόμα και το ξεκάθαρο πόρισμα της ιατροδικαστικής έρευνας που αναφέρεται σε πολλαπλούς και πρόσφατους βιασμούς, θεωρούνται από την έδρα ελλιπή. Οι μάρτυρες κατηγορίας εκφοβίζονται και λοιδορούνται συστηματικά και με την ανοχή έδρας. Αλλά το σημαντικότερο από όλα, ο Γιάννης θεωρείται ψεύτης. Όπως ακούστηκε από την υπεράσπιση “το δικαστήριο σας πώς θα αντιμετωπίσει την καλπάζουσα φαντασία του Γιαννάκη;”. Πρόταση που αποπνέει το γενικότερο κλίμα μισαναπηρίας και υποτίμησης, μέσα στο οποίο ο Γιάννης έχει ζήσει όλη του τη ζωή.

Παρόμοια τακτική είδαμε πρόσφατα στην υπόθεση trafficking (μαστροπείας) στην Ηλιούπολη, όπου η 19χρονη Ε. λόγω της νοητικής της υστέρησης κρίθηκε αναξιόπιστη. Δύο μονάχα παραδείγματα που φανερώνουν την σύσσωμη αδικία προς τους αδύναμους. Μια συνέχεια των ρατσιστικών στερεοτύπων και των ταξικών ανισοτήτων μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης.

Η αλήθεια του Γιάννη δεν είχε καμία τύχη απέναντι στον λόγο των σεβασμιότατων ιερέων οι οποίοι εκτός από τη θεία χάρη, έχουν και τη χριστιανική και θεσμική υποστήριξη να κάνουν ό,τι θέλουν.

Ο Γιάννης λέει την αλήθεια!
Οι κακοποιητές του είναι ένοχοι, χωρίς αμφιβολίες.

συνεχίζεται με την κατάθεση των μαρτύρων υπεράσπισης. Είναι απαραίτητη η διαρκής παρουσία των αλληλέγγυων.

Σήμερα, κεκλεισμένων των θυρών, κατέθεσε ο 20χρονος σήμερα Γιάννης. Διεκδικήθηκε και επιτεύχθηκε η παρουσία δύο ψυχολόγων παρά την άρνηση της πλευράς των κατηγορούμενων.

Η δίκη Στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρεθύμνου συνεχίζεται και σήμερα η δίκη των 5 κατηγορουμένων για την υπόθεση της χρόνιας και κατά συρροή βιασμού του Γιάννη από την Γλώσσα του Πλατανιά Χανίων.

Κατηγορούμενοι για δεκάδες βιασμούς του Γιάννη, από παιδί, είναι άνθρωποι κύρους, ανάμεσα τους ιερείς που έχαιραν της εκτίμησης των πρωτοσύγκελων και πολιτικών προσώπων, ανάμεσα τους ο πατέρας του, άνθρωποι από από 42 έως 72 χρονών. Οι κατηγορούμενοι αρνούνται τα πάντα, ενώ οι άνθρωποι που έχουν αποκαλύψει την υπόθεση έχουν καταγγείλει ότι απειλήθηκαν.

Στο δικαστήριο, που διακόπηκε χθες για να εξεταστούν αιτήματα των δικηγόρων, βρέθηκαν μαζικά άνθρωποι από συλλογικότητες των Χανίων και του Ρεθύμνου, (όπως η Κατάληψη Rosa Nera, η Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου – αδρε, το Κοινωνικό Ραδιόφωνο ΧανίωΚΡαΧ radio, η φεμινιστική ομάδα Catσούλες, από την συλλογικότα Συντονιστικό Ρεθύμνου κατα Βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας -ΒΑΠΕ) όπως και καλούν και για τις επόμενες μέρες που θα συνεχιστεί η δίκη.

Ανακοίνωση υποστήριξης στον Γιάννη και απαίτησης να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση έχει δημοσιεύσει και η ΕΛΜΕ Χανίων

Ο Γιάννης δεν είναι μόνος του, αγώνας για την δικαίωση του, καμία συγκάλυψη!

(οι περισσότερες φώτος από τον ΠΑΠ, και από την χθεσινή παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια Ρεθύμνου, παρουσία αλληλέγγυων υπάρχει και σήμερα)

(Αρχείο. Για την υπόθεση, κείμενα και αφίσσες από την Κατάληψη Rosa Nera:

1.

Δικαιοσύνη για τον Γιάννη! Κάλεσμα στα δικαστήρια Ρεθύμνου, 6/12

2.

Δεν σωπαίνουμε – σπάμε την συγκάλυψη Αλληλεγγύη στον Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά

3.

https://rosanera.squat.gr/2022/03/19/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%85%cf%80%cf%8c%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-19%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7/ )