Κατηγορία: Δίκες

Προκήρυξη που μοιράζεται στα Χανιά:

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΤΙ ΚΑΝΑΝ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΗ

Αρχές Σεπτεμβρίου εμφανίστηκε στα ψιλά των τοπικών μέσων ενημέρωσης μια περίεργη είδηση, αποδιδόμενη με τον κλασικό λιτό τρόπο των καθημερινών δελτίων της ΕΛ.ΑΣ προς τους αστυνομικούς συντάκτες: 58χρονος πέθανε από ανακοπή κατά τη διάρκεια τυπικού ελέγχου της τροχαίας στον ΒΟΑΚ. Η είδηση αναπαράχθηκε πανομοιότυπα για 2-3 μέρες, κι έπειτα ουδέν… Η επιχείρηση συγκάλυψης όσων αργότερα θα έβγαιναν στο φως φαινόταν να καρποφορεί για μερικές ακόμα μέρες, τουλάχιστον μέχρι η οικογένεια του θύματος να προβεί σε καταγγελία που βασίζεται στις επιτόπιες μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής – αλλά και στα ίδια τους τα μάτια, όταν αντίκρισαν το βαριά κακοποιημένο σώμα του πατέρα, αδερφού και συζύγου τους. Ο Κώστας Μανιουδάκης ξυλοκοπήθηκε άγρια και κατέληξε στα χέρια του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων (Τ.Α.Ε.) Σούδας πάνω στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσών, με το πρόσχημα της εύρεσης πάνω του 2 γραμμαρίων χασίς.

Ακόμα κι αν το τελευταίο συνιστούσε την μόνη αλήθεια μέσα στην ομίχλη των ψευδών ιατρικών γνωματεύσεων και των ψευδών αστυνομικών δελτίων, θα ήταν κάτι που μονάχα οργή θα προσέθετε στην οργή μας απέναντι σε ακόμη μία βάρβαρη κρατική δολοφονία και την επιχειρούμενη συγκάλυψή της. Γνωρίζουμε καλά ότι οι εξαχρειωμένες ένστολες συμμορίες εξαντλούν τη μισάνθρωπη βία τους μονάχα εκεί που τους παίρνει. Ειδικά για την περίπτωση των ειδικών στρατιωτικοποιημένων σωμάτων τύπου ΤΑΕ, ο κόσμος αισθάνεται τον πραγματικό τους ρόλο, που δεν είναι άλλος από την εμπέδωση του κρατικού μονοπωλίου της βίας στην ενδοχώρα του νησιού, μέσα στην καθημερινότητα των κατοίκων, κι όχι στο αθέατο επίπεδο του οργανωμένου εγκλήματος – το οποίο άλλωστε χαίρει της συστηματικής ασυλίας των σωμάτων αυτών.

Στη μακρά λίστα των κρατικών δολοφονιών οι αφορμές δεν είναι κάτι παραπάνω από 20 ευρώ βενζίνη, μια “μικροποσότητα”, ή το ότι ένα παιδί αντιμίλησε και ένας διαταραγμένος ένστολος θίχτηκε. Αυτό που τα τελευταία χρόνια έχει σαφώς αναβαθμιστεί είναι το αίσθημα ατιμωρησίας των μπάτσων, με την πλήρη κάλυψη των πολιτικών προϊσταμένων τους, που έχει καταστήσει ακόμα και την ύπαρξη οπτικοακουστικού υλικού ανεπαρκή για να χαλιναγωγήσουν τη φονική μανία τους. Η μακάβρια στατιστική της θανατηφόρας αστυνομικής βίας έχει ανοίξει τόσο σε εύρος που συνιστά πλέον μόνιμη απειλή κατά της ζωής των υποτελών και των αδύναμων. Από τις γυναίκες μέσα στα σπίτια τους ως τους νέους των Εξαρχείων, και από τους τσιγγάνους στον Ασπρόπυργο, ως τον Κωστή Μανιουδάκη στις Βρύσες, οι έμμισθοι, ένστολοι και ένοπλοι λακέδες του σαπισμένου συστήματος έχουν άδεια να κακοποιούν και να σκοτώνουν.

Ως εδώ όμως. Η οργή μας δεν θα κοπάσει και οφείλει να σπάσει τον αιματηρό κύκλο των κρατικών δολοφονιών και της συγκάλυψής τους. Εδώ και τώρα να πάψουν οι ανακριτικές κωλυσιεργίες και καθυστερήσεις στην παράδοση της δικογραφίας, καθώς και οι πιέσεις προς στους μάρτυρες. Τα τοπικά ΜΜΕ επιτέλους να κόψουν αυτήν την αήθη πρακτική της πρόθυμης αναπαραγωγής αυτούσιων των ανακοινώσεων και των “διαρροών” της αστυνομίας και να μάθουν να κάνουν ρεπορτάζ. Μιλάμε για ζωές πια, και ποιος ξέρει πόσες ανάλογες υποθέσεις δεν έχουν συγκαλυφθεί έτσι, εν μέσω εκβιασμών και απειλών σε μάρτυρες και οικογένειες που δεν είχαν το κουράγιο της οικογένειας Μανιουδάκη να μιλήσουν.

Οι δολοφόνοι να πληρώσουν!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
Σάββατο 30/9 στις 11:00, στην Πλατεία Αγοράς

Κατάληψη Rosa Nera

1. Κατάληψη Rosa Nera: Κάλεσμα σε πορεία για την δολοφονία του Κ. Μανιουδάκη, Σάββατο 16/9, στις 12:00 στην πλ. Αγοράς

Η κατάληψη Rosa Nera στηρίζει και συμμετέχει στην πορεία για την δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη, αύριο Σάββατο 16 /9 στις 12:00, στην πλ. Αγοράς.

Η δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη από μπάτσους των ΤΑΕ δεν κουκουλώνεται.
Η κωλυσιεργία του εισαγγελέα να παραδώσει την δικογραφία στην οικογένεια και η ψευδής έκθεση του ιατροδικαστή Στ. Μπελιβάνη δε μπορούν πλέον να κρατήσουν την υπόθεση στη σκιά.

Η κοινωνία των Χανίων γνωρίζει καλά με ποιους έχει να κάνει.

Να ξεμπερδεύουμε με τους δολοφόνους αυτού του τόπου.

Κατάληψη Rosa Nera

https://rosanera.squat.gr/

 

Πέμπτη 31 Αυγούστου στην Κατάληψη ROSA NERA, Reggaewise Selectors, για τα δικαστικά έξοδα του Μ.Γ. συλληφθέντα σε διαδήλωση ενάντια στην αστυνομική περίφραξη του πάρκου Δρακοπούλου.

21.00 – 02.00
Reggaewise Selectors
Wosui & Indamouse meet Invisible Sounds
Στην αυλή της Rosa Nera

* The only good system is the sound system *

Τα έσοδα θα δοθούν για τα δικαστικά έξοδα του Μ.Γ. Ακολουθεί το κείμενο του συντρόφου, για τα γεγονότα της σύλληψης του στην διαμαρτυρία ενάντια στην περίφραξη του Πάρκου Δρακοπούλου.

Την Δευτέρα 17 Ιουλίου τα ξημερώματα, εργολάβοι μαζί με ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ και δημοτική αστυνομία, μπήκανε στο πάρκο Δρακόπουλο να βάλουνε περίφραξη στα 2/3 του χώρου, αποκλείοντας τον κόσμο από το πάρκο, αποκλείοντας τα παιδιά από την παιδική χαρά. Η συνέλευση για την υπεράσπιση του πάρκου Δρακοπούλου κάλεσε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και πορεία γειτονιάς την ίδια μέρα στις 19.00.

Έχοντας συμμετάσχει μόλις πέντε μέρες πριν σε εκδήλωση για την υπεράσπιση της δημόσιας χρήσης του πάρκου, ενάντια στην κοπή δέντρων και υπέρ της αυτοοργάνωσης στις γειτονιές με τις ομάδες Dito και Navis Insana, στηρίξαμε το κάλεσμα ομαδικά με δικό μας πανό. Η πορεία ξεκίνησε γύρω στις 20.00 με συμμετοχή περίπου 250 ατόμων, δυναμικά, φωνάζοντας συνθήματα για την υπεράσπιση του πάρκου, ενάντια στην αστυνομοκρατία στις γειτονιές, υπέρ της αυτοοργάνωσης και του αυτόνομου ελευθεριακού κινήματος. Γύρω στις 21.00 η πορεία γύρισε στο πάρκο και σε μία προσπάθεια επανοικειοποίησης του περιφραγμένου χώρου δέχτηκε την επίθεση των ΜΑΤ με δακρυγόνα και κρότου λάμψης.

Το σώμα, το οποίο είχε και παιδιά μικρής ηλικίας με τους γονείς τους, έσπασε προς διάφορες κατευθύνσεις. Βρέθηκα στην οδό Πατησίων να προχωράω προς το κέντρο, σε μία αποπνικτική ατμόσφαιρα από τα χημικά των ομάδων καταστολής. Καθώς προσπαθούσα να αναπνεύσω αργά και να ηρεμήσω από την ένταση, σκάει μία κρότου λάμψης δίπλα στο πόδι μου και αντιλαμβάνομαι μηχανάκια της ομάδας ΔΡΑΣΗ πολύ κοντά πίσω μου. Ενστικτωδώς αρχίζω να τρέχω για λίγα μέτρα και στρίβω σε ένα στενό, το οποίο ήταν αδιέξοδο. Μου περάσανε χειροπέδες και με σηκώσανε να με πηγαίνουνε πέρα δώθε σε διάφορα στενά της περιοχής, φτάσαμε κοντά στην Αγίας Λαύρας, μέχρι να έρθει περιπολικό να με πάει στην ΓΑΔΑ. Στην ΓΑΔΑ πήγα στον έκτο όροφο, στην Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας – τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.

Το πρώτο χαρτί που γράφτηκαν τα στοιχεία μου έγραφε “προσαγωγή”. Ανακουφίστηκα λίγο και θεώρησα πως σε κάποιες ώρες θα γυρνούσα σπίτι μου. Περίπου δύο ώρες μετά, βλέπω δύο άτομα από την ομάδα ΔΡΑΣΗ να μπαίνουν στα γραφεία της ασφάλειας. Ήμουν πλέον σίγουρος πως θα κατηγορηθώ για πράξεις που δεν έκανα. Γύρω στη μία το βράδυ μου ανακοινώνουν την σύλληψή μου, με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, κατοχή και χρήση εύφλεκτων υλικών (μολότοφ), και όλα τα γνωστά πλημμελήματα, αντίσταση, σωματική βλάβη, μέχρι και πως κλώτσησα το μηχανάκι τους και έσπασα το ντεπόζιτο είπαν.

Καταλήγω στα κρατητήρια του εβδόμου ορόφου, ένα κρατητήριο που σε πετάνε μέσα, με έναν διάδρομο, 10 κελιά των 3-4 ατόμων και 3 τουαλέτες. Ήμασταν από 18 μέχρι 34 άτομα αυτές τις τρεις μέρες και νύχτες που έκατσα. Η αλληλεγγύη μεταξύ των ατόμων μέσα είναι συγκινητική! Με το που μπήκα μου προσέφεραν φαγητό, χυμό, τσιγάρα, σαμπουάν, τηλεκάρτα να πάρω τηλέφωνο, μου έδειξαν που υπάρχει χώρος να κοιμηθώ. Αυτά δεν τα κάνουν οι μπάτσοι, τα άτομα διαχειρίζονται τον χώρο.
Τρίτη πρωί περνάω εισαγγελέα, μου ανακοινώνουν εκ νέου τα κακουργήματά μου και ζητάμε δύο μέρες για απολογία. Πέμπτη πρωί, “απολογούμαι” για όλα αυτά που δεν έκανα. Πήραμε την καλύτερη δυνατή απόφαση ανακριτή-εισαγγελέα, η οποία είναι “ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους”.

Τίποτα από αυτά που έγιναν δεν θα με σταματήσουν από το να αγωνίζομαι για τα αυτονόητα. Σε μια κοινωνία που το κέρδος είναι αυτοσκοπός, θα προπαγανδίζω την αυτοοργάνωση από τα κάτω για τα κάτω. Θα είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια του κράτους και της εξουσίας να μειώνει τους ελεύθερους χώρους πρασίνου, να κόβει δέντρα, να τρομοκρατεί τις γειτονιές, στο όνομα μίας δήθεν πράσινης ανάπτυξης. Δεν έχει καμία σημασία αν χάνουμε κάποιες μάχες, και όπως είπε ο Βασίλης Μάγγος, “κι ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα!”.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ και μία μεγάλη αγκαλιά σε όσα άτομα βοήθησαν υλικά, ηθικά και πρακτικά. Η αλληλεγγύη θα νικήσει!

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΜΙΖΕΣ, ΜΠΙΖΝΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΙΣ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΚΑΝΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΚΟΜΜΕΝΟ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Μ.Γ., 21/07/23, Αθήνα

«Κρείττον του λαλείν το σιγάν»
(σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κανείς από το να μιλά)

Τον Δεκέμβρη του 2022, στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξαγόταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο –σήμερα– Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.

Η απόφαση του δικαστηρίου δυστυχώς συντάχθηκε με τις στερεοτυπικές και μισαναπηρικές αντιλήψεις των δικηγόρων των κατηγορουμένων, αμφισβητώντας –λόγω της αναπηρίας του– τον Γιάννη. Βέβαια, το περίεργο είναι πως αυτό το έκανε μόνο στην περίπτωση των ιερέων, αφού το ίδιο δικαστήριο πίστεψε τον Γιάννη και τους μάρτυρες όσον αφορά τους βιασμούς του από τον φίλο του πατέρα του και την κακοποίηση και παραμέλησή του από τον τελευταίο. Σε κάθε συζήτηση που ανοίξαμε κατά τη διάρκεια μοιράσματος δύο χιλιάδων κειμένων μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η φράση που ακούσαμε από τα στόματα πιστών και μη ήταν «σιγά μην την πληρώναν οι παπάδες».

Σε συνέχεια της απόφασης και της πιθανής συγκάλυψης των δύο κληρικών από την ελληνική δικαιοσύνη, έρχονται η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου-Σελίνου καθώς και η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, να μας κάνουν με δύο ανακοινώσεις τους ακόμα πιο καχύποπτους για τον ρόλο της Εκκλησίας και του θεσμού της δικαιοσύνης. Οι ανακοινώσεις αυτές προσβάλλουν κι άλλο τον ίδιο τον Γιάννη, εφόσον δίχως ίχνος σεβασμού και μάλιστα δημόσια πανηγυρίζουν την ώρα που υπάρχει καταδικαστική απόφαση εις βάρος των άλλων κατηγορουμένων, δηλαδή σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού με αναπηρία.

Όταν δυστυχώς υπάρχουν τέτοιου είδους ανακοινώσεις στον δημόσιο λόγο και αναπαράγονται μάλιστα από τον τοπικό τύπο, θεωρούμε καθήκον κάθε ανθρώπου που υπερασπίζεται τους αδυνάμους σε αυτόν τον κόσμο να αντιταχθεί σε τέτοιου είδους πανηγυρισμούς από μεριάς της Εκκλησίας για την αθώωση των ιερέων της. Όταν αποδείχτηκε πως ένα παιδί κακοποιούταν με διάφορους τρόπους από τον πατέρα του και βιαζόταν επανειλημμένα από έναν φίλο του, αποτελεί «ύβρι» να το κατηγορείς ως φαντασιόπληκτο λόγω της αναπηρίας του, αμφισβητώντας και παραβλέποντας τα όσα πέρασε, ώστε να αποκαταστήσεις την υπόληψη δύο ιερέων, οι οποίοι αθωώθηκαν μόνο μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Παραθέτουμε και απαντάμε σε κάποια σημεία των ανακοινώσεών τους, ώστε να ακουστεί και η πλευρά όσων υπερασπίστηκαν τον Γιάννη και στάθηκαν ενάντια στο κύκλωμα των κακοποιητών του. Διότι μέχρι στιγμής, κανείς από την εκκλησία δεν έχει βγάλει μια ανακοίνωση υπέρ του Γιάννη και κανείς τους ποτέ δεν νοιάστηκε για την καταδίκη, άρα την αλήθεια του Γιάννη, μα για την αθώωση των ιερέων της.

“Δελτίο Τύπου Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου-Σελίνου:
Κατόπιν της πανηγυρικής και ΟΜΟΦΩΝΗΣ αθώωσης των δύο Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου”

Για ποια πανηγυρική απόφαση μιλάνε, όταν αυτή περιλαμβάνει την καταδίκη ενός πατέρα και του βιαστή φίλου του;

Ποια πανηγυρικά συναισθήματα μπορούν να υπάρξουν για μια υπεράσπιση (μιλάμε και για τους δικηγόρους των δύο κληρικών) που βασίστηκε πάνω σε μισαναπηρικά, ρατσιστικά και χυδαία σχόλια για τη νοητική υστέρηση του Γιάννη, βγάζοντάς τον ψεύτη;
Γιατί δεν λένε ολόκληρη τη φράση που χρησιμοποίησε η έδρα για την απόφασή της σχετικά με τους δύο ιερείς; Αθώοι λόγω αμφιβολιών.

“οι άνθρωποι που γνώριζαν και γνωρίζουμε την αλήθεια των γεγονότων, τους πραγματικούς ενόχους και υπαίτιους – πρόσωπα και πράγματα”

Τι ακριβώς γνώριζαν για την αλήθεια των γεγονότων;
Τι είδους πρόσωπα και πράγματα εννοούν;
Ακόμη κι αν αποδεχτεί κανείς ότι η αλήθεια βρίσκεται μέσα στην απόφαση του δικαστηρίου και πως η Εκκλησία γνώριζε την αλήθεια των γεγονότων, τότε γιατί κανείς τους δεν μίλησε για την χρόνια κακοποίηση του Γιάννη; Δηλαδή, αν όντως οι κληρικοί είναι αθώοι και ο πατέρας και ο φίλος του ένοχοι, γιατί ποτέ δεν υπέδειξαν τους «πραγματικούς» ενόχους;

“σύμφωνα με την αγόρευση του αξιότιμου κ. Εισαγγελέως: «πρότεινε να κηρυχθούν ΑΘΩΟΙ, καθώς τα όσα κατηγορούνται δεν συνέβησαν ΠΟΤΕ και δεν επιβεβαιώνονται από ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο», θεωρώντας τα «μυθεύματα» και «μέρος της φαντασίας του κατήγορου»”

Θυμάται κανείς πως ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας πρότεινε να κηρυχθούν αθώοι και ο πατέρας αλλά και ο αποδεδειγμένα βιαστής φίλος του;
Επίσης, γιατί γράφουν με κεφαλαία κάποιες λέξεις ωσάν να τις φώναζε ο Εισαγγελέας;
Πώς γίνεται να μην αποτελεί ντροπή για τη δικαιοσύνη οι λειτουργοί της να αντιμετωπίζουν εξίσου ρατσιστικά έναν άνθρωπο με αναπηρία, χαρακτηρίζοντας τα όσα υπέστη μυθεύματα και φαντασία;

“Πίστεψαν, οι τραγικοί και θλιβεροί αυτοί, άραγε τι; πως βρήκαν την ευκαιρία να προβληθούν; να επιβληθούν; ή… να πάρουν μάλλον αξία πατώντας επί πτωμάτων αθώων […] Τι δεν είπαν τα απύλωτα στόματα τους; τι δεν κατασκεύασε η αρρωστημένη φαντασία τους; τι δεν έγραψε η ρυπαρή γραφίδα τους;”

Μα γιατί τόσο μίσος για τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν τον Γιάννη;
Πού αποσκοπεί όλο αυτό το «κατηγορώ»;
Για ποια αρρωστημένη φαντασία μιλάμε όταν αποδείχτηκε με τον σκληρότερο τρόπο πως εν τέλει όλα αυτά αποτελούσαν κομμάτια της αλήθειας και της πραγματικότητας του Γιάννη, τα οποία επιβεβαιώθηκαν στο δικαστήριο;

“Ευχή και προσευχή μας κανένας άλλος αθώος να μην βρεθεί σε αυτή την κόλαση”

Συνεχίζει να μην απασχολεί κανέναν τους η κόλαση που αποδείχτηκε πως έζησε ο Γιάννης, παρά μόνο η «κόλαση» των δύο κληρικών.

“πρόσωπα που καθ΄ όλη αυτή την, ασέληνη περίοδο, του μεγάλου αυτού πειρασμού και της σκληρής δοκιμασίας, ύψωσαν τα χέρια τους στον Ουρανό και προσευχήθηκαν «για να αντέξουν οι αδελφοί», «να λάμψει η αλήθεια»”

Μάλλον κανείς τους δεν προσευχήθηκε για να αντέξει ο Γιάννης, μα ούτε και για να λάμψει πραγματικά η αλήθεια. Κι αυτό μας λέει πολλά.“Ανακοινωθέν Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου Της Εκκλησίας Κρήτης:
Η Ιερά Σύνοδος συμμετείχε προσευχητικά σε όλη την διάρκεια της δοκιμασίας των δύο κληρικών”

Κι εδώ κανείς δεν φαίνεται να προσεύχεται να απονεμηθεί δικαιοσύνη για τον Γιάννη.

“Η ομόφωνη αθωωτική απόφαση για την υπόθεση αυτή γίνεται αιτία χαράς για ολόκληρη την Εκκλησία Της Κρήτης”

Πώς γίνεται να παραβλέπεται μια απόφαση που μιλά για την απόδειξη της σεξουαλικής κακοποίησης ενός παιδιού και να υπερισχύει η χαρά για δύο αθώους λόγω αμφιβολιών;

“Η Εκκλησία Της Κρήτης τονίζει την ανάγκη [ … ] καθώς και στην προστασία κάθε ανθρώπινου προσώπου, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων και των παιδιών”

Συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε με ποιον τρόπο θα προστατεύσει τα παιδιά και τις ευάλωτες ομάδες μια εκκλησία που λοιδωρεί και απειλεί όσους υπερασπίστηκαν τον Γιάννη όλον αυτόν τον καιρό.

Οι κατηγορίες, οι μαρτυρίες του Γιάννη και όσα είχε πει ο ίδιος στους μάρτυρες που τον υπερασπίστηκαν ήταν ισότιμες για τους καταδικασμένους και για τους αθώους λόγω αμφιβολιών. Οι φράσεις «λόγω έλλειψης στοιχείων» και «αθώοι λόγω αμφιβολιών» εγείρουν ερωτήματα γύρω από την απόφαση που απάλλαξε μια για πάντα από τις κατηγορίες τους δύο κληρικούς και έναν ακόμα συγγενή του Γιάννη. Τα ερωτήματα αυτά αφορούν τόσο τα πραγματικά γεγονότα όσο και τις ισορροπίες και τις σχέσεις ανάμεσα στο δικαστικό σύστημα και την πολιτική, οικονομική και εκκλησιαστική εξουσία.

Πόσο μάλλον, όταν τα παραδείγματα μεροληψίας της σημερινής δικαιοσύνης απέναντι σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, γυναίκες και ανθρώπους που υπερασπίζονται το δίκαιο αυξάνονται.

Την παντοδυναμία του Θεού στον κάτω κήπο έχει επωμιστεί μια διεφθαρμένη και συντηρητική δικαιοσύνη που δεν υπερασπίζεται ποτέ τους αδυνάμους.

Και υποθέσεις, σαν αυτή του Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά, δημιουργούν νομικό προηγούμενο για αντίστοιχες υποθέσεις όπου θα μπορούν να απαξιώνονται μαρτυρίες ανθρώπων λόγω της αναπηρίας τους, όπου η έδρα θα δέχεται μισαναπηρικές και ρατσιστικές θεωρίες, όπου θα επιτρέπονται αντίστοιχοι χειρισμοί.

Δηλαδή, όπως έγραψε η Κίνηση για την χειραφέτηση των αναπήρων «Μηδενική Ανοχή»:

“ΔΕΝ μπορεί η ελληνική δικαιοσύνη να κρίνει τον Γιάννη ακατάλληλο ως φορέα της αλήθειας του επειδή είναι ανάπηρος. ΔΕΝ μπορεί να πανηγυρίζουν οι ιερείς με τους συγγενείς τους επειδή τελικά ο ανάπηρος Γιάννης μπορεί να πέσει θύμα βιασμών και ΔΕΝ θα γίνει πιστευτός.
Μα, εκτός αυτού, το πιο σημαντικό είναι να δημιουργούνται οι κοινωνικές αντιστάσεις, ώστε και μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου να ακούγεται η αλήθεια και η δικαιοσύνη να μην υπερασπίζεται και να μην συγκαλύπτει τους ισχυρούς.”

Σε κάποιες περιπτώσεις η φράση «Κρείττον του λαλείν το σιγάν» δεν ταιριάζει.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Κατάληψη Rosa Nera (Μαύρο Ρόδο), Λόφος Καστέλι
Απρίλης 2023