Κατηγορία: Δίκες

«Κρείττον του λαλείν το σιγάν»
(σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κανείς από το να μιλά)

Τον Δεκέμβρη του 2022, στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξαγόταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο –σήμερα– Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.

Η απόφαση του δικαστηρίου δυστυχώς συντάχθηκε με τις στερεοτυπικές και μισαναπηρικές αντιλήψεις των δικηγόρων των κατηγορουμένων, αμφισβητώντας –λόγω της αναπηρίας του– τον Γιάννη. Βέβαια, το περίεργο είναι πως αυτό το έκανε μόνο στην περίπτωση των ιερέων, αφού το ίδιο δικαστήριο πίστεψε τον Γιάννη και τους μάρτυρες όσον αφορά τους βιασμούς του από τον φίλο του πατέρα του και την κακοποίηση και παραμέλησή του από τον τελευταίο. Σε κάθε συζήτηση που ανοίξαμε κατά τη διάρκεια μοιράσματος δύο χιλιάδων κειμένων μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η φράση που ακούσαμε από τα στόματα πιστών και μη ήταν «σιγά μην την πληρώναν οι παπάδες».

Σε συνέχεια της απόφασης και της πιθανής συγκάλυψης των δύο κληρικών από την ελληνική δικαιοσύνη, έρχονται η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου-Σελίνου καθώς και η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, να μας κάνουν με δύο ανακοινώσεις τους ακόμα πιο καχύποπτους για τον ρόλο της Εκκλησίας και του θεσμού της δικαιοσύνης. Οι ανακοινώσεις αυτές προσβάλλουν κι άλλο τον ίδιο τον Γιάννη, εφόσον δίχως ίχνος σεβασμού και μάλιστα δημόσια πανηγυρίζουν την ώρα που υπάρχει καταδικαστική απόφαση εις βάρος των άλλων κατηγορουμένων, δηλαδή σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού με αναπηρία.

Όταν δυστυχώς υπάρχουν τέτοιου είδους ανακοινώσεις στον δημόσιο λόγο και αναπαράγονται μάλιστα από τον τοπικό τύπο, θεωρούμε καθήκον κάθε ανθρώπου που υπερασπίζεται τους αδυνάμους σε αυτόν τον κόσμο να αντιταχθεί σε τέτοιου είδους πανηγυρισμούς από μεριάς της Εκκλησίας για την αθώωση των ιερέων της. Όταν αποδείχτηκε πως ένα παιδί κακοποιούταν με διάφορους τρόπους από τον πατέρα του και βιαζόταν επανειλημμένα από έναν φίλο του, αποτελεί «ύβρι» να το κατηγορείς ως φαντασιόπληκτο λόγω της αναπηρίας του, αμφισβητώντας και παραβλέποντας τα όσα πέρασε, ώστε να αποκαταστήσεις την υπόληψη δύο ιερέων, οι οποίοι αθωώθηκαν μόνο μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Παραθέτουμε και απαντάμε σε κάποια σημεία των ανακοινώσεών τους, ώστε να ακουστεί και η πλευρά όσων υπερασπίστηκαν τον Γιάννη και στάθηκαν ενάντια στο κύκλωμα των κακοποιητών του. Διότι μέχρι στιγμής, κανείς από την εκκλησία δεν έχει βγάλει μια ανακοίνωση υπέρ του Γιάννη και κανείς τους ποτέ δεν νοιάστηκε για την καταδίκη, άρα την αλήθεια του Γιάννη, μα για την αθώωση των ιερέων της.

“Δελτίο Τύπου Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου-Σελίνου:
Κατόπιν της πανηγυρικής και ΟΜΟΦΩΝΗΣ αθώωσης των δύο Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου”

Για ποια πανηγυρική απόφαση μιλάνε, όταν αυτή περιλαμβάνει την καταδίκη ενός πατέρα και του βιαστή φίλου του;

Ποια πανηγυρικά συναισθήματα μπορούν να υπάρξουν για μια υπεράσπιση (μιλάμε και για τους δικηγόρους των δύο κληρικών) που βασίστηκε πάνω σε μισαναπηρικά, ρατσιστικά και χυδαία σχόλια για τη νοητική υστέρηση του Γιάννη, βγάζοντάς τον ψεύτη;
Γιατί δεν λένε ολόκληρη τη φράση που χρησιμοποίησε η έδρα για την απόφασή της σχετικά με τους δύο ιερείς; Αθώοι λόγω αμφιβολιών.

“οι άνθρωποι που γνώριζαν και γνωρίζουμε την αλήθεια των γεγονότων, τους πραγματικούς ενόχους και υπαίτιους – πρόσωπα και πράγματα”

Τι ακριβώς γνώριζαν για την αλήθεια των γεγονότων;
Τι είδους πρόσωπα και πράγματα εννοούν;
Ακόμη κι αν αποδεχτεί κανείς ότι η αλήθεια βρίσκεται μέσα στην απόφαση του δικαστηρίου και πως η Εκκλησία γνώριζε την αλήθεια των γεγονότων, τότε γιατί κανείς τους δεν μίλησε για την χρόνια κακοποίηση του Γιάννη; Δηλαδή, αν όντως οι κληρικοί είναι αθώοι και ο πατέρας και ο φίλος του ένοχοι, γιατί ποτέ δεν υπέδειξαν τους «πραγματικούς» ενόχους;

“σύμφωνα με την αγόρευση του αξιότιμου κ. Εισαγγελέως: «πρότεινε να κηρυχθούν ΑΘΩΟΙ, καθώς τα όσα κατηγορούνται δεν συνέβησαν ΠΟΤΕ και δεν επιβεβαιώνονται από ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο», θεωρώντας τα «μυθεύματα» και «μέρος της φαντασίας του κατήγορου»”

Θυμάται κανείς πως ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας πρότεινε να κηρυχθούν αθώοι και ο πατέρας αλλά και ο αποδεδειγμένα βιαστής φίλος του;
Επίσης, γιατί γράφουν με κεφαλαία κάποιες λέξεις ωσάν να τις φώναζε ο Εισαγγελέας;
Πώς γίνεται να μην αποτελεί ντροπή για τη δικαιοσύνη οι λειτουργοί της να αντιμετωπίζουν εξίσου ρατσιστικά έναν άνθρωπο με αναπηρία, χαρακτηρίζοντας τα όσα υπέστη μυθεύματα και φαντασία;

“Πίστεψαν, οι τραγικοί και θλιβεροί αυτοί, άραγε τι; πως βρήκαν την ευκαιρία να προβληθούν; να επιβληθούν; ή… να πάρουν μάλλον αξία πατώντας επί πτωμάτων αθώων […] Τι δεν είπαν τα απύλωτα στόματα τους; τι δεν κατασκεύασε η αρρωστημένη φαντασία τους; τι δεν έγραψε η ρυπαρή γραφίδα τους;”

Μα γιατί τόσο μίσος για τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν τον Γιάννη;
Πού αποσκοπεί όλο αυτό το «κατηγορώ»;
Για ποια αρρωστημένη φαντασία μιλάμε όταν αποδείχτηκε με τον σκληρότερο τρόπο πως εν τέλει όλα αυτά αποτελούσαν κομμάτια της αλήθειας και της πραγματικότητας του Γιάννη, τα οποία επιβεβαιώθηκαν στο δικαστήριο;

“Ευχή και προσευχή μας κανένας άλλος αθώος να μην βρεθεί σε αυτή την κόλαση”

Συνεχίζει να μην απασχολεί κανέναν τους η κόλαση που αποδείχτηκε πως έζησε ο Γιάννης, παρά μόνο η «κόλαση» των δύο κληρικών.

“πρόσωπα που καθ΄ όλη αυτή την, ασέληνη περίοδο, του μεγάλου αυτού πειρασμού και της σκληρής δοκιμασίας, ύψωσαν τα χέρια τους στον Ουρανό και προσευχήθηκαν «για να αντέξουν οι αδελφοί», «να λάμψει η αλήθεια»”

Μάλλον κανείς τους δεν προσευχήθηκε για να αντέξει ο Γιάννης, μα ούτε και για να λάμψει πραγματικά η αλήθεια. Κι αυτό μας λέει πολλά.“Ανακοινωθέν Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου Της Εκκλησίας Κρήτης:
Η Ιερά Σύνοδος συμμετείχε προσευχητικά σε όλη την διάρκεια της δοκιμασίας των δύο κληρικών”

Κι εδώ κανείς δεν φαίνεται να προσεύχεται να απονεμηθεί δικαιοσύνη για τον Γιάννη.

“Η ομόφωνη αθωωτική απόφαση για την υπόθεση αυτή γίνεται αιτία χαράς για ολόκληρη την Εκκλησία Της Κρήτης”

Πώς γίνεται να παραβλέπεται μια απόφαση που μιλά για την απόδειξη της σεξουαλικής κακοποίησης ενός παιδιού και να υπερισχύει η χαρά για δύο αθώους λόγω αμφιβολιών;

“Η Εκκλησία Της Κρήτης τονίζει την ανάγκη [ … ] καθώς και στην προστασία κάθε ανθρώπινου προσώπου, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων και των παιδιών”

Συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε με ποιον τρόπο θα προστατεύσει τα παιδιά και τις ευάλωτες ομάδες μια εκκλησία που λοιδωρεί και απειλεί όσους υπερασπίστηκαν τον Γιάννη όλον αυτόν τον καιρό.

Οι κατηγορίες, οι μαρτυρίες του Γιάννη και όσα είχε πει ο ίδιος στους μάρτυρες που τον υπερασπίστηκαν ήταν ισότιμες για τους καταδικασμένους και για τους αθώους λόγω αμφιβολιών. Οι φράσεις «λόγω έλλειψης στοιχείων» και «αθώοι λόγω αμφιβολιών» εγείρουν ερωτήματα γύρω από την απόφαση που απάλλαξε μια για πάντα από τις κατηγορίες τους δύο κληρικούς και έναν ακόμα συγγενή του Γιάννη. Τα ερωτήματα αυτά αφορούν τόσο τα πραγματικά γεγονότα όσο και τις ισορροπίες και τις σχέσεις ανάμεσα στο δικαστικό σύστημα και την πολιτική, οικονομική και εκκλησιαστική εξουσία.

Πόσο μάλλον, όταν τα παραδείγματα μεροληψίας της σημερινής δικαιοσύνης απέναντι σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, γυναίκες και ανθρώπους που υπερασπίζονται το δίκαιο αυξάνονται.

Την παντοδυναμία του Θεού στον κάτω κήπο έχει επωμιστεί μια διεφθαρμένη και συντηρητική δικαιοσύνη που δεν υπερασπίζεται ποτέ τους αδυνάμους.

Και υποθέσεις, σαν αυτή του Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά, δημιουργούν νομικό προηγούμενο για αντίστοιχες υποθέσεις όπου θα μπορούν να απαξιώνονται μαρτυρίες ανθρώπων λόγω της αναπηρίας τους, όπου η έδρα θα δέχεται μισαναπηρικές και ρατσιστικές θεωρίες, όπου θα επιτρέπονται αντίστοιχοι χειρισμοί.

Δηλαδή, όπως έγραψε η Κίνηση για την χειραφέτηση των αναπήρων «Μηδενική Ανοχή»:

“ΔΕΝ μπορεί η ελληνική δικαιοσύνη να κρίνει τον Γιάννη ακατάλληλο ως φορέα της αλήθειας του επειδή είναι ανάπηρος. ΔΕΝ μπορεί να πανηγυρίζουν οι ιερείς με τους συγγενείς τους επειδή τελικά ο ανάπηρος Γιάννης μπορεί να πέσει θύμα βιασμών και ΔΕΝ θα γίνει πιστευτός.
Μα, εκτός αυτού, το πιο σημαντικό είναι να δημιουργούνται οι κοινωνικές αντιστάσεις, ώστε και μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου να ακούγεται η αλήθεια και η δικαιοσύνη να μην υπερασπίζεται και να μην συγκαλύπτει τους ισχυρούς.”

Σε κάποιες περιπτώσεις η φράση «Κρείττον του λαλείν το σιγάν» δεν ταιριάζει.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Κατάληψη Rosa Nera (Μαύρο Ρόδο), Λόφος Καστέλι
Απρίλης 2023

Η κατάληψη Ρόζα Νέρα στηρίζει τον δικαστικό αγώνα της οικογένειας του Μανώλη Αφράτη.
Ο Μανώλης είναι ακόμα ένας εργαζόμενος που έχυσε το αίμα του στην άσφαλτο, στην προσπάθειά του να βγάλει το μεροκάματο. Αναγκασμένος να οδηγάει ένα φορτηγό – σκοτώστρα της εταιρείας «Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.»

Όλες/οι στα δικαστήρια Ρεθύμνου για την εργοδοτική δολοφονία του Μανώλη Αφράτη, την Παρασκευή 10/03 στις 9:00.

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αναδημοσιεύουμε αναλυτικά το κάλεσμα εδώ:
http://proletconnect.blogspot.com/2023/03/blog-post_9.html?m=0

Την Παρασκευή 10 Μαρτίου, στις 09:00, δικάζεται στο Ρέθυμνο το αστικό κομμάτι προς την εταιρεία για την υπόθεση της εργοδοτικής δολοφονίας με θύμα τον Μανώλη Αφράτη. Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη περίοδο για την εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό. Αυτές τις μέρες όλων μας η σκέψη βρίσκεται στους δεκάδες νεκρούς και τις οικογένειές τους, μετά από το έγκλημα στα Τέμπη. Οι φωνές των εργαζομένων και των σωματείων τους που προειδοποιούσαν για την εγκληματική κατάσταση έπεφταν στο κενό…

Στην περίπτωση του εργοδοτικού εγκλήματος στο Ρέθυμνο, με θύμα τον Μανώλη Αφράτη, η εταιρεία έκανε πως δεν είδε το περιστατικό τουμπαρίσματος φορτηγού στις 19/3/20, που από τύχη δεν υπήρξε νεκρός. Χρέος όλων είναι να μη ξεχνάμε κανένα θύμα του Κεφαλαίου.

Ο Μανώλης Αφράτης είναι ακόμα ένας εργαζόμενος που έχυσε το αίμα του στην άσφαλτο, στην προσπάθειά του να βγάλει το μεροκάματο. Αναγκασμένος να οδηγάει ένα φορτηγό – σκοτώστρα της εταιρείας «Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.» ιδιοκτησίας του ντόπιου καπιταλιστή Μανουκαράκη, αφού η αγορά νέων οχημάτων, η συντήρηση που πρέπει να γίνεται, το κάθε μέτρο για την ασφάλεια των εργαζομένων, είναι χασούρα για τα αφεντικά. Αυτή η χασούρα είναι που κόστιζε τελικά τη ζωή του Μανώλη.

Είναι πρόκληση για την οικογένεια του Μανώλη, για τους συναδέλφους του, για όλες και όλους που πουλάνε την εργατική τους δύναμη για να ζήσουν, οι προσπάθειες που κάνει η συγκεκριμένη εταιρεία για να κουκουλώσει την υπόθεση. ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Από τις 21 Μαΐου του 2020, που έχασε τη ζωή του ο Μανώλης, μέχρι και σήμερα, η οικογένειά του δίνει ένα σκληρό αγώνα. Αυτός ο αγώνας πρέπει να δικαιωθεί. Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων.

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Τον Δεκέμβρη του 2022 στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξάγονταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο -σήμερα- Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.

“’Οχι αθώοι, αλλά μη ένοχοι”, έτσι ξεκινάει η αγόρευση ενός από τους δικηγόρους υπεράσπισης, υποδεικνύοντας στους ενόρκους με βάση ποιο σκεπτικό να πάρουν την απόφαση τους. Τρεις από τους πέντε κατηγορούμενους -δύο εξ αυτών ιερείς- κρίνονται αθώοι λόγω αμφιβολιών. Με βάση την εισαγγελική πρόταση δεν υπήρξε ποτέ κανένας βιασμός, όλοι αθώοι για τη χρόνια σεξουαλική κακοποίηση του Γιάννη. Σε μια δίκη εξ’αρχής στημένη ο δικηγόρος του Γιάννη, αμίλητος γενικά, ακουγόταν μονάχα σποραδικά όταν έκανε κανένα αστειάκι με τους δικηγόρους υπεράσπισης, με συνοδεία κλεισίματα ματιού ή και νεύματα. Τα τεκμήρια κατηγορίας, ακόμα και το ξεκάθαρο πόρισμα της ιατροδικαστικής έρευνας που αναφέρεται σε πολλαπλούς και πρόσφατους βιασμούς, θεωρούνται από την έδρα ελλιπή. Οι μάρτυρες κατηγορίας εκφοβίζονται και λοιδορούνται συστηματικά και με την ανοχή έδρας. Αλλά το σημαντικότερο από όλα, ο Γιάννης θεωρείται ψεύτης. Όπως ακούστηκε από την υπεράσπιση “το δικαστήριο σας πώς θα αντιμετωπίσει την καλπάζουσα φαντασία του Γιαννάκη;”. Πρόταση που αποπνέει το γενικότερο κλίμα μισαναπηρίας και υποτίμησης, μέσα στο οποίο ο Γιάννης έχει ζήσει όλη του τη ζωή.

Παρόμοια τακτική είδαμε πρόσφατα στην υπόθεση trafficking (μαστροπείας) στην Ηλιούπολη, όπου η 19χρονη Ε. λόγω της νοητικής της υστέρησης κρίθηκε αναξιόπιστη. Δύο μονάχα παραδείγματα που φανερώνουν την σύσσωμη αδικία προς τους αδύναμους. Μια συνέχεια των ρατσιστικών στερεοτύπων και των ταξικών ανισοτήτων μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης.

Η αλήθεια του Γιάννη δεν είχε καμία τύχη απέναντι στον λόγο των σεβασμιότατων ιερέων οι οποίοι εκτός από τη θεία χάρη, έχουν και τη χριστιανική και θεσμική υποστήριξη να κάνουν ό,τι θέλουν.

Ο Γιάννης λέει την αλήθεια!
Οι κακοποιητές του είναι ένοχοι, χωρίς αμφιβολίες.

“αν μιλήσεις θα σε σταυρώσουμε σαν τον Χριστό και θα σε κάψουμε σαν τον Ιούδα”
(απειλές προς το θύμα από τους παιδοβιαστές του)

Από τις 6 Δεκέμβρη διεξάγεται μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο -σήμερα- Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες το στενό οικογενειακό του περιβάλλον.

Καταρχάς η δίκη γίνεται στο Ρέθυμνο, κι έτσι δεν φτάνει εδώ η μπόχα της ρασοφόρας και ευυπόληπτης “καλής κοινωνίας” που αφενός κάθεται στο εδώλιο και αφετέρου την υπερασπίζεται. Αν λοιπόν δεν έχετε ακούσει τίποτα ακόμα για την υπόθεση, είναι επειδή ένα ολόκληρο πλέγμα τοπικής εξουσίας, εκκλησιαστικής και πολιτικής, παίζει τα ρέστα του για να βγουν λάδι ο πατέρας του θύματος Στέφανος Γουμενάκης, ο θείος του Ιωάννης Γουμενάκης (ιερέας και δάσκαλος στις Βουκολιές, κομματικό στέλεχος της ΝΔ, με θητεία ακόμα και ως προϊστάμενος της Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων), τα πρώτα του ξαδέρφια Νικόλαος Καβελάκης (ιερέας στα Καμισιανά) και Εμμανουήλ Καβελάκης, καθώς και ο φίλος του πατέρα, Εμμανουήλ Γεωργουσάκης. Μια υπόθεση αδιανόητης φρίκης και κτηνωδίας, καθώς οι 4 εκ των κατηγορουμένων βαρύνονται με κατά συρροήν βιασμούς ενός ανήμπορου παιδιού, του οποίου ο πατέρας εξέθετε στη “διάθεσή” τους για χρόνια, αλλά και το εξανάγκαζε να ζει σαν ζώο σε αποθήκες, στάβλους και στο ύπαιθρο – σε μια απόλυτα βάρβαρη συνθήκη δηλ, ακόμα κι αν εξέλιπαν τα βασανιστήρια των βιασμών και κακοποιήσεων.

Σημειώνουμε εδώ ότι τα ονόματα των κατηγορουμένων δεν έχουν ακουστεί κυριολεκτικώς πουθενά, ούτε σε μία από τις ελάχιστες ανταποκρίσεις και τα σχετικά ρεπορτάζ για την υπόθεση που είδαν το φως της δημοσιότητας, από τότε -πριν ένα χρόνο περίπου- που έγιναν οι πρώτες συλλήψεις έως σήμερα. Και πέραν της ιδιότυπης ασυλίας στη δημόσια σφαίρα, οι κατηγορούμενοι απολαμβάνουν και της “υψηλότερης” δυνατής υπεράσπισης για το σινάφι τους, με δικηγόρους που συστηματικά υπερασπίζονται δολοφόνους, βιαστές, ναζιστές και λοιπά καθάρματα. Η “βαριά” αυτή νομική εκπροσώπηση αποτελείται από το γνωστό και μη εξαιρετέο Μαρκογιαννάκη μέχρι την Κατερίνα Σιαφακα (από το γραφείο του Κούγια), την Βάσω Πανταζή (συνήγορο υπεράσπισης της Χ.Α.) και τους Διονύσιο Βέρα και Μεθόδιο Ματαλιωτάκη.

Από την πρώτη μέρα της δίκης, όταν διαβάστηκε το ογκωδέστατο κατηγορητήριο (που αρκούσε να προκαλέσει εμετό ακόμα και στην πιο ψύχραιμη ψυχοσύνθεση), το νομικό αυτό επιτελείο έχει αντίπαλο μονάχα έναν ανεπαρκέστατο -για να μην πούμε κάτι βαρύτερο- δικηγόρο, διορισμένο από το κρατικό ίδρυμα που φιλοξενεί προσωρινά το θύμα – και όλως τυχαίως γαμπρό του διευθυντή του ιδρύματος, επίσης γνωστού στελέχους της τοπικής ΝΔ. Τις επόμενες μέρες, κατά τις οποίες εξετάστηκαν οι μάρτυρες κατηγορίας, απέναντι σε μια υπεράσπιση που επιδιδόταν σε ένα κρεσέντο ωμών ύβρεων εις βάρους τους, ο δικηγόρος του ιδρύματος (Νικόλαος Ντουντουλάκης) δεν προέβαλε την παραμικρή ένσταση ή κάποια είδους αντίδραση, αφήνοντάς τους κυριολεκτικά στο έλεός της. Για να αποτυπώσουμε αδρά την κατάσταση των πραγμάτων: η τιμή και η υπόληψη όσων είχαν το θάρρος να καταθέσουν ενάντια στους βιαστές, κουρελιάστηκε βάναυσα, χυδαία και συστηματικά από την υπεράσπιση των τελευταίων, η οποία μετέτρεψε τη διαδικασία σε ριάλιτι του χειρίστου είδους, χρεώνοντας απροκάλυπτα στα κίνητρα των μαρτύρων ερωτικές αντιζηλίες και οικονομικές επιδιώξεις.

Και δυστυχώς, εκτός της κραυγαλέας απροθυμίας του συνήγορου πολιτικής αγωγής -του δικηγόρου της “δομής” δηλ- να προστατέψει κάπως τους μάρτυρές του Γιάννη, ακόμα και η έδρα παρακολουθούσε κατ’ ουσίαν αμέτοχη το εξουθενωτικό μπούλινγκ των Μαρκογιαννάκη και σία. Μια έδρα που διαρκώς υποτάσσεται σε σχεδόν κάθε αίτημα της υπεράσπισης, με αποκορύφωμα στη λυσσώδη απαίτησή της να εξεταστεί μέσα στην αίθουσα ο Γιάννης, υποχρεώνοντάς τον να υποστεί ξανά μετά από τόσους μήνες, τη βάσανο της εγγύτητας με τους δεσμώτες και βιαστές του, καταθέτοντας σε απόσταση αναπνοής από κείνους τα όσα φριχτά βίωνε επί χρόνια στα χέρια τους.

Παρά όμως το ξύλο, την ψυχολογική βία και τις απειλές (“αν μιλήσεις θα σε σταυρώσουμε σαν το Χριστό και θα σε κάψουμε σαν τον Ιούδα”), ο Γιάννης βρήκε κάποτε το θάρρος να μιλήσει για την αβίωτη ζωή του, σε κείνους τους ανθρώπους που του δίναν ένα πιάτο κανονικό φαγητό, που προσπαθούσαν να επουλώσουν κάπως τις πληγές του και να του προσφέρουν λίγη αγάπη από αυτήν που ποτέ δεν γνώρισε από την οικογένειά του. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους στέκονται και σήμερα δίπλα του ως μάρτυρες στο δικαστήριο, παρά τις απειλές και τις προσπάθειες τρομοκράτησής τους από εκκλησιαστικούς κύκλους – και φυσικά είναι αυτοί που υπομένουν τις χυδαιότητες της υπεράσπισης των βιαστών μέσα στην αίθουσα. Σημειωτέον, οι άνθρωποι αυτοί εναντίον τους έχουν και τη διοίκηση του ιδρύματος που “φιλοξενεί” σήμερα το Γιάννη, η οποία έχει κινηθεί νομικά εναντίον τους και απαγορεύσει την επικοινωνία μαζί του, υπονομεύοντας ακόμα περαιτέρω την ανύπαρκτη εκπροσώπησή του.

Ο Γιάννης και οι μάρτυρες κατηγορίας, μόνοι τους ουσιαστικά απέναντι στα θηρία που τους καταρρακώνουν σε κάθε συνεδρία, έχουν την επείγουσα ανάγκη στήριξης όλων μας. Να σπάσουμε εν πρώτοις την ομερτά και να καταδείξουμε τις μεθοδεύσεις ενός σάπιου ως το κόκκαλο κατεστημένου που συγκαλύπτει τον εαυτό του, κάθε φορά που βγαίνουν στη φόρα οι βρωμιές του. Πάνω απ’ όλα όμως, να σταθούμε κι εμείς δίπλα στον Γιάννη, που τόσο χυδαία και ρατσιστικά αμφισβητείται η αξιοπιστία της μαρτυρίας του για όσα ο ίδιος έζησε. Να τον στηρίξουμε ενάντια στην υπερασπιστική γραμμή των βιαστών που χρησιμοποιεί την νοητική του υστέρηση για να τον βγάλει ψεύτη, παραβλέποντας τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης – η οποία κάνει λόγο για πολλαπλούς βιασμούς. Να σταθούμε δίπλα του, γιατί απλώς ο Γιάννης λέει την αλήθεια.

Ενάντια στη μεθοδευμένη εκστρατεία συγκάλυψης

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 9:30πμ στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 2:00μμ στη ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΝΙΩΝ

Δεκέμβρης 2022
Κατάληψη Rosa Nera