Η Κινηματογραφική Ομάδα της Rosa Nera Προβάλλει: Το Πάρτυ (1968) του Blake Edwards.
Στις Κινηματογραφικές Τρίτες στην Αυλή της Ρόζας, αυτή την εβδομάδα προβάλλεται μια αριστουργηματική, αμφιλεγόμενη, πειραματική και cult κωμωδία του 1968.
Τεχνικά, στην ταινία αναενώνονται κάποια από τα πιο γοητευτικά και δύσκολα εργαλεία του βωβού κινηματογράφου, ενώ παράλληλα έχουμε έναν απολαυστικό και διαρκή διάλογο της ταινίας με την κινηματογραφική κριτική του Ζακ Τατί στον αυτοματισμό και την εντατικοποίηση της απώλειας νοήματος στην δυτική αρχιτεκτονική.
Παρά την αρχική της εμπορική αποτυχία και την δίκαιη κριτική στην στερεοτυπική επιλογή του Πήτερ Σέλλερς να υποδυθεί με προφορά και βαμένο πρόσωπο τον ρόλο του Ινδού κομπάρσου, σήμερα το Πάρτυ θεωρείται από τις πιο σημαντικές, ουσιαστικά αστείες και αριστοτεχνικές κωμωδίες στην ιστορία του σινεμά.
Με έναν πολύ βαθιά δουλεμένο – ιδιαίτερο και πολύπλοκο – ανθρώπινο χαρακτήρα (και καθόλου, εν τέλει, μια στερεοτυπική καρικατούρα) από τον Πήτερ Σέλλερς στον ρόλο ενός κομπάρσου που γίνεται ο πρωταγωνιστής της ιστορίας: Όταν, παγιδευμένος σε ένα φαιδρό αστικό πάρτυ, δεν διστάζει να τινάξει στον αέρα (ή μάλλον στο… νερό και την χαρά) την υποκρισία μέσα στο αυτοματοποιημένο κάστρο μεγιστάνων του θεάματος.
Παρά την δίκαιη κριτική της εποχής, ενδεικτικό ίσως της δύναμης που είχει κάποτε ο κινηματογράφος ως μαζικό φαινόμενο, με τις εκτροπές και τις αντινομίες του, είναι πως το ‘Πάρτυ’ επέδρασε και στον ινδικό κινηματογράφο και αγαπήθηκε από το ινδικό κοινό.
Μάλιστα ο παρακάτω διάλογος (από τους λίγους στην ταινία) αξιοποιήθηκε (παραδόξως) τόσο από λαϊκά στόματα όσο και από αυτά της κεντρικής πολιτικής σκηνής της Ινδίας (όπως η Ίντιρα Γκάντι) ως φράση ενδυνάμωσης αλλά και συνοχής των ετεροτήτων της ινδικής ταυτότητας:
– Πραγματικά, ποιος νομίζεις ότι είσαι ρε φίλε;
– Στην Ινδία δεν νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι, Κύριε, ξέρουμε ποιοι είμαστε.
Την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου, στην Αυλή της Κατάληψης ROSA NERA, ώρα 21: 30 (αυστηρά).
