Κάλεσμα στα Δικαστήρια για τον Δημήτρη Μακρέα την Τετάρτη 13 Νοέμβρη στις 11 π.μ.

Την 25η Μαρτίου 2015 μια ομάδα φασιστών έστησε ενέδρα και χτύπησε πισώπλατα με ένα στιλιάρι στο κεφάλι τον σύντροφο Δημήτρη Μακρέα, ο οποίος νοσηλεύτηκε με βαριά τραύματα στο νοσοκομείο. Η θρασύδειλη επίθεση έγινε λίγες ώρες μετά από τη συμμετοχή του σε μια συναυλία του yar aman με τραγούδια από την κοινή παράδοση ελλήνων και τούρκων η οποία είχε κεντρικό σύνθημα, ”εμείς εστιάζουμε σ’ αυτά που μας ενώνουν”. Στο πρωτοδικείο, δύο από τους κατηγορούμενους κρίθηκαν ένοχοι για επικίνδυνες σωματικές βλάβες και καταδικάστηκαν.

Καλούμε σε παράσταση αλληλεγγύης στον φίλο και σύντροφο Δημήτρη Μακρέα την Τετάρτη 13/11/2019 στις 11 π.μ. στο Εφετείο Χανίων, όπου εκδικάζεται η έφεση που άσκησαν οι φασίστες για την δολοφονική επίθεση.

Γεμίσαμε Ξεφτίλες Ρατσιστές

Άλλη μια κυβέρνηση ικανοποιεί το ρατσιστικό όχλο εκκενώνοντας καταλήψεις στέγης και εκτοπίζοντας την προσφυγιά σε απομονωμένους καταυλισμούς. 
Αντίθετα με τις καταλήψεις που δημιουργούν κοινωνικούς δεσμούς για τους πρόσφυγες, στα απάνθρωπα κρατικά κέντρα εγκλεισμού απαγορεύεται σε χιλιάδες μικρά παιδιά η πρόσβαση στην υγεία, στην παιδεία και στη στέγη. 
Την ίδια στιγμή εγκλωβίζονται ευάλωτες ομάδες μεταναστών και εκατοντάδες προσφυγόπουλα στα εσκεμμένα υπερχειλισμένα κολαστήρια της Λέσβου, είτε μεταφέρονται σε εξίσου άθλιες υποδομές με αντίσκηνα και χωρίς επάρκεια στο νερό όπως στον αεροδιάδρομο της Νέας Καβάλας… 
Ο στόχος των αφεντικών είναι να αποκλείσουν τους πρόσφυγες από την κοινωνική αλληλεγγύη, ώστε γίνει εντελώς αναλώσιμη η ζωή τους και ακόμα πιο φτηνή η εργασία τους. 
Παρά τον πόλεμο εναντίον τους, εκατοντάδες χιλιάδες ξενιτεμένοι βρίσκουν το δρόμο να ξεφύγουν από τη μιζέρια, τον πόλεμο και τα σύνορα. 

Η ιστορία διδάσκει πως όποιος ανέχεται τον θάνατο, την άρνηση ασύλου και τη βαρβαρότητα για τον «άλλο», στο τέλος θα τα βιώσει και ο ίδιος. Η μόνη ελπίδα αυτής της κοινωνίας είναι η υπεράσπιση της ελευθερίας της ανθρώπινης μετακίνησης και οι κοινοί αγώνες με την ξενιτιά και την προσφυγιά, στις γειτονιές, στην καθημερινή ζωή και στους χώρους της δουλειάς.
Η ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνσησης είναι δίκαιη.Οι καταλήψεις στέγης είναι μια πολιτική λύση. 

για να μην ξεχνιόμαστε ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ

Το ξημέρωμα της παρασκευής 4 του Οκτώβρη, κατά τις 4:00π.μ, τρεις άνθρωποι ενώ κοιμόντουσαν στο δρόμο δέχτηκαν επίθεση με ραβδιά από έξι κουκουλοφόρους που επέβαιναν σε ένα αμάξι και τρεις μηχανές. Αυτό συνέβη ακριβώς εδώ, στο Κουμ Καπί, στην άκρη του πάρκινγκ που είναι μπροστά από το μαγαζί Αυλή. Για να αναρρώσουν από τα τραύματά τους, βγαίνοντας από το νοσοκομείο οι άνθρωποι αυτοί βρήκαν προσωρινά καταφύγιο στην κατάληψη Rosa Nera. Προέρχονται από το Μαρόκο και τη Σομαλία, είναι μελαμψοί, δεν έχουν χαρτιά και το έγκλημα είχε καθαρά ρατσιστικά και ταξικά κίνητρα. Ακόμη και αν οι δράστες λίγο καταλάβαιναν τι έκαναν ή αν ήταν βαλτοί.

Μιλώντας με τους ίδιους και με τους περίοικους διαπιστώσαμε ότι οι σχέσεις τους ήταν απόλυτα ομαλές τις λίγες μέρες που κοιμόντουσαν εκεί. Γείτονες που είχαν ήδη δείξει την αλληλεγγύη τους προσφέροντας στρώματα ή μοιραζόμενοι γεύματα με τους ανθρώπους αυτούς, εξέφρασαν ανοιχτά την απέχθειά τους για τους υπεύθυνους του ξυλοδαρμού.

Το Κουμ Καπί ήταν παλαιόθεν η γειτονιά των παριών στα Χανιά. Από τον 17ο αι. που μεταφέρονται στην Κρήτη μαζικά οι πρώτοι σκλάβοι έως και τις αρχές του 20ού όπου με την ανταλλαγή των πληθυσμών έφυγαν και οι τελευταίοι χαλικούτηδες. Είναι γνωστές οι φωτογραφίες με τις αφρικάνικες καλύβες τους και το φτωχό τζαμί τους στημένα όλα πάνω στην άμμο. Αρχικά σκλάβοι και έπειτα απελεύθεροι αλλά υποτιμημένοι λιμενεργάτες, αχθοφόροι, σφαγείς κ.α.. Μέχρι σήμερα στο Κουμ Καπί κατοικούν κυρίως φτωχοί άνθρωποι με διαφορετικές πατρίδες.

Κάποια πράγματα βολεύουν και γι αυτό δεν αλλάζουν εύκολα. Αδιάκοπα, μέχρι σήμερα, η οικονομική ευμάρεια και η κοσμική ζωή των Χανίων χτίζεται πάνω στις πλάτες ανθρώπων αόρατων, χωρίς ταυτότητα, χωρίς όνομα και χωρίς στοιχειώδη αναγνωρισμένα δικαιώματα. Ανθρώπων που η ζωή τους δεν μετράει σαν τη δική μας, που δεν θεωρούνται ακριβώς άνθρωποι όπως εμείς που διαβάζουμε αυτό το κείμενο. Στις λάτζες, στα χωράφια, στις οικοδομές, στα θερμοκήπια εργάζονται κυρίως τέτοιοι θεσμικά αόρατοι άνθρωποι. Τελείως ξεδιάντροπα και χωρίς περιστροφές, ο πρόεδρος των ξενοδόχων του ν. Ηρακλείου εκφράζει ανοιχτά τον μικρόψυχο φόβο των αφεντικών του τουρισμού: “…Αν βάλουν μετανάστες, οι ιδιοκτήτες θα καταστρέψουν τα καταλύματα τους, αν βάλουν σε αυτά κόσμο που δεν θα προσφέρει κάτι αλλά ούτε και θα πάει μπροστά τη χώρα. Δεν ξέρουμε τι άνθρωποι είναι όλοι εκείνοι που θα έρθουν. Θα φέρουν μια τρομερή ανακατωσούρα και στην τοπική κοινωνία αλλά θα είναι και πρόβλημα για το πώς θα εξελιχθεί η σεζόν.” Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι αγνοεί πόσα χρωστάει ο κλάδος του στην υποτιμημένη μεταναστευτική εργασία. Στην πραγματικότητα είναι απλώς φασίστας.

Οι άνθρωποι που έχουν φτάσει ως εδώ διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα από πολεμικά μέτωπα, περπατώντας μερόνυχτα στα βουνά και διακινδυνεύοντας μέσα σε σάπια βαρκάκια, δεν αστειεύονται. Έχουν φύγει από εμπόλεμες πατρίδες ή από αυταρχικά καθεστώτα και μέρη όπου οι κοινωνικές ανισότητες σκοτώνουν. Έχουν αφήσει τα πάντα γυρεύοντας καλύτερη ζωή και σεβασμό.

Η ανθρώπινη μετακίνηση δεν έχει πάψει ούτε στιγμή μέσα στα εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια παρουσίας του είδους στον πλανήτη. Ποτέ κανένα καθεστώς δεν κατάφερε εξαφανίσει αυτή την επιθυμία. Γνωρίζουμε όμως ότι το κράτος είναι μια συμμαχία στη βάση προνομίων και η δουλειά του είναι να διασφαλίζει την αυθαίρετη ταξινόμηση των προνομίων αυτών. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η προσπάθεια ελέγχου της μετανάστευσης προς όφελος των νόμιμων και παράνομων μαφιών. Γι αυτό και ο αγώνας για ίσα δικαιώματα ντόπιων και μεταναστών είναι ουσιαστικά μια προτροπή προς την κοινωνία για το ξεπέρασμα του έθνους – κράτους.

καπατουμάς Καρά Γκιουλέ (κατάληψη Rosa Nera) 10/2019

Για την δολοφονία του Πετρίτ Ζίφλε

Για τη φασιστική δολοφονία

του 63χρονου αλβανού εργάτη Πετρίτ Ζίφλε στην Κέρκυρα

Kemi tërbim për çdo racist!

Έχουμε οργή, ενάντια σε κάθε ρατσιστή

Στις 25 Νοέμβρη σε ένα χωριό της Κέρκυρας, τα Δραγωτινά, o 44χρονος ιδιοκτήτης και γνωστός φασίστας Δημήτριος Κουρής, μέλος του νεοναζιστικού κόμματος στο νησί στήνει ενέδρα σε ένα 63χρονο μετανάστη εργάτη και τον δολοφονεί με καραμπίνα. Έτσι ο Πετρίτ Ζίφλε γίνεται ένα ακόμα θύμα των ρατσιστών και των αφεντικών.

Είναι γνωστή η σημαντική συνεισφορά της αλβανικής μετανάστευσης και της εργασίας της στην Ελλάδα, στον κοινωνικό πλούτο, αλλά και… στις τσέπες των ντόπιων αφεντικών, τα τελευταία 25 χρόνια. Κι όμως, αντιμετωπίζεται ακόμα μέσα από διακρίσεις, εκμετάλλευση και την άρνηση απόδοσης σημαντικών δικαιωμάτων στη δεύτερη και την τρίτη γενιά των παιδιών της που γεννιούνται εδώ. Μέσα από αυτές τις ρατσιστικές πολιτικές συντηρείται η φτηνή εργασία και η υποτίμηση της ζωής του συνόλου της εργατικής τάξης, ενώ πολλά ρατσιστικά εγκλήματα των ιδιοκτητών και των αφεντικών κατά των μεταναστών αλβανικής καταγωγής έχουν κουκουλωθεί από τους θεσμούς, ενώ έχουν απωθηθεί ακόμα και από τη συλλογική μνήμη.

Στην περίπτωση της Κέρκυρας, ο φασίστας δράστης έχει ήδη παραδεχτεί το έγκλημα αλλά αρνείται, με τη γνωστή θρασυδειλία των χιτλεραυγητών τα ρατσιστικά αίτια της δολοφονίας. Την ίδια στιγμή κόμματα και φορείς ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα και καταδικάζουν τη δράση της χρυσής αυγής, ενώ είναι οι ίδιοι που προώθησαν ρατσιστικές πολιτικές ενάντια στη μεταναστευτική ζωή και εργασία.

Η δολοφονία ήρθε ως αποτέλεσμα λογομαχίας για τις εθνικιστικές απόψεις του δράστη και τον Κατσιφά, τον τύπο που δολοφονήθηκε από αλβανούς μπάτσους, όταν άρχισε να γαζώνει σε μια κατοικημένη περιοχή ανάμεσα σε καφενεία και παιδιά. Το τελευταίο διάστημα, επιχειρείται από τα ΜΜΕ και από την ακροδεξιά πτέρυγα όλων των πολιτικών κομμάτων και των στρατιωτικών κύκλων που επιθυμούν πόλεμο ή/και πραξικόπημα στη χώρα, να κινητοποιηθούν μέσα από αλυτρωτικές και φιλοπόλεμες αφηγήσεις ενάντια στις γειτονικές χώρες. Σε αυτή την κίνηση εντάσσεται και η πρόσφατη προσπάθεια χρυσαυγητών, καραβανάδων και ακροδεξιών της ΝΔ (όπως κάποιες ΔΑΚΕ που στήριξαν ολόψυχα τους φασίστες) να κινητοποιήσουν λίγους μαθητές σε καταλήψεις που μιλάγανε για έφοδο στην Βόρειο Ήπειρο. Οι εθνικιστικές αυτές κινήσεις έχουν ως στόχο να νομιμοποιήσουν τους φασίστες, τους επίδοξους πραξικοπηματίες από το χώρο της ελληνικής δεξιάς και του στρατού, αλλά και όσους ηλίθιους ονειρεύονται έναν επεκτατικό πόλεμο της Ελλάδας. Αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων ήταν και η δολοφονία στην Κέρκυρα, όπως και κάποιες άλλες επιθέσεις φασιστών που ξεψάρωσαν σε συγκεκριμένες περιοχής της επαρχίας.

Η πρόσφατη μιλιταριστική κινητοποίηση της άκρας δεξιάς δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Παντού στον κόσμο εμφανίζονται ρατσιστικές, αντιμεταναστευτικές και φιλοπόλεμες κινητοποιήσεις, ακόμα και κυβερνήσεις. Αυτό συμβαίνει όπου η αντιφασιστική συνείδηση κοιμάται και όπου η ανοησία περί «δύο άκρων» επιβιώνει ακόμα. Όπως αλλού, έτσι και στα μέρη μας, οι φασίστες είναι κομμάτι της προσπάθειας πειθάρχησης και τρομοκράτησης της μεταναστευτικής εργατικής τάξης αλλά και όλων των μειονοτήτων, όπως και της διασποράς της άγνοιας και του εθνικισμού, με στόχο την κοινωνική χειραγώγηση που μπορεί να κάνει εφικτό ακόμα και ένα πραξικόπημα ή ένα πόλεμο που θα εξυπηρετεί μερίδα των ντόπιων αφεντικών.

Όπως παραδέχονται στην Κέρκυρα, η δολοφονία του Πετρίτ Ζίφλε δεν θα γινόταν αν δεν είχαν γίνει αποδεκτοί στην τοπική κοινωνία οι χρυσαυγήτες, αντί να εξοβελιστούν και να περιθωριοποιηθούν από το αντιφασιστικό κίνημα. Καμία ανοχή στους εθνικιστές, στους νεοναζί και τους ρατσιστές, σε όποιο πολιτικό χώρο και αν κινούνται.

Εκτίμηση μας είναι πως κάθε πολιτική συλλογικότητα της αναρχίας και της αριστεράς θα πρέπει άμεσα να συνεργαστεί με τις μεταναστευτικές συλλογικότητες και να αντιμετωπίσει τη φασιστική δολοφονία του μετανάστη εργάτη, με τους όρους που της αναλογούν.

Αγώνας ταξικός αντιφασιστικός, ούτε σιωπή, ούτε συνενοχή στα μιλιταριστικά σχέδια των αφεντικών

Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στη δεύτερη γενιά

Άσυλο και υποστήριξη των προσφύγων και των μεταναστών στους αγώνες τους για ζωή και για την ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνησης

Κατάληψη Rosa Nera, Δεκέμβριος 2018

https://rosanera.squat.gr/

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

Kemi tërbim për çdo racist!

Për vrasjen fashiste e puntorit shqiptar 63-vjeçar Petrit Zifle në Korfuz

Në 25 nëntori në fshatin Dragotina në Korfuz, Demetrios Kouris një pronar 44-vjeçar dhe fashist i
njohur, anëtar i partisë neonaziste në ishull, bëri pritë një punëtori emigrant 63-vjeçar dhe e vrau
me një armë gjahu. Kështu Petrit Zifle bëhet një viktimë tjetër e racistëve dhe pronarëve.
Kontributi i rëndësishëm e emigrantëve shqiptar dhe punës së ture në shtimin e pasurise sociale
ne Greqi është i njohur. Një kontribut gjithashtu edhe në xhepat e shefave lokalë gjatë 25 viteve të
fundit. Megjithatë, ende po trajtohen me diskriminim, shfrytëzim dhe me refuzimin për të dhënë të
drejta të rëndësishme për brezin e dytë dhe të tretë të fëmijëve të saj që janë lindur këtu.

Këto politika raciste ruajnë punën me paga të ulta dhe zhvlerësimin e jetës së klasës punëtore në
përgjithësi, ndërsa shumë krime raciste nga pronarët kundër emigrantëve shqiptarë janë fshehur
me mjeshtëri nga institucionet, edhe janë gjithashtu larguar nga kujtesën kolektive.
Në rastin e Korfuzit, vrasësi fashist tashmë e ka pranuar krimin, por mohon, me hipokrizin e njohur
e nazistëve të Agimit të Artë, shkaqet raciste të vrasjes. Në të njëjtën kohë, partitë dhe institucionet
po hedhin lot krokodili dhe dënojnë veprimin e Agimit të Artë, ndërkohë që janë vetë shkaktarë të
politikës raciste kundër jetës dhe punës së emigrantëve.

Vrasja erdhi si rezultat i një debati mbi pikëpamjet nacionaliste të autorit të vrasjes dhe mbi cëstjen
e Katsifës, atij i cili u vra nga policët shqiptarë, kur filloi të shti me breshëri në një zonë të banuar
midis kafeneve dhe fëmijëve. Kohët e fundit mediat dhe krahët e ekstremit të djathtë të të gjitha
partive politike dhe qarqeve ushtarake që dëshirojnë luftë dhe / ose grusht shteti në ktë vend,
bëjnë një përpjekje për t’u mobilizuar nëpërmjet politikave ekspansioniste dhe armiqësore kundër
vendeve fqinje.

Kjo lëvizje është gjithashtu pjesë e përpjekjes së fundit të agimit të artë , ushtarakëve dhe
anëtarëve të krahut të djathtë të Demokracisë së Re (Si disa ΔΑΚΕ* të cilat me gjithë zemër
mbështetën fashistët) për të mobilizuar disa nxënës të cilët po flisnin për bastisjen në Epirin e
Veriut. Këto lëvizje nacionaliste synojnë të legjitimojnë fashistët, puçistët ambicioz nga krahu i
djathtë grek dhe ushtrinë, por edhe ata idiotët që ëndërrojnë një luftë ekspansioniste të Greqisë.
Rezultati i këtyre lëvizjeve ishte edhe vrasja në Korfuz, si dhe disa sulme të tjera nga fashista që
dolën nga vrimat e tyre në zona të caktuara të provincës.

Mobilizimi i fundit militarist i ekstremit të djathtë nuk është vetëm një fenomen grek. Kudo në botë
ka mobilizime raciste, anti-emigruese dhe luftëdashëse, madje edhe qeveri. Kjo është atje ku
vetëdija antifashiste është në gjumë dhe ku marrëzia e teoris së "dy ekstremeve" mbijetonë. Si
kudo, kështu dhe në vëndet tona, fashistët janë pjesë e përpjekjes për të disiplinuar dhe terrorizuar
klasën punëtore emigrante dhe të gjitha minoritetet, si dhe shpërndarjen e injorancës dhe
nacionalizmit, me qëllim manipulimin social që mund të arri edhe te një grusht shteti apo një luftë
që shërben një pjesë të pronarëve lokalë.

Si pranojnë në Korfuz, vrasja e Petrit Zifles nuk do të kishte ndodhur po s’kishin pranuar agimin të
artë në shoqërinë lokale, në vend që të eleminohen dhe të margjinalizohen nga lëvizja antifashiste.
Asnjë tolerancë për nacionalistët, neonazistët dhe racistët, në çfarëdo fushe politike ata janë.
Luftë clasore anti-fashiste, as heshtje dhe as pjesëmarrje në planet ushtarake të pronarëve.

Të drejta të plota sociale dhe politike në gjeneratën e dytë.
Azil dhe mbështetje për refugjatët dhe emigrantët në përpjekjet për jetën e tyre dhe për
lirinë e lëvizjes njerëzore.

Ndërtesa e okupuar "Rosa nera , dhjetor 2018

*Sindikata punës të Demokracisë së Re