Δελτίο τύπου Πρωτοβουλίας Χανιωτών για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου

Σήμερα που στην πόλη μας κλείσανε οι αλάνες και οι αυλές και σφραγίστηκαν οι πόρτες των ψηλοτάβανων καφενείων, η ύπαρξη ελεύθερων κοινωνικών χώρων επικοινωνίας, έκφρασης και δράσης αποτελεί μια αναγκαιότητα για την τοπική κοινωνία.

Μια πόλη που δεν είναι ανοιχτή (σε χώρους, ιδέες, και ανθρώπους) δεν μπορεί να είναι ελεύθερη. Κλειστά εσωτερικά σύνορα στην πόλη σημαίνει κλειστές ψυχές, κλειστά στόματα, κλειστές σχέσεις.

Η κατάληψη “Rosa Nera” πέρα και πάνω από τις πολιτικές συμφωνίες ή διαφωνίες μας, εδώ και σχεδόν έξι χρόνια είναι ριζωμένη στην χανιώτικη κοινωνία, μέσα από τη συμμετοχή της στα μικρά και μεγάλα κινήματα της πόλης μας, αλλά και από τις πολυπληθείς πολιτιστικές και κοινωνικές της δράσεις.

Επειδή θεωρούμε ότι μέρος της αξιακής συγκρότησης μιας τοπικής κοινωνίας είναι και το ενδιαφέρον της για την ύπαρξη χώρου έκφρασης του διαφορετικού, ακόμα και του ανυπάκουου προς την κυρίαρχη ιδεολογία πολίτη,

Επειδή επίσης, πιστεύουμε ότι χώροι για την στέγαση υπηρεσιών ή σχολών του πολυτεχνείου υπάρχουν διαθέσιμοι αρκετοί στην ιδιοκτησία της πολυτεχνειακής κοινότητας και μάλιστα έξω από το ταλαιπωρημένο κέντρο της πόλης μας,

Kαλούμε τους φορείς αυτής της πόλης να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματά της, όπως:

  • με την παραχώρηση και την μετατροπή σε πάρκο του στρατοπέδου Μαρκοπούλου (η Rosa Νera από την αρχή συμμετείχε στους αγώνες μας σε αντίθεση με το Πολυτεχνείο Κρήτης που είναι ο μοναδικός φορέας της πόλης μας που δεν πήρε θέση…)
  • με τον δραστικό περιορισμό των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων και χώρων πρασίνου, οι οποίοι καταλαμβάνονται από ιδιώτες για να αναπτύξουν επιχειρηματικές δραστηριότητες
  • με την αναστήλωση και την πολιτιστική αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων στην τύχη τους νεωρίων
  • με την προστασία της παλιάς μας πόλης που έχει σχεδόν εξολοκλήρου καταληφθεί από τα μπαρ και την τουριστική βιομηχανία, χάνοντας συνεχώς τον χαρακτήρα και μαζί τους μόνιμους κατοίκους της
  • με το ερειπωμένο παλιό νοσοκομείο
  • με το οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης μας
  • και με τόσα άλλα και σημαντικά που αφορούν την βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.

Η πρωτοβουλία Χανιωτών ως ένδειξη συμπαράστασης, καλεί τους πολίτες των Xανίων να συζητήσουμε για την προετοιμασία της 4ης γιορτής – διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, στο χώρο της κατάληψης, την Πέμπτη 8 του Απρίλη στις 8 μ.μ.

Επιστολή των γονέων απο το το παιδικό στέκι της Rosa Nera στα Χανιώτικα Νέα

Ενα ιδιότυπο παιδικό στέκι

Κύριε διευθυντά,

επειδή οι παιδικές χαρές που φροντίζονται από τον δήμο
είναι μόλις δύο (οι άλλες είναι παρατημένες στην τύχη τους), οι
ελεύθεροι χώροι και οι γειτονιές εξαφανίζονται, δημόσιοι εσωτερικοί
χώροι κατάλληλοι για παιδιά δεν υπάρχουν, επειδή παιδική
“διασκέδαση” σημαίνει πια βιντεοπαιχνίδια, τηλεόραση,
φαστφουντάδικα και βέβαια ιδιωτικοί παιδότοποι όπου το χέρι
πρέπει να μπει βαθιά στην τσέπη.

Γι’ αυτό, κάποιοι γονείς που δεν βρίσκουμε ικανοποιητικούς
χώρους στην πόλη μας για τα παιδιά μας, εδώ και λίγους μήνες
δημιουργήσαμε έναν όμορφο και ζεστό παιδότοπο όπου όλοι
μαζί παίζουμε, αυτοσχεδιάζουμε, γελάμε, επικοινωνούμε. Με
συλλογική εργασία και έξοδα, φαντασία και μεράκι, διαμορφώσαμε
μέσα στο κτήριο της κατάληψης Ρόζα Νέρα έναν χώρο
αποκλειστικά γι’ αυτό τον σκοπό. Κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει
στην πόλη μας και ελπίζουμε να προσφερθούν και άλλοι χώροι
για τέτοια εγχειρήματα.

Η κατάληψη Ρόζα Νέρα αποτελεί εδώ και 6 χρόνια ένα ενδιαφέρον
πείραμα συλλογικής και δημοκρατικής αυτοδιαχείρισης.
Λειτουργεί ως πολυχώρος ανοιχτός στον κόσμο, ενώ έχουν
γίνει και γίνονται ποικίλες κοινωνικές δραστηριότητες. Όλες
προσφέρονται χωρίς κανένα χρηματικό αντίτιμο ή άλλου είδους
ανταποδοτική υποχρέωση.

Γνωρίζοντας τα παραπάνω, αναρωτιέται κανείς γιατί ενοχλεί
τον πρύτανη του πολυτεχνείου Κρήτης, που σε συνεντεύξεις
του μιλάει για «κατοχή» του μέχρι πριν εγκαταλειμμένου
κτιρίου της Μεραρχίας. Χωρίς καμία οικονομική βοήθεια και
με δικά τους μέσα, οι άνθρωποι της κατάληψης κατάφεραν να
μετατρέψουν σε λειτουργικό κτίριο ένα επί σειρά ετών αφημένο
ερείπιο.

Όπως προαναφέραμε, μια από τις δραστηριότητες είναι
αυτή του παιδικού στεκιού, όπου πολλοί γονείς φέρνουμε τα
παιδιά μας. Αυτό, νομίζουμε, αποτελεί κοινωνική προσφορά,
που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα τόσο για την πανεπιστημιακή
κοινότητα όσο και για την τοπική αυτοδιοίκηση. Να
αξιοποιήσουν τους εγκαταλειμμένους χώρους (Μαρκόπουλο,
στρατόπεδο στη Χαλέπα), να φροντίσουν τους παρατημένους
και βρώμικους (πάρκο ειρήνης, δεκάδες παιδικές χαρές και πλατείες),
να αναπτύξουν αυτούς που υπολειτουργούν (πνευματικό
κέντρο), να είναι ανοιχτοί και χωρίς αντίτιμο προς όφελος της
κοινωνίας.

Γονείς από το παιδικό στέκι της
Ρόζα Νέρα

 

Θερινή Συνάντηση Ηρακλείου Καλλιεργητών, Χειροτεχνών ”Εν Οίκω”


12, 13 και 14 Ιουνίου 2009 η ομάδα “εν Οίκω” διοργανώνει την “Θερινή της Συνάντηση” στο πάρκο Γεωργιάδη.

Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διοργάνωση στην οποία συμμετέχουν περίπου 60 καλλιεργητές και χειροτέχνες και περιλαμβάνει ένα πλούσιο πρόγραμμα από συζητήσεις, μικρές εκδηλώσεις και γιορτές.

«Πώς ξεκίνησαν όλα…
Το 2004 πραγματοποιήθηκε στα Χανιά η 11η Πανελλαδική Γιορτή Οικολογικής Καλλιέργειας και Χειροτεχνίας, η οποία κάθε χρόνο ταξιδεύει σε άλλη πόλη της Ελλάδας. Αυτό ήταν η αφορμή να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα διοργάνωνε μια αντίστοιχη Παγκρήτια Γιορτή.

Πράγματι η ομάδα μας γεννήθηκε γρήγορα και με ενθουσιασμό. Έτσι τον Μάιο του 2005, στο Ηράκλειο, οργανώσαμε την 1η Παγκρήτια Συνάντηση Οικο (καλλιεργητών-χειροτεχνών). Ακολούθησε η 2η στο Ρέθυμνο, τον Οκτώβρη του ίδιου έτους.

Τον Μάιο του 2006, η ομάδα πήρε νέα μορφή και πάντα με συλλογικές διαδικασίες στήθηκε η Εαρινή Συνάντηση Ηρακλείου, «Εν Οίκω».

Τι σκεφτόμαστε;
Όσοι απαρτίζουμε την ομάδα «Εν Οίκω», δεν είμαστε μέλη κάποιου συστημένου σωματείου. Δουλεύουμε συλλογικά και με την σκέψη μας στραμμένη σε μια αυτοοργανωμένη κοινωνία. Δεν υπάρχουν χορηγοί, αρχηγοί και ψηφοφορίες.

Δίνουμε μορφή στο τριήμερο με σεβασμό στον κάθε ένα που παίρνει μέρος και στην ομάδα.

Εμπνεόμαστε από την σκέψη για οικοκαλλιέργεια. Δεν χρησιμοποιούμε χημικά λιπάσματα, αναπαράγουμε παλιές μεθόδους καλλιέργειας και αντιστεκόμαστε στην επιβολή γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (μεταλλαγμένα) σε γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Στηρίζουμε τις ντόπιες ποικιλίες σπόρων καλλιεργώντας τους στα χωράφια μας.

Στην Συνάντηση συμμετέχουν καλλιεργητές με ή χωρίς πιστοποίηση, αρκεί να μην μεταπωλούν προϊόντα άλλου με σκοπό το κέρδος.

Δίνουμε έμφαση στην οικοχειροτεχνία, χρησιμοποιώντας υλικά φιλικά σε μας τους ίδιους και το περιβάλλον. Αποφεύγουμε τα τυποποιημένα βιομηχανικά προϊόντα και υπενθυμίζουμε την αξία και την χαρά της προσωπικής δημιουργίας.

Μέσα από τα σεμινάρια που πλαισιώνουν την έκθεση προτρέπουμε όποιον θέλει να μάθει με μας να δημιουργεί τα δικά του χειροτεχνήματα.

Στόχοι της Συνάντησης είναι:

Να μας γνωρίσουν από κοντά οι επισκέπτες και με εμπιστοσύνη να προμηθεύονται άμεσα προϊόντα γης και χειροτεχνήματα, χωρίς την παρεμβολή μεσάζοντα.

Να ενημερώσουμε για τις δυνατότητες της οικολογικής γεωργίας ως λύση στα αδιέξοδα της συμβατικής.

Να μοιραστούμε την μαγεία του να φτιάχνει κανείς μόνος του αντικείμενα από διάφορα υλικά.

Να δούμε θέατρο, να ακούσουμε μουσική, να παίξουμε.»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Παρασκευή 12-06-2009
17.00–18.00 Πλέξιμο καρέκλας (Φραντζέσκα)
18.00–19.00 «Μέλισσα: 82 εκατ. χρόνια υπάρχει στον πλανήτη γη και σήμερα κινδυνεύει» (Αντώνης Παπαγιαννάκης)
19.00–21.00 Σεμινάριο για το Κανονάκι (Μανώλης Κανακάκης – Γιώργος Αδαμίδης)
20.00–21.00 Προβολή: «Κυνήγι Θησαυρού – Μια Αναφορά στα Μεταλλεία Χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα»
21.00–22.00 «Τα αρπαχτικά της Κρήτης – Οικολογική Χρησιμότητα και αναπτυξιακή δυνατότητα ενδοχώρας» (Δημήτρης Ψαρράς)

Σάββατο 13-06-2009
10.00–12.00 Κατασκευή γαντόκουκλας (Κώστας Ζαιμάκης)
12.00–14.00 Αφήγηση παραμυθιού και εικαστικό εργαστήρι για παιδιά (Κατερίνα Καλαντζίδου)
13.00–14.00 Σεμινάριο Βιολογικής Κτηνοτροφίας (Αλέκος Στεφανάκης)
17.00–18.00 Παρουσίαση του ελευθεριακού δικτύου αντίστασης στη βιοτεχνολογία και την τεχνοεπιστήμη της κυριαρχίας «Κοινός Τόπος»
18.00–19.00 Παρασκευή φυσικού σαπουνιού (Μαρία Σκαρλή)
19.00–20.00 Σεμινάριο Βιολογικής Καταπολέμησης (Καλή Χριστοδουλοπούλου)
20.00–21.00 «Έδαφος» (Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου)
21.00–22.00 Προβολή: «Υπάρχει ελπίδα», η ιστορία ενός σχολείου
22.00– ? Μουσικό γλέντι με παραδοσιακά όργανα

Κυριακή 14-05-2009
10.00–11.00 Καλαθοπλεκτική (κ. Μίμης)
11.00–12.00 Κατασκευή κοσμήματος (Ειρήνη Κοκκινάκη)
12.00–13.00 Εργαστήρι Πηλοπλαστικής (Ρένα Καστανάκη)
13.00–14.00 Σεμινάριο «Ωφέλιμα Έντομα και Ενεργοί Μικροοργανισμοί» (Μανώλης Ηγουμενάκης)
15.00–18.00 Γενική Συνέλευση
18.00–19.00 Παρασκευή παραδοσιακών κεραλοιφών (Έλενα Σωμαρακάκη)
19.00–20.00 Σεμινάριο Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής και Οικολογικής Δόμησης (Έρη Πουλιανάκη – Έρη Μπαντουβά)
20.00–21.00 Σεμινάριο για τα Μεταλλαγμένα (Ρέα Πιγιάκη)
21.00–22.00 Προβολή: Τα Αρπαχτικά στα Αστερούσια ‘Ορη

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 10.00–22.00
Κατά την διάρκεια της έκθεσης θα λειτουργεί κυλικείο για τους επισκέπτες. Τα έσοδα καλύπτουν τις ανάγκες οργάνωσης της Συνάντησης.

3η Γιορτή Διεκδίκησης του Στρατόπεδου Μαρκόπουλου

“ Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα…”

Στην εποχή τoυ τσιμέντου, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι αποτελούν ανάσα ζωής και ελευθερίας. Γι’ αυτό αναπτύσσονται και ολοένα διογκώνονται τα κινήματα των πολιτών σε ολόκληρη πλέον την Ελλάδα, που πέρα από κόμματα, ιδεολογίες, παρατάξεις, θέσεις και αντιθέσεις, προτάσσουν την ανάγκη προστασίας των χώρων των προς μετεγκατάσταση στρατοπέδων από οικοδομικές παρεμβάσεις και για την απόδοσή τους στους πολίτες ως χώροι πρασίνου και αναψυχής, χωρίς διαπραγματεύσεις και ανταλλάγματα. Απαιτούν παράλληλα, την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου με το οποίο αποδίδεται ένα μεγάλο μέρος της έκτασης των στρατοπέδων στο ταμείο των στρατιωτικών προς εκμετάλλευση (πολυκατοικίες – εμπορικά κέντρα).

Στις περισσότερες πόλεις της χώρας μας, η τοπική αυτοδιοίκηση συμπλέει με τα κινήματα πολιτών και διεκδικούν από κοινού (έχοντας ήδη αρκετές επιτυχίες) την απόδοση του συνόλου των στρατοπέδων στους πολίτες τους ως χώρων πρασίνου, υλοποιώντας έτσι και το ψήφισμα που οι κινήσεις πολιτών κατέθεσαν στο τελευταίο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.)

Στην πόλη μας, όπου έχουμε το θλιβερό προνόμιο, έναν δήμαρχο, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., να αντιστέκεται σθεναρά τόσο στη θέληση του Χανιώτικου λαού όσο και στις αποφάσεις του οργάνου που εκπροσωπεί, έχει αναπτυχθεί ως αντίβαρο, ένα ιδιαίτερα σημαντικό κίνημα πολιτών που με το δυναμισμό και τη μαζικότητά του, έχει δείξει ότι μπορεί να αποτρέπει τα χειρότερα αλλά και να κερδίζει αιτήματα.

Η γιορτή διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, αποτελεί το αποκορύφωμα στον αγώνα για την προστασία των ελεύθερων χώρων και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών αυτής της πόλης. Τα δύο τελευταία χρόνια οι χιλιάδες των κατοίκων που συναντήθηκαν στο δρόμο μπροστά στην πύλη του στρατοπέδου, ανέδειξαν με εντυπωσιακό τρόπο την αναγκαιότητα του πάρκου που οραματιζόμαστε όλοι μας. Ενός πάρκου συνάντησης, επικοινωνίας και πραγματικής αναψυχής των ανθρώπων. Ενός πάρκου ανάσας για ολόκληρη την πόλη.

Στις 9 του Μάη δίνουμε το τρίτο ραντεβού μας μπροστά στην πύλη του στρατοπέδου. Καλούμε και φέτος όλους τους Χανιώτες αλλά και όσους έχουν επιλέξει να ζουν σε αυτή την πόλη, να δηλώσουμε για άλλη μια φορά ότι ο χώρος του στρατοπέδου Μαρκοπούλου ανήκει σε εμάς και στα παιδιά μας, ως χώρος πρασίνου και αναψυχής και δεν πρόκειται να τον αφήσουμε να αξιοποιηθεί στα χέρια καμιάς «εργολαβίας». Ας είμαστε και πάλι όλοι παρόντες γιατί το μέλλον μας το κερδίζουμε μόνο με την ενεργό συμμετοχή και με αγώνες.

Πρωτοβουλία Χανιωτών Για Το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου