Το ρατσιστικό νομικό πλαίσιο, η προπαγάνδα των ΜΜΕ και η ανοχή της αστυνομίας, έχουν δημιουργήσει ένα γόνιμο έδαφος για ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις, όχι μόνο από τους οπαδούς της υπό διάλυση Χρυσής Αυγής αλλά και από ανθρώπους της διπλανής πόρτας.
Καμιά ρατσιστική και φασιστική επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη.
Καλούμε στην Αντιφασιστική Πορεία της Παρασκευής 7 Φλεβάρη στις 6 μ.μ. στην πλατεία 1866.
Αφουγκραζόμαστε το ζόφο.
Είδαμε το θέαμα των γελοίων υποκειμένων που «τρώνε χοιρινό», με τις ευλογίες της εξουσίας, για να δείξουν το μίσος τους στις προσφυγικές οικογένειες, την ώρα ακριβώς που οι οικογένειες αυτές των προσφύγων περιμένουν το συσσίτιο μέσα σε στρατόπεδα εγκλεισμού, και κάτω από τη μπότα του έλληνα φασίστα και ανθρωποφύλακα. Βλέπουμε τις ρατσιστικές ομάδες και τις απάνθρωπες και ανορθολογικές ιδέες τους να προβάλλονται θετικά από τα ΜΜΕ, ενώ τα κινήματα είτε να αποκρύβονται (όπως η μαζική διαδήλωση μετά από την εισβολή μπάτσων στην ΑΣΟΕΕ) είτε να παρουσιάζονται μέσα από ψευδείς ειδήσεις (όπως στην περίπτωση των εκκενώσεων καταλήψεων στέγης μεταναστών)
Βλέπουμε τις συμμορίες των ΜΑΤ να εμποδίζουν με τις ευλογίες των πρυτάνεων την φοιτητική κοινότητα να οργανώσει τις διαδηλώσεις μνήμης για την εξέγερση του πολυτεχνείου.
Τους μπάτσους στην Αθήνα να βασανίζουν σαδιστικά διαδηλωτές. Να μπουκάρουν σε νυχτερινά κέντρα και να κρατούν δεμένα πισθάγκωνα διακόσια άτομα με το όπλο παρατεταμένο ή να κάνουν «πλάκα» γδύνοντας ανθρώπους.
Ακούμε, τον διπλανό ψηφοφόρο να ανακαλύπτει πως και με την καινούργια κυβέρνηση πάλι μαλάκας έμεινε, ακριβώς όπως και με την προηγούμενη.
Ζούμε μέσα στη φρίκη ενός καιρού που τα πτώματα παιδιών και άλλων φυγάδων πολέμου ή εκμετάλλευσης γεμίζουν το Αιγαίο – αυτό το νεκροταφείο αθώων ψυχών. Και απωθούμε βολικά τα εγκλήματα – στα οποία οι διπλανοί μας συναινούν – στο συλλογικό υποσυνείδητο.
‘Ομως, όπως έλεγε εκείνο το παλιό τραγούδι: «Ο πόλεμος, παιδιά, είναι μόλις μια τουφεκιά μακριά…». Και τα ντόπια αφεντικά θεωρούν πάντα τον πόλεμο λύση για την κρίση τους, και εμάς κρέας για τα κανόνια τους…
17 Νοέμβρη, πάντα φορτισμένη.
Το ίδιο ερώτημα όλων των τελευταίων χρόνων: ποιες ζωές θα αντιπαρατεθούν στους φασίστες;
Nα σταθούμε, αποτελεσματικά και αδιαπραγμάτευτα, ενάντια: στις πρόσφατες επιχειρήσεις καταστολής των φοιτητικών κινητοποιήσεων, των καταλήψεων στέγης μεταναστών και προσφύγων και της ευρύτερης επίθεσης της αστυνομίας στην κοινωνία.
Στόχος της κρατικής τρομοκρατίας είναι η εγκαθίδρυση του φόβου, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και των αξιών της και η υποτίμηση της εργασίας.
Γι αυτούς τους λόγους στις 17 Νοέμβρη είναι αυτονόητο, για την εργατική και ελευθεριακή παράδοση της Κατάληψης RosaNera, πως κατεβαίνουμε στο δρόμο.
Αλλά και για την υπεράσπιση της ιστορικής και της ταξικής μνήμης: Για να θυμίσουμε στα «Παπαδοπουλάκια» πως εκτός του ότι αντιστεκόμαστε στον ταξικό κόσμο των αφεντικών, είμαστε εδώ για να αποτρέψουμε και κάθε προσπάθεια τους να κατρακυλήσουμε σε ακόμα πιο βάρβαρες συνθήκες.
Γιατί, στην επικράτεια της λήθης, εμείς δεν θα ξεχάσουμε τα αδέρφια μας: τις γυναίκες και τους άντρες στις γειτονιές μας που έδωσαν τη ζωή τους ενάντια στη δικτατορία, όπως και τους ανθρώπους μας, «κοντινούς» και «μακρινούς», που βασανίστηκαν από τη χούντα χωρίς να εξαργυρώσουν την αντίστασή τους ούτε να προδώσουν τους αγώνες τους.
17 Νοέμβρη 2019: Να υπερασπίσουμε την συνέχεια, την παράδοση και την αντίσταση των εργατικών αγώνων ενάντια στην καταστολή και τους φασίστες που χρησιμοποιούν και σήμερα οι εκμεταλλευτές κάθε καθεστώτος.
Να απαντήσουμε ταξικά, κοινωνικά, ανθρώπινα.
Αρκετά ανεχτήκαμε την έλλειψη, είναι ώρα να πάρουμε πίσω τις κλεμμένες μας ζωές: να αγωνιστούμε με πρόταγμα ένα κόσμο όπου θα είναι δυνατό να μοιραστούμε την αφθονία της συλλογικής μας εργασίας.
Να υπερασπιστούμε την ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνησης και την απροϋπόθετη υποδοχή των φυγάδων των διακρατικών πολέμων, ώστε να σταματήσουμε το μεγάλο έγκλημα των καιρών μας.
ΠΟΡΕΙΑ από την Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, Κυριακή 17 Νοέμβρη, 6 μ.μ.
Κατάληψη ROSA NERA
Στεκόμαστε ενάντια στις πρόσφατες επιχειρήσεις καταστολής των φοιτητικών κοινητοποιήσεων, των καταλήψεων στέγης μεταναστών και προσφύγων και της ευρύτερης επίθεσης της αστυνομίας στην κοινωνία. Στόχος της κρατικής τρομοκρατίας είναι η εγκαθίδρυση της σιωπής, η υποτίμηση της εργασίας και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και των αξιών της.
Γι αυτούς τους λόγους στις 17 Νοέμβρη κατεβαίνουμε στο δρόμο. Αλλά και για την υπεράσπιση της ιστορικής και της ταξικής μνήμης: Για να θυμίσουμε στα “Παπαδοπουλάκια” πως εκτός του ότι αντιστεκόμαστε στον ταξικό κόσμο των αφεντικών, είμαστε εδώ για να αποτρέψουμε και κάθε προσπάθεια τους να κατρακυλήσουμε σε ακόμα πιο βάρβαρες συνθήκες αποδημοκρατικοποίησης.
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε τις γυναίκες και τους άντρες στις γειτονιές μας που έδωσαν την ζωή τους ενάντια στη δικτατορία, όπως και τους ανθρώπους που βασανίστηκαν από την χούντα χωρίς να εξαργυρώσουν την αντίστασή τους ούτε να προδώσουν τους αγώνες τους.
Για να υπερασπίσουμε την συνέχεια, την παράδοση και την αντίσταση των εργατικών αγώνων ενάντια στην καταστολή και τους φασίστες, που χρησιμοποιούν οι εκμεταλλευτές κάθε καθεστώτος.
ΠΟΡΕΙΑ από την Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, Κυριακή 17 Νοέμβρη, 6 μ.μ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΗ ROSA NERA
ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 26/10 | 12.00 | ΑΓΟΡΑ
Η νέα κυβέρνηση πιάνοντας το νήμα από την προηγού-
μενη έχει κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις της για τάξη
και ασφάλεια. O κρατικός μηχανισμός, με μπροστάρη
τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και βασικό δόγμα του τη «μη-
δενική ανοχή» έχει εξαπολύσει συντεταγμένη επίθεση
ενάντια σε καταλήψεις στέγης προσφύγων και άλλες
που στεγάζουν πολιτικές συλλογικότητες.
Η επιβολή της νεοφιλελεύθερης αντικοινωνικής πολιτι-
κής εις βάρος των από κάτω δεν θα μπορούσε να μην
ακολουθείται από συντονισμένη καταστολή και κινή-
σεις εντυπωσιασμού. Η μεθοδευμένη εγκληματοποίηση
των μεταναστών και των δομών του οργανωμένου κι-
νήματος των καταλήψεων, γίνεται αφενός για να καμ-
φθούν οι οποιεσδήποτε αντιστάσεις και αφετέρου για
να εξαπλωθεί ένα καθεστώς φόβου, σιωπής και υποτα-
γής στην υπόλοιπη κοινωνία. Η στοχοποίηση των κατα-
λήψεων φαίνεται να είναι η κεντρική επιλογή του κρατι-
κού μηχανισμού καθώς αυτές αποτελούν ένα δυναμικό
κύτταρο του ανταγωνιστικού κινήματος. Με τη διαρκή
μετακίνηση πληθυσμών είτε προς αναζήτηση μιας κα-
λύτερης ζωής είτε λόγω της όξυνσης των πολεμικών
συγκρούσεων σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανα-
τολή, γινόμαστε μάρτυρες (η και απλώς θεατές) μιας
πραγματικότητας με χιλιάδες νεκρούς στη Μεσόγειο,
αδιανόητες συνθήκες διαβίωσης και ντροπιαστικές ει-
κόνες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως τη Μόρια,
τη Νέα Καβάλα και αλλού. Με τα σύνορα κλειστά και
μία Ευρώπη φρούριο, άνθρωποι εγκλωβίζονται καθημε-
ρινά χωρίς χαρτιά και δικαιώματα.
Απέναντι σε αυτό το ζόφο, ως ελάχιστη απάντηση, στή-
νονται στη βάση των κοινωνικών αναγκών αλληλέγγυες
δομές φιλοξενίας και στέγασης μέσα από κοινούς αγώ-
νες ντόπιων και μεταναστών, πρωτοβουλίες κόσμου
του κινήματος και όσων τρέχει ακόμα αίμα στις φλέβες
τους. Σε αυτές δημιουργούνται διαπολιτισμικές σχέσεις
συνύπαρξης εντός του εχθρικού περιβάλλοντος των δια-
κρατικών πολέμων και των εθνοκεντρικών αφηγήσεων.
Τέτοιες δράσεις και δομές σαφώς ενοχλούν τον κρατικό
μηχανισμό αφού μέσα από αυτές ξεπηδούν αντιστάσεις,
ανατρεπτικός λόγος και δράση ενάντια στη βαρβαρό-
τητα. Λυσσάνε γιατί κάποιοι αυτοοργανώνουν τη ζωή
τους μακριά από λογικές ιεραρχίας, εμπορευματοποίη-
σης και ανάθεσης. Γι’ αυτούς ακόμα και οι βασικές μας
ανάγκες (σίτιση, στέγαση, περίθαλψη) είναι εμπορεύ-
ματα που οποίος αδυνατεί να τα αγοράσει αποκλείεται
από αυτά. Λυσσάνε γιατί κάποιοι αποφασίζουν να δώ-
σουν ξανά ζωή σε εγκαταλελειμμένα κτίρια της πόλης.
Έτσι λοιπόν με αρωγούς τα συστημικά ΜΜΕ δημιουρ-
γούν το κατάλληλο κλίμα για να πραγματοποιηθεί η ει-
σβολή και εκκένωση των καταλήψεων.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚOΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠOΛΗ ΜΑΣ
Εμείς από την πλευρά μας έχουμε ακόμα νωπή τη μνή-
μη της εκκένωσης του κτιρίου Παπαδοπέτρου το 2010.
Ενός χώρου που σφραγίστηκε από την καταστολή, παύ-
οντας έτσι να λειτουργεί σαν τόπος συνάντησης πολι-
τικών και πολιτιστικών ομάδων. Υπενθυμίζουμε ότι το
συγκεκριμένο κτίριο λειτούργησε ως τόπος δράσης
θεατρικών και άλλων ομάδων των φοιτητών που συ-
νέδεσαν την κοινωνική τους ζωή με τη ζωή της πό-
λης. Ακόμα αποτέλεσε κέντρο αγώνα των φοιτητών
το 2006, των 15 μεταναστών απεργών πείνας το 2008
και φυσικά της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Σήμερα δεν
θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση και η κατάληψη της
Rosa Nera, η οποία βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο με
διάφορες κατά καιρούς προφάσεις, ενώ παράλληλα επι-
χειρείται η εκποίηση της σε ξενοδοχειακούς ομίλους.
Δεδομένου του κλίματος γενικευμένης καταστολής και
στοχοποίησης των καταλήψεων που επικρατεί σε συν-
δυασμό με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα γύρω από
την εκποίησή της είναι επιτακτική η ανάγκη υπεράσπι-
σής της. Η κατάληψη αυτή είναι μία κινηματική υποδο-
μή η οποία λειτουργεί ως ανοιχτός χώρος συνάντησης
και ζύμωσης απελευθερωτικών ιδεών, ως χώρος αντί
ιεραρχικών πολιτικών διαδικασιών, αλλά και πολιτικής
υποστήριξης των μειονοτήτων και των προσφύγων.
Δεν θα αφήσουμε την κρατική καταστολή να ποινικο-
ποιήσει όσες και όσους αντιστέκονται και επιλέγουν να
ζουν και να αναπνέουν σε αυτό το μέρος του πλανήτη.
Δεν θα αφήσουμε την καταβόθρα του κέρδους και του
τουρισμού να καταπιεί τα ζωντανά κομμάτια αυτής της
πόλης.
Θα υπερασπιστούμε τη Rosa Nera,
τους αυτοοργανωμένους χώρους, τις δομές
και τον κόσμο του κινήματος.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
και τους αυτοοργανωμένους χώρους
Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες
Θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους
Να σπάσουμε τον τρόμο
Συνέλευση αλληλέγγυων συντρόφων/ισσών
