Κατηγορία: Δημόσιος χώρος/ Πόλη

Πιο αναλυτικά:

Οχτώ μήνες μετά την εκκένωση της κατάληψης Rosa Nera, ο αστυνομικός αποκλεισμός της αυλής και των κτιρίων συνεχίζεται, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων.
Στην τωρινή συγκυρία, η αστυνομική παρουσία στο Λόφο πέρα από κρατική εγγύηση της υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων, συμπίπτει και με την συνολικότερη αστυνομική διαχείριση της covid- 19 στην πόλη των Χανίων.

Αυτό γιατί οι κοινωνικές δυναμικές που ανθίζουν όταν οι άνθρωποι συναποφασίζουν και αυτοοργανώνονται, μπορούν να αποτελέσουν αγκάθι στην κυβερνητική επιδίωξη για αύξηση της επιτήρησης και της υποτίμησης της εργασίας και της ζωής.

Σε μία πόλη ολοένα και πιο αφιλόξενη για τις κοινωνικές ομάδες που ζουν και εργάζονται σε αυτήν, ο κατεξοχήν ελεύθερος σε πρόσβαση και ανοιχτός σε ανησυχίες χώρος περιφράσσεται με γνώμονα την κερδοφορία.

Απέναντι σε αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες, το αίτημα της ανοιχτής αυλής αφορά τη διεκδίκηση ενός δημόσιου χώρου, ενός χώρου πολιτικής και πολιτιστικής ζύμωσης, φιλόξενου στις μειονότητες, τις μετανάστριες, τους πρόσφυγες.

Καλούμε ομάδες και φορείς της πόλης τη Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, σε συνέλευση
συνδιοργάνωσης της πορείας του ερχόμενου Σαββάτου 15/5, με κεντρικά αιτήματα την αποχώρηση της αστυνομίας από το Λόφο Καστέλι και το άνοιγμα της αυλής.

Από τον Απρίλιο η Συνέλευση Αλληλεγγύης επέστρεψε στον ανοιχτό της χώρο λειτουργίας, και όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της επιστροφής στο ΠΕΦ:

“…Στις 5 Απριλίου, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera επέστρεψε και ανασυγκροτήθηκε στον χώρο της: το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών (ΠΕΦ).

Μετά το ελευθεριακό και κινηματικό φθινόπωρο που ακολούθησε την εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά, με πλήθος δράσεων γύρω από την διαμαρτυρία για την εκκένωση, δράσεις για την τέχνη και τον ελεύθερο δημόσιο χώρο, τον αντιφασισμό, τα δικαιώματα των κρατούμενων, την υποστήριξη του φοιτητικού κινήματος και τα ζητήματα της ταξικής πάλης, ήρθε ένα νέο lockdown τον χειμώνα.
Ήταν μια περίοδος όπου (για να χρησιμοποιήσουμε χωρίς περιστροφές τον λόγο της αφίσας του «ΠΕΦ» για την κρίσιμη συγκέντρωση της 10ης Δεκέμβρη) η «ακροδεξιά κυβέρνηση των καθαρμάτων», έχοντας ακέραιη την ευθύνη για 100 νεκρούς από την πανδημία ημερησίως αυτόν τον χειμώνα του θανάτου (όπως ήταν για πολλές περιοχές), επιχείρησε παράλληλα να αλώσει κάθε εργατική και κοινωνική κατάκτηση.

Για να το πετύχει, επιχείρησε να καταστείλει κάθε αντίσταση και διεκδίκηση.

Οι εξουσιαστές, έχοντας εξοπλιστεί με νέες μονάδες αστυνομίας και έχοντας εξαγοράσει και έναν στόλο από ρατσιστές δημοσιολόγους των ΜΜΕ, πιθανόν να ένιωσαν πως δεν θα χρειαστεί να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα τους: Εγκλήματα που αφορούν στα πεδία της εργασίας {με τις χιλιάδες απολύσεις και τα επιδόματα πείνας}, στην εσκεμμένη υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της δημόσιας υγείας {που οδήγησε σε θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, όπως έχουν τεκμηριώσει επανειλημμένως τα σωματεία των εργαζόμενων στην υγεία}, στην διάλυση της ίσης πρόσβασης στην παιδεία {παρά τα αιτήματα των μαθητ(ρι)ών των εκπαιδευτικών και εργαζόμενων στην καθαριότητα των σχολείων για προσλήψεις και επιτάξεις χώρων), στην καταστολή της σημαντικότατης φοιτητικής διαμαρτυρίας, στον πόλεμο ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες και προσφύγ(ισσ)ες, στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατούμενων και στην κρατική βία της αστυνομίας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, στα Χανιά, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Rosa Nera, μαζί με άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, παρέμεινε οργανωμένα και με μέριμνα της μίας για τον άλλο στους δρόμους της αντίστασης.

Υποστήριξε με κόστος – και παρά τις συλλήψεις, την κρατική βία και την προσπάθεια τρομοκρατίας – κάθε αντίσταση ενάντια στις νέες μορφές της βαρβαρότητας και – μαζί με τον κόσμο του τοπικού κινήματος – κατάφερε να διαδώσει έναν λογικό, εργατικό και κοινωνικό λόγο, μέσα σε όλες τις γειτονιές της πόλης.

Στις μέρες που έρχονται η δημόσια, ανοιχτή, αμεσοδημοκρατική διαδικασία που ξεκίνησε στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών θα συνεχιστεί.
Να βαδίσουμε, να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Για τα ζητήματα της αυτοδιαχείρισης όλων των πολιτικών ζητημάτων, για τους ελεύθερους χώρους, για το άσυλο και την άνοιξη του φοιτητικού κινήματος, για την μάχη ενάντια στην εργαλειακή αντιμετώπιση της ζωής και της πανδημίας για τα κέρδη των λίγων.

Στόχοι μας παραμένουν αφενός η επανεκκίνηση της λειτουργίας της Κατάληψης Rosa Nera, το άνοιγμα της αυλής της πάλι για «όλο τον λαό και όλα τα παιδιά», όπως και η αποχώρηση του στρατού κατοχής του λόφου Κάστέλι που βρίσκεται καθημερινά (και με δημόσια δαπάνη) να φυλάει ένοπλος τα συμφέροντα κάποιων λαμόγιων και της ακροδεξιάς κυβέρνησης.

Αφετέρου, όπως και μέσα σε κάθε περίοδο, όσο και αν δεν το θέλουν οι εκμεταλλευτές και οι καταπιεστές, συνεχίζουμε τους αγώνες:

Ενάντια στην υποτίμηση της υγείας, της παιδείας και της εργασίας

Για την ανατίμηση της εργατικής τάξης και ίσα δικαιώματα για όλες, όλους, όλα

Ενάντια στην αστυνομική διαχείριση της ζωής και την αστυνομική βία

Για την αλληλεγγύη σε μετανάστ(τρι)ες και πρόσφυγες/ισσες και ενάντια στις κρατικές δολοφονίες και τους εγκλεισμούς….”

Η Άνοιξη δική μας!

Πορεία με αίτημα:
Να αποχωρήσει η Αστυνομία από τον Λόφο Καστέλλι!
Να ανοίξει η Αυλή!
Ας γίνουμε η άνοιξη!