Αφίσσα για την αστυνομική δολοφονία του 17χρονου Ρομ Χρήστου Μιχαλόπουλου.

Ούτε ένα χρόνο μετά την δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, Ρομά, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικό, μέλος της ομάδας Διάς, κατά τη διάρκεια “καταδίωξης” γιατί ο νεαρός έφυγε από ένα πρατήριο καυσίμων χωρίς να πληρώσει αντίτιμο βενζίνης αξίας 20 ευρώ. Μόλις δυόμιση μήνες μετά την δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών στα Χανιά από αστυνομικούς των ΤΑΕ-Σούδας κατά τη διάρκεια “τυχαίου ελέγχου”.

Στις 11 Νοεμβρίου, λίγο πρίν τα μεσάνυχτα, στην ευρύτερη περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία, αστυνομικοί καταδίωξαν αυτοκίνητο που  επέβαιναν τέσσερις νεαροί Ρομά.

Ο αδερφός του 17χρονου νεκρού και αυτόπτης μάρτυρας υποστηρίζει ότι «ο αστυνομικός κατέβηκε από το αμάξι με νεύρα, πλησίασε, χτύπησε με το όπλο το τζαμί, από την μεριά του αδερφού μου με δύναμη. Άνοιξε την πόρτα ο αδερφός μου, δεν πρόλαβε να κατέβει και ο αστυνομικός του έριξε δύο κλωτσιές στα πλευρά, μια στα πόδια, στο καλάμι, τον άρπαξε από την μπλούζα και τον πυροβόλησε. Γέμισε η άσφαλτος αίματα του αδερφού μου. Χωρίς να κάνει τίποτα. Υπάρχουν μαρτυρίες. Ούτε καταδίωξη, ούτε τίποτα. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εγώ και τα δύο κορίτσια».

Σύμφωνα με τον 16χρονο «μετά ο αστυνομικός που έριξε στον αδελφό μου, έκλαιγε. Μετά ένας άλλος αστυνομικός πήρε τον αδερφό μου και τον πήγε στο νοσοκομείο της Θήβας. Έφυγα και εγώ με το αμάξι για το νοσοκομείο. Τα κορίτσια έμειναν στο χωριό. Αργά το βράδυ ήρθαν αστυνομικοί στο νοσοκομείο και πήγα να καταθέσω”

Μέσα σε 3 χρόνια, 3 νεκρά Ρομά παιδιά. Νίκος Σαμπάνης, Κώστας Φραγκούλη, Χρήστος Μιχαλόπουλος.

Η κρατική συμμορία της ΕΛ.ΑΣ. δείχνει για άλλη μια φορά τι είναι ικανή να κάνει μέσα σε ένα πλαίσιο δομικής ρατσιστικής βίας. Η χρόνια υποστήριξη των ένστολων δολοφόνων περνά μέσα από δηλώσεις στήριξης υπουργών και συνδικαλιστών μπάτσων, από ένα δικαστικό σύστημα που εθελοτυφλεί αφήνοντας ατιμώρητους τους δράστες, από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. που επιμελώς τους (συγ)καλύπτει και συγχρόνως φροντίζει να αναπαράγονται ρατσιστικά και μισάνθρωπα αντανακλαστικά.

Τον δολοφόνησαν γιατί ήτανε Ρομά.

Τον δολοφόνησαν γιατί οι κρατικές πολιτικές μηδενικής ανοχής της παραβατικότητας (ακόμα και αν είναι μια βόλτα με το αμάξι) στοχεύουν στην περαιτέρω πειθάρχηση και έλεγχο κάθε συμπεριφοράς που μπορεί να χαρακτηριστεί ως επικίνδυνη για το δόγμα «νόμος και τάξη». Η νεολαία της πολυεθνικής εργατικής τάξης αντιστέκεται μέσα στα κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών, στους αφιλόξενους δρόμους αυτής της χώρας, στην αλητεία της καθημερινής ζωής, στη συνεχή και κλιμακούμενη υποτίμηση των ζωών μας. Διεκδικώντας συνεχώς περισσότερη ζωή, ακόμα και αν την δολοφονούν.

 

 

Κατάληψη ROSA NERA: Νέο Κάλεσμα σε αντιπολεμική πορεία, Κυριακή 12 Νοέμβρη, στις 12:00 συμμετοχή στο Παγκρήτιο συλλαλητήριο στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς στα Χανιά.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΣ ΓΑΖΑΣ ΤΗ ΣΦΑΓΗ
Αντιπολεμική συγκέντρωση στην Πλατεία Αγοράς, Κυριακή 12/11, στις 12:00
Η συλλογική τιμωρία των Παλαιστινίων εκφράζεται με βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, που αφήνουν χιλιάδες νεκρούς και ολόκληρες γειτονιές ισοπεδωμένες. Η στοχοποίηση νοσοκομείων καθώς και ολόκληρων περιοχών με αμάχους, ο πλήρης αποκλεισμός της Γάζας από νερό, τροφή, ρεύμα, επικοινωνία, ανθρωπιστική βοήθεια, φάρμακα κλπ, καθώς επίσης και η άρνηση διαδρομών διαφυγής στα σύνορα με την Αίγυπτο, αποτελούν την εκδικητική απάντηση του ισραηλινού στρατού μετά τις δολοφονίες κι απαγωγές της 7ης Οκτωβρίου στο Νότιο Ισραήλ.
Η στρατιωτική κατοχή, το καθεστώς εξαίρεσης, οι παράνομοι εποικισμοί, η πολιορκία της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Όχθης καθώς και η προσφυγιά, συνιστούν τη φρικτή πραγματικότητα των Παλαιστινίων εδώ και δεκαετίες. Η διαδικασία των εκτοπισμών προέρχεται από το καθημερινό ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Παλαιστίνιοι/ες λογίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας από την ακροδεξιά και ρατσιστική διακυβέρνηση του κράτους του Ισραήλ. Οι εθνικισμοί και τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των γειτονικών κρατών στην περιοχή συνεχίζουν την εργαλειοποίηση των Παλαιστίνιων, παίζοντας παιχνίδια πάνω στις πλάτες ενός ήδη βασανισμένου λαού.
Την ίδια στιγμή το ελληνικό κράτος , υπηρετώντας τα συμφέροντα τα δικά του και των γεωπολιτικών συμμάχων του στην ανατολική Μεσόγειο , στηρίζει απερίφραστα τις ενέργειες του κράτους του Ισραήλ. Η εμπλοκή της Ελλάδας δεν περιορίζεται μόνο στην πολιτική στήριξη του Νετανιάχου αλλά επεκτείνεται ξεκάθαρα και σε στρατιωτικό επίπεδο, μέσω των ήδη παραχωρημένων εδαφών της στο ΝΑΤΟ. Λίγα μόνο χιλιόμετρα έξω από την πόλη μας, στη βάση της Σούδας, συνεχώς πάνε κι έρχονται στρατιώτες, πολεμικά πλοία και αεροπλάνα, σε πλήρη ετοιμότητα να ανεφοδιαστούνκαι να πλήξουν οποιοδήποτε σημείο της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Πέρα των νατοϊκών βάσεων και λοιπών διευκολύνσεων (λ.χ. τη διάθεση της 112 πτέρυγας μάχης της Ελευσίνας) ο ίδιος ο ελληνικός στρατός μέσα σ’ αυτήν τη συνθήκη -θα- έχει ενεργό ρόλο. Χαρακτηριστική είναι η εσπευσμένη αποστολή φρεγάτας του ελληνικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή. Διπλωματικά, η απλόχερη στήριξη του ελληνικού κράτους εκφράστηκε σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο μέσα από την κατάπτυστη δήλωση Μητσοτάκη πως «ό,τι και αν συμβεί πρέπει να συμβεί χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος», λογαριάζοντας την αξία της ανθρώπινης ζωής με όρους κέρδους- ζημίας.
Ο πόλεμος αποτελεί ύστατη καταστολή της ταξικής πάλης μέσα και στις δυο κοινότητες. Ωστόσο οι ταξικοί αγώνες θα παραμείνουν ζωντανοί ανάμεσα στις μυλόπετρες των εθνικισμών που παρουσιάζονται ξανά ως νέες λύσεις,με τους υπηκόους να καλούνται να διαλέξουν ποια διακρατική συμμαχία σφαγέων προτιμούν στις νέες γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Όμως η ιστορία διδάσκει πως όποιος ανέχεται τον πόλεμο, τον θάνατο και τη βαρβαρότητα για τον «άλλο», στο τέλος θα τον βιώσει και ο ίδιος.
Απέναντι στο ελληνικό κράτος , το δικό μας βλέμμα είναι στραμμένο σ’ όσους/ες βρίσκονται στη δίνη της σφαγής και αντιστέκονται παραμένοντας εκεί, σε εκείνους που τα έχουν χάσει όλα και το μόνο που τους μένει είναι η αλληλεγγύη στην κοινότητα τους.
Στηρίζουμε ολόψυχα κάθε προσπάθεια κοινών αγώνων και αμοιβαίας συνύπαρξης Παλαιστινίων και Ισραηλινών, όσο ουτοπικοί κι αν φαίνονται αυτή τη στιγμή.
Λευτεριά στους Παλαιστίνιους/ες.
Αλληλεγγύη στους αρνητές στράτευσης του Ισραήλ.
Να σταματήσει άμεσα ο βομβαρδισμός και η πολιορκία της Γάζας, το καθεστώς εξαίρεσης και οι στρατηγικές εθνοκάθαρσης.
Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο.
Να κλείσει η βάση της Σούδας- ο πόλεμος αλλού, ο εχθρός μας είναι εδώ.
Καλούμε σε Αντιπολεμική συγκέντρωση την Κυριακή 12/11, στις 12:00 στην πλατεία Αγοράς.
Κατάληψη Rosa Nera, Νοέμβριος 2023

Κάλεσμα στα δικαστήρια Ρεθύμνου

Η κατάληψη Rosa Nera στηρίζει και συμμετέχει στα καλέσματα για την Παρασκευή 10/11 στις 10:30, όπου συνδέθηκε συνεχίζεται η δίκη των 4 που δέχτηκαν σεξιστική- ρατσιστική επίθεση από ομάδα ακροδεξιών στο Ρέθυμνο τον Μάρτιο του 2020.

 ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Ακολουθεί το κείμενο τους.
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας»: Μέρος 5ο
Είμαστε οι Ε. Α., Η. Γ., Ε. Π., Ο. Σ. και στις 2/11/2023 καλούμαστε για τέταρτη φορά να παραστούμε στα δικαστήρια Ρεθύμνης ως μάρτυρες στην εκδίκαση της σεξιστικής – ρατσιστικής επίθεσης που δεχτήκαμε από ομάδα ακροδεξιών ανδρών στο Ρέθυμνο τον Μάρτιο του 2020 κατευθυνόμενες σε προγραμματισμένη πορεία αλληλεγγύης υπέρ των προσφύγων.
Τριάμισι χρόνια μετά την απαράδεκτη αυτή επίθεση καταλήγουμε στη θλιβερή συνειδητοποίηση ότι η απόφασή μας τότε να καταφύγουμε στην ελληνική δικαιοσύνη αντί –όπως εύλογα θα περίμενε κανείς– να μας αποζημιώσει ηθικά για την ψυχική οδύνη που υποστήκαμε με την άμεση τιμωρία των ενόχων, έχει έως τώρα το εκ διαμέτρου αντίθετο αποτέλεσμα με τις συνεχείς αναβολές όχι μόνο να παρατείνουν την ατιμωρησία των δραστών αλλά επιπλέον να μας υποβάλουν σε περαιτέρω ψυχική ταλαιπωρία και δικαστικά έξοδα.
Αγανακτούμε στη σκέψη ότι η ατιμωρησία γεννά την ασυδοσία. Στην Ελλάδα του 2023, στην Ελλάδα των πολλαπλών κρίσεων, με την ανησυχητική άνοδο του εθνικισμού και του λαϊκισμού και μέσα σ’ ένα γενικότερο κλίμα κοινωνικής σήψης και διαφθοράς, η ατιμωρησία προστατεύει τους ισχυρούς που βρίσκουν ασυλία παρά τα εγκλήματα που διαπράττουν, οι θύτες έχουν τη βεβαιότητα πως κανένας δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει και ο πολίτης-θύμα μοιάζει να είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Κι όμως η προάσπιση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας αποτελεί πρωταρχικό καθήκον όλων μας. Όχι μόνο σε κρατικό και συλλογικό επίπεδο, αλλά και σε ατομικό οφείλουμε όλες και όλοι να συμβάλουμε με κάθε τρόπο στην διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν αυτά διαρκώς υπονομεύονται. Στη δική μας περίπτωση, ο τρόπος είναι η επιμονή μας στην τέλεση αυτής της δίκης με την παραδειγματική τιμωρία των ακροδεξιών δραστών που υποτίμησαν, καταπάτησαν και παραβίασαν το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα στην ελεύθερη σκέψη και έκφραση των ιδανικών μας. Επιθυμία μας είναι ο αγώνας μας ν’ αποτελέσει πρώτα απ’ όλα παράδειγμα πως η διεκδίκηση του δίκιου είναι ο μόνος τρόπος για να μπει ένα φρένο στη διαφθορά αλλά και να δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι ο τραμπουκισμός, η λογοκρισία και ο φόβος δεν έχουν θέση στις δημοκρατικές κοινωνίες.
Ζητάμε επιτέλους την απονομή δικαιοσύνης θεωρώντας επιτακτική ανάγκη την τέλεση της δίκης ώστε να αποτελέσει ένα παράδειγμα περιορισμού της ασύδοτης βίας. Διεκδικούμε το αυτονόητο. Δεν κλείνουμε τα μάτια σ’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
Επιμένουμε, δε σωπαίνουμε.
Προηγούμενα κείμενα υπόθεσης:

Το Χαριστικό Παζάρι της Ρόζα Νέρα και το Αυτο/οργανωμένο Studio πάνε στην Σπλάντζια! Κυριακή 5 Νοέμβρη! Παζάρι και Open jAm!

Μαζευόμαστε την Κυριακή στην πλατεία της Σπλάντζιας για να φέρουμε ρούχα και αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε, να πάρουμε άλλα, να παίξουμε αλλά και να ακούσουμε μουσικούλες παρέα.
Ενάντια στην κατανάλωση που επιδιώκει το καπιταλιστικό σύστημα, προτάσσουμε την αυτοοργάνωση στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας!
Πλούτος είναι ό,τι μοιραζόμαστε.
Χαριστικό παζάρι Ρόζα Νέρα & Αυτοοργανωμένο Στούντιο.