Κατηγορία: Αλληλεγγύη

Την ώρα που ακόμα και ο αστικός τύπος αποκαλύπτει πτυχές απόλυτης διαπλοκής, έως και ταύτισης μεταξύ οργανωμένου κράτους και οργανωμένου εγκλήματος, μια φωνή αξιοπρέπειας και απόγνωσης βγαίνει από τις φυλακές. Την ώρα που οι φυλακές αποδεικνύονται για άλλους κολαστήρια και για άλλους «γραφεία» διεκπεραίωσης εκτελέσεων, απαγωγών και ξεπλύματος χρήματος, το κράτος αφήνει προφυλακισμένο χωρίς δίκη διαδηλωτή από την περίοδο του Δεκέμβρη. Την ίδια ώρα που μένουν έξω τα περισσότερα μέλη του μεγαλύτερου κυκλώματος σωματέμπορων με πυρήνα υψηλόβαθμους αστυνομικούς, ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, συλληφθείς σε διαδήλωση του Δεκέμβρη, κρατείται με ανυπόστατες και ψευδείς κατηγορίες βασισμένες αποκλειστικά σε μαρτυρίες ματατζήδων.
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος είναι ο τελευταίος διαδηλωτής του Δεκέμβρη που κρατείται ακόμα στις ελληνικές φυλακές. Το σύμπλεγμα απατεώνων που ονομάζεται ελλ. κράτος, κρατά δέσμιο εκδικητικά έναν άνθρωπο που διαδήλωνε με χιλιάδες άλλους ανθρώπους, ξεκάθαρα τιμωρώντας τον για την ενεργή παρουσία και δράση του μέσα στα κινήματα αντίστασης και κοινωνικής αλλαγής. Μετά και από την 3^η απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, εξαντλήθηκε κάθε νομική διαδικασία για την άρση της προφυλάκισής του, η οποία παρατείνεται ακόμα 6 μήνες . Από τις 10/7 που βγήκε η απόφαση, ο Θ. Ηλιόπουλος ξεκίνησε απεργία πείνας, το μόνο μέσο που του απέμεινε για να αντιδράσει απέναντι στην αδικία.
Ακολουθεί επιστολή του από τις φυλακές Κορυδαλλού

Σήμερα, 9 Ιουλίου 2009,

Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή, όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου.

Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες, έχουν όλοι αποφυλακιστεί.

Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου, που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν. Είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση.

Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστών και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης, απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.

Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.

Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.

Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.

Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.

Από τώρα τους ευχαριστώ.
Θοδωρής Ηλιόπουλος
Φυλακές Κορυδαλλού

Είμαστε στο πλευρό του Θ. Ηλιόπουλου. Ο αγώνας του είναι δίκαιος, η εκδικητική και παράτυπη προφυλάκισή του προκαλεί όλους εμάς – που είμαστε πολλοί και πολλές – προκαλεί την κοινωνία που τον περασμένο Δεκέμβρη είχε χιλιάδες λόγους να ξεσπάσει απέναντι σε όλο αυτό το καθεστώς μαφιόζων και νταήδων, το οποίο την έχει καταδικάσει σε αναξιοπρέπεια, ανέχεια και υποταγή.

Κατάληψη Rosa Nera (Μαύρο Ρόδο), Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι 16/7/2009

Σήμερα 26 Νοεμβρίου 2008 προχωρήσαμε σε κατάληψη της Δ/νσης Περιφέρειας στα Χανιά, με στόχο να σπάσει επιτέλους η σιωπή της κεντρικής κρατικής εξουσίας απέναντι στο πρόβλημα που ανέδειξαν οι μετανάστες απεργοί πείνας.
Οι απεργοί πείνας βρίσκονται στη 16η ημέρα του αγώνα τους και η υγεία τους απειλείται άμεσα.
Ζητάνε:
• να χορηγηθεί άμεσα άδεια παραμονής σε όλους όσους τη δικαιούνται με βάση τη νομοθεσία, είτε δια της ανάγνωσης του νόμου με την κοινή λογική, είτε με ρύθμιση επέκτασης των κριτηρίων απόδειξης εισόδου στη χώρα.
• να γίνονται δεκτά όλα τα δημόσια έγγραφα ως αποδεικτικά της παραμονής τους στη χώρα μας πριν την 31-12-2004.
Η αναλγησία του υπουργείου και του  Παυλόπουλου, θα πρέπει να απαντηθεί. Οι μετανάστες δε ζητιανεύουν, απαιτούν μια ελπίδα ζωής.

Απαιτούμε από τον Περιφερειάρχη ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης να δεχτεί άμεσα εκπροσώπους των απεργών πείνας.

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στους μετανάστες απεργούς πείνας

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ

Αποθήκες ανθρώπων, κολαστήρια. Λέξεις που περιγράφουν με κάθε νόημα το γκρίζο κτίριο που πίσω από τους ψηλούς του τοίχους, στοιβάζονται αδιάφορα ανθρώπινες ψυχές.

Φυλακές, για τους περισσότερους από εμάς, «σωφρονιστικά καταστήματα» για τους δημιουργούς τους.

Αυτούς που μαζί με τη δημιουργία των φυλακών και το εύρημα της «εγκληματικότητας», δημιουργούν όχι μόνο φυλακές, αλλά και φτώχεια, διακρίσεις, ρατσισμό και ταξική ανισότητα.

Κι ενώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται «εγκληματίες», και ότι αυτό αλλάζει μόνο με αυτό που αποκαλούν σωφρονισμό, ενώ παριστάνουν ότι δεν είναι ολοφάνερο το γεγονός ότι αυτό που ονομάζεται παραβατικότητα είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα των υπαρχουσών κοινωνικών δομών, κάποιοι ζούνε καθημερινά το βασανιστήριο του εγκλεισμού.

Σχεδόν δύο στους 1000 είναι «κάτοικοι των φυλακών» αυτή τη στιγμή στην ελλάδα (14000 στα κολαστήρια και άλλοι 3000 στα κρατητήρια), ενώ πολλοί από αυτούς είναι μικρά παιδιά που το εκδικητικό «σωφρονιστικό» σύστημα μαντρώνει στις «φυλακές ανηλίκων», τον προθάλαμο τωνάλλων φυλακών. Η πλειοψηφία τουςείναι τοξικοεξαρτημένοι (που κατηγορούνται για εμπόριο με αποτέλεσμα οι έμποροι να εμφανίζονται πολλαπλάσιοι των χρηστών!), μετανάστες και κοινοί κλέφτες που όμως δεν έχουν πόρους για να ζήσουν ούτε με τα απαραίτητα. Οι περισσότεροι είναι πολύ χαμηλού εισοδήματος, άνεργοι ή και αγράμματοι. Κανείς τους, ασφαλώς, δεν είναι λαμόγιο πολιτικός ή ζάμπλουτος μεγαλοκαρχαρίας. Αυτό μας δείχνει την ταξικότητα της αστικής δικαιοσύνης που θέλει να χρησιμοποιεί την τιμωρία του εγκλεισμού σαν μέσο πειθάρχησης και ελέγχου του πιο εξαθλιωμένου κομματιού της κοινωνίας, πετυχαίνοντας έτσι και τον εκφοβισμό της κοινωνίας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο, δεν αναγνωρίζουμε στο κράτος το δικαίωμα να κρίνει και να διαχωρίζει τους «νόμιμους» από τους «παράνομους».

Οι κρατούμενοι που υποχρεούνται να υποστούν καθημερινά πράξεις και καταστάσεις που ποδοπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που επιβιώνουν μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες, που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, φτάσανε πλέον στα όρια τους,. Συγκεκριμένα μετά από 377 θανάτους τα τελευταία 10 χρόνια μέσα στις φυλακές, μετά από τον θάνατο «στην πυρά» τεσσάρων κρατουμένων το 2006 λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας των σωφρονιστικών υπαλλήλων, απαίτησαντα αυτονόητα με 45 αιτήματα σε μορφή τελεσιγράφου, το οποίο έληξε χωρίς ανταπόκριση στις 30 Οκτωβρίου. Τα αιτήματα των κρατουμένων, περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση «εντός των τειχών», και απαιτούν λύσεις. Αφορούν την εφαρμογή του Σωφρονιστικού Κώδικα και τη βελτίωσή του.

Οι κρατούμενοι αντιστέκονται στην πράξη.

Από τη Δευτέρα 3/11 έως την Πέμπτη 6/11 οι κρατούμενοι σε όλες τις φυλακές της ελλάδας (Κέρκυρας, Χίου, Λάρισας, Κορυδαλλού, Ανηλίκων Αυλώνα, Χανίων, Αλικαρνασσού, Κομοτηνής, Διαβατών, Μαλανδρίνου, Νεάπολης Κρήτης, γυναικείων φυλακών Θήβας, Ναυπλίου, Πατρών, Χαλκίδος, Τρικάλων, Κορίνθου, Κω, Γρεβενών, κ.ά) κατέρχονται σε μαζική αποχή συσσιτίου με συμμετοχή που φτάνει τους 7500.

Την Δευτέρα 3/11 στις φυλακές ανηλίκων Βόλου οι κρατούμενοι ξεκινούν απεργία πείνας και δέχονται μόνο νερό. 5 μέρες μετά 3 άτομα μεταφέρονται στο νοσοκομείο.

Την Τετάρτη 5/11 οι κρατούμενοι των φυλακών της Πάτρας και της Λάρισας ξεκινούν απεργία πείνας.

Την Παρασκευή 7/11 οι κρατούμενοι όλων των υπόλοιπων φυλακών ξεκινούν απεργία πείνας.

Την Δευτέρα 10/11 οι απεργοί πείνας φτάνουν τους 3310.

Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη όταν οι κρατούμενοι αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους και τη βελτίωση των άθλιων συνθηκών που επικρατούν «εντός των τειχών». Δε χρειάζεται να συμφωνούμε με κάθε πράξη ή με κάθε λέξη για να σταθούμε δίπλα τους. Τα αιτήματα τους είναι δίκαια και ως τέτοια τα αντιλαμβανόμαστε χωρίς όμως να πιστεύουμε ότι λύση στο ζήτημα των φυλακών είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης ή η κατασκευή καινούργιων κολαστηρίων. Λύση για μας είναι το γκρέμισμα της κοινωνίας – φυλακής που προκαλεί τις αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Οι κρατούμενοι απαιτούν.

·Βελτίωση των συνθηκών κράτησης ώστε να εξασφαλιστεί ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, σεβασμό στους ασθενείς, εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση, καθώς και επαρκείς συνθήκες υγιεινής.

·Κατάργηση των φυλακών ανηλίκων. Καθιέρωση ανοιχτών δομών φροντίδας και προστασίας των εφήβων και των νέων.

·Αυστηρή τιμωρία των σωφρονιστικών υπαλλήλων όταν ασκούν σωματική βία στους κρατούμενους και θεσμοθέτηση του Συνηγόρου του Φυλακισμένου στον οποίο θα μπορούν να απευθύνονται οι κρατούμενοι για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.

·Εξανθρωπισμό του επισκεπτηρίου των κρατουμένων με τις συζύγους και τα τέκνα τους με διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού του «ελεύθερου επισκεπτηρίου» σε ιδιαίτερο χώρο.

·Η ποινή να εκτίεται στην πλησιέστερη στον τόπο διαμονής φυλακή, και οι αλλοδαποί κρατούμενοι να δικαιούνται να εκτίσουν την ποινή τους στον τόπο καταγωγής τους, κοντά στους οικείους τους.

·Να επιτρέπεται η είσοδος στις φυλακές στους κοινωνικούς θεσμικούς φορείς. Να σπάσει το άβατο.

·Εφαρμογή του μέτρου της χορήγησης τακτικών αδειών σε όλους τους κρατούμενους που θεμελιώνουν το δικαίωμα και διεύρυνση των όρων χορήγησής τους.

·Αποσυμφόρηση των φυλακών, όπου αυτή τη στιγμή αναγκάζονται να χρησιμοποιούν κελιά του ενός ατόμου 3 και 4 άτομα με τους εξής τρόπους: Οι χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών να εκτίουν και αυτοί τα 3/5 της ποινής αντί των 4/5 που ισχύει σήμερα. Εφαρμογή του μέτρου της προσωρινής κράτησης (προφυλάκισης) όπως ορίζεται από τον Σ.Κ. και να μην γίνεται κατάχρησή του. Μερική παραγραφή μέρους της ποινής σε όλους τους κρατούμενους. Χορήγηση της υφ’ όρων απόλυσης σε όλους τους δικαιούμενους. Εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων για τους εναλλακτικούς τρόπους έκτισης της ποινής όπως τα ανοικτά κέντρα κράτησης, τα ευεργετικά ημερομίσθια, η ημιελεύθερη διαβίωση, η κοινωφελής εργασία. Παύση των άδικων και υπερβολικών ποινών που μόνο σκοπό έχουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του παραδικαστικού κυκλώματος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 18/11πλατεία αγοράς 18:00

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων

Αποθήκες ανθρώπων, κολαστήρια. Λέξεις που περιγράφουν με κάθε νόημα το γκρίζο κτίριο που πίσω από τους ψηλούς του τοίχους, στοιβάζονται αδιάφορα ανθρώπινες ψυχές.

Φυλακές, για τους περισσότερους από εμάς, «σωφρονιστικά καταστήματα» για τους δημιουργούς τους.

Αυτούς που μαζί με τη δημιουργία των φυλακών και το εύρημα της «εγκληματικότητας», δημιουργούν όχι μόνο φυλακές, αλλά και φτώχεια, διακρίσεις, ρατσισμό και ταξική ανισότητα.

Κι ενώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται «εγκληματίες», και ότι αυτό αλλάζει μόνο με αυτό που αποκαλούν σωφρονισμό, ενώ παριστάνουν ότι δεν είναι ολοφάνερο το γεγονός ότι αυτό που ονομάζεται παραβατικότητα είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα των υπαρχουσών κοινωνικών δομών, κάποιοι ζούνε καθημερινά το βασανιστήριο του εγκλεισμού.

Σχεδόν δύο στους 1000 είναι «κάτοικοι των φυλακών» αυτή τη στιγμή στην ελλάδα (14000 στα κολαστήρια και άλλοι 3000 στα κρατητήρια), ενώ πολλοί από αυτούς είναι μικρά παιδιά που το εκδικητικό «σωφρονιστικό» σύστημα μαντρώνει στις «φυλακές ανηλίκων», τον προθάλαμο τωνάλλων φυλακών. Η πλειοψηφία τουςείναι τοξικοεξαρτημένοι (που κατηγορούνται για εμπόριο με αποτέλεσμα οι έμποροι να εμφανίζονται πολλαπλάσιοι των χρηστών!), μετανάστες και κοινοί κλέφτες που όμως δεν έχουν πόρους για να ζήσουν ούτε με τα απαραίτητα. Οι περισσότεροι είναι πολύ χαμηλού εισοδήματος, άνεργοι ή και αγράμματοι. Κανείς τους, ασφαλώς, δεν είναι λαμόγιο πολιτικός ή ζάμπλουτος μεγαλοκαρχαρίας. Αυτό μας δείχνει την ταξικότητα της αστικής δικαιοσύνης που θέλει να χρησιμοποιεί την τιμωρία του εγκλεισμού σαν μέσο πειθάρχησης και ελέγχου του πιο εξαθλιωμένου κομματιού της κοινωνίας, πετυχαίνοντας έτσι και τον εκφοβισμό της κοινωνίας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο, δεν αναγνωρίζουμε στο κράτος το δικαίωμα να κρίνει και να διαχωρίζει τους «νόμιμους» από τους «παράνομους».

Οι κρατούμενοι που υποχρεούνται να υποστούν καθημερινά πράξεις και καταστάσεις που ποδοπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που επιβιώνουν μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες, που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, φτάσανε πλέον στα όρια τους,. Συγκεκριμένα μετά από 377 θανάτους τα τελευταία 10 χρόνια μέσα στις φυλακές, μετά από τον θάνατο «στην πυρά» τεσσάρων κρατουμένων το 2006 λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας των σωφρονιστικών υπαλλήλων, απαίτησαντα αυτονόητα με 45 αιτήματα σε μορφή τελεσιγράφου, το οποίο έληξε χωρίς ανταπόκριση στις 30 Οκτωβρίου. Τα αιτήματα των κρατουμένων, περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση «εντός των τειχών», και απαιτούν λύσεις. Αφορούν την εφαρμογή του Σωφρονιστικού Κώδικα και τη βελτίωσή του.

Οι κρατούμενοι αντιστέκονται στην πράξη.

Από τη Δευτέρα 3/11 έως την Πέμπτη 6/11 οι κρατούμενοι σε όλες τις φυλακές της ελλάδας (Κέρκυρας, Χίου, Λάρισας, Κορυδαλλού, Ανηλίκων Αυλώνα, Χανίων, Αλικαρνασσού, Κομοτηνής, Διαβατών, Μαλανδρίνου, Νεάπολης Κρήτης, γυναικείων φυλακών Θήβας, Ναυπλίου, Πατρών, Χαλκίδος, Τρικάλων, Κορίνθου, Κω, Γρεβενών, κ.ά) κατέρχονται σε μαζική αποχή συσσιτίου με συμμετοχή που φτάνει τους 7500.

Την Δευτέρα 3/11 στις φυλακές ανηλίκων Βόλου οι κρατούμενοι ξεκινούν απεργία πείνας και δέχονται μόνο νερό. 5 μέρες μετά 3 άτομα μεταφέρονται στο νοσοκομείο.

Την Τετάρτη 5/11 οι κρατούμενοι των φυλακών της Πάτρας και της Λάρισας ξεκινούν απεργία πείνας.

Την Παρασκευή 7/11 οι κρατούμενοι όλων των υπόλοιπων φυλακών ξεκινούν απεργία πείνας.

Την Δευτέρα 10/11 οι απεργοί πείνας φτάνουν τους 3310.

Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη όταν οι κρατούμενοι αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους και τη βελτίωση των άθλιων συνθηκών που επικρατούν «εντός των τειχών». Δε χρειάζεται να συμφωνούμε με κάθε πράξη ή με κάθε λέξη για να σταθούμε δίπλα τους. Τα αιτήματα τους είναι δίκαια και ως τέτοια τα αντιλαμβανόμαστε χωρίς όμως να πιστεύουμε ότι λύση στο ζήτημα των φυλακών είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης ή η κατασκευή καινούργιων κολαστηρίων. Λύση για μας είναι το γκρέμισμα της κοινωνίας – φυλακής που προκαλεί τις αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Οι κρατούμενοι απαιτούν.

·Βελτίωση των συνθηκών κράτησης ώστε να εξασφαλιστεί ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, σεβασμό στους ασθενείς, εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση, καθώς και επαρκείς συνθήκες υγιεινής.

·Κατάργηση των φυλακών ανηλίκων. Καθιέρωση ανοιχτών δομών φροντίδας και προστασίας των εφήβων και των νέων.

·Αυστηρή τιμωρία των σωφρονιστικών υπαλλήλων όταν ασκούν σωματική βία στους κρατούμενους και θεσμοθέτηση του Συνηγόρου του Φυλακισμένου στον οποίο θα μπορούν να απευθύνονται οι κρατούμενοι για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.

·Εξανθρωπισμό του επισκεπτηρίου των κρατουμένων με τις συζύγους και τα τέκνα τους με διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού του «ελεύθερου επισκεπτηρίου» σε ιδιαίτερο χώρο.

·Η ποινή να εκτίεται στην πλησιέστερη στον τόπο διαμονής φυλακή, και οι αλλοδαποί κρατούμενοι να δικαιούνται να εκτίσουν την ποινή τους στον τόπο καταγωγής τους, κοντά στους οικείους τους.

·Να επιτρέπεται η είσοδος στις φυλακές στους κοινωνικούς θεσμικούς φορείς. Να σπάσει το άβατο.

·Εφαρμογή του μέτρου της χορήγησης τακτικών αδειών σε όλους τους κρατούμενους που θεμελιώνουν το δικαίωμα και διεύρυνση των όρων χορήγησής τους.

·Αποσυμφόρηση των φυλακών, όπου αυτή τη στιγμή αναγκάζονται να χρησιμοποιούν κελιά του ενός ατόμου 3 και 4 άτομα με τους εξής τρόπους: Οι χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών να εκτίουν και αυτοί τα 3/5 της ποινής αντί των 4/5 που ισχύει σήμερα. Εφαρμογή του μέτρου της προσωρινής κράτησης (προφυλάκισης) όπως ορίζεται από τον Σ.Κ. και να μην γίνεται κατάχρησή του. Μερική παραγραφή μέρους της ποινής σε όλους τους κρατούμενους. Χορήγηση της υφ’ όρων απόλυσης σε όλους τους δικαιούμενους. Εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων για τους εναλλακτικούς τρόπους έκτισης της ποινής όπως τα ανοικτά κέντρα κράτησης, τα ευεργετικά ημερομίσθια, η ημιελεύθερη διαβίωση, η κοινωφελής εργασία. Παύση των άδικων και υπερβολικών ποινών που μόνο σκοπό έχουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του παραδικαστικού κυκλώματος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΟΥΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 18/11πλατεία αγοράς 18:00

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων