Πρόταση αυτοδιαχείρισης για το Λόφο Καστέλι

Την Παρασκευή 12 Φλεβάρη αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera η Πρόταση Αυτοδιαχείρισης του συγκροτήματος κτηρίων στο Λόφο Καστέλι την οποία επεξεργάστηκε ομάδα εργασίας της συνέλευσης.

Η πρόταση αναλύεται σε 24 επιμέρους σελίδες ή διαφάνειες παρουσίασης.

Ολόκληρη η πρόταση σε pdf: rosa-nera-protasi-aftodiaxeirisis-kasteli

Συγκέντρωση- Πορεία, Σάββατο 6/2, στις 12:00, Πλατεία αγοράς

Τηλεπρόστιμα, αστυνομική αυθαιρεσία και νέα καταστολή

Το πρωί της Παρασκευής 11 Δεκεμβρίου 2020 σημαδεύεται από την πρωτοφανή επιβολή “τηλε-προστίμων”. Η Ασφάλεια Χανίων τηλεφωνεί στα κινητά ανθρώπων που θεωρούνται “γνωστοί/ες” για την δράση τους και τους/τις καλεί να πάνε στα γραφεία της για να παραλάβουν πρόστιμα που εκδόθηκαν για “παραβάσεις που βεβαιώθηκαν” κατά τις πολιτικές διαμαρτυρίες των 6 και 10 Δεκεμβρίου. Εώς σήμερα, ακολουθούμε γενική άρνηση παραλαβής. Δεν αναγνωρίζουμε την απαγόρευση συγκεντρώσεων που αποφάσισε ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., όπως και οποιαδήποτε απαγόρευση τίθεται ενάντια στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, αρνούμαστε την πληρωμή του προστίμου και κινούμαστε στην κατεύθυνση τόσο νομικής, όσο και κινηματικής προσβολής του. Όμως, προκύπτουν τα ερωτήματα: Πώς έγινε η ταυτοποίηση; Η αναδρομική επιβολή προστίμου προβλέπεται απ’ το νόμο;

Η τηλεφωνική επιβολή προστίμων στον κινηματικό κόσμο επαναφέρει το χουντικό φακέλωμα καταργώντας το τεκμήριο της αθωότητας. Πλέον με ένα τηλεφώνημα η αστυνομία θεωρεί ότι μπορεί να κατηγορεί τον καθένα και να του ασκεί οικονομικές κυρώσεις για την πολιτική του δράση. Αλλά και εν γένει, τα πρόστιμα δεν είναι υγειονομικό μέτρο. Αφού είναι οριζόντια (για κάποιον είναι το 50% του μισθού ενώ για άλλον το 0,001%), είναι μεροληπτικά (ο συνωστισμός στις διαδηλώσεις ενοχλεί, ενώ στο μετρό, στους χώρους εργασίας και στα πεδία κατανάλωσης, όχι) και χαλαρώνουν επικίνδυνα τη διάκριση των εξουσιών (ένας μπάτσος μπορεί ξαφνικά να αποφασίζει αν λες αλήθεια για το πού πας και γιατί).

Υπάρχει όμως μια, σχετικά άγνωστη, αλληλουχία γεγονότων:

17 Νοέμβρη: Ο Υπουργός “Προστασίας” του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης προαναγγέλει με δηλώσεις του στα Μ.Μ.Ε. την “ακύρωση” των εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Μιχάλης Καραμαλάκης, εκδίδει μια διαταγή που απαγορεύει την συνάθροιση άνω των τεσσάρων ατόμων. Οι αντιδράσεις είναι καθολικές, η καταστολή που ακολουθεί σε ολόκληρη τη χώρα σκληρή. Στα Χανιά, η πλατεία Δημοτικής Αγοράς – στην οποία έχουν καλέσει οι συλλογικότητες της πόλης – αστυνομοκρατείται από νωρίς κι έτσι η συγκέντρωση τελικά καταφέρνει να συγκροτηθεί σε κοντινό δρόμο. Την ίδια μέρα επιβάλλονται τα πρώτα “εκδικητικά” πρόστιμα σε ανθρώπους που φτάνουν μεμονωμένα στην πλατεία την προγραμματισμένη ώρα της συγκέντρωσης, ανεξάρτητα από τη συμμόρφωσή τους στα υγειονομικά μέτρα (μάσκα, μήνυμα και αποστάσεις).

6 Δεκέμβρη: Στο ίδιο έργο θεατές. Η αστυνομία τρομοκρατεί συστηματικά και χτυπάει όπου βρίσκει σε ολόκληρη την επικράτεια. Στα Χανιά, οργανώνεται μεσημεριανή συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη διαχείριση της πανδημίας και την μνήμη της δολοφονίας Γρηγορόπουλου. Οι δυνάμεις καταστολής επιτίθενται απρόκλητα με τον “τσαμπουκά” της αρπαγής των πανό. 8 άνθρωποι οδηγούνται βίαια στο τμήμα όπου οι προσαγωγές γίνονται συλλήψεις, με ποικίλες κατηγορίες και βεβαίως με τη συνοδεία προστίμου για “συνάθροιση άνω των τριών”. Το σώμα των διαδηλωτών/τριών θα παραμείνει συντεταγμένα για αρκετές ώρες στην οδό Χάληδων διεκδικώντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων.
Την ίδια μέρα στις πέντε το απόγευμα, πραγματοποιείται μια πορεία γειτονιάς στη Νέα Χώρα, με δυνατό παλμό, με σημαντική – για τις συνθήκες – προσέλευση και μεγάλη αποδοχή από τους περίοικους. Οι μπάτσοι κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους και επιχειρούν να μπλοκάρουν την πορεία στη Σελίνου. Ταυτόχρονα, στην πλατεία Αγοράς στήνεται ένα άλλο σκηνικό. Τα “όργανα” αρχίζουν να “δικαιολογούν την παρουσία” τους μπλοκάροντας και ελέγχοντας για “μέτρα κατά της διάδοσης του covid” κάθε διερχόμενο αυτοκίνητο και πεζό επί ώρες.

9 Δεκέμβρη, στην προγραμματισμένη “φωταγώγηση” του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου (που έχει αναγγελθεί ότι θα μεταδοθεί διαδικτυακά) το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών παρεμβαίνει με ένα καλλιτεχνικό δρώμενο ευαισθητοποίησης για το ζήτημα των αστέγων της πόλης. Ο Δήμαρχος Χανίων, Παναγιώτης Σημανδηράκης, ζητά από τις αστυνομικές δυνάμεις να εμποδίσουν την διαμαρτυρία με το πρόσχημα ότι όσοι/ες παραμείνουν “θα ελεγχθούν για covid”.

10 Δεκέμβρη το απόγευμα, πραγματοποιείται μεγάλη (παρά την βροχή) αντικατασταλτική συγκέντρωση στην πλατεία Αγοράς. Είναι σαφές από την περικύκλωση ότι κάθε απόπειρα πορείας θα προκαλέσει και πάλι επεισόδια και χρήση βίας.

Όταν το κράτος είναι σφυρί, βλέπει τα πάντα σαν καρφιά.

Μέρα με τη μέρα αποδεικνύεται ότι η κρατική διαχείριση, δεν είναι μόνο ανεπαρκής αλλά και επικίνδυνη για την υγεία μας. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη βασίζεται σε υποστελεχωμένες δομές του δημόσιου συστήματος υγείας και τα αιτήματα των συνδικάτων των υγειονομικών, ήδη από την πρώτη καραντίνα, δεν εισακούονται. Η κυβέρνηση αφού απέτυχε να διαχειριστεί επικοινωνιακά την πανδημία, προχωρά σε αστυνομική διαχείριση. Ξύλο, πρόστιμα και χημικά σε όσους αμφισβητούν την κρατική τρομοκρατία και τις πολιτικές υποτίμησης της ζωής και της εργασίας μας. Πρόσφατα, το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ., εξέδωσε και νέα απόφαση απαγόρευσης των συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση προχώρησε στο “άνοιγμα” του εμπορίου, με αποτέλεσμα έξω από τα μαγαζιά αλυσίδων της ένδυσης – είναι πασίγνωστες πλέον οι εικόνες από το πεζόδρομο της Ερμού στην Αθήνα- να παρατηρείται το φαινόμενο μαζικού συνωστισμού καταναλωτών. Γεγονός που για μία ακόμη φορά αποκαλύπτει την στρατηγική του “όλα για το κεφάλαιο”, που ακολουθεί το ελληνικό κράτος.

Απ’ την άλλη, όλο και περισσότερες κινήσεις, τοπικά και πανελλαδικά, σπάνε το μονοπώλιο της κρατικής αφήγησης με κινηματικές παρεμβάσεις στο δρόμο και το διαδίκτυο, προσπαθώντας να αντιταχθούν στις παράλογες απαγορεύσεις. Το φοιτητικό κίνημα, διεκδίκησε και πέτυχε την παρουσία του στο δρόμο, με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου Κεραμέως για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, έπειτα από μαζικές συγκεντρώσεις οι οποίες κι αυτές χτυπήθηκαν με ξύλο και χημικά.

Η κρατική διαχείριση του covid στην Ελλάδα, επενδύει απ’τη μία στο φόβο και την καταστολή, απ’την άλλη στην αποχαύνωση και τη εξαγορά των ΜΜΕ, τόσο που πλέον ο παραλληλισμός με τη Χούντα δεν ακούγεται γραφικός. Η διάκριση των εξουσιών (νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική), που αφορούσε τη διασφάλιση της αστικής δημοκρατίας, χαλαρώνει ή εκλείπει τελείως. Με νομοθετήματα “της μιας βραδιάς”, μπορεί να απαγορεύεται η συνάθροιση, η μετακίνηση, η διαδήλωση. Παράλληλα, με την εντατική λειτουργία της Βουλής περνάνε νομοσχέδια αντεργατικά, αντιπεριβαλλοντικά και αντικοινωνικά, επενδύοντας ακριβώς σε αυτήν την φίμωση της πολιτικής δράσης από τα κάτω.

Τα κράτη επιχειρούν να διαχειριστούν τις υγειονομικές κρίσεις προς όφελος του κεφαλαίου, με συνέπεια να γίνονται όλο και πιο αυταρχικά, συνεχίζοντας την αποδημοκρατικοποίηση των θεσμών. Όπως και πριν, τώρα και με κορωνοϊό, στοχοποιούν τον κόσμο που αγωνίζεται για την καλυτέρευση της κοινωνίας, για υγεία και αξιοπρέπεια. Όπως και πριν, τώρα και με κορωνοϊό, τα ζητούμενα παραμένουν ίδια: Ταξικοί αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση. Στήριξη στους αγώνες των εργατών/τριών, και ειδικά στα νοσοκομεία, στην κατεύθυνση μιας αξιοπρεπούς υγειονομικής περίθαλψης για όλους/ες.

-Να αποσυρθούν οι κατηγορίες απέναντι στους συλληφθέντες/είσες της 6ης Δεκέμβρη

 

-Άμεση διαγραφή των προστίμων, που στοχεύουν στην επιβολή κλίματος τρομοκρατίας και οικονομικής εξόντωσης απέναντι στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας

Συγκέντρωση- Πορεία, Σάββατο 6/2, στις 12:00, Πλατεία αγοράς

Rosa Nera, Χανιά, Φλεβάρης 2021

συγκέντρωση αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστριες 30/1/21 και παρέμβαση στο λιμεναρχείο χανίων

ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν και φωτογραφίες από την πορεία που ακολούθησε:

 

“ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ: Εγκλεισμούς, στρατιωτική διαχείριση,
ρατσιστικές πολιτικές εξώσεις, απελάσεις, ναυάγια”

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί για το “καλό της δημόσιας
υγείας”, έχει οξύνει την αθλιότητα στα νησιά που βρίσκονται πρόσφυγες και
μετανάστες. Στο Καρά Τεπέ στη Λέσβο χιλιάδες άνθρωποι κοιμούνται σε
σκηνές πάνω στις λάσπες, ενώ μια χημική τουαλέτα αντιστοιχεί σε 20 άτομα.
Άνθρωποι που σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία δικαιούνται άσυλο
αλλά και αξιοπρεπή στέγαση, απλώς στοιβάζονται σε υπαίθριες φυλακές και
επιτηρούνται από το στρατό και την αστυνομία, με τις υποθέσεις τους να
καθυστερούν για άγνωστο χρόνο.

Τα μ.μ.ε άλλων ευρωπαϊκών χωρών καθημερινά “παίζουν” το θέμα,
ενώ στην Ελλάδα θάβεται συστηματικά από την καθεστωτική ενημέρωση.
Ακόμα και συντηρητικοί πολιτικοί όπως ο γερμανός Γκερντ
Μίλερ παραδέχεται δημόσια πως στην Ελλάδα τα κέντρα κράτησης των
μεταναστών είναι χειρότερα από του Σουδάν ή του Ιράκ. Μόλις τις τελευταίες
εβδομάδες έγινε γνωστό με τη δημόσια απολογία του επικεφαλής της frontex
Φαμπρίς Λεζερί σε εσωτερική συνεδρίαση της γερμανικής βουλής το ήδη
πασίγνωστο που συμβαίνει χρόνια αλλά έχει ενταθεί από πέρυσι. Το
ελληνικό λιμενικό με τις πλάτες της frontex επαναπροωθεί (το λεγόμενο
pushback) ,παράνομα σε σχέση με το δίκαιο της θάλασσας, βάρκες με
πρόσφυγες και μετανάστες. Κλέβοντας πολλές φορές τις μηχανές τους
αφήνοντάς τους ουσιαστικά εκτεθειμένους χωρίς να έχουν καν τον έλεγχο του
φουσκωτού. Επαναπροωθήσεις βέβαια γίνονται και στα χερσαία σύνορα στην
Αλβανία και στον ‘Έβρο μη επιτρέποντας σε κάποιον καν την αίτηση ασύλου.

Στην Κύπρο επίσης στο στρατόπεδο εγκλεισμού Πουρνάρα έπεσε ξύλο
απ΄την αστυνομία, ύστερα από διαμαρτυρία των ανθρώπων εκεί γιατί ζήτησαν
να μπορούν να περπατούν λίγο έξω από αυτό.
Οι υπαίθριες φυλακές ανθρώπων που κανένα έγκλημα δεν έχουν
πράξει, αλλά κρατούνται για αυτό που είναι, δηλαδή πρόσφυγες και
μετανάστες και που η Ελλάδα με τους εταίρους της το λένε διαχείριση,
δυστυχώς δεν αφορά σε μια προσωρινή κατάσταση. Αυτός ο ¨αβίωτος
βίος¨ που γνωστά φασιστοειδή στον κατασταλτικό βραχίονα του ελληνικού
κράτους έχουν ως τακτική αντιμετώπισης των μεταναστών/τριών, δεν είναι
τίποτα παραπάνω από την πάγια στρατηγική αντιμετώπισης των πιο
ευάλωτων τμημάτων της εργατικής τάξης.

Η χρόνια εκμετάλλευση της μεταναστευτικής φθηνής εργασίας
λόγω της έλλειψης χαρτιών και του απαραίτητου ρατσισμού που τη συνοδεύει,
οδηγούν τη μεταναστευτική ζωή σε εξαθλίωση και υπό το φόβο της άμεσης
απέλασης ή της φυλάκισης τους σε κάποιο στρατόπεδο
εγκλεισμού. Όμως τώρα συμβαίνει κάτι παραπάνω. Οι όποιες νομοθεσίες που
υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα παύουν να ισχύουν και ο
στρατιωτικός νόμος που οσμιζόμαστε πλέον και στα καθ’ ημών οδηγεί στην
εξόντωση ακόμη και ασυνόδευτων παιδιών.

Η επένδυση του ελληνικού κράτους στην ασφάλεια και στην
άμυνα της χώρας, είναι μεταξύ άλλων η επένδυση σε εμπόλεμες
επιχειρήσεις για την έξοδό του από την καπιταλιστική κρίση και την
προσπάθεια να βρεθεί σε καλύτερη θέση στο διεθνή ανταγωνισμό. Αυτό για
τους υποτελείς του ελληνικού κράτους στο εσωτερικό του σημαίνει, ένταση
της τουρκοφοβίας, παραπάνω θυσίες, πετσοκομμένοι μισθοί και συντάξεις, καραντίνες και ξύλο από επίλεκτες μονάδες της αστυνομίας για όποιον ξεμυτά και διαμαρτύρεται, μιας και οι συναθροίσεις/διαδηλώσεις
απαγορεύονται δια νόμου. Αυτή η συνθήκη φυσικά θέλει κι έναν υπαίτιο. Στο πρόσωπο των προσφύγων και των
μεταναστών βρίσκεται διαχρονικά ο “κακός άλλος” που φταίει για όσα
παθαίνουμε ή ακόμα κι αν δε φταίει, βολεύει μια χαρά για να θολώσουν
τα νερά (προς το παρόν ο ιός έχει αναλάβει την ευθύνη για όλα τα δεινά
της υγείας και της κοινωνίας). Όταν πριν τις καραντίνες τα κανάλια
τάιζαν το φιλοθεάμον κοινό με αποτροπές μεταναστών στον Έβρο και
ρατσιστικές επιθέσεις στη Μυτιλήνη, πήραμε μια γεύση για το ποια θα
είναι η συνέχεια.
Όσο για το εξωτερικό, η Ελλάδα εξοπλίζεται σαν αστακός να λύσει τις
διαφορές της με την Τουρκία ή όποιον άλλο, πράγμα το οποίο
σημαίνει περισσότερες δαπάνες σε εξοπλιστικά (F35, Rafalle, μαχητικά
drones κ.τ.λ), αύξηση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς να ανοίξει ρουθούνι)
προσλήψεις επ.οπ (επαγγελματιών οπλιτών). Για μας τι σημαίνουν όλα αυτά;
Στην καλύτερη περίπτωση καθημερινή τρομοκρατία και χειροκρότημα στον
ελληνικό στρατό που παρουσιάζεται ως προστάτης ή στη χειρότερη κάποιοι θα γίνουν κρέας για την πολεμική
μηχανή και τα κρατικά συμφέροντα και κάποιοι άλλοι… πρόσφυγες.

Η απανθρωπιά του ελληνικού κράτους προς στους πρόσφυγες και
τους μετανάστες θα συνεχίζει όσο η αδιαφορία μας αδυνατεί να αλλάξει
υποκείμενο. Να αδιαφορήσουμε για τις προσταγές και τις προτεραιότητες
των αφεντικών μας και να ενδιαφερθούμε για μας και τους ομοίους μας.
Το πολυεθνικό προλεταριάτο που εξοντώνεται στις πόλεις, στην επαρχία
και στα σύνορα. Οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για ζωή και
ελευθερία είναι απαραίτητοι. Ενάντια στον σύγχρονο φασισμό, πρέπει να
διατηρήσουμε το διαχρονικό μας όπλο, την αλληλεγγύη μεταξύ των
καταπιεσμένων.

 

διαδικτυακή εκδήλωση 30 Γενάρη στις 8μμ
– Parwana Amiri, προσφύγισσα στην Ριτσώνα
– Ιάσωνας Αποστολόπουλος, Διασώστης
– Solidarity with Migrants, Aνοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης σε
μετανάστ(ρι)ες, Αθήνα
– Stop War on Migrants, Ανοιχτή Συνέλευση, Θεσσαλονίκη
– Κατάληψη Rosa Nera
– Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
zoom:  https://us02web.zoom.us/j/83105535150
https://www.facebook.com/events/2638798346418582/?active_tab=discussion

 

 

 

 

 

ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ Σάββατο, 30.1.2020 ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ!

 

Οι συνελεύσεις της Κατάληψης Rosa Nera και του Κοινωνικού Στεκιού –
Στεκιού Μεταναστών Χανίων απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα για τις 30 Γενάρη
ως μέρα δράσεων, διαμαρτυρίας και ορατότητας για τον πόλεμο ενάντια στην
προσφυγιά και την ανθρώπινη μετακίνηση.
Ο στόχος του καλέσματος είναι μέσα από μικρές δράσεις και ανάλογα με τις
δυνατότητες της κάθε συλλογικότητας, να αναδείξουμε ως κεντρικό θέμα την
αναζήτηση απαντήσεων ενάντια στη στρατιωτική διαχείριση της προσφυγιάς
και της μετανάστευσης σε μια περίοδο σχετικής αποσιώπησης, απώθησης των
ευθυνών για μια σειρά από ταξικά και απάνθρωπα εγκλήματα: βίαιες
επαναπροωθήσεις, παραβιάσεις του ασύλου μέσα από τις πρόσφατες
διακρατικές συμφωνίες, εξώσεις από την προσφυγική στέγη, αποκλεισμός των
προσφυγόπουλων από τα σχολεια, ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και της
διάσωσης, ναυάγια, θλιβερές συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα
εγκλεισμού, όξυνση του μιλιταρισμού παράλληλα με την υποτίμηση της
μεταναστευτικής ζωής και εργασίας.

The assemblies of Rosa Nera and Steki Metanaston address an open call
for January, 30 as a day of action, protest and visibility regarding the
war against refugees and human movement.
The purpose of the call is simple. Through small-scale actions and
depending on the capabilities of each collectivity, we search for
answers while we struggle against the military management of refugees
and migrants. We aim to bring to the forefront this crucial issue during
a period of relative silence, of absolvance of responsibilitiy for a
number of inter-state, class and inhumane crimes: violent push-backs,
breaches of asylum under recent intergovernmental agreements, evictions
from points of refuge, exclusion of refugee children from education,
criminalization of solidarity and rescue, shipwrecks, distressful living
conditions within camps, sharp increase of militarism along with a
devaluation of migrant life and work.

Διαδικτυακή εκδήλωση “ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ: Εγκλεισμούς,
στρατιωτική διαχείριση, ρατσιστικές πολιτικές εξώσεις, απελάσεις,
ναυάγια”
στο πλαίσιο της ημέρας δράσης (Σάββατο, 30/01).
Θέμα θα είναι η ορατότητα και η αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες
ενάντια στη στρατιωτική διαχείριση, τις ρατσιστικές πολιτικές και το
σύνολο των απάνθρωπων πρακτικών στις οποίες υπόκεινται.
Εισηγήσεις:
– Parwana Amiri, προσφύγισσα στην Ριτσώνα
– Ιάσωνας Αποστολόπουλος, Διασώστης
– Solidarity with Migrants, Aνοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης σε
μετανάστ(ρι)ες, Αθήνα
– Stop War on Migrants, Ανοιχτή Συνέλευση, Θεσσαλονίκη
– Κατάληψη Ρόζα Νέρα
– Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
Η εκδήλωση θα γίνει στην πλατφόρμα Zoom
Για την διαδικτυακή εκδήλωση:
https://www.facebook.com/events/2638798346418582/?active_tab=discussion

O σύνδεσμος στο zoom: https://us02web.zoom.us/j/83105535150

Aθήνα,
ανακοίνωση από την συνέλευση Solidarity With Migrants:

https://www.facebook.com/events/1330013434033872

Το Σάββατο 30 Γενάρη συμμετέχουμε στην πανελλαδική ημέρα δράσης ,
διαδήλωσης και ορατότητας του πολέμου κατά των μεταναστών και της
ελεύθερης κίνησης που διεξάγουν Ελλάδα, Τουρκία, Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλούμε σε ανοιχτή συγκέντρωση αλληλλεγγύης σε μεταναστ(ρι)ες με
μικροφωνική στο Πεδίο του Άρεως στις 12.00, κοντά στον παιδότοπο.
Την ίδια μέρα, στις 20:00 συμμετέχουμε στο online event του ανοιχτού
καλέσματος από την Rosa Nera και το Κοινικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
Χανίων:
“ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ: Εγκλεισμούς, στρατιωτική διαχείριση,
ρατσιστικές πολιτικές εξώσεις, απελάσεις, ναυάγια”
https://www.facebook.com/events/2638798346418582

Ακόμα, και αυτήν την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου, συγκεντρώνουμε βασικά
αναγκαία αγαθά (κυρίως χειμωνιάτικα ρούχα και παπούτσια) για
μετανάστες/στριες που ζουν σε καμπ και στην πόλη, στο αυτοδιαχειριζόμενο
στέκι Πέρασμα (Ζωοδόχου Πηγής 97 & Ισαύρων, Εξάρχεια) από τις 17.30
μέχρι τις 20.00.


On Saturday we call for an open mic gathering at Pedio tou Areos at
12:00, near the childrens playground, as a response to the open call for
January, 30 as a day of action, protest and visibility regarding the war
against migrants and free movement waged by Greece, Turkey and European
Union.
On the same day we participate in the following online event of the open
call:
https://www.facebook.com/events/2638798346418582
Also, on Thursday 28 Jan. we collect basic necessities (mainly winter
clothes and shoes) for migrants living in camps and the city, at the
self-organized space Perasma (Zoodochou Pigis 97 & Isavron, Eksarcheia)
from 17.30 to 20.00h.