Κατηγορία: Αλληλεγγύη

Για τους/τις μετανάστ(ρι)ες που βρίσκονται στον Καλαθά

Αλληλεγγύη! Ελευθερία και Ίσα Δικαιώματα!
Είμαστε μαζί με τους αγώνες προσφύγων και προσφυγισσών,
μεταναστών και μεταναστριών για την ζωή!
Εδώ και κάποιες μέρες στον Καλαθά 152 ή 153 άτομα κάθε ηλικίας βρίσκονται έγκλειστα και σε
αστυνομικό κλοιό. Πρόκειται για ανθρώπους που βρέθηκαν στην Κρήτη καθώς ταξίδευαν από το
Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Ιράν και το Πακιστάν σε αναζήτηση ασύλου ή καλύτερης ζωής στην Ευρώπη. Η
ασάφεια γύρω από το ακριβές νούμερο βασίζεται σε πληροφορίες μεταναστευτικών οργανώσεων για την
εξαφάνιση μιας εγκύου.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αναγκάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες μετακίνησης, απάνθρωπων εγκλεισμών αλλά και βασανιστηρίων ακριβώς λόγω των αντιμεταναστευτικών και δολοφονικών διακρατικών πολιτικών. Από την δεκαετία του ΄90 ο πόλεμος ενάντια στην μεταναστευτική ζωή οξύνεται ως αποτέλεσμα υποχώρησης και των κοινωνικών/εργατικών κινημάτων.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κρατική αμφισβήτηση των κατακτήσεων γύρω από την προστασία των προσφύγων, των δικαιωμάτων της ανθρώπινης μετακίνησης, όπως και ευρύτερων νομικών κατακτήσεων προστασίας των ζωών σε κίνδυνο.Οι κατακτήσεις αυτές υπήρξαν κοινωνικές και εργατικές άμυνες για την προστασία της ζωής, μετά τον όλεθρο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Στα μέρη μας, αρκετά πρόσφατα, την περίοδο 2015 – 2016, η απαξίωση του ασύλου και των
μεταναστευτικών ζωών εντάθηκε ακόμα περισσότερο. Αυτό συνέβη με την συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας και
Ελλάδας, στο πλαίσιο της οποίας υποστηρίζονται νομικά οι παράνομες επαναπροωθήσεις και αρνήσεις
ασύλου, όπως και η κατάργηση σημαντικών ρυθμίσεων παραμονής – επιστροφής – μετακίνησης σε χώρες
όπου οι πρόσφυγες νιώθουν ασφαλείς. Πρόκειται για μία ρατσιστική διακρατική συμφωνία που
ευθυγραμμίζεται με όλα τα φασιστόμουτρα που αμφισβητούν την συνθήκη της Γενεύης για την
προστασία των προσφύγων. Οι ζωές των μεταναστών και των προσφύγων απειλούνται διαρκώς από τις
διακρατικές «συμμορίες» ακροδεξιών και κεντρώων κυβερνήσεων που εφαρμόζουν και αυτή την
ρατσιστική συμφωνία. Ανάμεσα σε αυτές τις κυβερνήσεις, είναι και η τότε κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ,
η στάση της οποίας το 2016 έστρωσε τον δρόμο για τα φασισταριά της Ν.Δ . Σήμερα η ακροδεξιά
κυβέρνηση των καθαρμάτων συνεχίζει τον πόλεμο κατά των μεταναστευτικών και προσφυγικών
οικογενειών με τα γνωστά αποτελέσματα: πνιγμοί, θάνατοι από νάρκες, εγκλεισμοί ακόμα και ανηλίκων
σε απάνθρωπες συνθήκες μέσα σε καμπ και συρματοπλέγματα, άρνηση δικαιωμάτων ασύλου,
αποκλεισμός από κοινωνικά, πολιτικά και εργατικά δικαιώματα.
Στην πρόσφατη περίπτωση μας, της καραβιάς στην Κρήτη, για την καταγωγή των έγκλειστων στον
Καλαθά, αξίζει να θυμάται κανείς και τα παρακάτω. Στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν οι ελληνικές
κυβερνήσεις είχαν στείλει πρόθυμα στρατό στις εκστρατείες αποσταθεροποίησης των περιοχών αυτών.
Οι αποστολές αυτές ήταν στο πλαίσιο εκστρατειών που οδήγησαν στην υπόθαλψη εμφυλίων και νέων
στρατιωτικών διακρατικών επεμβάσεων. Υπάρχει λοιπόν μια παραπάνω κρατική και κοινωνική ευθύνη
στην περιοχή μας, απέναντι σε μετανάστες και οικογένειες που εγκαταλείπουν τις χώρες τους, λόγω και
των προβλημάτων που δημιούργησαν οι ευρωπαϊκές – ΝΑΤΟικές επεμβάσεις. Οι επεμβάσεις αυτές, ενώ
επικαλέστηκαν στην προπαγάνδα τους την ειρήνη ή την δημοκρατία, στην πραγματικότητα δημιούργησαν
χειρότερα προβλήματα στις συγκεκριμένες χώρες. Ο στόχος των ισχυρών διακρατικών συμμαχιών ήταν να
υφαρπάξουν πρώτες ύλες αλλά και φτηνή εργατική δύναμη από τις χώρες αποστολής μεταναστών και
προσφύγων. Και ενώ σε αυτές τις χώρες υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, όταν όλο και περισσότερες
οικογένειες αναζητούν ελευθερία και καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, τελικά αυτό που αντιμετωπίζουν είναι
η διαρκής υποτίμηση των δικαιωμάτων ασύλου και η απαξίωση των δικαιωμάτων της ελευθερίας της
ανθρώπινης μετακίνησης όπως και της μεταναστευτικής εργασίας. Αυτά τα εγκλήματα αποτυπώνονται:
σε χιλιάδες θανάτους λόγω του αποκλεισμού κατά τις κρατικά παρανομοποιημένες και για αυτό επικίνδυνες μετακινήσεις των ζωών σε κίνδυνο, σε εργασία χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα και σε
αποκλεισμούς από την υγεία και την παιδεία για ένα μεγάλο πληθυσμό της εργατικής κυρίως τάξης που
κατοικεί στην Ελλάδα και έχει μεταναστευτική/ προσφυγική καταγωγή.
Πολύ μεγάλο κομμάτι αυτής της φτηνής, ανασφάλιστης αλλά παραγωγικότατης δύναμης είναι και οι
μετανάστες και μετανάστριες εργάτες και εργάτριες π.χ. από το Πακιστάν ή το Ιράν των βασανισμένων και
δολοφονημένων δημοκρατών. Η υποτίμηση και η παρανομοποίηση της μεταναστευτικής ζωής έχει ως
αποκλειστικό στόχο την δημιουργία μιας ευάλωτης μερίδας της εργατικής τάξης στην Ευρώπη. Ενώ η
μεταναστευτική εργατική τάξη παράγει ένα τεράστιο κομμάτι του κοινωνικού πλούτου, η εργασία της
παραμένει παρανομοποιημένη και χωρίς δικαιώματα.
Αυτό που πραγματικά θέλουν οι εργοδοτικές ενώσεις και το πολιτικό τους προσωπικό στην Ελλάδα και
αλλού, είναι μια φτηνή εργατική τάξη χωρίς δικαιώματα, ώστε να την εκμεταλλεύονται με την βοήθεια
των στρατιωτικών και αστυνομικών θεσμών που θα επιτηρούν την κινητικότητα της. Φυσικά, τα κράτη
δεν είναι παντοδύναμα. Η ελευθερία της μετακίνησης και η αγωνία της προσφυγιάς για ζωή έχουν τους
δικούς τους κανόνες και την δικιά τους αυτονομία. Παρά τους χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια άνθρωποι
καταφέρνουν να περνούν τα σύνορα των δολοφόνων προσφύγων, να διεκδικούν την ζωή και την
ελευθερία, δραπετεύοντας από τον πόλεμο ή την μιζέρια.
Το δικό μας χρέος απέναντι στους αγώνες των προσφύγων και των ξενιτεμένων για ζωή και ελευθερία
είναι στο πλάι τους: να σταματήσουμε το αίσχος των κλειστών κέντρων κράτησης, όπως και να πετύχουμε
πολιτικά αποτελέσματα στους αγώνες για ίσα δικαιώματα, ελευθερία και προστασία μετακίνησης,
παραμονής, επιστροφής για τον προσφυγικό πληθυσμό εκεί που νιώθει ασφαλής, για νίκες στο πεδίο της
ταξικής πάλης και των ανθρώπινων αναγκών.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ-ΟΥΣ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ
Να τσακίσουμε τον φασισμό και τις ρατσιστικές διακρίσεις στους δρόμους, τους παράδρομους, την Εθνική
Οδό, στα δικαστήρια, στους θεσμούς στα σχολεία, τις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους και όπου αλλού
χρειαστεί!
Kατάληψη ROSA NERA

Κείμενα της ανακατάληψης του Λόφου

“Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη” *
Αν έχει φτάσει αυτό το κείμενο στα χέρια σας σημαίνει πως η αυλή στον Λόφο Καστέλι άνοιξε και πάλι. Σήμερα στις 5μμ η πρώτη ανοιχτή συνέλευση για να οργανώσουμε, συλλογικά και χωρίς αρχηγούς, ειδικούς και εμπόρους φρούδων ελπίδων, το πώς θέλουμε να ζούμε.
Ανοιχτό κάλεσμα για να συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και την εμπορευματοποίηση του Λόφου, μιας και η Belvedere μαζί με το πολιτικό προσωπικό της χώρας φαίνεται να μην κάνει πίσω παρ’ όλη την αντίδραση την κοινωνίας των Χανίων.
Συνδέουμε τον αγώνα μας για μια ελεύθερη και ανοιχτή αυλή για όλους, με τον αγώνα για πρόσβαση σε ένα αξιοπρεπές και ποιοτικό σύστημα υγείας και παιδείας, χωρίς αποκλεισμούς. Συνδέουμε τον αγώνα μας με τον αγώνα της εργατικής τάξης ενάντια στον νέο αντεργατικό νόμο, που φέρνει ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για τα αφεντικά ενώ της επιβάλλει ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση και φτώχεια, πειθαρχία και ατομικισμό. Με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, που απειλούνται στην κυριολεξία από τον νέο νόμο για την συνεπιμέλεια. Με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζούνε έγκλειστοι πολύ πριν την καραντίνα, που βιώνουν τον ρατσισμό και την μισαλοδοξία. Με τον αγώνα των ελεύθερων ανθρώπων που υπερασπίζονται την φύση με τα σώματά τους, πριν καεί ένα δάσος και φυτρώσουν ανεμογεννήτριες, πριν ένα φαράγγι γίνει χωματερή, πριν διαλυθεί κάθε ομορφιά για την κερδοφορία. Με τους ανθρώπους των τεχνών που απειλούνται από τους ανθρώπους των τσιμέντων. Με τους καταπιεσμένους και τις εξεγερμένες σε κάθε γωνιά της γης που αγωνίζονται για μια κοινωνία ελευθερίας και αλληλεγγύης, ισότητας και δικαιοσύνης.
Διεκδικούμε το δικαίωμα μας να κυκλοφορούμε και να καθόμαστε στον δημόσιο χώρο, χωρίς μπάτσους, χωρίς τον φόβο του ελέγχου και της καταστολής. Να μην χρειάζεται να πληρώνουμε για να απολαύσουμε την θέα από το “μπαλκόνι”, την σκιά από ένα αρμυρίκι (δεν έχουν μείνει και πολλά στα Χανιά), το ηλιοβασίλεμα. Να έχουμε εμείς τον λόγο αλλά και την ευθύνη για τους χώρους που υπάρχουμε.
Διεκδικούμε, συγκεκριμένα αυτό το μέρος να ξαναγίνει ένας τόπος ελευθερίας και αγώνα για ζωή. Γιατί μόνο έτσι θα αποτρέψουμε την ξενοδοχοποίηση-εμπορευματοποίηση του. Γιατί μόνο αν περάσει στα χέρια της κοινωνίας θα υπάρξει ισοτιμία στην απόφαση που θα παρθεί για το μέλλον του. Όσοι επίσημοι και ανεπίσημοι, μιλάνε για το μέλλον του Λόφου Καστέλι δεν υπολόγισαν ως ισότιμο συνομιλητή τους κανέναν άσημο αυτής της κοινωνίας.
Για να μην πλουτίζουν, λοιπόν, οι πλούσιοι και πεθαίνουν οι φτωχοί, για να μην υποδύονται οι θύτες τα θύματα, για να μην μετατρέπεται το δημόσιο σε ιδιωτικό και η ζωή σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο, ανοίγουμε την αυλή, επιδιώκοντας να “ανοίξουμε” την πόλη και τις καρδιές μας. Να ζωντανέψουμε τις γειτονιές μας και τους δημόσιους χώρους, με σεβασμό προς τον “άλλον”, κατανόηση σε αυτό που δεν καταλαβαίνουμε και αλληλεγγύη προς όποια την χρειάζεται.
Μακριά από κάθε είδους σχέσεις ιδιοκτησίας, ο Λόφος πιστεύουμε ότι ανήκει σε κάθε άνθρωπο που εν δυνάμει θα τον αξιοποιήσει. Σε κάθε άνθρωπο που ζει σε αυτή την πόλη. Η ιστορία του έχει δείξει πως μόνο όταν δεν ανήκει σε κανέναν μπορεί να ανήκει σε όλους.
Επιλέγουμε να ανοίξουμε σήμερα την, φυλασσόμενη από αστυνομικούς κατ’ εντολή της κυβέρνησης και του Ακατανόμαστου, πόρτα της αυλής της Rosa Nera. Καλούμε όλο τον κόσμο να έρθει ώστε να συναποφασίσουμε για το μέλλον του Λόφου Καστέλι, να συζητήσουμε για το μέλλον αυτής της πόλης και να οργανώσουμε από κοινού τις αντιστάσεις μας ενάντια στον ζόφο των ημερών.
Ανοιχτή συνέλευση στις 17:00 στην αυλή της Rosa Nera.
*Όταν μπαίνει η άνοιξη ένα χελιδόνι πετάει στον ουρανό, περνά από τα σπίτια και προειδοποιεί για τον ερχομό της εποχής που ανθίζουν τα λουλούδια. Μαζί έρχεται και ο κούκος, καθισμένος σ’ ένα κλαδί να κελαηδάει. Ορισμένοι έχουν αμφιβολίες, μα σιγά σιγά φτάνουν όλο και περισσότεροι και το κελάηδισμά τους δεν αφήνει άλλα περιθώρια.
Τα μαύρα ρόδα ανθίζουν μια ζωή

Μια μικρή γιορτή, μια μεγάλη αφετηρία

Από σήμερα το μεσημέρι (5 Ιούνη 2021) η αυλή της Rosa Nera είναι και πάλι ανοιχτή. Η αστυνομία δεν έφυγε από μόνη της, ούτε μετά από αίτηση της εταιρίας. Άνθρωποι απ΄ όλη την πόλη συγκεντρώθηκαν και απαίτησαν αποφασιστικά την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες σκανδαλωδώς φυλούσαν -εν είδει σεκιούριτι- επί εννιά μήνες μια ιδιωτική επένδυση. Ο απόλυτα ειρηνικός εκδιωγμός τους, ήταν και μια απαίτηση της τοπικής κοινωνίας που έχει ήδη πάρει θέση ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και την εμπορευματοποίηση του Λόφου.

Μετά την είσοδό μας στο χώρο της αυλής και των κτηρίων, όλοι και όλες αυτοοργανωθήκαμε για να ξαναγίνει ο χώρος λειτουργικός και να υποδεχθεί τους ανθρώπους που ηταν αποκλεισμένοι από την πρόσβαση σε αυτόν. Στις πέντε το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοιχτή συνέλευση στην οποία εκφράστηκαν επιθυμίες και ανάγκες. Μέσα από μία διαδικασία στην οποία όλες και όλοι μπορούμε να συμμετέχουμε ισότιμα, σκιαγραφήσαμε τους κοινούς τόπους που μας απασχολούν. Θέσαμε ερωτήματα για την συνέχεια αυτού του εγχειρήματος και για τους τρόπους που θα του δώσουμε ξανά ζωή. Την σύνδεση μας με τους υπόλοιπους κοινωνικούς αγώνες, που δίνονται για τις μειονότητες, τα εργασιακά δικαιώματα, τις έμφυλες διακρίσεις και την εμπορευματοποίηση κάθε σπιθαμής αυτής της πόλης.

Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα ξενοδοχείο ή κατάληψη. Υπάρχει από την μια η αυτοοργάνωση και από την άλλη η ιδιωτικοποίηση. Η συμπερίληψη και η συνδιαμόρφωση ενάντια στις κλειστές πόρτες και τον αυταρχισμό. Η ενεργή συμμετοχή έναντια στην ανάθεση και την αντιπροσώπευση. Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε έναν τόπο που θα εμπνεύσει τους ανθρώπους και θα πλουτίσει την πόλη με τις αξίες της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης.

Ακούμε τις ανάγκες για ελεύθερους χώρους, για παιχνίδι, για καλλιτεχνική έκφραση, για χώρους στέγασης σωματείων και συλλογικοτήτων, για χώρους φιλοξενίας ανθρώπων σε ανάγκη.

Αυτό είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα.

Προς κάθε άνθρωπο που βλέπει τον εαυτό του μέσα σε αυτή την διαδικασία και τις δράσεις που θα προκύψουν.

Προς κάθε άνθρωπο που έχανε το ηλιοβασίλεμα γιατί αισθανόταν άβολα να περάσει την ανοιχτή πόρτα της αυλής μιας κατάληψης.

Συμμετέχουμε στην Απεργία της Πέμπτης 10 Ιούνη και στη συγκέντρωση στην Πλατεία Αγοράς στις 10:00 το πρωί.

Ανοιχτή συνέλευση στην αυλή της Rosa Nera κάθε μέρα στις 7 μ.μ.

Πορεία 15 Μάη, 12 το μεσημέρι, Πλατεία Αγοράς

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera καλεί τις ομάδες και φορείς της πόλης σε Πορεία το Σάββατο 15/5, ώρα 12 στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, με κεντρικά αιτήματα την αποχώρηση της αστυνομίας από το Λόφο Καστέλι και το άνοιγμα της αυλής.
Καλεί επίσης, σε συζήτηση συνδιαμόρφωσης και οργάνωσης των αιτημάτων και της πορείας, την Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών.
Πιο αναλυτικά:
Οχτώ μήνες μετά την εκκένωση της κατάληψης Rosa Nera, ο αστυνομικός αποκλεισμός της αυλής και των κτιρίων συνεχίζεται, παρά τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων.
Στην τωρινή συγκυρία, η αστυνομική παρουσία στο Λόφο πέρα από κρατική εγγύηση της υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων, συμπίπτει και με την συνολικότερη αστυνομική διαχείριση της covid- 19 στην πόλη των Χανίων.
Αυτό γιατί οι κοινωνικές δυναμικές που ανθίζουν όταν οι άνθρωποι συναποφασίζουν και αυτοοργανώνονται, μπορούν να αποτελέσουν αγκάθι στην κυβερνητική επιδίωξη για αύξηση της επιτήρησης και της υποτίμησης της εργασίας και της ζωής.
Σε μία πόλη ολοένα και πιο αφιλόξενη για τις κοινωνικές ομάδες που ζουν και εργάζονται σε αυτήν, ο κατεξοχήν ελεύθερος σε πρόσβαση και ανοιχτός σε ανησυχίες χώρος περιφράσσεται με γνώμονα την κερδοφορία.
Απέναντι σε αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες, το αίτημα της ανοιχτής αυλής αφορά τη διεκδίκηση ενός δημόσιου χώρου, ενός χώρου πολιτικής και πολιτιστικής ζύμωσης, φιλόξενου στις μειονότητες, τις μετανάστριες, τους πρόσφυγες.
Καλούμε ομάδες και φορείς της πόλης τη Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, σε συνέλευση
συνδιοργάνωσης της πορείας του ερχόμενου Σαββάτου 15/5, με κεντρικά αιτήματα την αποχώρηση της αστυνομίας από το Λόφο Καστέλι και το άνοιγμα της αυλής.
Από τον Απρίλιο η Συνέλευση Αλληλεγγύης επέστρεψε στον ανοιχτό της χώρο λειτουργίας, και όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της επιστροφής στο ΠΕΦ:
“…Στις 5 Απριλίου, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera επέστρεψε και ανασυγκροτήθηκε στον χώρο της: το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών (ΠΕΦ).
Μετά το ελευθεριακό και κινηματικό φθινόπωρο που ακολούθησε την εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά, με πλήθος δράσεων γύρω από την διαμαρτυρία για την εκκένωση, δράσεις για την τέχνη και τον ελεύθερο δημόσιο χώρο, τον αντιφασισμό, τα δικαιώματα των κρατούμενων, την υποστήριξη του φοιτητικού κινήματος και τα ζητήματα της ταξικής πάλης, ήρθε ένα νέο lockdown τον χειμώνα.
Ήταν μια περίοδος όπου (για να χρησιμοποιήσουμε χωρίς περιστροφές τον λόγο της αφίσας του «ΠΕΦ» για την κρίσιμη συγκέντρωση της 10ης Δεκέμβρη) η «ακροδεξιά κυβέρνηση των καθαρμάτων», έχοντας ακέραιη την ευθύνη για 100 νεκρούς από την πανδημία ημερησίως αυτόν τον χειμώνα του θανάτου (όπως ήταν για πολλές περιοχές), επιχείρησε παράλληλα να αλώσει κάθε εργατική και κοινωνική κατάκτηση.
Για να το πετύχει, επιχείρησε να καταστείλει κάθε αντίσταση και διεκδίκηση.
Οι εξουσιαστές, έχοντας εξοπλιστεί με νέες μονάδες αστυνομίας και έχοντας εξαγοράσει και έναν στόλο από ρατσιστές δημοσιολόγους των ΜΜΕ, πιθανόν να ένιωσαν πως δεν θα χρειαστεί να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα τους: Εγκλήματα που αφορούν στα πεδία της εργασίας {με τις χιλιάδες απολύσεις και τα επιδόματα πείνας}, στην εσκεμμένη υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της δημόσιας υγείας {που οδήγησε σε θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, όπως έχουν τεκμηριώσει επανειλημμένως τα σωματεία των εργαζόμενων στην υγεία}, στην διάλυση της ίσης πρόσβασης στην παιδεία {παρά τα αιτήματα των μαθητ(ρι)ών των εκπαιδευτικών και εργαζόμενων στην καθαριότητα των σχολείων για προσλήψεις και επιτάξεις χώρων), στην καταστολή της σημαντικότατης φοιτητικής διαμαρτυρίας, στον πόλεμο ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες και προσφύγ(ισσ)ες, στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατούμενων και στην κρατική βία της αστυνομίας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, στα Χανιά, η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Rosa Nera, μαζί με άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, παρέμεινε οργανωμένα και με μέριμνα της μίας για τον άλλο στους δρόμους της αντίστασης.
Υποστήριξε με κόστος – και παρά τις συλλήψεις, την κρατική βία και την προσπάθεια τρομοκρατίας – κάθε αντίσταση ενάντια στις νέες μορφές της βαρβαρότητας και – μαζί με τον κόσμο του τοπικού κινήματος – κατάφερε να διαδώσει έναν λογικό, εργατικό και κοινωνικό λόγο, μέσα σε όλες τις γειτονιές της πόλης.
Στις μέρες που έρχονται η δημόσια, ανοιχτή, αμεσοδημοκρατική διαδικασία που ξεκίνησε στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών θα συνεχιστεί.
Να βαδίσουμε, να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Για τα ζητήματα της αυτοδιαχείρισης όλων των πολιτικών ζητημάτων, για τους ελεύθερους χώρους, για το άσυλο και την άνοιξη του φοιτητικού κινήματος, για την μάχη ενάντια στην εργαλειακή αντιμετώπιση της ζωής και της πανδημίας για τα κέρδη των λίγων.
Στόχοι μας παραμένουν αφενός η επανεκκίνηση της λειτουργίας της Κατάληψης Rosa Nera, το άνοιγμα της αυλής της πάλι για «όλο τον λαό και όλα τα παιδιά», όπως και η αποχώρηση του στρατού κατοχής του λόφου Κάστέλι που βρίσκεται καθημερινά (και με δημόσια δαπάνη) να φυλάει ένοπλος τα συμφέροντα κάποιων λαμόγιων και της ακροδεξιάς κυβέρνησης.
Αφετέρου, όπως και μέσα σε κάθε περίοδο, όσο και αν δεν το θέλουν οι εκμεταλλευτές και οι καταπιεστές, συνεχίζουμε τους αγώνες:
Ενάντια στην υποτίμηση της υγείας, της παιδείας και της εργασίας
Για την ανατίμηση της εργατικής τάξης και ίσα δικαιώματα για όλες, όλους, όλα
Ενάντια στην αστυνομική διαχείριση της ζωής και την αστυνομική βία
Για την αλληλεγγύη σε μετανάστ(τρι)ες και πρόσφυγες/ισσες και ενάντια στις κρατικές δολοφονίες και τους εγκλεισμούς….”
Η Άνοιξη δική μας!
– Δευτέρα 10/5 στις 18:00 (η ώρα προσέλευσης θα τηρηθεί αυστηρά, και με μέτρα αλληλοπροστασίας της υγείας), στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, σε συνέλευση συνδιοργάνωσης της πορείας του ερχόμενου Σαββάτου 15/5.
– Σάββατο 15/5, ώρα 12, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Πορεία με αίτημα:
Να αποχωρήσει η Αστυνομία από τον Λόφο Καστέλλι!
Να ανοίξει η Αυλή!
Ας γίνουμε η άνοιξη!