Αλληλεγγύη

Κάλεσμα της Κατάληψης για την δίκη των 8, Τετάρτη 19/2 στις 9:00πμ, στα Δικαστήρια Χανίων

Kάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera:

ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΣΑΘΡΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 8.

Στις 19 Φεβρουαρίου δικάζονται οι 8 διαδηλωτ(ρι)ες για τη συμμετοχή τους στη συγκέντρωση της 6ης Δεκέμβρη του 2020 με τις κατηγορίες της απείθειας – ενώ ο ένας εξ αυτών αντιμετωπίζει επιπλέον και την κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης βλάβης απέναντι σε αστυνομικό. Εκείνη την ημέρα συλλογικότητες, φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία εκπαίδευσης των Χανίων καλούσαν στη συγκέντρωση μνήμης της κρατικής δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης που πυροδότησε.

Τα καλέσματα είχαν ως πλαίσιο την αντίσταση ενάντια στο μαζικά θανατηφόρο έγκλημα της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης της δημόσιας υγείας εν μέσω υγειονομικής κρίσης, στις χιλιάδες απολύσεις και την υποκλοπή των μισθών και των επιδομάτων προς όφελος μιας ταξικά μεροληπτικής αστυνομικής διαχείρισης, καθώς και ενάντια στη χουντικής εμπνεύσεως επιχείρηση απαγόρευσης της συλλογικής δράσης και της πολιτικής ζωής.

Τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη του 2020 κορυφώθηκε η καταστολή και της παραμικρής έκφρασης κοινωνικής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας μέσα από την απόδοση υπερεξουσιών στην αστυνομία. Μέσω αυτών, κουρελιάζοντας κάθε τυπικά συνταγματική διαδικασία, η κυβέρνηση επέβαλε τις καινοφανείς μεταπολιτευτικά απαγορεύσεις συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων κατά τις ημέρες μνήμης των δύο σημαντικότερων εξεγέρσεων της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, αυτών της 17ης Νοέμβρη και 6ης Δεκέμβρη. Καθόλου τυχαία επρόκειτο για το διάστημα που η πίεση στο εσκεμμένα υποστελεχωμένο σύστημα υγείας οδηγούσε σε εκατοντάδες θανάτους ευάλωτων υγειονομικά ανθρώπων καθημερινά.

Ο στόχος ήταν σαφής: σε μια περίοδο που οι ευπαθείς ομάδες (οικονομικά, υγειονομικά, στεγαστικά, από άποψη φύλου και ηλικίας) επιλέχτηκαν από το κράτος να πληρώσουν τα σπασμένα, η σιωπή απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα έπρεπε να διασφαλιστεί. Τόσο μέσα από την καταστολή, όσο και με τη γιγαντιαία επιχείρηση εξαγοράς των μεγάλων δημοσιογραφικών ομίλων για να λιβανίζουν μονοφωνικά την παραπάνω αντικοινωνική και δολοφονική διαχείριση της κρίσης.

Στα Χανιά, το τοπικό κίνημα αποφάσισε (και το κατάφερε) να μην αναστείλει την πολιτική δράση.Έτσι, στις 6 Δεκεμβρίου του 2020, η αστυνομία επιτέθηκε εντελώς απρόκλητα στη συγκέντρωση συλλαμβάνοντας βίαια 6 ανθρώπους από τη συνέλευση της Κατάληψης Rosa Nera και 2 μέλη του ΚΚΕ (μ-λ). Άνθρωποι χτυπήθηκαν με (τα απαγορευμένα υποτίθεται) πτυσσόμενα γκλομπ, με κρότου λάμψης, ενώ αρκετοί διαδηλωτές εμποδίστηκαν από τα μπλόκα της αστυνομίας να προσεγγίσουν τον χώρο φιλοδορούμενοι με το γνωστό 300άρι πρόστιμο.

Χαρακτηριστικό είναι πως την ίδια μέρα ματατζής πόζαρε ως χούλιγκαν κοροϊδεύοντας το πανό-λάφυρο που άρπαξε βίαια μια ομάδα ασφαλιτών από το μπλοκ του ΚΚΕ (μ-λ). Επιβάλλεται να θυμηθούμε επίσης πως στα Χανιά, τις επόμενες μέρες εκείνου του Δεκέμβρη, ανώνυμοι ασφαλίτες έπαιρναν κατόπιν εντολών άνωθεν τηλέφωνα συναγωνιστές και συνδικαλιστές στα σπίτια τους, προκειμένου να επιδώσουν τηλεπρόστιμα(!!!) για συμμετοχή στη διαμαρτυρία και τις πορείες, επαναφέροντας το χουντικό φακέλωμα και καταργώντας το τεκμήριο της αθωότητας.

Όμως, παρά τις απαγορεύσεις, τα τηλεπρόστιμα και την καταστολή των ένστολων τραμπούκων, το τοπικό κίνημα στα Χανιά θα απαντήσει με πορείες τόσο την ίδια μέρα (6/12/2020) στην εργατική γειτονιά της Νέας Χώρας, όσο και με μια μαζική συγκέντρωση στις 10 Δεκέμβρη του 2020.

Στη δίκη της 19ης Φεβρουαρίου του 2025, οι συλληφθέντες και οι συλληφθείσες αντιμετωπίζουν κατηγορίες ανάλογες της βίας και της αυθαιρεσίας της αστυνομίας.

Όσο πιο βαριά η βία των αστυνομικών τόσο πιο αυθαίρετες είναι οι κατηγορίες. Χαρακτηριστική είναι η ψευδομαρτυρία αστυνομικού για δήθεν τραυματισμό του από σύντροφο, μέλος του φοιτητικού συλλόγου. Το ότι κατηγορούνται ψευδώς αγωνιστές και αγωνίστριες που δέχτηκαν την αστυνομική βία, γεγονός καταγεγραμμένο σε πλήθος οπτικών τεκμηρίων, δείχνει ίσως με τη μεγαλύτερη ένταση ότι πρόκειται εν τέλει για μία αμιγώς πολιτική δίκη φρονημάτων σε μία περίοδο που επιχειρείται η συλλογική αμνησία για τα κρατικά εγκλήματα της περιόδου 2020 – 2021.

Η πολιτική δίκη των 8 λαμβάνει χώρα σε μία πολιτική συγκυρία κατά την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με μία νέα επίθεση. Οι πρωτοφανείς ανατιμήσεις στα αγαθά και στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος,οι οποίες ισοδυναμούν με περαιτέρω μείωση του μισθού, οι εξωπραγματικές τιμές των ενοικίων, η ολοένα και μεγαλύτερη υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος για τα κέρδη των λίγων, η εμπορευματοποίηση κάθε σπιθαμής δημόσιου χώρου αποτελούν κάποιες πτυχές της επίθεσης αυτής.

Το κράτος, ως υπάλληλος των αφεντικών,καλεί τους από τα κάτω να (ξανα)πληρώσουμε τα σπασμένα. Απέναντι σε όσους/ες οργανώνονται και αντιστέκονται η αντιμετώπιση είναι γνωστή: περισσότερη καταστολή, χημικά, συλλήψεις και δικαστήρια. Καθόλου τυχαίο, το γεγονός ότι η κυβέρνηση μέσω ενός Νέου Ποινικού Κώδικα απαλλάσσει τους αστυνομικούς από την υποχρέωση να εμφανίζονται και να καταθέτουν στην ακροαματική διαδικασία.

Οι ψευδείς κατηγορίες αστυνομικών που σε πολλές περιπτώσεις εως τώρα καταρρίπτονται από τις αντιφάσεις τους στις δικαστικές αίθουσες, επιχειρείται στο εξής με μία γραπτή κατάθεση να είναι αρκετές ώστε να ποινικοποιείται η πολιτική δράση. Την ίδια στιγμή που αστυνομικοί με απροκάλυπτα ρατσιστικά κίνητρα δολοφονούν εν ψυχρώ ρομά παιδιά και ευνοούνται μέσα σε ένα καθεστώς ατιμωρησίας.

Απέναντι στην παραίτηση και το φόβο προτάσσουμε τη συλλογική οργάνωση και τους ταξικούς αγώνες. Για τη δίωξη των 8 έχουν ήδη δημοσιευτεί ψηφίσματα υποστήριξης από συλλογικότητες και σωματεία της εργατικής τάξης της πόλης.

Το πλαίσιο παραμένει το ίδιο:

Αγώνες για ψωμί, παιδεία, ειρήνη, υγεία, ελευθερία – κάτω τα χέρια από τη διαδήλωση και την απεργία!

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την ημέρα της δίκης

Τετάρτη 19/2 στις 9:00πμ, στα Δικαστήρια Χανίων.

Κατάληψη Rosa Nera, Φλεβάρης 2025

Aπεργιακή συλλογική κουζίνα-ρεφενέ στην κατάληψη Rosa Nera 20/11

Στις 20 Νοέμβρη, απεργουμε και δεν καταναλώνουμε!

Για λόγους ταξικής αλληλεγγύης στους συναδέλφους που δεν κατάφεραν να απεργησουν, διοργανώνουμε στην κατάληψη Rosa Nera απεργιακή συλλογική κουζίνα (ρεφενέ) και καλούμε τον κόσμο της πορείας να παρευρεθεί. Ευπροσδεκτα είναι επίσης και τα φαγητά που θα έρθουν μαγειρεμενα από το σπίτι.

Either we stand against wars, or we will suffer their consequences!

Rosa Nera Squat

A call for an anti-war and anti-military base march on Tuesday, October 15, at 19:00 in Agora Square.

Crete serves as a strategic hub in a region plagued by widespread crises—wars, civilian casualties, and refugee migrations—from South Africa to the Eastern Mediterranean, and from Palestine and Syria to Ukraine and the Dnieper. As a result, more functions in the city of Chania are becoming militarized to meet the growing demands of the NATO base. New aircraft carrier arrivals and base expansions are being announced, while military technology conferences in Souda are presented as high-society events, offering entertainment for the city’s military recruits. In line with the NATO parliamentary assembly, a visit by NATO parliamentarians to the Souda base is scheduled for October 15, alongside a discussion at the Centre for Mediterranean Architecture involving military and port authorities. The topic of this meeting is ‘maritime security,’ which seems to relate to NATO’s ongoing operations against refugee movements and its strategic interests in regions like the Red Sea.

It is particularly concerning that an event featuring military officers is being hosted at the Centre for Mediterranean Architecture under the auspices of the municipal authority—a venue meant for entirely different research purposes. The use of the CAM as a military dayroom and conference space for NATO personnel, who operate without any democratic oversight, reflects a disturbing environment where militarists and repressive institutions increasingly take on political roles that are not rightfully theirs. It is tragic that discussions on ‘security’ are being led by military institutions with a long history of repression and violence in the region, including major crimes such as deadly pushbacks and the refusal to rescue refugees, resulting in countless lives lost in the Aegean.

It is important to remember that one of the participants in these conferences, the Chania Port Authority, shares responsibility for the heinous crime of refusing to rescue a refugee boat during the Pylos incident. With an increasing number of refugee boats arriving in Crete amidst significant migration waves—reminiscent of those following Israel’s invasion of Lebanon—the demand for ‘Rescue, not Murder’ must once again take center stage.

As capitalist and nationalist antagonisms continue to manifest through war and profit-seeking by states and transnational arms industries, entire cities are reduced to rubble, civilians are systematically murdered, and ethnic cleansing operations create massive refugee crises.

Arms clients and armies indiscriminately deplete their war materials in populated areas, as recently seen in Ukraine, Palestine, Syria, Afghanistan, Libya, Lebanon, Ethiopia, Myanmar, Yemen, and Sudan. Today, nationalism fuels civil wars and expansionist conflicts—such as Israel’s current actions in Gaza—exploited by competing coalitions like NATO or the so-called ‘BRICS’ countries to impose their bourgeois interests through mass extermination. This is painfully exemplified by the ongoing atrocities in Gaza, where tens of thousands have been killed by the Israeli army, and over a million people are left deprived, without access to basic necessities.

The greatest responsibility for this human carnage lies primarily with Western war industries and developed nations in the so-called northern hemisphere, which view the Global South as a field for exploiting cheap labor and resources in collusion with local regimes.

Following devastating conflicts in Iraq, Afghanistan, Libya, Sudan, Yemen, and Syria—where various factions, including ISIS and international forces, have contributed to widespread bloodshed—the human slave trade is now resurging. Trafficking networks, stretching from North Africa to Yemen, often operate in collaboration with European authorities. Refugees fleeing war are either killed in the Mediterranean or exploited as cheap labor in Europe. These are the material interests that ‘security’ discussions among elites in Chania are designed to protect.

Crete—particularly Chania with its Souda base—has become a key geographical center serving NATO’s militaristic ambitions in tandem with Greek capitalism. Chania is increasingly being transformed into a logistical hub for military infrastructure, essentially a parking lot and recreational area for war operations. During quieter moments, one can hear the wail of sirens and the constant roar of warplanes overhead, evoking echoes of conflicts like Lebanon in ’82 or the more recent wars in Iraq and Libya. The city could become even more ‘entertaining’ should international nuclear exchanges erupt between bases and naval forces across the Aegean.

As our leaders force us to choose between alliances of oppressors, it is crucial to rethink how we can effectively resist wars and nationalism.

War-mongering murderers and their conferences are not welcome in Chania.

Freedom for Palestinians!

Withdraw Israeli forces from Gaza, the West Bank, and Lebanon.

Immediate ceasefire from all parties involved.

ANTI-WAR/ANTI-MILITARY BASE PROTEST

Agora Square on Tuesday, October 15 at 19:00.

Rosa Nera Squat |

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. Κάλεσμα απο την Κατάληψη Rosa Nera & την Συνέλευση του 18ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Χανίων

Κάλεσμα από την Κατάληψη Rosa Nera & την Συνέλευση του 18ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Χανίων:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

Ο μετανάστης εργάτης Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, 38 χρονών, δολοφονήθηκε από την ελληνική αστυνομία στο “αμαρτωλό” Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα, στο κέντρο της Αθήνας. Το μωλωπισμένο, από τον ξυλοδαρμό, σώμα του Μοχάμεντ έρχεται να μας υπενθυμίσει την για μια ακόμη φορά φονική βία της ελληνικής αστυνομίας, του κράτους και των πολιτικών τους.

Μια βία η οποία στρέφεται για μια ακόμη φορά απέναντι στους αδύναμους, τους μετανάστες, τις μειονότητες και όσους και όσες δεν χωράνε στην κανονικότητα του ρατσιστικού και κατασταλτικού θεσμικού πλαισίου του κόσμου των αφεντικών, των ακροδεξιών πολιτικών και της αστυνομικής διαχείρισης του δόγματος “νόμος και τάξη”.

Μια κανονικότητα η οποία εκφράζεται με πυροβολισμούς σε 18χρονους έπειτα από καταδίωξη, με πνιγμούς στο Αιγαίο και καθημερινή εργασιακή ανασφάλεια και τρομοκρατία. Σ’ αυτήν την κανονικότητα που πάει να μας επιβληθεί, εμείς δεν πρόκειται να αφήσουμε να ξεχαστεί τίποτα. Γιατί η αντίσταση απέναντι στην βαρβαρότητα, περνάει μέσα από τους αγώνες μας για τη δικαίωση των θυμάτων. τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών και για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα δολοφονικά καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ ΑΣΙΚ

28/9, στις 12:00, στην Πλ. Αγοράς

Κατάληψη Rosa Nera | Συνέλευση 18ου Αντιρατσιστικού φεστιβάλ Χανίων.