Για το πρόσφατο θανατηφόρο τροχαίο στα Χανιά: Πανό και κείμενο της κατάληψης Rosa Nera γύρω από τον ρόλο της τοπικής και της κρατικής εξουσίας στα τροχαία, για τις παγιωμένες νοοτροπίες στα Χανιά και για την διαπλοκή και τις ταξικές – πελατειακές σχέσεις και εξαρτήσεις.
Βρώμα και Δυσωδία.
Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές, ο νομός Χανίων κατέχει την πρωτιά στα θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα εντός της ευρωπαϊκής ένωσης. Παρότι φαινομενικά έχουμε συνηθίσει στον θάνατο εδώ πέρα, το πρόσφατο τροχαίο στην λεωφόρο Σούδας απασχόλησε την τοπική κοινωνία και όχι μόνο, απρόσμενα περισσότερο από δεκάδες παρόμοια που έχουν προηγηθεί το προηγούμενο διάστημα. Ο λόγος για μας είναι ξεκάθαρος: η ευρεία αναγνωρισιμότητα του 45χρονου υπαίτιου του δυστυχήματος ως ενός ακόμα γόνου ευκατάστατης οικογένειας, από αυτούς που διάγουν βίο βαριά παραβατικό και κατέχουν το δικαίωμα του “κάνω ό,τι γουστάρω”, με πολιτικές πλάτες και την ασυλία της αστυνομίας.
Το περιστατικό
Τα ξημερώματα της 11ης Ιανουαρίου έλαβε χώρα το σοκαριστικό τροχαίο, κατά το οποίο η πόρσε με οδηγό τον 45χρονο δράστη συγκρούστηκε με το όχημα του 22χρονου Παναγιώτη, με αποτέλεσμα ο πιτσιρικάς να καταλήξει νεκρός. Ο δράστης, 3 ώρες πριν είχε υποβληθεί σε αλκοτέστ και είχε κριθεί ότι βρισκόταν σε ακατάλληλη συνθήκη να οδηγήσει λόγω μέθης. Παρ’ όλα αυτά, και ενώ προ μηνών του είχε αφαιρεθεί το δίπλωμα -πάλι- για επικίνδυνη οδήγηση και μέθη, οι αστυνομικοί δεν ακολούθησαν την διαδικασία του αυτόφωρου που προβλέπεται και τον άφησαν να συνεχίσει την πορεία του, είτε δίνοντας τα κλειδιά σε κάποιο συνοδηγό -όπως ισχυρίζονται- είτε όχι. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η παραπάνω καραμπινάτη “παράβαση καθήκοντος” προέκυψε μετά από τηλεφωνική παρέμβαση υψηλά ιστάμενου προσώπου της ΝΔ.
Τα αυτόφωρα δεν είναι για τους “λεβέντες”
Στα Χανιά, αν τυχαίνει να είσαι μέλος μιας σχετικά ισχυρής οικονομικά οικογένειας και το όνομα σου κουβαλάει μια κοινωνική αποδοχή, αν είσαι “λεβέντης” δηλαδή, είναι πολύ εύκολο να σε σταματήσουν για αλκοτέστ και να φύγεις κύριος με τα κλειδιά στο χέρι. Αν από την άλλη είσαι ένας μεροκαματιάρης χωρίς φράγκα και κότερα, που με το ζόρι σε ξέρει η μάνα σου και δυο φίλοι από το χωριό σου ή ακόμα χειρότερα μετανάστης που ζεις σε διαμέρισμα με άλλους 6 για να επιβιώσεις, τότε θα τα βρεις λίγο σκούρα. Κι αυτό γιατί η επιβολή του νόμου είναι επιλεκτική, καθώς τα όργανα που τον εφαρμόζουν αξιολογούν την ταξική σου θέση και όχι την παράβαση που έχεις κάνει, πόσο μάλλον όταν δέχονται επιτόπου παρεμβάσεις από πολιτευτές και βουλευτάδες.
Κάπως έτσι λοιπόν είναι στημένο το παιχνίδι, και γέλιο προκαλούν οι δηλώσεις του υπουργού προστασίας του πολίτη Μιχάλη Χρυσοχουντίδη (ενός από τους στυλοβάτες του παρακράτους διαχρονικά) για την οριστική πάταξη της εγκληματικότητας στην Κρήτη από το νέο έτος. Τρομερό ανέκδοτο, ξεκαρδιστήκαμε.
Μετά από το περιστατικό, βέβαια, ακούμε για ξήλωμα της αστυνομικής διεύθυνσης Χανίων, και για αντικατάσταση της από αξιωματικούς εξ’ Αθηνών. Καθώς ανάλογα ξηλώματα συμβαίνουν ήδη στην Αθήνα (υπόθεση greek mafia), το να αντικατασταθούν οι διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι υψηλόβαθμοι τοπικοί μπάτσοι με κάποιους αναλόγου φυράματος από την μητρόπολη, δεν μας ενθουσιάζει ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον μια και στο πρόσφατο παρελθόν δεν επιδείχθηκε παρόμοια “ευαισθησία”, σε περιπτώσεις ακόμα βαρύτερης αστυνομικής αυθαιρεσίας, όπως στην υπόθεση της δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη.
Βεβαίως, μονάχα αυτό δεν είναι το ζητούμενο για να αλλάξει κάπως η κατάσταση στους χανιώτικους δρόμους. Ο Οδυσσέας Καπαράκης, δεν είναι πρώτος ούτε ο μόνος παραφουσκωμένος από ντρόγκια και κρεατίνες τζιπάτος που έχει “άνωθεν” άδεια να κάνει ό,τι γουστάρει στο δρόμο, στα κωλομάγαζα της νύχτας και προφανώς και στο σπίτι του. Δυστυχώς στην μικρή μας κοινωνία, η πολιτική κάλυψη στους γνωστούς νονούς της νύχτας – ακόμα κι αν συχνά-πυκνά περνάνε από τα δικαστήρια για κόκες, νταβατζιλίκια και ενδοοικογενειακή βία, όπως ο συγκεκριμένος – νομιμοποιεί εν πολλοίς και κανονικοποιεί το βίο και την πολιτεία τους. Να το πούμε απλά: αυτοί είναι που περνιούνται για “λεβέντες” σήμερα, οι σφίχτες νταήδες σκαφάτοι που μπροστά τους οι μπάτσοι βαράνε προσοχή, καθώς ο βουλευτής είναι ένα τηλεφώνημα μακριά – με στρατιές σκλάβων στην εγχώρια τουριστική γαλέρα να θέλουν κάποτε να τους μοιάσουν. Και αυτή η νεοχανιώτικη “λεβέντικη” κουλτούρα είναι πίσω και από τη θανατερή πρωτιά μας στους δρόμους, όπως τόσο καθαρά αποτυπώνεται σε κάθε μία από τις εξωφρενικές πτυχές αυτού του τραγικού τροχαίου.
Υποθέτουμε ότι το επόμενο διάστημα θα σφίξει η επιβολή του ΚΟΚ και πιθανώς θα δούμε να βγαίνουν στο φως και κάποιες βαριά εγκληματικές υποθέσεις, ως δείγμα γραφής της νέας αστυνομικής διεύθυνσης. Στάχτη στα μάτια μέχρι να ξεθυμάνει η κατακραυγή, καθώς όσο δεν θίγονται νοοτροπίες και κατεστημένα πίσω από την νταηλίδικη οδηγική (και όχι μόνο) συμπεριφορά, ο Παναγιώτης δεν θα είναι ο τελευταίος νεκρός.
Δεν είναι μόνο θέμα παιδείας. Οι κατεστημένες νοοτροπίες έχουν πρόσημο ταξικό, είναι η εγχώρια εκδοχή της κουλτούρας των αφεντικών. Αυτή δεν μπορεί να μετακινηθεί, δεν μπορεί σε άλλη να προσαρμοστεί, είναι δύσκολο να πολεμηθεί, αλλά πρέπει να ξεριζωθεί από τις συνειδήσεις μας. Για ένα κόσμο χωρίς καταπιεσμένους, χρειάζεται ένας κόσμος χωρίς δυνάστες. Για την κοινωνική χειραφέτηση χρειάζεται η αμφισβήτηση της κουλτούρας του κέρδους και των αφεντικών.
Κατάληψη Rosa Nera
Χανιά, Γενάρης 2025