Tεκμηρίωση από την χθεσινή μυσταγωγία, από την
Μουσική παράσταση με αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία
στην Κατάληψη Rosa Nera,
Για την γεμάτη και πάλι αυλή και την ελευθεριακή αυτο/οργάνωση της συλλογικής εργασίας που απάντησε άμεσα στην βεβήλωση του χώρου.
Για την δημόσια παρουσία και την συλλογική δράση των ανθρώπων του τοπικού κινήματος και για τα φωτεινά πρόσωπα των μουσικών και των αφηγητών που όπως τόνισαν στηρίζουν τον δημόσιο χώρο ενάντια στην ξενοδοχοποίηση αλλά και τους αγώνες που νοηματοδοτεί η 20χρονη παρουσία της Κατάληψης Rosa Nera στον Λόφο Καστέλλι.
Για την ποίηση, την ζωή, την θαλασσινή φαντασία, τα πολλαπλά πρόσωπα και το πνεύμα του Νίκου Καββαδία, Βαλχάλλα, Κόλια, Μαραμπού και Μαυρή. Για την ανάγκη να τραγουδιέται πάντα η μελοποίηση των στίχων του. Για τις επιθυμίες που μεταφέρονται μέσα σε αυτά τα τραγούδια να ανασάνουν κάποτε πραγματικά ελεύθερα όλα τα λιμάνια των ανθρώπων.
Στην πραγματικά υπέροχη αυτή βραδιά παρουσιάστηκε έν
ας πλούτος κειμένων και ιστορικών μελοποίησεων από την ναυτική, πολιτική, ταξική, ερωτική και περιπετειώδη βιογραφία του ποιητή. Με άρτιο τρόπο, πειραματισμό και μεγάλο σεβασμό και ευαισθησία από την Μαρία, την Ελενα, τον Δημήτρη Μ, τον Μιχάλη, τον Παναγιώτη, τον Γιώργο, τον Δημήτρη Α, τον Joe, τον Γιάννη, τον Χάρη…τις και τους ευχαριστούμε θερμά.
«…Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές
Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβηούν κι εκείνα.
Θάλασσα τρώει το βράχο απ” όλες τις μεριές…»
* εικόνες αλιευμένες από πολλές/ πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες
