Ας ενωθούν οι ανάσες μας με εκείνων που δεν μπορούν να αναπνεύσουν
Κατάληψη Rosa Nera: 26 Ιούνη στην Πλατεία Αγοράς, ώρα 19:00
Τους τελευταίους μήνες, εντείνονται οι απάνθρωπες και δολοφονικές πρακτικές εναντίον προσφυγικών και μεταναστευτικών πληθυσμών. Ταυτόχρονα, πληθαίνουν τα περιστατικά όπου παρεμποδίζεται η διάσωση, πρακτική ενάντια
στους νόμους της θάλασσας, αλλά και ενάντια στους στοιχειώδεις ανθρώπινους νόμους σεβασμού της ζωής που βρίσκεται σε κίνδυνο.
Παρά το ότι τα ζητήματα αυτά έχουν παγκόσμιο αντίκτυπο και έχουν προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον, στα μέρη μας φαίνεται πως η κοινωνία κοιμάται κάτω από το πέπλο της σιωπής που έχουν απλώσει οι κυρίαρχες «ομιλούσες κεφαλές» της
κρατικής και ιδιωτικής ενημέρωσης, γύρω από τις φονικές ρατσιστικές πολιτικές.
Εξώσεις και εγκατάλειψη ακόμα και μικρών παιδιών στους δρόμους κατά
παράβαση των δικαιωμάτων ασύλου, δολοφονικές επαναπροωθήσεις από
μασκοφόρους λιμενικούς και συνοριοφύλακες αποτελούν καθημερινότητα.
Μια χαρακτηριστική ιστορία που δημοσιοποιούν διασώστες, είναι αυτή της 14ης του Ιούνη, ανοιχτά της Λέσβου, το λιμενικό για 18 ώρες αρνείται να διασώσει ακυβέρνητη βάρκα με πρόσφυγες, στην πλειοψηφία τους παιδιά ενώ ανάμεσα τους
και μια έγκυος που αιμορραγούσε. Στη συγκεκριμένη βάρκα βρίσκονταν λοιπόν φυγάδες από τις εμφύλιες συρράξεις στο Αφγανιστάν. Από εκεί δηλαδή όπου όλες οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις συμμετείχαν στη διακρατική στρατιωτική αποστολή του ΝΑΤΟ και στον επεμβατικό πόλεμο που οδήγησε στην υπόθαλψη εμφυλίων.
Ανάλογα περιστατικά και απάνθρωπες πρακτικές που συχνά οδηγούν στο να
χαθούν ανθρώπινες ζωές στα υδάτινα ή τα χερσαία σύνορα γίνονται καθημερινά, από τις συνοριοφυλακές του ελληνικού, του τουρκικού, του ιταλικού κράτους, όπως και από συνοριοφυλακές κρατών ή στρατών της Βόρειας Αφρικής, οι οποίοι –
ακόμα και όταν ανήκουν σε απολυταρχικά καθεστώτα – συχνά επιχειρούν εναντίον αμάχων προσφύγων που αναζητούν καταφύγιο με την υποστήριξη κυβερνήσεων
της Ε.Ε. των Η.Π.Α ή της Ρωσίας.
Οι συνθέσεις αλλάζουν, στις συμμαχίες και στους διακρατικούς συσχετισμούς στις πολεμικές ανθρωποσφαγές των μικρών και των μεγάλων ιμπεριαλισμών, γύρω από την Μεσόγειο, με κύρια θύματα πάντα τον άμαχο πληθυσμό που αναζητά
καταφύγιο στην Ευρώπη, για να ξεφύγει από τον πόλεμο, την οικονομική ανέχεια, την παιδική εκμετάλλευση.
Στην Ευρώπη, τα κράτη των αφεντικών ακολουθούν ρατσιστικές πολιτικές με στόχο να παραμείνει φθηνή και χωρίς δικαιώματα η εργασία και η ζωή του
μεταναστευτικού και προσφυγικού πληθυσμού.
Η υποχώρηση στους αγώνες για την υπεράσπιση της ελευθερίας της ανθρώπινης μετακίνησης, της μεταναστευτικής εργατικής τάξης και της προσφυγιάς είναι αποτέλεσμα υποχωρήσεων και ηττών των εργατικών και των κοινωνικών κινημάτων για την ανθρώπινη χειραφέτηση, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες.
Ιδεολογικό εργαλείο ανόδου της άκρας δεξιάς στις κυβερνήσεις των αφεντικών και στην προσπάθεια τους για διαρκή απορρύθμιση των εργατικών και των όποιων ουμανιστικών κατακτήσεων είναι ο ρατσισμός.
Στις μέρες μας και στα μέρη μας, ο θεσμικός ρατσισμός επιτίθεται στην προσφυγιά.
Αναφέρουμε κάποιες από τις απάνθρωπες πρακτικές, πιθανόν όχι όλες, στις οποίες το κίνημα της ανθρώπινης χειραφέτησης ακόμα δεν έχει απαντήσει:
(α) στις
εγκληματικές φασιστικές επιθέσεις λιμενικών σε βάρκες προσφύγων και την εγκατάλειψη τους μετά από αφαίρεση των μηχανών τους \
(β) στη συγκάλυψη των ναυαγίων και των ευθυνών για το χαμό χιλιάδων ζωών που κατά κανόνα χρήζουν
προστασίας
(γ) στις παράνομες και επικίνδυνες επαναπροωθήσεις, με
βασανιστήρια και φυλακίσεις προσφύγων – ακόμα και ανήλικων ή/και προσφύγων που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες
(δ) στη διαρκή καταστρατήγηση της συνθήκης της Γενεύης για την προστασία του ασύλου
(ε) στις μαζικές εξώσεις 11.000
προσφύγων – θυμάτων πολέμου, παρά την διεθνή χρηματοδότηση των
προγραμμάτων στέγασης και κοινωνικής υποστήριξης – την οποία φαίνεται πως «τρώνε» γηγενείς και αλλοδαποί αστυνομικοί θεσμοί που λειτουργούν χωρίς έλεγχο, ιδιωτικοί και αυτοδιοικητικοί παράγοντες
(στ) με την άρνηση απόδοσης
πολιτικών, κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων ακόμα και στην τρίτη γενιά των μεταναστευτικών και προσφυγικών οικογενειών.
Φυσικά, οι ρατσιστές (κάθε ιδεολογικής αγέλης) δεν παίζουν μόνοι τους… Ο
μεταναστευτικός πληθυσμός και το πολυεθνικό κίνημα αλληλεγγύης έχει δώσει απαντήσεις τόσο στους φασίστες, όσο και στις ρατσιστικές πολιτικές. Παντού στον
πλανήτη, αυτή τη στιγμή, ο αγώνας απλώνεται.
Εδώ και ένα μήνα, ο πλανήτης συνταράσσεται από τα γεγονότα στις ΗΠΑ. Μετά από μια ακόμα ρατσιστική δολοφονία με φυλετικά κριτήρια του George Floyd από μπάτσους, μια μοναδική στα χρονικά αντιρατσιστική εξέγερση έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. Εξεγέρσεις, εργατικές κινητοποιήσεις, κοινωνικά κινήματα που ευθυγραμμίζονται με το κίνημα Black Lives Matter, καταλήψεις, συγκρούσεις με αντιρατσιστικό περιεχόμενο έχουν ξεσπάσει στις ΗΠΑ, όπου σε κάποιες πολιτείες αμφισβητείται ριζικά ακόμα και η ύπαρξη της αστυνομίας μέσα από μαζικές πρωτοβουλίες πολιτών, κοινοτήτων και συνδικάτων.
Η κίνηση αυτή μεταδίδεται και σε άλλες χώρες, μέσα από την απεγνωσμένη φράση του George Floyd, τη στιγμή της απάνθρωπης δολοφονίας του, που αποκτάει οικουμενικό, συμβολικό νόημα για κάθε έγχρωμο καταπιεσμένο παντού στον πλανήτη και την ιστορία του ανθρώπου: «Ι can’t breathe – Δεν μπορώ να αναπνεύσω».
Kαι τότε… Σύμβολα και αγάλματα αιώνων της φυλετικής βίας αποκαθηλώνονται δημόσια από τα κοινωνικά κινήματα και τις αντιρατσιστικές εξεγέρσεις στις Η.Π.Α.
στο Βέλγιο, στην Αγγλία και αλλού. Έτσι και στα Χανιά συλλογικότητες και
κινήματα της πόλης έχουν ήδη οργανώσει δράσεις αλληλεγγύης στην
αντιρατσιστική εξέγερση.
Στις 26 Ιούνη διευρύνουμε το μήνυμα αλληλεγγύης προς στην αντιρατσιστική
εξέγερση στις ΗΠΑ, αλλά και ενάντια στον ρατσισμό εδώ: για τις δολοφονίες
προσφύγων στον Έβρο, για τις απάνθρωπες συνθήκες στη Μόρια, στον Ελαιώνα και σε άλλα camps εγκλεισμού προσφύγων, για τον ρατσισμό των αστυνομικών και των λιμενικών που κοστίζει ανθρώπινες ζωές στο Αιγαίο, στον Έβρο και
στην Ομόνοια. Απαντάμε ταξικά, μαχητικά, ανθρώπινα. Μέχρι να κατακτήσουμε έναν κόσμο διεθνούς αλληλεγγύης, ισότητας και δικαιοσύνης χωρίς σύνορα, καπιταλισμό, κράτη, εκμετάλλευση και ρατσισμό.
Καλούμε στις 26 Ιούνη στην Πλατεία Αγοράς, ώρα 19:00
Καμία έξωση στους πρόσφυγες, χαρτιά και ίσα δικαιώματα στη δεύτερη γενιά.
Ελεύθερη μετακίνηση για όλους/ες.
Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους/ες στις Η.Π.Α (Άντε και στα δικά μας)
η ζωή θα νικήσει!