Κλειστό είναι το ανοιχτό βιβλίο που κρατάς.
Αλλιώς θα ανοίξει.
Όπως ανοίγει σφαλιστή δίφυλλη πόρτα. Από τη μέση.
Στο στάχωμά τους θα χωρίσουνε τα φύλλα
και με τις έξω άκρες τους στα δάχτυλά σου τρίζοντας
αργά σαν σε ρεζέδες θα περιστραφούν.
Και τότε είναι που θα διαβάσεις το κενό
– γιατί, ποιο άνοιγμα χωρίς κενό;
Έτσι κι όταν ανοίγω την ψυχή μου.
Για το κενό του ανοίγματος και μόνο.
Όλα τ’ άλλα είναι γνωστά. Σαν <<ανοιχτό>> βιβλίο.
Βύρων Λεοντάρης – άτιτλο
(ποίημα που διαβάστηκε στην προηγούμενη βραδιά)
Αυτή την Τετάρτη, 20 Νοεμβρίου στις 7:30μμ,
διαβάζουμε, συζητάμε και παρ-ερμηνεύουμε μαζί ποιήματα. Δικά μας και άλλων.
Σ’αυτή τη βραδιά Ποίησης,
θα συναντηθούμε
στη βιβλιοθήκη 451*,
στην κατάληψη Rosa Nera.