«Κρείττον του λαλείν το σιγάν»
(σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κανείς από το να μιλά)
Τον Δεκέμβρη του 2022, στο δικαστήριο Ρεθύμνου διεξαγόταν μια από τις πιο σημαντικές δίκες των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά την τοπική κοινωνία των Χανίων. Πρόκειται για την υπόθεση της πολύχρονης κακοποίησης και σεξουαλικής βίας στο χωριό Γλώσσα Πλατανιά, με θύμα τον 20χρονο –σήμερα– Γιάννη, παιδί με μέτρια νοητική υστέρηση, και θύτες από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, παπάδες και άλλους.
Η απόφαση του δικαστηρίου δυστυχώς συντάχθηκε με τις στερεοτυπικές και μισαναπηρικές αντιλήψεις των δικηγόρων των κατηγορουμένων, αμφισβητώντας –λόγω της αναπηρίας του– τον Γιάννη. Βέβαια, το περίεργο είναι πως αυτό το έκανε μόνο στην περίπτωση των ιερέων, αφού το ίδιο δικαστήριο πίστεψε τον Γιάννη και τους μάρτυρες όσον αφορά τους βιασμούς του από τον φίλο του πατέρα του και την κακοποίηση και παραμέλησή του από τον τελευταίο. Σε κάθε συζήτηση που ανοίξαμε κατά τη διάρκεια μοιράσματος δύο χιλιάδων κειμένων μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η φράση που ακούσαμε από τα στόματα πιστών και μη ήταν «σιγά μην την πληρώναν οι παπάδες».
Σε συνέχεια της απόφασης και της πιθανής συγκάλυψης των δύο κληρικών από την ελληνική δικαιοσύνη, έρχονται η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου-Σελίνου καθώς και η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, να μας κάνουν με δύο ανακοινώσεις τους ακόμα πιο καχύποπτους για τον ρόλο της Εκκλησίας και του θεσμού της δικαιοσύνης. Οι ανακοινώσεις αυτές προσβάλλουν κι άλλο τον ίδιο τον Γιάννη, εφόσον δίχως ίχνος σεβασμού και μάλιστα δημόσια πανηγυρίζουν την ώρα που υπάρχει καταδικαστική απόφαση εις βάρος των άλλων κατηγορουμένων, δηλαδή σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού με αναπηρία.
Όταν δυστυχώς υπάρχουν τέτοιου είδους ανακοινώσεις στον δημόσιο λόγο και αναπαράγονται μάλιστα από τον τοπικό τύπο, θεωρούμε καθήκον κάθε ανθρώπου που υπερασπίζεται τους αδυνάμους σε αυτόν τον κόσμο να αντιταχθεί σε τέτοιου είδους πανηγυρισμούς από μεριάς της Εκκλησίας για την αθώωση των ιερέων της. Όταν αποδείχτηκε πως ένα παιδί κακοποιούταν με διάφορους τρόπους από τον πατέρα του και βιαζόταν επανειλημμένα από έναν φίλο του, αποτελεί «ύβρι» να το κατηγορείς ως φαντασιόπληκτο λόγω της αναπηρίας του, αμφισβητώντας και παραβλέποντας τα όσα πέρασε, ώστε να αποκαταστήσεις την υπόληψη δύο ιερέων, οι οποίοι αθωώθηκαν μόνο μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Παραθέτουμε και απαντάμε σε κάποια σημεία των ανακοινώσεών τους, ώστε να ακουστεί και η πλευρά όσων υπερασπίστηκαν τον Γιάννη και στάθηκαν ενάντια στο κύκλωμα των κακοποιητών του. Διότι μέχρι στιγμής, κανείς από την εκκλησία δεν έχει βγάλει μια ανακοίνωση υπέρ του Γιάννη και κανείς τους ποτέ δεν νοιάστηκε για την καταδίκη, άρα την αλήθεια του Γιάννη, μα για την αθώωση των ιερέων της.
“Δελτίο Τύπου Ιεράς Μητρόπολης Κισάμου-Σελίνου:
Κατόπιν της πανηγυρικής και ΟΜΟΦΩΝΗΣ αθώωσης των δύο Κληρικών της Ι. Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου”
Για ποια πανηγυρική απόφαση μιλάνε, όταν αυτή περιλαμβάνει την καταδίκη ενός πατέρα και του βιαστή φίλου του;
Ποια πανηγυρικά συναισθήματα μπορούν να υπάρξουν για μια υπεράσπιση (μιλάμε και για τους δικηγόρους των δύο κληρικών) που βασίστηκε πάνω σε μισαναπηρικά, ρατσιστικά και χυδαία σχόλια για τη νοητική υστέρηση του Γιάννη, βγάζοντάς τον ψεύτη;
Γιατί δεν λένε ολόκληρη τη φράση που χρησιμοποίησε η έδρα για την απόφασή της σχετικά με τους δύο ιερείς; Αθώοι λόγω αμφιβολιών.
“οι άνθρωποι που γνώριζαν και γνωρίζουμε την αλήθεια των γεγονότων, τους πραγματικούς ενόχους και υπαίτιους – πρόσωπα και πράγματα”
Τι ακριβώς γνώριζαν για την αλήθεια των γεγονότων;
Τι είδους πρόσωπα και πράγματα εννοούν;
Ακόμη κι αν αποδεχτεί κανείς ότι η αλήθεια βρίσκεται μέσα στην απόφαση του δικαστηρίου και πως η Εκκλησία γνώριζε την αλήθεια των γεγονότων, τότε γιατί κανείς τους δεν μίλησε για την χρόνια κακοποίηση του Γιάννη; Δηλαδή, αν όντως οι κληρικοί είναι αθώοι και ο πατέρας και ο φίλος του ένοχοι, γιατί ποτέ δεν υπέδειξαν τους «πραγματικούς» ενόχους;
“σύμφωνα με την αγόρευση του αξιότιμου κ. Εισαγγελέως: «πρότεινε να κηρυχθούν ΑΘΩΟΙ, καθώς τα όσα κατηγορούνται δεν συνέβησαν ΠΟΤΕ και δεν επιβεβαιώνονται από ΚΑΝΕΝΑ στοιχείο», θεωρώντας τα «μυθεύματα» και «μέρος της φαντασίας του κατήγορου»”
Θυμάται κανείς πως ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας πρότεινε να κηρυχθούν αθώοι και ο πατέρας αλλά και ο αποδεδειγμένα βιαστής φίλος του;
Επίσης, γιατί γράφουν με κεφαλαία κάποιες λέξεις ωσάν να τις φώναζε ο Εισαγγελέας;
Πώς γίνεται να μην αποτελεί ντροπή για τη δικαιοσύνη οι λειτουργοί της να αντιμετωπίζουν εξίσου ρατσιστικά έναν άνθρωπο με αναπηρία, χαρακτηρίζοντας τα όσα υπέστη μυθεύματα και φαντασία;
“Πίστεψαν, οι τραγικοί και θλιβεροί αυτοί, άραγε τι; πως βρήκαν την ευκαιρία να προβληθούν; να επιβληθούν; ή… να πάρουν μάλλον αξία πατώντας επί πτωμάτων αθώων […] Τι δεν είπαν τα απύλωτα στόματα τους; τι δεν κατασκεύασε η αρρωστημένη φαντασία τους; τι δεν έγραψε η ρυπαρή γραφίδα τους;”
Μα γιατί τόσο μίσος για τους ανθρώπους που υπερασπίστηκαν τον Γιάννη;
Πού αποσκοπεί όλο αυτό το «κατηγορώ»;
Για ποια αρρωστημένη φαντασία μιλάμε όταν αποδείχτηκε με τον σκληρότερο τρόπο πως εν τέλει όλα αυτά αποτελούσαν κομμάτια της αλήθειας και της πραγματικότητας του Γιάννη, τα οποία επιβεβαιώθηκαν στο δικαστήριο;
“Ευχή και προσευχή μας κανένας άλλος αθώος να μην βρεθεί σε αυτή την κόλαση”
Συνεχίζει να μην απασχολεί κανέναν τους η κόλαση που αποδείχτηκε πως έζησε ο Γιάννης, παρά μόνο η «κόλαση» των δύο κληρικών.
“πρόσωπα που καθ΄ όλη αυτή την, ασέληνη περίοδο, του μεγάλου αυτού πειρασμού και της σκληρής δοκιμασίας, ύψωσαν τα χέρια τους στον Ουρανό και προσευχήθηκαν «για να αντέξουν οι αδελφοί», «να λάμψει η αλήθεια»”
Μάλλον κανείς τους δεν προσευχήθηκε για να αντέξει ο Γιάννης, μα ούτε και για να λάμψει πραγματικά η αλήθεια. Κι αυτό μας λέει πολλά.“Ανακοινωθέν Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου Της Εκκλησίας Κρήτης:
Η Ιερά Σύνοδος συμμετείχε προσευχητικά σε όλη την διάρκεια της δοκιμασίας των δύο κληρικών”
Κι εδώ κανείς δεν φαίνεται να προσεύχεται να απονεμηθεί δικαιοσύνη για τον Γιάννη.
“Η ομόφωνη αθωωτική απόφαση για την υπόθεση αυτή γίνεται αιτία χαράς για ολόκληρη την Εκκλησία Της Κρήτης”
Πώς γίνεται να παραβλέπεται μια απόφαση που μιλά για την απόδειξη της σεξουαλικής κακοποίησης ενός παιδιού και να υπερισχύει η χαρά για δύο αθώους λόγω αμφιβολιών;
“Η Εκκλησία Της Κρήτης τονίζει την ανάγκη [ … ] καθώς και στην προστασία κάθε ανθρώπινου προσώπου, ιδιαίτερα των ευάλωτων ομάδων και των παιδιών”
Συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε με ποιον τρόπο θα προστατεύσει τα παιδιά και τις ευάλωτες ομάδες μια εκκλησία που λοιδωρεί και απειλεί όσους υπερασπίστηκαν τον Γιάννη όλον αυτόν τον καιρό.
Οι κατηγορίες, οι μαρτυρίες του Γιάννη και όσα είχε πει ο ίδιος στους μάρτυρες που τον υπερασπίστηκαν ήταν ισότιμες για τους καταδικασμένους και για τους αθώους λόγω αμφιβολιών. Οι φράσεις «λόγω έλλειψης στοιχείων» και «αθώοι λόγω αμφιβολιών» εγείρουν ερωτήματα γύρω από την απόφαση που απάλλαξε μια για πάντα από τις κατηγορίες τους δύο κληρικούς και έναν ακόμα συγγενή του Γιάννη. Τα ερωτήματα αυτά αφορούν τόσο τα πραγματικά γεγονότα όσο και τις ισορροπίες και τις σχέσεις ανάμεσα στο δικαστικό σύστημα και την πολιτική, οικονομική και εκκλησιαστική εξουσία.
Πόσο μάλλον, όταν τα παραδείγματα μεροληψίας της σημερινής δικαιοσύνης απέναντι σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, γυναίκες και ανθρώπους που υπερασπίζονται το δίκαιο αυξάνονται.
Την παντοδυναμία του Θεού στον κάτω κήπο έχει επωμιστεί μια διεφθαρμένη και συντηρητική δικαιοσύνη που δεν υπερασπίζεται ποτέ τους αδυνάμους.
Και υποθέσεις, σαν αυτή του Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά, δημιουργούν νομικό προηγούμενο για αντίστοιχες υποθέσεις όπου θα μπορούν να απαξιώνονται μαρτυρίες ανθρώπων λόγω της αναπηρίας τους, όπου η έδρα θα δέχεται μισαναπηρικές και ρατσιστικές θεωρίες, όπου θα επιτρέπονται αντίστοιχοι χειρισμοί.
Δηλαδή, όπως έγραψε η Κίνηση για την χειραφέτηση των αναπήρων «Μηδενική Ανοχή»:
“ΔΕΝ μπορεί η ελληνική δικαιοσύνη να κρίνει τον Γιάννη ακατάλληλο ως φορέα της αλήθειας του επειδή είναι ανάπηρος. ΔΕΝ μπορεί να πανηγυρίζουν οι ιερείς με τους συγγενείς τους επειδή τελικά ο ανάπηρος Γιάννης μπορεί να πέσει θύμα βιασμών και ΔΕΝ θα γίνει πιστευτός.
Μα, εκτός αυτού, το πιο σημαντικό είναι να δημιουργούνται οι κοινωνικές αντιστάσεις, ώστε και μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου να ακούγεται η αλήθεια και η δικαιοσύνη να μην υπερασπίζεται και να μην συγκαλύπτει τους ισχυρούς.”
Σε κάποιες περιπτώσεις η φράση «Κρείττον του λαλείν το σιγάν» δεν ταιριάζει.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Κατάληψη Rosa Nera (Μαύρο Ρόδο), Λόφος Καστέλι
Απρίλης 2023
