Δικαιοσύνη για τον Γιάννη! Κάλεσμα στα δικαστήρια Ρεθύμνου, 6/12

Ο Γιάννης από τη Γλώσσα του Πλατανιά δεν είναι μόνος του!

Αλληλεγγύη, να σπάσει η ένοχη σιωπή και η συγκάλυψη των “ευυπόληπτων” βιαστών του.
Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ρεθύμνου, 6 Δεκεμβρίου, 9 το πρωί.

Πριν περίπου ένα χρόνο, βγήκε στο φως της δημοσιότητας η ιστορία μιας φρικτής κτηνωδίας. Η ιστορία αφορά ένα –20χρονο σήμερα– παιδί με νοητική στέρηση, το οποίο βιαζόταν για χρόνια σε ένα μικρό χωριό του Δήμου Πλατανιά, τη Γλώσσα. Μετά από τα τόσα χρόνια συγκάλυψης, κάποιοι κατήγγειλαν τον κατά συρροή βιασμό του Γιάννη, σπάζοντας την σιωπή. Για αυτή τους την επιλογή απειλούνται.

Μετά από σχετική έρευνα, 4 πρόσωπα προφυλακίστηκαν: ο πατέρας που έχει προσωρινά αποφυλακιστεί, μετά από 6 μήνες –με χαρακτηρισμό του εγκλήματός του ως πλημμελήματος– έδινε το ανυπεράσπιστο παιδί βορά στις ορέξεις παπάδων, συγγενών και άλλων κατοίκων της περιοχής. Από τους κατηγορουμένους βιαστές, ο ένας είναι γείτονας και οι άλλοι δύο παπάδες, εκ των οποίων ένας είναι και ο θείος του παιδιού. Σήμερα ο δύστυχος Γιάννης, που για ζωή γνώρισε μονάχα μια επίγεια κόλαση, βρίσκεται στο θεωρητικά προστατευμένο περιβάλλον μιας δομής στα Χανιά, με ορατό ορίζοντα μονάχα μια δίκη, στην οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα κτήνη που όριζαν την αβίωτη ζωή του.

Υπάρχει μια χτυπητή αντίθεση σε σχέση με τον εκκωφαντικό ορυμαγδό άλλων πολύκροτων –ομοειδών και μη– υποθέσεων που «συγκλονίζουν» αυτήν την περίοδο, όπως η υπόθεση της “Κιβωτού”. Αντίθετα με το ανθρωποφαγικό τσίρκο που επιφυλάσσουν τα μίντια και τα κοινωνικά δίκτυα, αυτό που αξίζει ο Γιάννης είναι η υποστήριξη από την χανιώτικη κοινωνία. Έτσι, ώστε να σπάσει αυτή η εξοργιστική ανωνυμία των τεράτων που τον καταδυνάστευαν μια ολόκληρη ζωή. Διότι η ανωνυμία και το σκοτάδι γύρω από αυτούς επιβάλλεται ακόμη και τώρα από το πλέγμα εξουσίας που τους ανέδειξε σε κείνο το βάθρο που στέκονταν ως ευυπόληπτοι θεματοφύλακες της κίβδηλης ηθικής του.
Υπάρχει, παράλληλα, και μια χτυπητή συνάφεια με την έτερη κτηνωδία που αποκαλύφθηκε τον προηγούμενο χρόνο στην πόλη μας. Όπως και στην υπόθεση του κολαστηρίου οίκου ευγηρίας, της Αγίας Σκέπης, και στις δύο αυτές υποθέσεις αδιανόητης βαρβαρότητας που μας έχουν στιγματίσει ως τοπική κοινωνία, διαπλεκόμενοι παράγοντες της Εκκλησίας, της Δεξιάς και της οικονομικής ελίτ της πόλης αγωνίζονται για να κρατήσουν τα στόματα κλειστά.

Και τώρα ήρθε η ώρα της δίκης για τέσσερις από τους δεκαοχτώ κατηγορούμενους που θα δικαστούν στο Ρέθυμνο στις 6 του Δεκέμβρη. Τον Γιάννη, που φιλοξενείται τώρα σε κρατική δομή στα Χανιά, θα τον υπερασπίσει δικηγόρος που έχει ορίσει η δομή. Το “αυτονόητο” είναι ότι αυτός ο δικηγόρος αντί να αναδείξει τον βασανισμό του Γιάννη θα προσπαθήσει να διασώσει την υπόληψη των κατά τα άλλα ”ευυπόληπτων” προφυλακισμένων παπάδων, για να μην καταρρεύσει για ακόμα μια φορά το κατασκεύασμα της χριστιανικής ηθικής.

Ας βροντοφωνάξουμε ότι ο Γιάννης δεν είναι μόνος, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν νοιάζονται μόνο για την πάρτη τους, αλλά στέκονται αλληλέγγυοι σε κάθε αδύνατο και καταπιεσμένο, ενάντια στις αθλιότητες αυτού του κόσμου.

Καλούμε σε ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
9 ΤΟ ΠΡΩΙ – ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΈΜΒΡΗ

Δικαιοσύνη για τον Γιάννη

Το 1972 προβάλλεται για πρώτη φορά η ταινία ‘‘Ο Νονός’’ στους κινηματογράφους. Σε μια σκηνή που θα μείνει στην ιστορία ως η σκηνή με τις παράλληλες δράσεις, ο ‘‘νονός’’ χρίζεται ουσιαστικά νονός βαπτίζοντας ένα μωρό, ενώ παράλληλα εκτελούνται όλοι οι εχθροί του. Ο ίδιος αποτάσσεται την εγκληματική του φύση ενώπιον του ‘‘θεού’’ ίσα ίσα για να μπορεί μέσω της άφεσης των αμαρτιών του να σκοτώνει καλύτερα κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής του.

Κάπως έτσι κάθε λογής καλός άνθρωπος, πιστός κατ΄ ουσία, καθώς και όσοι διαφυλάττουν τα ιερά κηρύγματα αξιοποιούν τη θρησκεία και μέσω της επίγειας τους εξουσίας μας υπενθυμίζουν ότι η κόλαση και ο παράδεισος είναι εδώ και τώρα. Οι ‘‘υπάλληλοι του θεού’’ ή αλλιώς οι επιφορτισμένοι με το θεάρεστο έργο επί της γης κληρικοί και παπάδες γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας ότι δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή ή θεία δίκη. Γι’ αυτόν τον λόγο δε διστάζουν να επιδοθούν σε οποιαδήποτε πράξη αντιβαίνει στα ηθικά κηρύγματα τους , ακόμα κι αν αυτή είναι εγκληματική. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στέκονται στην πρώτη γραμμή της εκκαθάρισης της κοινωνίας από τα βρώμικα ήθη και την αποχαλίνωση της νεολαίας μέσω ενός εισαγόμενου προτεσταντικού πουριτανισμού και είναι οι ίδιοι που πιθανόν να ακούσετε να είναι κατά των αμβλώσεων, πρωτοστατώντας και εκεί στη μισογύνικη ρητορική.

Η θεσμοθετημένη θρησκευτική εξουσία , με την κοινωνική και κρατική ανοχή, δίνει το δικαίωμα στους υπαλλήλους της να την ασκούν όχι μόνο στις συνειδήσεις αλλά και στα σώματα των ανθρώπων, ακόμα και αν αυτοί ανήκουν στο συγγενικό τους κύκλο. Γνωρίζουν πολύ καλά, όπως και οι πρόγονοι τους μέσω της Ιεράς Εξέτασης, ότι μπορεί μια χαρά η ζωή να γίνει μια κόλαση. Οι υπόλογοι συγγενείς και λοιποί κοντινοί φίλοι τους αφιέρωσαν τη θρησκευτική τους λατρεία στο σώμα ενός παιδιού.
Η κοινωνία δεν τρέφει αυταπάτες για το ποιόν των δήθεν ευυπόληπτων αυτών ανθρώπων. Παράλληλα με τις αποκαλύψεις για την ‘‘Κιβωτό του Κόσμου’’ αρχίζει, και στα καθ’ ημάς ορθόδοξα χριστιανικά μέρη, να καταρρέει ο μύθος για την υπόληψη των θρησκευτικών πατεράδων. Ο Γιάννης βρίσκεται λοιπόν στη θέση του απολογισμού στην επίγεια κόλαση που του ετοιμάσανε πατέρας, συγγενείς και ‘‘φίλοι’’. Ο ίδιος καταφέρνει και επιδεικνύει τα πρόσωπα που επίδρασαν στο σώμα του και το βίαζαν κατ’ εξακολούθηση από τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του και μετά.

Σε αυτήν του τη μάχη για δικαιοσύνη στεκόμαστε στο πλάι του, όπως και στον κάθε άνθρωπο που πέφτει στα χέρια της εξουσίας κάθε μορφής, θεσμικής ή όχι. Καλούμε την τοπική κοινωνία να αγκαλιάσει τον Γιάννη και τους λιγοστούς ανθρώπους που στέκονται ειλικρινώς πλάι του, για να μη νιώθει ο ίδιος αλλά και οι άνθρωποι αυτοί άλλο μόνοι απέναντι στο Κτήνος που συγκαλύπτει τα κτήνη. Να σπάσει την ομερτά που έχει μαφιόζικα επιβληθεί σε αυτόν τον τόπο από τα χυδαία συμφέροντα των «ευυπόληπτων παραγόντων», για να αναδειχθούν και να
τιμωρηθούν τα νοσηρά εγκλήματα εις βάρος του Γιάννη .

Συμπαράσταση στον Γιάννη. Το πρόβλημα ήταν και παραμένει το εκμεταλλευτικό σύστημα και οι θεσμοί του. Δικαιοσύνη για όσους ανθρώπους τους στέρησαν τη χαρά της ζωής, κάνοντας τη φρίκη καθημερινότητα.

Συγκέντρωση: Τρίτη 6 Δεκεμβρίου, ώρα 9 το πρωί, στα δικαστήρια Ρεθύμνου.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA, rosanerasquat.gr

η Εκδήλωση – Προβολή – Live με το antifa shalala

Χανιά, Σάββατο 3 Δεκεμβρίου.

Η Κατάληψη Rosa Nera οργάνωσε με την ομάδα “antifa shalala” – ομάδα που παρεμβαίνει εργατικά και εντυπωσιακά στους τοίχους των Αθηνών προκαλώντας πολύ ενδιαφέροντα γεγονότα και συζητήσεις- μια βραδιά προβολής ντοκιμαντέρ, κουβέντας και live hip hop με ανοιχτό το μικρόφωνο για νέα αλάνια των Χανίων.

Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ “After Hours: 8 χρόνια antifa shalala”, η συζήτηση κινήθηκε γύρω από την πλούσια εμπειρία των shalala, τις συλλογικές τεχνικές και τα νοήματα των πολιτικών, ταξικών και κοινωνικών παρεμβάσεων και περιπετειών τους στην μητρόπολη.
Κάποιες εικόνες, λοιπόν, από την εκδήλωση στην Ρόζα με τις/ τους συντρόφους και συντρόφισσες, που σίγουρα ανανεώσαν το ενδιαφέρον γύρω από τα όρια και τις δυνατότητες εργαλείων όπως τα στένσιλ, τα γκραφίτι, τα χαρτοπανώ και άλλες τεχνικές εκτροπής κυριάρχων διαδικασιών λόγου και εικόνας μέσα στο τσιμεντένιο σώμα των πόλεων.

Ακολουθεί το κάλεσμα της εκδήλωσης και κάποιες εικόνες από την βραδιά στην Ρόζα!

“………Το antifa shalala έρχεται στην κατάληψη Rosa Nera.

Προβολή ντοκιμαντέρ After hours: 8 χρόνια antifa shalala το Σάββατο 3 Δεκεμμρίου στις 19:00 στην κατάληψη Rosa Nera.

ένα βίντεο και μια κουβέντα για
8 χρόνια χωρίς πλάνο καριέρας, χωρίς συνεντεύξεις σε καλαίσθητα freepress (που γουστάρουν τον μπάνκσυ αλλά σιχαίνονται τα ταγκζ και τα συνθήματα), χωρίς χορηγία του δήμου αθηναίων που θα βοηθήσει τον εξευγενισμό της περιοχής, χωρίς άκρες σε κόμματα, χωρίς πολιτικούς μπαμπάδες, χωρίς πιστοποιητικά, χωρίς πατρίδα -και καμιά φορά χωρίς αρκετό πλαστικό χρώμα.
8 χρόνια με τσίλιες σε καθέτους κεντρικών λεωφώρων, με πτυσσόμενες σκάλες που κάποιες φορές λυγίζουν αγχωτικά, με ατάκες που πρέπει να προλάβουμε να τις κάνουμε αιχμηρές μέχρι τα μεσάνυχτα, με πρωινό ξύπνημα για δουλειά την επόμενη, με μίσος για τα αφεντικά και το κράτος τους, τις διαταγές, τους μπάτσους, τους φασίστες, τους σεξιστές και τον τύπο που μας ρουφιάνεψε απ’ την απέναντι πολυκατοικία.
8 χρόνια ο ένας δίπλα στην άλλη.
(+2-3 πράγματα που καταλάβαμε για όλα αυτά και για αυτά που έρχονται)

Θα ακολουθήσει DJ set και live hip hop – Open Mic………….”

Ανοιχτό Εργαστήρι Tattoo στην Ρόζα

Open DIY Tattoo-space στην Κατάληψη Rosa Nera.
Θέλεις να σχεδιάσεις, ανταλλάξεις γνώσεις ή να κάνεις τατουάζ στον εαυτό σου;
Έλα στο τατου-καφενείο* κάθε Τρίτη μεταξύ 16:00 και 19:00 στη Rosa Nera (πρώτη συνάντηση 22.11.22).
Δεν χρειάζεται να είσαι ταττου artist ή αρχάριος. Έλα να αράξουμε μαζί και να μάθουμε ο ένας απ’ τον άλλη
Στο χώρο θα βρίσκονται υλικά, stencil και ότι άλλο χρειαστεί για τη δημιουργία και τουλάχιστον δύο άνθρωποι που γνωρίζουν για να ρωτήσεις ότι απορίες έχεις και να’ σαι καθοδηγήσουν καθ’ όλη τη διαδικασία.
[Τηρούνται όλοι οι απαραίτητοι κανόνες για την υγιεινή που απαιτεί το tatoo]

You want to draw, exchange knowledge or maybe tattoo yourself?
Come to Tatouneio* on Tuesdays between 16 :00 and 19 :00 at Rosa Nera (starting 22.11.22).
No matter if you’re a tattooartist or a complete newbie- let’s chill together and teach each other.
There will be materials for drawing, making stencils or handpoking and at least two people to answer questions and show you how things work.

*Tatouneio is a safer space. Racist, patriarchal or any sort of discrimination will not be accepted.

Εκδήλωση: ΜΠΙΖΝΕΣ & ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

ΜΠΙΖΝΕΣ & ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ της μπροσούρας Μια κριτική ιστορία της στρατευμένης έρευνας…μέσα από την στρατευμένη κριτική της έρευνας από το Research Critique (αυτοοργανωμένο σχήμα ερευνητών/διδακτορικών Ε.Μ.Π.).
Σάββατο, 10/12, στις 18:00, στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο φουαγιέ του Κτιρίου 2 (ξύλινο αμφιθέατρο).
Μέσα σε μια εικοσιπενταετία, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις οδηγούν σταδιακά αλλά μεθοδευμένα στην υπονόμευση του ακαδημαϊκού και εκπαιδευτικού ρόλου του πανεπιστημίου ως κοινωνικού θεσμού. Ουσιαστικά παγιώνεται η διείσδυση των ιδιωτικών συμφερόντων στην πανεπιστημιακή έρευνα, τη διαχείριση της περιουσίας των ιδρυμάτων και τη φοιτητική μέριμνα. Σήμερα, εταιρίες και αφεντικά βρίσκουν φτηνή ή/και απλήρωτη εργασία, υποδομές και εξοπλισμό για να διεξάγουν τις ερευνές τους, εκφυλίζοντας το πανεπιστήμιο σε όργανο εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων. Η διαδικασία αυτή μετατρέπει τους καθηγητές σε εκτελεστές project και «προσωπάρχες» ενός άτυπου –και συχνά εκβιαζόμενου– εργατικού δυναμικού. Έχοντας πια πάψει να επιτελεί τον κοινωνικό και μορφωτικό του ρόλο, το πανεπιστήμιο έχει υποβαθμιστεί σε εργοστάσιο παραγωγής εκείνου του ειδικευμένου εργατικού δυναμικού που υπαγορεύουν οι ανάγκες της αγοράς.
Μια πτυχή της συνθήκης αυτής –η πλέον αντικοινωνική– είναι η συνεργασία στρατού και αστυνομίας με τα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα. Στα πολυτεχνεία, συγκεκριμένα, πληθώρα ερευνητικών προγραμμάτων χρηματοδοτούνται από τον ελληνικό στρατό, καθιστώντας τα ερευνητική υποδομή της πολεμικής βιομηχανίας. Τα ζητήματα αυτά αποτελούν αντικείμενο της έρευνας του σχήματος Research Critique και αποτυπώνονται στην μπροσούρα με τίτλο Μια κριτική ιστορία της στρατευμένης έρευνας…μέσα από την στρατευμένη κριτική της έρευνας.
Το Research Critique (RC) σχηματίστηκε τον Οκτώβρη του 2019 από συμβασιούχους ερευνητές και υποψήφιους διδάκτορες που εργάζονται στο Ε.Μ.Π. και καταπιάστηκε με καίρια ζητήματα του κλάδου, όπως την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων, τα στρατιωτικά προγράμματα, την κρατική καταστολή εντός και εκτός του ιδρύματος, την εργατική έρευνα γύρω από τις συνθήκες (τηλ-)εργασίας εν μέσω καραντίνας, τα νομοσχέδια για την παιδεία και την εργασία, την επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου κ.α. Ακόμη, συμμετείχε μαζί με άλλους σχηματισμούς στη δημιουργία ενός σωματείου εργαζομένων στην έρευνα και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με στόχο τη συλλογικοποίηση και μαζικοποίηση των αγώνων που πρέπει να δοθούν στον κλάδο, αλλά και την ανάπτυξη πολιτικής κριτικής πάνω στα ερευνητικά αντικείμενα. Μια εμπειρία που θεωρούμε θα είναι χρήσιμο να μεταφερθεί σε φοιτητές και εργαζόμενους του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Ο σκοπός της εκδήλωσης, πέρα από την παρουσίαση της ίδιας της μπροσούρας, είναι να ανοίξει ένας διάλογος με βάση τα παραπάνω ζητήματα ανάμεσα στα μέλη της φοιτητικής κοινότητας του Π.Κ. (προπτυχιακούς/ες φοιτητές/τριες, ερευνητές/τριες, υποψήφιους/ες διδάκτορες/ισσες, καθηγητές/τριες), σχήματα εντός του Π.Κ., συλλογικότητες της πόλης και του σχήματος R.C., με τους συμμετέχοντες/ουσες να κεντροβαρούν σε ό,τι κρίνουν ως κρίσιμο σημείο αγώνα στη σημερινή συγκυρία.
Ως κατάληψη Rosa Nera θεωρούμε αναγκαίο να ανοίξει ο διάλογος για τον ρόλο των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, την καταστολή που συνεπάγεται και τις αντιστάσεις εντός και εκτός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Κατάληψη Rosa Nera