Ίσως ψιθυριζόταν για χρόνια στις αγορές, στις πλατείες, στα καφενεία, στις εκκλησίες ότι εκεί μέσα εξοντώνουν και ληστεύουν ανήμπορους ηλικιωμένους ανθρώπους. Αλλά κανείς δεν είχε λίγη τσίπα, λίγη ντροπή, να βγει και να το καταγγείλει.
Στην κοινωνία της «Αγίας Σκέπης», μια ομερτά κάλυψε άψογα την μαφία των ιδιοκτητών, των εμπλεκόμενων αρχών, εμπόρων και εργαζόμενων για να μην σπιλωθούν υπολήψεις, γιατί «που να μπλέξω», γιατί «δεν βαριέσαι», ενώ το χρήμα έχει διαβρώσει τα πάντα, οι σχέσεις μετρούνται σε χρυσό και η ζωή κοστίζει 0,55 ευρώ την ημέρα.
Όμως, σε μια κοινωνία όπου οι οργανωμένοι θεσμοί «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν», τότε δεν υπάρχει μέλλον για κανέναν, ούτε για την νέα γενιά.
