ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν και φωτογραφίες από την πορεία που ακολούθησε:
“ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ: Εγκλεισμούς, στρατιωτική διαχείριση,
ρατσιστικές πολιτικές εξώσεις, απελάσεις, ναυάγια”
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί για το “καλό της δημόσιας
υγείας”, έχει οξύνει την αθλιότητα στα νησιά που βρίσκονται πρόσφυγες και
μετανάστες. Στο Καρά Τεπέ στη Λέσβο χιλιάδες άνθρωποι κοιμούνται σε
σκηνές πάνω στις λάσπες, ενώ μια χημική τουαλέτα αντιστοιχεί σε 20 άτομα.
Άνθρωποι που σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία δικαιούνται άσυλο
αλλά και αξιοπρεπή στέγαση, απλώς στοιβάζονται σε υπαίθριες φυλακές και
επιτηρούνται από το στρατό και την αστυνομία, με τις υποθέσεις τους να
καθυστερούν για άγνωστο χρόνο.
Τα μ.μ.ε άλλων ευρωπαϊκών χωρών καθημερινά “παίζουν” το θέμα,
ενώ στην Ελλάδα θάβεται συστηματικά από την καθεστωτική ενημέρωση.
Ακόμα και συντηρητικοί πολιτικοί όπως ο γερμανός Γκερντ
Μίλερ παραδέχεται δημόσια πως στην Ελλάδα τα κέντρα κράτησης των
μεταναστών είναι χειρότερα από του Σουδάν ή του Ιράκ. Μόλις τις τελευταίες
εβδομάδες έγινε γνωστό με τη δημόσια απολογία του επικεφαλής της frontex
Φαμπρίς Λεζερί σε εσωτερική συνεδρίαση της γερμανικής βουλής το ήδη
πασίγνωστο που συμβαίνει χρόνια αλλά έχει ενταθεί από πέρυσι. Το
ελληνικό λιμενικό με τις πλάτες της frontex επαναπροωθεί (το λεγόμενο
pushback) ,παράνομα σε σχέση με το δίκαιο της θάλασσας, βάρκες με
πρόσφυγες και μετανάστες. Κλέβοντας πολλές φορές τις μηχανές τους
αφήνοντάς τους ουσιαστικά εκτεθειμένους χωρίς να έχουν καν τον έλεγχο του
φουσκωτού. Επαναπροωθήσεις βέβαια γίνονται και στα χερσαία σύνορα στην
Αλβανία και στον ‘Έβρο μη επιτρέποντας σε κάποιον καν την αίτηση ασύλου.
Στην Κύπρο επίσης στο στρατόπεδο εγκλεισμού Πουρνάρα έπεσε ξύλο
απ΄την αστυνομία, ύστερα από διαμαρτυρία των ανθρώπων εκεί γιατί ζήτησαν
να μπορούν να περπατούν λίγο έξω από αυτό.
Οι υπαίθριες φυλακές ανθρώπων που κανένα έγκλημα δεν έχουν
πράξει, αλλά κρατούνται για αυτό που είναι, δηλαδή πρόσφυγες και
μετανάστες και που η Ελλάδα με τους εταίρους της το λένε διαχείριση,
δυστυχώς δεν αφορά σε μια προσωρινή κατάσταση. Αυτός ο ¨αβίωτος
βίος¨ που γνωστά φασιστοειδή στον κατασταλτικό βραχίονα του ελληνικού
κράτους έχουν ως τακτική αντιμετώπισης των μεταναστών/τριών, δεν είναι
τίποτα παραπάνω από την πάγια στρατηγική αντιμετώπισης των πιο
ευάλωτων τμημάτων της εργατικής τάξης.
Η χρόνια εκμετάλλευση της μεταναστευτικής φθηνής εργασίας
λόγω της έλλειψης χαρτιών και του απαραίτητου ρατσισμού που τη συνοδεύει,
οδηγούν τη μεταναστευτική ζωή σε εξαθλίωση και υπό το φόβο της άμεσης
απέλασης ή της φυλάκισης τους σε κάποιο στρατόπεδο
εγκλεισμού. Όμως τώρα συμβαίνει κάτι παραπάνω. Οι όποιες νομοθεσίες που
υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα παύουν να ισχύουν και ο
στρατιωτικός νόμος που οσμιζόμαστε πλέον και στα καθ’ ημών οδηγεί στην
εξόντωση ακόμη και ασυνόδευτων παιδιών.
Η επένδυση του ελληνικού κράτους στην ασφάλεια και στην
άμυνα της χώρας, είναι μεταξύ άλλων η επένδυση σε εμπόλεμες
επιχειρήσεις για την έξοδό του από την καπιταλιστική κρίση και την
προσπάθεια να βρεθεί σε καλύτερη θέση στο διεθνή ανταγωνισμό. Αυτό για
τους υποτελείς του ελληνικού κράτους στο εσωτερικό του σημαίνει, ένταση
της τουρκοφοβίας, παραπάνω θυσίες, πετσοκομμένοι μισθοί και συντάξεις, καραντίνες και ξύλο από επίλεκτες μονάδες της αστυνομίας για όποιον ξεμυτά και διαμαρτύρεται, μιας και οι συναθροίσεις/διαδηλώσεις
απαγορεύονται δια νόμου. Αυτή η συνθήκη φυσικά θέλει κι έναν υπαίτιο. Στο πρόσωπο των προσφύγων και των
μεταναστών βρίσκεται διαχρονικά ο “κακός άλλος” που φταίει για όσα
παθαίνουμε ή ακόμα κι αν δε φταίει, βολεύει μια χαρά για να θολώσουν
τα νερά (προς το παρόν ο ιός έχει αναλάβει την ευθύνη για όλα τα δεινά
της υγείας και της κοινωνίας). Όταν πριν τις καραντίνες τα κανάλια
τάιζαν το φιλοθεάμον κοινό με αποτροπές μεταναστών στον Έβρο και
ρατσιστικές επιθέσεις στη Μυτιλήνη, πήραμε μια γεύση για το ποια θα
είναι η συνέχεια.
Όσο για το εξωτερικό, η Ελλάδα εξοπλίζεται σαν αστακός να λύσει τις
διαφορές της με την Τουρκία ή όποιον άλλο, πράγμα το οποίο
σημαίνει περισσότερες δαπάνες σε εξοπλιστικά (F35, Rafalle, μαχητικά
drones κ.τ.λ), αύξηση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς να ανοίξει ρουθούνι)
προσλήψεις επ.οπ (επαγγελματιών οπλιτών). Για μας τι σημαίνουν όλα αυτά;
Στην καλύτερη περίπτωση καθημερινή τρομοκρατία και χειροκρότημα στον
ελληνικό στρατό που παρουσιάζεται ως προστάτης ή στη χειρότερη κάποιοι θα γίνουν κρέας για την πολεμική
μηχανή και τα κρατικά συμφέροντα και κάποιοι άλλοι… πρόσφυγες.
Η απανθρωπιά του ελληνικού κράτους προς στους πρόσφυγες και
τους μετανάστες θα συνεχίζει όσο η αδιαφορία μας αδυνατεί να αλλάξει
υποκείμενο. Να αδιαφορήσουμε για τις προσταγές και τις προτεραιότητες
των αφεντικών μας και να ενδιαφερθούμε για μας και τους ομοίους μας.
Το πολυεθνικό προλεταριάτο που εξοντώνεται στις πόλεις, στην επαρχία
και στα σύνορα. Οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για ζωή και
ελευθερία είναι απαραίτητοι. Ενάντια στον σύγχρονο φασισμό, πρέπει να
διατηρήσουμε το διαχρονικό μας όπλο, την αλληλεγγύη μεταξύ των
καταπιεσμένων.
διαδικτυακή εκδήλωση 30 Γενάρη στις 8μμ
– Parwana Amiri, προσφύγισσα στην Ριτσώνα
– Ιάσωνας Αποστολόπουλος, Διασώστης
– Solidarity with Migrants, Aνοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης σε
μετανάστ(ρι)ες, Αθήνα
– Stop War on Migrants, Ανοιχτή Συνέλευση, Θεσσαλονίκη
– Κατάληψη Rosa Nera
– Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
zoom: https://us02web.zoom.us/j/83105535150
https://www.facebook.com/events/2638798346418582/?active_tab=discussion
