Είμαστε εκεί που πρέπει. Στο φυσικό μας χώρο. Στις συνελεύσεις βάσης, στους δρόμους του αγώνα για ελευθερία και ισότητα. Κάνουμε ό,τι κάναμε πάντοτε. Παίρνουμε δύναμη από τους δύο χιλιάδες και πάνω ανθρώπους που κατέβηκαν στον δρόμο και συνεχίζουμε.
Προσπαθούν να μας τρομάξουν με ανυπόστατες κατηγορίες. Μιλάνε για φθορές (Πολυτεχνείο Κρήτης), αυτοί που το είχαν εγκαταλείψει για 23 χρόνια.
Μας μηνύουν (Belvedere) εκείνοι που προσπαθούν να επιβάλλουν, την καταστροφή του χαρακτήρα της Παλιάς Πόλης. Όλοι αυτοί που όχι μόνο καταπατούν την νομοθεσία την οποία επικαλούνται, όχι μόνο παρακάμπτουν το Κ.Α.Σ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), αλλά κυρίως αδιαφορούν για τις αντιδράσεις και την γνώμη των κατοίκων της πόλης για το ζήτημα του ξενοδοχείου.
Εμείς αυτό το κτίριο το αγαπάμε και το σεβόμαστε. Όταν μπήκαμε το 2004 συναντήσαμε ένα ερείπιο. Του φτιάξαμε τη στέγη, η οποία όντας τρύπια, θα προκαλούσε την κατάρρευση του κτιρίου. Και μάλιστα κάνοντας ειδική παραγγελία για τα κεραμμύδια, ώστε να μην διαταράξουμε την ιστορική εικόνα του κτιρίου. Σιγά-σιγά με συλλογικό κόπο και χρήμα εκατοντάδων ανθρώπων, επισκευάσαμε και το εσωτερικό, διατηρώντας διαχρονικά τα ιδιαίτερα μορφολογικά και τυπολογικά χαρακτηριστικά του κτιρίου. Μετατρέποντάς το σε έναν βιώσιμο κοινό τόπο για το κίνημα της πόλης. Ανοίξαμε την αυλή στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Ποτέ δεν σταμάτησαν οι εργασίες για τη βελτίωση της υποδομής της Rosa Nera.
Όσον αφορά στην «διατάραξη οικιακής ειρήνης», οποιοσδήποτε μπορεί να πάει να ρωτήσει την γειτονιά τώρα.
Ξέρουμε όμως πως δεν είναι αυτοί οι λόγοι για τους οποίους χτυπήθηκε η κατάληψη. Οι καταλήψεις αποτελούν εργαλεία και δυνατότητες για τους καταπιεσμένους/ες. Η επίθεση σε αυτές, εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο καταστολής των διαδηλώσεων, κατάργησης των απεργίων, περικοπής των κεκτημένων και αποδυνάμωσης της βάσης της κοινωνίας. Γι’ αυτούς τους λόγους χτυπήθηκαν πρόσφατα και οι καταλήψεις Terra incognita και Libertatia στη Θεσσαλονίκη.
Η επίθεση στη Rosa Nera είναι μια συνεργασία πολλών κρατικών φορέων, αλλά και ιδιωτικών. Τίποτα παράξενο, τίποτα απρόβλεπτο. Αρχικά πραγματώθηκε από την πρυτανεία του Πολυτεχνείου κρήτης, η οποία επί θητείας Β. Διγαλάκη, ξεκίνησε το 2017 την προσπάθεια εκκένωσης της κατάληψης και ενοικίασης των κτιρίων του λόφου στην εταιρεία
Οι καταλήψεις σφύζουν από ζωή όταν τα κινήματα είναι ενεργά και διεκδικούν ζωή και ελευθερία. Όταν η εργατική τάξη παλεύει για αύξηση στο μισθό, μείωση στην ένταση της εργασίας ή και ανατροπή της σχέσης κεφάλαιου-εργασίας. Όταν οι μειονότητες διεκδικούν ισότητα. Όταν οι αυτο-οργανωμένοι αγώνες είναι στο προσκήνιο.
Ή η επίθεση στις καταλήψεις πανελλαδικά, θα αποτελέσει άλλη μια αφορμή ώστε το κίνημα να αγωνιστεί σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα ή το ελληνικό κράτος και τα αφεντικά θα μας εξοντώσουν με μειώσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, ανεργία, έλεγχο, πρόστιμα, ξύλο, φυλακή.
Σηκώνουμε το γάντι που μας πέταξαν οι φασίστες του κρατικού μηχανισμού και δίνουμε τη μάχη. Ζουν σε αυταπάτες όσοι θεωρούν πως μας τέλειωσαν με μια αστυνομική επίθεση. Ο αγώνας μας θα είναι κοινωνικός και μαζικός. Εμείς δημιουργούμε και γι’ αυτό θα πάμε ξανά στο λόφο μέρα μεσημέρι. Συνεχίζουμε το μονοπάτι της κοινωνικής νομιμοποίησης ενάντια στη στρατιωτική επιβολή του νόμου. Η πόλη των Χανίων είναι αυτή που θα δώσει συνέχεια στην κατάσταση που λέγεται Rosa Nera.
Στο δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
Αντίσταση, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση
ΠΟΡΕΙΑ
Σάββατο 12/9
12:00 πλ. Αγοράς