Μήνας: Απρίλιος 2015

Τώρα που κόπασαν για λίγο τα «τύμπανα του πολέμου», θα πούμε κι εμείς δυο λόγια για τα γεγονότα της 25ης Μάρτη στα Χανιά, καθώς και το αποτύπωμα που άφησαν πίσω τους.

Το πρωί της 25ης Μάρτη στα Χανιά πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη παρέλαση. Ένας θεσμός μιλιταριστικός που συνεχίζει αλώβητος να μολύνει τα μυαλά χιλιάδων μαθητών και μαθητριών με υποταγή στους ανωτέρους (καθιερωμένος χαιρετισμός στους «επίσημους»), ομοιομορφία (βήμα στρατιωτικό και στολή συγκεκριμένη ) και διαχωρισμούς (ψηλούς – κοντούς, υψηλές – χαμηλές βαθμολογίες). Ένας θεσμός που συνεχίζει να ενισχύει το μίσος απέναντι σε άλλους ανθρώπους, οι οποίοι έλαχε να γεννηθούν στην άλλη πλευρά των συνόρων. Ο στόχος; Να είναι έτοιμοι όταν χρειαστεί να θυσιάσουν λίγο-πολύ ή ολοκληρωτικά τη ζωή τους για τα συμφέροντα της ντόπιας εξουσίας (συχνά αυτά αναφέρονται ως εθνική ανάγκη, εθνικά συμφέροντα κτλ).

Σε αντίθεση με τους εθνικιστικούς διθυράμβους, στο παλιό λιμάνι της πόλης, μπροστά στο «γιαλί τζαμισί», πραγματοποιήθηκε μια συναυλία από το σχήμα «yar aman» που αποτελείται από ντόπιους και μετανάστες μουσικούς. Τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν βγαλμένα από την κοινή παράδοση ελλήνων και τούρκων, θυμίζοντας στους πάντες πως οι άνθρωποι ακόμα κι έχουν διαφορετικές πολιτισμικές αφετηρίες μπορούν μια χαρά να συνυπάρχουν και να δημιουργούν από κοινού.

Παρόλο που η παραπάνω κίνηση έτυχε θερμής αποδοχής από το σύνολο όσων βρέθηκαν «επί τούτου» ή έτυχε να περάσουν από το «γιαλί τζαμισί», κάποιοι ενοχλήθηκαν παράφορα. Αποτέλεσμα της ξινίλας τους ήταν ο εθνικιστικός – μισαλλόδοξος ακτιβισμός τους. Μια ενέδρα στήθηκε στους γύρω δρόμους της «Σπλάτζια», μιας πολυπολιτισμικής γειτονιάς όπου δραστηριοποιούνται τριγύρω, «το κοινωνικό στέκι-στέκι μεταναστών», «το φόρουμ μεταναστών», η κατάληψη «Rosa Nera», η κοινωνική κουζίνα. Μια ενέδρα, που είχε στόχο τον τραμπουκισμό μεταναστών/τριών ή κοινωνικών αγωνιστών/τριών οι οποίοι θα γίνονταν αντιληπτοί. Εν τέλει, έγιναν και τα δύο.

Πέρα από το κυνήγι μεταναστών το οποίο ευτυχώς δεν απέφερε καρπούς, τα συγκεκριμένα φασιστοειδή αναγνώρισαν και επιτέθηκαν στον κοινωνικό αγωνιστή, αντιφασίστα και μουσικό των «yar aman» Δ. Μακρέα, ο οποίος εκτός των υπόλοιπων χτυπημάτων, δέχτηκε πισώπλατα και δολοφονική ροπαλιά στο κεφάλι.

Άμεσα κόσμος από τα κινήματα της πόλης έφτασε στο σημείο της επίθεσης, ενώ παράλληλα οι μπάτσοι υποτίθεται πως έψαχναν τους δράστες. Ακολούθησε αυθόρμητη πορεία, η οποία περνώντας μπροστά απ’τα γραφεία των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, τα έσπασε. Στη συνέχεια, η άσκοπη ενέργεια του σπασίματος της βιτρίνας του «γαλανόλευκου φάρου», η οποία συνέβη εν αγνοία του συνόλου της πορείας, διογκώθηκε έντεχνα απ’ τους καλοθελητές των μ.μ.ε, στην προσπάθειά τους να υποβαθμίσουν τα προηγούμενα γεγονότα.

Τις επόμενες μέρες πλήθος κόσμου πλαισίωσε τις κινητοποιήσεις στο δρόμο και στα δικαστήρια αναδεικνύοντας τον φασιστικό-δολοφονικό χαρακτήρα μιας επίθεσης που η «ασφάλεια» και οι «δικαστικές αρχές» στρογγύλεψαν… σε καυγαδάκι (απόκρυψη στοιχείων από τη δικογραφία, μετατροπή της κατηγορίας από κακούργημα σε πλημμέλημα, αποτροπή με εκφοβισμό μαρτύρων να καταθέσουν).

Από την πλευρά μας θεωρούμε πως τα χτυπήματα των φασιστών δεν θα περιοριστούν με πρόστιμα ούτε ποινές φυλάκισης αστικών δικαστηρίων, παρά μόνο με την κοινωνική τους απομόνωση και τις άμεσες απαντήσεις ενός ισχυρού κινήματος .Το πολιτικό και κοινωνικό έδαφος για την ανάδυση τέτοιων συμπεριφορών παραμένει εύφορο και η παρακρατική μαφία θα συνεχίζει να στρατολογεί χρήσιμους ηλίθιους για να επιτίθεται σε όποιον και όποια σηκώνει κεφάλι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή αφεντικά.

Την Παρασκευή 3 Απρίλη στις 18: 00 το απόγευμα η πρωτοβουλία μεταναστών καλεί κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο σε πορεία για την υπεράσπιση της μεταναστευτικής ζωής. Στο κείμενο τους μας λένε τα εξής:

“Εμείς η Πρωτοβουλία Μεταναστών Χανιών σας καλούμε την Παρασκευή 3 Απριλίου, 6 το απόγευμα στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς για να ενώσετε τη φωνή σας με τη δική μας. Εμείς οι μετανάστες, εργαζόμενοι, θέλουμε να δηλώσουμε ότι όπως μέχρι τώρα παλέψαμε με κάθε τρόπο για τα δικαιώματα μας στη ζωή και στη δουλειά, έτσι θα συνεχίσουμε. Και τώρα που άλλαξε η κυβέρνηση, δε θα περιμένουμε, αλλά θα υψώσουμε τη φωνή μας, θέλουμε και τη δική σας αλληλεγγύη, για να ακουστούν οι θέσεις μας, για τη νομιμοποιήση μας χωρίς προπόθεση. Η νέα κυβέρνηση δεν πρέπει να συνεχίσει την πολιτική, που μας έπνιγε, μας εκμεταλλευόταν, μας έβαζε στο περιθώριο. Το δικαίωμα μας σε νόμιμη ζωή και εργασία είναι αδιαπραγμάτευτο, και μια κυβέρνηση που θέλει να είναι αριστερή, οφείλει να το εξασφαλίσει. Το μεγάλο θέμα το οποίο πρέπει να βρει άμεσα λύση είναι οι μετανάστες που ζουν τόσα χρόνια στην Ελλάδα και με κάποιο τρόπο συνεχώς βρίσκονται έξω από τους διάφορους νόμους. Η πρώτη μας κίνηση είναι η συγκέντρωση πορεία της Παρασκευής, γιατί απλά δε γίνεται πάντα να είμαστε εμείς το πρόβλημα, εμείς να μη χωράμε ούτε στη χώρα μας ούτε εδώ. Το πρόβλημα είναι οι πολιτικές που στραγγαλίζουν τα δικαιώματα, που καταπατούν διεθνείς συμβάσεις και εμείς οι μετανάστες, ο πιο αδύναμος κρίκος της εργατικής αλυσίδας, γινόμαστε ο δέκτης όλων των βάρβαρων μέτρων φτωχοποιήσης και εξαθλίωσης. Δηλώνουμε λοιπόν πως είμαστε εδώ, έτοιμοι για νέους αγώνες για να κερδίσουμε τη ζωή μας.
Πρωτοβουλία Μεταναστών Χανίων”

Με τους μεταναστευτικούς αγώνες είμαστε μαζί.
Παρά την συνεισφορά των μεταναστών στην παραγωγή του κοινωνικού πλούτου, οι κοινότητες τους δεν έχουν τα ίδια κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα με τους γηγενείς και το ίδιο ισχύει για τη δεύτερη γενιά, τα παιδιά δηλαδή των μεταναστευτικών οικογενειών που γεννήθηκαν και ζουν εδώ. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τους πρόσφυγες που έρχονται από πολέμους, στους οποίους συμμετέχει συχνά και ο ελληνικός στρατός.
Η ιστορία της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής συμπυκνώνεται στα εξής: άρνηση δικαιωμάτων και ασύλου, καταλήστευση της εργασίας, παράνομοι και απάνθρωποι εγκλεισμοί, βασανισμοί και αναγκαστικές επαναπροωθήσεις, αναγκαστική παρανομοποίηση, με στόχο την ευρύτερη υποτίμηση της ζωής και της εργασίας. Η ιστορία διδάσκει πως όποιος ανέχεται τον πόλεμο, το θάνατο και τη βαρβαρότητα για τον “άλλο”, στο τέλος θα τον βιώσει και ο ίδιος.
– Η τελευταία ελπίδα αυτής της κοινωνίας είναι όσοι και όσες υπερασπίζονται την αυτονόητη ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνησης και τους αγώνες ντόπιων και μεταναστών στους χώρους της δουλειάς και στην καθημερινή ζωή.
– Να δώσουμε τέλος στην στρατιωτική και αστυνομική διαχείριση της προσφυγιάς και της μεταναστευτικής ζωής και εργασίας.
– Να αντισταθούμε στις στρατιωτικές επεμβάσεις και την υπόθαλψη εμφυλίωνπου γεννούν το θάνατο και τη φτώχεια.
– Να κλείσουμε τα στρατόπεδα εγκλεισμού και βασανιστηρίων μεταναστών και προσφύγων.
– Να υπερασπιστούμε τη ελευθερία της ανθρώπινης μετακίνησης ως αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα,
– Έμπρακτη αλληλεγγύη στους αγώνες για τα χαρτιά των μεταναστών, στους αγώνες τους για νομιμοποίηση χωρίς προϋποθέσεις.
-Άσυλο για όλους τους πρόσφυγες.

Συμμετοχή στην Συγκέντρωση στην Πλατεία Αγοράς,

Παρασκευή 3 Απρίλη στις 18: 00