Τον Ιούνιο του 2013 οι φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής Χανίων βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόφαση της πρυτανείας να μεταφερθούν οι λειτουργίες του τμήματός τους στις εγκαταστάσεις του Πολυτεχνείου στα Κουνουπιδιανά. Η απόφαση αυτή πάρθηκε χωρίς καμία προγενέστερη δημόσια και διαφανή διαδικασία διαβούλευσης με τη φοιτητική κοινότητα και τους εργαζόμενους του τμήματος και χωρίς μέριμνα για τα λειτουργικά προβλήματα μιας μεταστέγασης.
Πέρα από την ακαδημαϊκή κοινότητα, το ζήτημα αφορά όλη την πόλη. Η απόφαση αυτή ευθυγραμμίζεται με την διάθεση ιδιωτικών συμφερόντων για την εκμετάλλευση του χώρου της «Γαλλικής», με το πρόσχημα ενός συνεδριακού κέντρου. Ας παρακάμψουμε το γεγονός πως δεν τεκμηριώνεται ούτε οικονομικά, ούτε ακαδημαϊκά, το γιατί τα ακαδημαϊκά συνέδριa, από εδώ και εμπρός, πρέπει να τα καλύπτει ειδικά η ερημοποίηση της «Γαλλικής». Ας εστιάσουμε, προς το παρόν στα εξής: Mια τέτοια – ιδιωτικά προσανατολισμένη – λειτουργία αφαιρεί τις δυνατότητες κοινωνικής χρησιμότητας που κάλυπτε ο χώρος μέσα από τη δημόσια – μη κερδοσκοπική χρήση του στο πλαίσιο του ασύλου, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, της πολιτικής κοινωνικοποίησης, της πολιτισμικής δημιουργίας ομάδων τόσο της πόλης όσο και του πανεπιστημίου, της λειτουργίας θεσμών φοιτητικής μέριμνας, μιας δημόσιας θεματικής βιβλιοθήκης με εύκολη και ανοιχτή πρόσβαση και της διασύνδεσης της καθημερινής ζωής των φοιτητών με την πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης. Επίσης, αν και η άποψη μας είναι υπέρ της ελευθεριακής εκπαίδευσης οφείλουμε να πούμε πως η απόφαση αυτή έρχεται σε αντίθεση και με το χαρακτήρα της Γαλλικής Σχολής ως τόπο συλλογικής μνήμης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια υπήρξε χώρος παιδαγωγικών δραστηριοτήτων και όχι χώρος διεξαγωγής συνεδρίων. Πρόκειται για μια πολιτική απόφαση υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα, η οποία συνδέεται άμεσα και με τον αγωνιστικό χαρακτήρα των συλλογικών αποφάσεων του φοιτητικού συλλόγου της Αρχιτεκτονικής, ο οποίος συμμετέχει σταθερά στις διαδικασίες των κοινωνικών κινημάτων της πόλης, ιδιαίτερα όσες αφορούν την υποστήριξη εργατικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Τα κτίρια που προορίζει η Πρυτανεία για το τμήμα είναι εργαστηριακές αίθουσες, οι οποίες δεν καλύπτουν τις ανάγκες μιας Αρχιτεκτονικής Σχολής. Η απόφαση για τη μεταφορά πάρθηκε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της συνέλευσης του φοιτητικού συλλόγου, ο οποίος, μέσω συνελεύσεων, αποφάσισε την παραμονή του τμήματος στο χώρο της Γαλλικής Σχολής. Η αμετακίνητη στάση της πρυτανείας, η οποία εξακολουθεί να αγνοεί τις αποφάσεις των φοιτητών, κάνει σαφές το ότι η μεταφορά αυτή δεν γίνεται προς όφελος της φοιτητικής κοινότητας. Ο πρύτανης και τα συμβούλια διοίκησης, στο πλαίσιο του «σχεδίου Αθηνά», λειτουργούν ως τα θεσμικά όργανα διεκπεραίωσης αντικοινωνικών πολιτικών ιδιωτικοποίησης, και εκεί εντάσσεται η μετατροπή της πρώην «Γαλλική Σχολής» σε συνεδριακό κέντρο.
Έχουμε δει και στο παρελθόν ανάλογα παραδείγματα όπως αυτό του κτιρίου «Παπαδοπέτρου», το οποίο λειτουργούσε ως κέντρο αγώνα και πολιτιστικής δημιουργίας, ενώ τώρα λίγα χρόνια μετά την εκκένωση του, σαπίζει ακατοίκητο, καθώς του έχουν αφαιρεθεί ακόμα και τα κουφώματα. Στον ίδιο δρόμο που άλλοτε λειτουργούσε η κατάληψη του συγκεκριμένου κτιρίου τώρα έχουν «φυτρώσει» τα γραφεία δύο νέο-ναζιστικών οργανώσεων, μία εξέλιξη την οποία μεθόδευσε η ασφάλεια σε συνεννόηση με τις φασιστικές/παρακρατικές οργανώσεις. Αυτή η εξέλιξη δε θα ήταν εφικτή χωρίς την υποστήριξη της πρυτανείας στην εκκένωση και καταστροφή των υποδομών του κτιρίου του «Παπαδοπέτρου».
Η αλληλεγγύη μας στη συνέλευση των φοιτητών της αρχιτεκτονικής είναι αυτονόητη. Στηρίζουμε τον αγώνα του φοιτητικού συλλόγου, ο οποίος λαμβάνει τις αποφάσεις του μέσω συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών, απέναντι σε μια πρυτανεία που προσπαθεί να εξαναγκάσει και να επιβληθεί, ώστε να υπονομεύσει το δημόσιο χαρακτήρα της γαλλικής σχολής και παράλληλα να χτυπήσει τα κινήματα της πόλης.