Μήνας: Ιούνιος 2013

όπου περνούν από δίκη οι τρεις κατηγορούμενοι για τα επεισόδια της πορείας της 25 μάρτη του ’12.
Είναι η πρώτη δίκη της σειράς διώξεων κινηματικών ανθρώπων στα Χανιά.

Δεν υπάρχουν οικονομικά θαύματα, κάποιοι δουλεύουν και μάλιστα φτηνά για να καμαρώνουν και να ζουν άνετα τα αφεντικά πατώντας πάνω στην εκμετάλλευση μας. Το “οικονομικό θάυμα” της Τουρκίας ήταν ένα ακόμα τέτοιο κόλπο των αφεντικών, ανάλογο με την ελληνική φούσκα. Στην Τουρκία, σύμφωνα με τα ίδια τα αφεντικά, ο βασικός μισθός κινείται ανεπίσημα περίπου στα 300 ευρώ, συχνά και λιγότερο καθώς δεν κατοχυρώνεται νομικά. Δηλαδή, παρά το ότι το κόστος ζωής δεν είναι το ίδιο με εδώ, ούτε εκεί δεν καλύπτει τις βασικές ανάγκες της εργατικής τάξης, των εργατών και των εργατριών δηλαδή που κάνουν “θαύματα”.

Όπως παντού στον καπιταλισμό, η ανάπτυξη των εκμεταλλευτών στην Τουρκία πατάει πάνω στη σκληρή εκμετάλλευση και την εργασία χωρίς δικαιώματα. Η Τουρκία είναι τρίτη χώρα με τη μεγαλύτερη ψαλίδα οικονομικής ανισότητας ανάμεσα στα 34 κράτη – μέλη του ΟΟΣΑ. Αυτό είναι η ανάπτυξη για τα αφεντικά, το να ανοίξει και άλλο το χάσμα των κοινωνικών ανισοτήτων, από την εκμετάλλευση της εργασίας. Γι΄αυτό και στην Ελλαδάρα, τα δικά μας οικονομικά και πολιτικά αφεντικά κοιτούν με συμπάθεια το “οικονομικό θαύμα” του Ερντογάν. Γιατί και τα δικά μας ντόπια αφεντικά (και οι φασίστες και οι μπάτσοι λακέδες τους) είναι ακριβώς τα ίδια σκατά και έχουν την ίδια υλική ανάγκη όταν βάζουν για ιδεολογικό προκάλυμμα την εθνική ενότητα: θέλουν να μας ξεζουμίσουν.

Και όπως παντού όπου υπάρχει εκμετάλλευση υπάρχει και καταπίεση: στην Τουρκία η έλειψη ουσιαστικής ελευθερίας λόγου και έκφασης, οδηγεί και στην ποινικοποίηση των αριστερών και των αναρχικών και στην καταστολή των εργατικών διεκδικήσεων. Ότι δηλαδή γίνεται και στην Ευρώπη απλά με μεγαλύτερη ένταση απο-δημοκρατικοποίησης.

Την πρωτομαγιά του 2013 η κυβέρνηση του Ερντογάν απαγορεύει και καταστέλλει άγρια την εργατική διαδήλωση στην Ινσταμπούλ. Στο κέντρο της Πόλης παίζει ανάπλαση με μίζες σε εργολάβους, πολιτικό προσωπικό και το στρατό, και λαμογιές με τερατώδη έργα στα οποία χρόνια τώρα αντιστέκονται πολύμορφα κινήματα των κατοίκων. Η “ανάπλαση” των αφεντικών με εμπορικά κέντρα εκτός από το ότι στηρίζεται στην εκμετάλλευση της φτηνής εργασίας και την περιβαλλοντική καταστροφή, συνοδεύεται και από την καταστολή της διαμαρτυρίας. Έτσι όταν οι μπάτσοι ορμάνε με κτηνώδη τρόπο και καταστέλλουν την τετραήμερη ειρηνική διαμαρτυρία στο πάρκο Γκεζί στα τέλη του Μάη, το κράτος δεν υπολογίζει ότι μπορεί στις καταπιεσμένες κοινωνίες να υπάρχουν ακόμα εκρήξεις αλληλεγγύης και αντίστασης.

Η καταστολή οδηγεί σε εξέγερση σε δεκάδες πόλεις της Τουρκίας με εκατοντάδες διαδηλώσεις και καταλήψεις δημόσιων χώρων. Η πλατεία Ταξίμ, όπου βρίσκεται το πάρκο Γκεζί ανακαταλαμβάνεται, χτίζονται οδοφράγματα και οι μπάτσοι απωθούνται. Άνθρωποι από διαφορετικές αφετηρίες ενώνονται ενάντια στους μπάτσους και τον αυταρχισμό και χτίζουν αυθόρμητες κοινότητες αγώνα. Απέναντι σε αυτήν την έκρηξη της συλλογικότητας, το κράτος απαντάει με άρματα εκτόξευσης νερού, χτυπήματα με πλαστικές σφαίρες (και όχι μόνο) στο κεφάλι, όπως και με ευθεία ρίψη δακρυγόνων στο πλήθος.

Η κυβέρνηση και τα τουρκικά ΜΜΕ αποκρύπτουν την αστυνομική βαρβαρότητα, όμως οι ιατρικοί σύλλογοι και οι οργανώσεις δικαιωμάτων στη χώρα δημοσιεύουν στοιχεία για 3 νεκρούς, 5 ανθρώπους που έχασαν την όραση τους (δείγμα της στρατηγικής της αστυνομίας να χτυπάει διαδηλωτές στο κεφάλι) και χιλιάδες τραυματίες. Παρά το ότι ο τύπος στην Τουρκία (όπως έχει κάνει και στην Ελλάδα την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη του 2008) αποκρύπτει τα γεγονότα, η αυτο-οργανωμένη ενημέρωση των εξεγερμένων και η διεθνή αλληλεγγύη αποκαλύπτουν την αλήθεια.

Φυσικά, και σε αυτή την εξέγερση εμφανίζονται κοράκια που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τα γεγονότα, όπως κόμματα της αντιπολίτευσης, κεμαλιστές και στρατοκράτες που περιμένουν στη γωνία. Όμως τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η ενότητα, η αλληλεγγύη και το πάθος των εξεγερμένων ενάντια στην καταστολή και τον αυταρχισμό: ένα από τα κεντρικά συνθήματα είναι “χέρι χέρι ενάντια στο φασισμό!” Τις τελευταίες μέρες οι μπάτσοι προσπαθούν να ανακαταλάβουν την πλατεία Ταξίμ, οι κάτοικοι της Ινσταμπούλ όμως αντιστέκονται και κρατάνε γερά στα οδοφράγματα. Και στα δικά μας!

Έμπρακτη Αλληλεγγύη με τους εξεγερμένους διαδηλωτές στην Τουρκία! Να περάσουμε από τις εξεγέρσεις στην καθημερινή επανάσταση παντού.

Αγώνας Ταξικός Αντιφασιστικός!

Δεν υπάρχουν οικονομικά θαύματα

θα είμαστε στα δικαστήρια σε μικροφωνική αλληλεγγύης στον απεργό πείνας K.Σακκά του οποίου η προφυλάκιση έχει ξεπεράσει κάθε νομικό όριο. Βρίσκεται ήδη μέσα εδώ και 30 μήνες και η προφυλάκισή του παρατάθηκε για άλλους 6 άνευ αιτιολόγησης.