Μήνας: Ιανουάριος 2010

Το κατειλημμένο πανεπιστημιακό κτίριο παπαδόπετρου, στη τζαννακάκη, λειτουργεί εδώ και 3 χρόνια, από φοιτητές και άλλους δραστηριοποιημένους ανθρώπους ,ως αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος έκφρασης, αυτοοργανωμένων μαθημάτων και ποικίλλων εκδηλώσεων. Μάλιστα αποτέλεσε σημείο αγώνα και αλληλεγγύης, τόσο στις αγροτικές κινητοποιήσεις του γενάρη ΄09, όσο και στη μεγάλη απεργία πείνας των μεταναστών.

Στις 23/12 ο πρύτανης πολυτεχνείου κρήτης γρυσπολάκης, με συνοδεία της αστυνομίας, εισέβαλλε στο κτίριο, άλλαξε κλειδαριές και το σφράγισε. Την επόμενη μέρα, φοιτητές και αλληλέγγυοι της κατάληψης ανακατέλαβαν το κτίριο, κάνοντας σαφές ότι δεν πτοούνται από τέτοιες ύπουλες επιθέσεις. Και πάλι, πρύτανης, αστυνομία και τεχνική υπηρεσία του πολυτεχνείου, με παρουσία εισαγγελέα, ξαναπαραβίασαν το κτίριο, άδειασαν τον εξοπλισμό του και ξήλωσαν ( χειμωνιάτικα! ) ακόμα και τις πόρτες και τα παράθυρα. Η μανία τους φαίνεται στην εικόνα του μισοκατεστραμμένου και νεκρού κτιρίου που άφησαν πίσω τους, σε αντίθεση με την λειτουργικότητα που διατηρούσε κατά τη διάρκεια της κατάληψης.

H επίθεση αυτή είναι μέρος μιας συνολικής νέου τύπου καταστολής που εγκαινίασε η εξουσία με το νέο –και πολλά υποσχόμενο –διαχειριστή της το πασοκ. Το παραλήρημα χρυσοχοίδη περί “δημοκρατίας και πυγμής΄΄ και καρατζαφέρη περί ΄΄αντιεξουσιαστικού εχθρού΄΄ βρήκε εφαρμογή στις προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις του δεκέμβρη, στις εφόδους σε κοινωνικά στέκια, στο ιδιώνυμο της κουκούλας, στους ξυλοδαρμούς, στη σωρεία δικών.

Συνεχίζουν στοχοποιώντας καταλήψεις και επαναφέροντας το… αγαπημένο τους θέμα, του ασύλου, αφού αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα για το κράτος αφενός να προσπαθεί να καταστείλει όσους εξεγείρονται και αφετέρου να στέλνει αποτρεπτικά μηνύματα σε όσους εν δυνάμει θα κάνουν το ίδιο: εργαζόμενοι της ανασφάλιστης και ελαστικής εργασίας, άνεργοι, μετανάστες, νεολαίοι, μαθητικό κίνημα, όλοι όσοι πλήττονται από τις πολιτικές της δυσβάσταχτης επιβίωσης και της περιστολής δικαιωμάτων.

Με την ένοχη συναίνεση πρυτάνεων, πανεπιστημιακών, μίντια, βοώντων στα τηλεπαράθυρα και δικαστών, η εξουσία επιδίδεται σε συννενοήσεις και μαγειρέματα μ’όλους αυτούς και σ’ένα όργιο προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι αν το άσυλο παραδοθεί στους μπάτσους θα επέλθει επιτέλους η έννομη τάξη κι ο πολιτισμός(!)

Σε τοπικό επίπεδο, στην κρήτη, αυτός που ανέλαβε μετά χαράς να φέρει εις πέρας την επίθεση στους κοινωνικούς χώρους, είναι ο πρύτανης γρυσπολάκης. Αναφέρεται μάλιστα και στην 5 χρόνων κατάληψη ρόζα νέρα στα χανιά και στην 7 χρόνων κατάληψη ευαγγελισμός στο ηράκλειο σαν επόμενους στόχους. Γνωστός για τη φασίζουσα στάση του και δηλωμένος εχθρός των ελευθεριών, αφού με τη δική του άδεια η αστυνομία επιτέθηκε και ψέκασε με χημικά φοιτητές και διαδηλωτές που προχώρησαν στην κατάληψη παπαδόπετρου κάνει ρατσιστικά και υποτιμητικά σχόλια για τους μετανάστες που ζουν και συμμετέχουν στη ρόζα νέρα και βέβαια δεν είδαμε να’χει βγάλει άχνα για τις αυξανόμενες φασιστικές επιθέσεις που κινητοποιούν τον τελευταίο καιρό την τοπική κοινωνία. Η ύποπτη και συνομωτική διαδικασία που ακολούθησε για να μπει στο παπαδόπετρου και το ότι επικαλείται διακαώς τη νομιμότητα, ενώ ο ίδιος παραμένει καταχρηστικά στη θέση του πρύτανη και εκκρεμεί προσφυγή εναντίον του, τον καθιστούν υποκριτή και ηθικά διάτρητο. Οι θρασύτατες δηλώσεις του στα μμε <<αδιαφορώ για τους φοιτητικούς συλλόγους>> και <<τα πανεπιστήμια έχουν θέση στο επιχειρείν>> δείχνουν ξεκάθαρα τι προασπίζεται ο κύριος αυτός: το πανεπιστήμιο που υπηρετεί τα συμφέροντα της αγοράς και τη δική του ασυλία να αλωνίζει και να διαχειρίζεται τα κονδύλια.

Γνωρίζουμε πράγματι ότι τα πανεπιστήμια ευθυγραμμίζονται με τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κεφάλαιου με συνεργασίες, χρηματοδοτήσεις, έρευνες (ακόμα και στον πολεμικό τομέα) και προωθήσεις στελεχών. Πετούν τους πολλούς στον τενεκέ της ανεργίας και είναι τσιφλίκια πρυτάνεων και κολλητών με διαπλοκές και αδιαφάνειες.

Η κοινωνία, μέσα από τις αντιστάσεις της , γνωρίζει ότι οι κοινωνικοί χώροι δεν είναι ιδιοκτησία και τσιφλίκι κανενός πρύτανη και κανενός υπουργού. Το άσυλο έχει κοινωνική χρήση αδιαπραγμάτευτη και ως τέτοιο θα συνεχίσουμε να το υπερασπιζόμαστε.

Οι κατειλημμένοι χώροι είναι ενοχλητικοί για την εξουσία, γιατί προτάσσουν την αντιθεσμική και αυτοοργανωμένη δράση για την ελευθερία και ισότητα των ανθρώπων. Είναι ανοιχτοί χώροι συνάντησης και ζύμωσης ριζοσπαστικών ιδεών απέναντι σε μια απάνθρωπη και εκμεταλλευτική τάξη πραγμάτων.

Η μόνη βία που απειλεί και κατατρώει την κοινωνία είναι αυτή της οικονομικής ανέχειας των πολλών, της απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος, της τηλεαπάθειας και της κρατικής καταστολής.

Γι’αυτό, η παπαδόπετρου, η ρόζα νέρα και οι άλλες καταλήψεις θα παραμείνουν απελευθερωμένα εδάφη από τις εξουσιαστικές και εμπορευματικές σχέσεις. Με αξίες μας την αυτενέργεια, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη, θα σταθούμε εμπόδιο στα σχέδια τους.

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη παπαδόπετρου

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη ρόζα νέρα

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Kατάληψη Rosa Nera