ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ
Αποθήκες ανθρώπων, κολαστήρια. Λέξεις που περιγράφουν με κάθε νόημα το γκρίζο κτίριο που πίσω από τους ψηλούς του τοίχους, στοιβάζονται αδιάφορα ανθρώπινες ψυχές.
Φυλακές, για τους περισσότερους από εμάς, «σωφρονιστικά καταστήματα» για τους δημιουργούς τους.
Αυτούς που μαζί με τη δημιουργία των φυλακών και το εύρημα της «εγκληματικότητας», δημιουργούν όχι μόνο φυλακές, αλλά και φτώχεια, διακρίσεις, ρατσισμό και ταξική ανισότητα.
Κι ενώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται «εγκληματίες», και ότι αυτό αλλάζει μόνο με αυτό που αποκαλούν σωφρονισμό, ενώ παριστάνουν ότι δεν είναι ολοφάνερο το γεγονός ότι αυτό που ονομάζεται παραβατικότητα είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα των υπαρχουσών κοινωνικών δομών, κάποιοι ζούνε καθημερινά το βασανιστήριο του εγκλεισμού.
Σχεδόν δύο στους 1000 είναι «κάτοικοι των φυλακών» αυτή τη στιγμή στην ελλάδα (14000 στα κολαστήρια και άλλοι 3000 στα κρατητήρια), ενώ πολλοί από αυτούς είναι μικρά παιδιά που το εκδικητικό «σωφρονιστικό» σύστημα μαντρώνει στις «φυλακές ανηλίκων», τον προθάλαμο τωνάλλων φυλακών. Η πλειοψηφία τουςείναι τοξικοεξαρτημένοι (που κατηγορούνται για εμπόριο με αποτέλεσμα οι έμποροι να εμφανίζονται πολλαπλάσιοι των χρηστών!), μετανάστες και κοινοί κλέφτες που όμως δεν έχουν πόρους για να ζήσουν ούτε με τα απαραίτητα. Οι περισσότεροι είναι πολύ χαμηλού εισοδήματος, άνεργοι ή και αγράμματοι. Κανείς τους, ασφαλώς, δεν είναι λαμόγιο πολιτικός ή ζάμπλουτος μεγαλοκαρχαρίας. Αυτό μας δείχνει την ταξικότητα της αστικής δικαιοσύνης που θέλει να χρησιμοποιεί την τιμωρία του εγκλεισμού σαν μέσο πειθάρχησης και ελέγχου του πιο εξαθλιωμένου κομματιού της κοινωνίας, πετυχαίνοντας έτσι και τον εκφοβισμό της κοινωνίας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο, δεν αναγνωρίζουμε στο κράτος το δικαίωμα να κρίνει και να διαχωρίζει τους «νόμιμους» από τους «παράνομους».
Οι κρατούμενοι που υποχρεούνται να υποστούν καθημερινά πράξεις και καταστάσεις που ποδοπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που επιβιώνουν μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες, που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, φτάσανε πλέον στα όρια τους,. Συγκεκριμένα μετά από 377 θανάτους τα τελευταία 10 χρόνια μέσα στις φυλακές, μετά από τον θάνατο «στην πυρά» τεσσάρων κρατουμένων το 2006 λόγω της εγκληματικής αδιαφορίας των σωφρονιστικών υπαλλήλων, απαίτησαντα αυτονόητα με 45 αιτήματα σε μορφή τελεσιγράφου, το οποίο έληξε χωρίς ανταπόκριση στις 30 Οκτωβρίου. Τα αιτήματα των κρατουμένων, περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση «εντός των τειχών», και απαιτούν λύσεις. Αφορούν την εφαρμογή του Σωφρονιστικού Κώδικα και τη βελτίωσή του.
Οι κρατούμενοι αντιστέκονται στην πράξη.
Από τη Δευτέρα 3/11 έως την Πέμπτη 6/11 οι κρατούμενοι σε όλες τις φυλακές της ελλάδας (Κέρκυρας, Χίου, Λάρισας, Κορυδαλλού, Ανηλίκων Αυλώνα, Χανίων, Αλικαρνασσού, Κομοτηνής, Διαβατών, Μαλανδρίνου, Νεάπολης Κρήτης, γυναικείων φυλακών Θήβας, Ναυπλίου, Πατρών, Χαλκίδος, Τρικάλων, Κορίνθου, Κω, Γρεβενών, κ.ά) κατέρχονται σε μαζική αποχή συσσιτίου με συμμετοχή που φτάνει τους 7500.
Την Δευτέρα 3/11 στις φυλακές ανηλίκων Βόλου οι κρατούμενοι ξεκινούν απεργία πείνας και δέχονται μόνο νερό. 5 μέρες μετά 3 άτομα μεταφέρονται στο νοσοκομείο.
Την Τετάρτη 5/11 οι κρατούμενοι των φυλακών της Πάτρας και της Λάρισας ξεκινούν απεργία πείνας.
Την Παρασκευή 7/11 οι κρατούμενοι όλων των υπόλοιπων φυλακών ξεκινούν απεργία πείνας.
Την Δευτέρα 10/11 οι απεργοί πείνας φτάνουν τους 3310.
Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη όταν οι κρατούμενοι αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους και τη βελτίωση των άθλιων συνθηκών που επικρατούν «εντός των τειχών». Δε χρειάζεται να συμφωνούμε με κάθε πράξη ή με κάθε λέξη για να σταθούμε δίπλα τους. Τα αιτήματα τους είναι δίκαια και ως τέτοια τα αντιλαμβανόμαστε χωρίς όμως να πιστεύουμε ότι λύση στο ζήτημα των φυλακών είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης ή η κατασκευή καινούργιων κολαστηρίων. Λύση για μας είναι το γκρέμισμα της κοινωνίας – φυλακής που προκαλεί τις αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Οι κρατούμενοι απαιτούν.
·Βελτίωση των συνθηκών κράτησης ώστε να εξασφαλιστεί ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, σεβασμό στους ασθενείς, εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση, καθώς και επαρκείς συνθήκες υγιεινής.
·Κατάργηση των φυλακών ανηλίκων. Καθιέρωση ανοιχτών δομών φροντίδας και προστασίας των εφήβων και των νέων.
·Αυστηρή τιμωρία των σωφρονιστικών υπαλλήλων όταν ασκούν σωματική βία στους κρατούμενους και θεσμοθέτηση του Συνηγόρου του Φυλακισμένου στον οποίο θα μπορούν να απευθύνονται οι κρατούμενοι για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.
·Εξανθρωπισμό του επισκεπτηρίου των κρατουμένων με τις συζύγους και τα τέκνα τους με διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού του «ελεύθερου επισκεπτηρίου» σε ιδιαίτερο χώρο.
·Η ποινή να εκτίεται στην πλησιέστερη στον τόπο διαμονής φυλακή, και οι αλλοδαποί κρατούμενοι να δικαιούνται να εκτίσουν την ποινή τους στον τόπο καταγωγής τους, κοντά στους οικείους τους.
·Να επιτρέπεται η είσοδος στις φυλακές στους κοινωνικούς θεσμικούς φορείς. Να σπάσει το άβατο.
·Εφαρμογή του μέτρου της χορήγησης τακτικών αδειών σε όλους τους κρατούμενους που θεμελιώνουν το δικαίωμα και διεύρυνση των όρων χορήγησής τους.
·Αποσυμφόρηση των φυλακών, όπου αυτή τη στιγμή αναγκάζονται να χρησιμοποιούν κελιά του ενός ατόμου 3 και 4 άτομα με τους εξής τρόπους: Οι χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών να εκτίουν και αυτοί τα 3/5 της ποινής αντί των 4/5 που ισχύει σήμερα. Εφαρμογή του μέτρου της προσωρινής κράτησης (προφυλάκισης) όπως ορίζεται από τον Σ.Κ. και να μην γίνεται κατάχρησή του. Μερική παραγραφή μέρους της ποινής σε όλους τους κρατούμενους. Χορήγηση της υφ’ όρων απόλυσης σε όλους τους δικαιούμενους. Εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων για τους εναλλακτικούς τρόπους έκτισης της ποινής όπως τα ανοικτά κέντρα κράτησης, τα ευεργετικά ημερομίσθια, η ημιελεύθερη διαβίωση, η κοινωφελής εργασία. Παύση των άδικων και υπερβολικών ποινών που μόνο σκοπό έχουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του παραδικαστικού κυκλώματος.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΟΥΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 18/11πλατεία αγοράς 18:00
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων