Τα εγκλήματα κατά της ελεύθερης μετακίνησης συνεχίζονται. Κάλεσμα στην πορεία του Σαββάτου 10/4

Δε θα σταματήσουμε να καταγγέλλουμε την εγκληματική διαχείριση της μεταναστευτικής-προσφυγικής ζωής από το ελληνικό κράτος και τη θανατοπολιτική που επιβάλλει στα σύνορα και στα κλειστά κέντρα με τις απάνθρωπες, εξαθλιωτικές συνθήκες. Η προσφυγιά και η μετανάστευση ποινικοποιείται και τιμωρείται με κράτηση για αόριστο χρόνο. Η πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου και νομιμοποίησης σαμποτάρεται με κάθε τρόπο, οι ενστάσεις και οι προσφυγές πάνε στα αζήτητα.
Για άλλη μια φορά, στις 27/3/2021, το ελληνικό κράτος οδήγησε στο θάνατο ακόμη έναν άνθρωπο, αυτή τη φορά, έναν Κούρδο από την Τουρκία. Στις αρχές του 2020, συνελήφθη στην Ηγουμενίτσα, στην προσπάθειά του να περάσει στην Ιταλία και μεταφέρθηκε στο Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης της Κορίνθου. Για 16 μήνες ζούσε σε μια “κόλαση”, όπως ο ίδιος είχε καταγγείλει σε συγγενικα του πρόσωπα και στερήθηκε την ελευθερία του και το όνειρό του να φτάσει στη Γερμανία. Τις τελευταίες ημέρες είχε σχηματίσει την εντύπωση ότι τελικά θα έφευγε, αλλά μόλις του μετέφεραν, χωρίς καμιά αιτιολογία, ότι αυτό δεν μπορούσε να συμβεί ακόμα, έχασε κάθε έλεγχο και απαγχονίστηκε.
Ένας 24χρονος άντρας που δραπέτευσε από την Τουρκία ως αντικαθεστωτικός, πέρασε φράχτες και αγκαθωτά συρματοπλέγματα και γλίτωσε από πάνοπλους συνοριοφύλακες, στερήθηκε την ελευθερία του για πάνω από ένα χρόνο σε μια φυλακή, αφού διέπραξε “το έγκλημα της ανθρώπινης μετακίνησης” και εξωθήθηκε στην αυτοχειρία ως τη μόνη λύση διαφυγής στον ανυπόφορο, παρατεταμένο εγκλεισμό που του επιβλήθηκε!
Πρόκειται για μια κρατική δολοφονία, ένα βίαιο τέλος στη ζωή ενός νεαρού πρόσφυγα που φυσικά δεν απασχόλησε τα Μ.Μ.Ε… “Ποιος νοιάζεται για τη ζωή ενός παράνομου;”, “ήθελε και τα’ παθε”, “ας καθόταν στ’ αυγά του” θα πει κάποιος νόμιμος πολίτης που κοιτάζει τη δουλίτσα του κι έχει εμπεδώσει πως κάποιες ζωές είναι κατώτερες από τη δική του.. Όμως, μια οικογένεια θρηνεί στην Τουρκία το θάνατο του παιδιού και του αδερφού τους. Οι συγγενείς τους δηλώνουν “σοκαρισμένοι, αποφασισμένοι να τα βάλουν με το ελληνικό κράτος και δεν πιστεύουν σε καμιά περίπτωση πως ο Ι.Ε. θα επέλεγε να βάλει τέλος στη ζωή του, αφού έφυγε γεμάτος όνειρα και δίψα για ζωή κι ελευθερία”.
Η αυτοκτονία του 24 χρόνου Κούρδου πρόσφυγα, ήταν η αφορμή για μια μαζική εξέγερση διαμαρτυρίας για τις άθλιες συνθήκες εγκλεισμού και φυσικά για το δίκαιο του αιτήματος απελευθέρωσης που είναι κοινό για τους περισσότερους από τους κρατούμενους. Οι ίδιοι καταγγέλλουν: “Κανείς δεν σε πληροφορεί πότε θα φύγεις και κανείς δεν σου μιλάει. Ανανεώνουν απλά την παραμονή σου κάθε 50 ημέρες”, “το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι κοριοί, όλων τα σώματα έχουν γεμίσει δαγκωματιές. Και εκτός των άλλων, αυτό μας στερεί και τον ύπνο”. Φυσικά, το εκδικητικό πρόσωπο του κράτους έδειξε τα δόντια του για ακόμη μια φορά, προσπαθώντας να καταστείλει οποιαδήποτε αντίσταση των κρατουμένων. Έτσι, την ίδια μέρα της δολοφονίας και για τις επόμενες 3, σύμφωνα με μαρτυρίες των έγκλειστων προσφύγων και μεταναστών, τους κλείδωσαν στα κελιά τους, δεν επέτρεπαν την πρόσβαση τους στα ντους για την προσωπική τους υγιεινή, τους αφαίρεσαν το δικαίωμα προαυλισμού και δεν τους παρείχαν πρωινό, όπως ορίζει ο κανονισμός.
Όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, είτε ως αυτόχειρες, είτε από την εγκληματική αδιαφορία των αρχών, όπως στην περίπτωση του 44 χρόνου μετανάστη από την Νέα Γουινέα στην Κω μέσα στον ίδιο μήνα (Μάρτιο του 2021), ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες της ΚΕΕΡΦΑ επί τρεις μέρες ούρλιαζε από φρικτούς πόνους και οι ανθρωποφύλακες, δεν ανταποκρίνονταν στο αίτημα του για μεταφορά στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα το θάνατο του από περιτονίτιδα, μετά από κρίση σκωληκοειδίτιδας.
Οι μετανάστ(ρι)ες κι οι πρόσφυγες-ισσες δεν είναι αριθμοί, ούτε η αμφιλεγόμενη εικόνα του “καημένου” ή του “κακού” που καλλιεργείται συστηματικά και διαχρονικά. Δεν είναι εγκληματίες ή θύματα που αποδέχονται παθητικά τη μοίρα τους, αλλά πραγματικοί αγωνιστές που τα βάζουν με πάνοπλους στρατούς για να εφαρμόσουν στην πράξη το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία. Όσο κι αν χτίζουν φυλακές και φρούρια, η δίψα για ζωή κι ελευθεριά θα υπερβαίνει σύνορα και φράχτες. Ακόμη και μέσα στα σύγχρονα κολαστήρια, διεκδικούν, παλεύουν, αυτοοργανώνονται. Φως στο σκοτάδι των καιρών, οι κοινοί αγώνες για ισότητα και οι δράσεις αλληλεγγύης!!!
Να σταματήσουμε αυτά τα εγκλήματα τώρα! Καλούμε σε πορεία το Σάββατο 10/4/2021, στις 12.00, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς
H ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ-ΟΥΣ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ-ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ / ΚΑΤΑΛΗΨΗ RΟSA NERA